به گزارش مشرق، نیجریه این روز‌ها آبستن حوادث تلخ و دردناکی است، حوادثی که پیام‌آور روزهای سخت‌تری برای مسلمانانی هستند که تنها جرمشان شیعه بودن و پیروی از مکتب اهل بیت (ع) است.
با این همه باز هم شاهد سایه سنگین سکوت بر بسیاری از رسانه‌های بین‌المللی و شبکه‌های تلویزیونی هستیم، رسانه‌هایی که در هنگامه حوادث تروریستی پاریس یا حتی داد و فریاد یک تروریست در متروی لندن گوش فلک را با بوق‌های شبانه‌روزی خود کر کرده بودند ولی امروز در مقابل این همه جنایت و وحشت، سر برگردانده و چشم بر این سیاهی و تیرگی بسته‌اند.
در این بین جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی که نه تنها متعلق به ملت ایران، بلکه طرفدار صلح و برابری برای همه ملت‌های مظلوم و همه مردم آزادی‌خواه جهان است، وظیفه‌ای دو چندان دارد؛ وظیفه‌ای از جنس تکلیف دینی و شرعی چون سکوت در برابر ظلم گاهی همچون طرفداری از ظالم است و گناهی بزرگ محسوب می‌شود.
طی روزهای اخیر شاهد پوشش گسترده رسانه‌ای اتفاقات تلخ نیجریه و کشته و زخمی شدن هزاران نفر از شیعیان این کشور بوده‌ایم و شبکه‌های مختلف سیمای جمهوری اسلامی ایران، این مسئله را در صدر بخش‌های خبری خود قرار داده‌اند اما این تنها یک سوی پرداختن رسانه‌ای به این رویداد است؛ خبر و خبررسانی مقوله‌ای است دارای تاریخ مصرف که چندی پس از سپری شدن ماجرا و فروکش کردن آتش این کینه‌ورزی‌ها و خشونت‌ها، به فراموشی سپرده می‌شود و حتی سر زدن به آرشیو اخبار هم دردی دوا نمی‌کند چه اینکه تنها بخش کوچکی از ظلم و ستمی که به این مردم روا داشته می‌شود در آن‌ها مخابره شده و حقیقت ماجرا، پیشینه این تجاوزات و از همه مهم‌تر، شرایطی که شیعیان نیجریه از گذشته تا حال و آینده با آن درگیر بوده یا روبرو خواهند شد مورد غفلت قرار می‌گیرد.
در این میان، نگاهی به عملکرد شبکه‌های مختلف سیما نشان می‌دهد شبکه «افق» توانست با بهره‌گیری از آرشیو مستندی غنی خود، به تناسب ایفاگر نقشی بهتر در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی داشته باشد؛ پخش دو مستند «مسیر مومباسا» و «از خون جون» که هر چند پیش از این، از همین شبکه به روی آنتن رفته بودند گویای این حقیقت است که نباید منتظر وقایع و اتفاقات این چنینی باشیم و سپس با عجله، برای تولید گزارش‌های خبری اقدام کنیم.
«مسیر مومباسا» و «از خون جون» شاید هیچ یک به طور خاص به آزار و اذیت شیعیان نیجریه نپرداخته باشند اما زمینه شکل‌گیری جنبش‌های شیعی و تشکل‌های مربوط به شیعیان را در این کشور به تصویر می‌کشند، از حال و هوای تشیع در قلب آفریقا می‌گویند و به فرهنگ و اعتقادات آن‌ها در مناسبت‌هایی همچون محرم و صفر می‌پردازند. در مجموع این دو مستند را می‌توان آینه‌ای از امروز نیجریه دانست و مخاطب پس از مشاهده آن‌ها، در می‌یابد چرا امروز شاهد اتفاقاتی تلخ از جنس این روزهای نیجریه است.
اگر در اخبار می‌بیند صد‌ها نفر با توپ و تانک و انواع سلاح‌ها به شیعیان بی‌دفاع حمله میکنند و آن‌ها را به خاک و خون می‌کشند دلیلش فرهنگ نابی است که مردم شیعه با خود به همراه دارند، فرهنگی برگرفته از اسلام اهل بیتی و درست در نقطه مقابل اسلام سلفی و وهابی که افراطی‌گری را ترویج میکند.
این اقدام شبکه افق در بازپخش مستندهایی در ارتباط با شیعیان نیجریه را می‌توان به فال نیک گرفت و از دیگر شبکه‌ها انتظار داشت چنین رویه‌ای را در پیش بگیرند البته ایراداتی هم در این بین وارد است از جمله اینکه نباید فقط به داشته‌های قبلی آن هم به صورت انگشت‌شمار دلخوش بود بلکه وقتی می‌بینیم دو مستند که اتفاقا تکراری هم هستند در این شرایط چه تاثیرگذاری مثبتی دارند، به تولید برنامه‌هایی از این دست اقدام کرد و منتظر وقایع و روزهای آینده نماند.
به یقین مردمانی از جنس شیعیان نیجریه در اقصی نقاط دنیا هستند که زیر بار ظلم و ستم زندگی میکنند ولی هنوز اتفاقات تلخی شبیه به آنچه در مورد نیجریه می‌بینیم برایشان رخ نداده تا تی‌تر خبر‌ها به آن‌ها اختصاص یابد؛ تولید برنامه‌هایی درباره شیعیان در کشورهای مختلف به ویژه مناطقی که مخالفت با مکتب اهل بیت (ع) فزونی یافته می‌تواند زمینه‌ساز تقویت اسلام ناب و همبستگی بیشتر ملت ایران با زنان و مردانی شود که مانند آن‌ها دل در گرو مکتب اهل بیت (ع) داشته و دست یاری به سوی هم کیشان خود گشوده‌اند.
با این همه باز هم شاهد سایه سنگین سکوت بر بسیاری از رسانه‌های بین‌المللی و شبکه‌های تلویزیونی هستیم، رسانه‌هایی که در هنگامه حوادث تروریستی پاریس یا حتی داد و فریاد یک تروریست در متروی لندن گوش فلک را با بوق‌های شبانه‌روزی خود کر کرده بودند ولی امروز در مقابل این همه جنایت و وحشت، سر برگردانده و چشم بر این سیاهی و تیرگی بسته‌اند.
در این بین جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی که نه تنها متعلق به ملت ایران، بلکه طرفدار صلح و برابری برای همه ملت‌های مظلوم و همه مردم آزادی‌خواه جهان است، وظیفه‌ای دو چندان دارد؛ وظیفه‌ای از جنس تکلیف دینی و شرعی چون سکوت در برابر ظلم گاهی همچون طرفداری از ظالم است و گناهی بزرگ محسوب می‌شود.
طی روزهای اخیر شاهد پوشش گسترده رسانه‌ای اتفاقات تلخ نیجریه و کشته و زخمی شدن هزاران نفر از شیعیان این کشور بوده‌ایم و شبکه‌های مختلف سیمای جمهوری اسلامی ایران، این مسئله را در صدر بخش‌های خبری خود قرار داده‌اند اما این تنها یک سوی پرداختن رسانه‌ای به این رویداد است؛ خبر و خبررسانی مقوله‌ای است دارای تاریخ مصرف که چندی پس از سپری شدن ماجرا و فروکش کردن آتش این کینه‌ورزی‌ها و خشونت‌ها، به فراموشی سپرده می‌شود و حتی سر زدن به آرشیو اخبار هم دردی دوا نمی‌کند چه اینکه تنها بخش کوچکی از ظلم و ستمی که به این مردم روا داشته می‌شود در آن‌ها مخابره شده و حقیقت ماجرا، پیشینه این تجاوزات و از همه مهم‌تر، شرایطی که شیعیان نیجریه از گذشته تا حال و آینده با آن درگیر بوده یا روبرو خواهند شد مورد غفلت قرار می‌گیرد.
در این میان، نگاهی به عملکرد شبکه‌های مختلف سیما نشان می‌دهد شبکه «افق» توانست با بهره‌گیری از آرشیو مستندی غنی خود، به تناسب ایفاگر نقشی بهتر در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی داشته باشد؛ پخش دو مستند «مسیر مومباسا» و «از خون جون» که هر چند پیش از این، از همین شبکه به روی آنتن رفته بودند گویای این حقیقت است که نباید منتظر وقایع و اتفاقات این چنینی باشیم و سپس با عجله، برای تولید گزارش‌های خبری اقدام کنیم.
«مسیر مومباسا» و «از خون جون» شاید هیچ یک به طور خاص به آزار و اذیت شیعیان نیجریه نپرداخته باشند اما زمینه شکل‌گیری جنبش‌های شیعی و تشکل‌های مربوط به شیعیان را در این کشور به تصویر می‌کشند، از حال و هوای تشیع در قلب آفریقا می‌گویند و به فرهنگ و اعتقادات آن‌ها در مناسبت‌هایی همچون محرم و صفر می‌پردازند. در مجموع این دو مستند را می‌توان آینه‌ای از امروز نیجریه دانست و مخاطب پس از مشاهده آن‌ها، در می‌یابد چرا امروز شاهد اتفاقاتی تلخ از جنس این روزهای نیجریه است.
اگر در اخبار می‌بیند صد‌ها نفر با توپ و تانک و انواع سلاح‌ها به شیعیان بی‌دفاع حمله میکنند و آن‌ها را به خاک و خون می‌کشند دلیلش فرهنگ نابی است که مردم شیعه با خود به همراه دارند، فرهنگی برگرفته از اسلام اهل بیتی و درست در نقطه مقابل اسلام سلفی و وهابی که افراطی‌گری را ترویج میکند.
این اقدام شبکه افق در بازپخش مستندهایی در ارتباط با شیعیان نیجریه را می‌توان به فال نیک گرفت و از دیگر شبکه‌ها انتظار داشت چنین رویه‌ای را در پیش بگیرند البته ایراداتی هم در این بین وارد است از جمله اینکه نباید فقط به داشته‌های قبلی آن هم به صورت انگشت‌شمار دلخوش بود بلکه وقتی می‌بینیم دو مستند که اتفاقا تکراری هم هستند در این شرایط چه تاثیرگذاری مثبتی دارند، به تولید برنامه‌هایی از این دست اقدام کرد و منتظر وقایع و روزهای آینده نماند.
به یقین مردمانی از جنس شیعیان نیجریه در اقصی نقاط دنیا هستند که زیر بار ظلم و ستم زندگی میکنند ولی هنوز اتفاقات تلخی شبیه به آنچه در مورد نیجریه می‌بینیم برایشان رخ نداده تا تی‌تر خبر‌ها به آن‌ها اختصاص یابد؛ تولید برنامه‌هایی درباره شیعیان در کشورهای مختلف به ویژه مناطقی که مخالفت با مکتب اهل بیت (ع) فزونی یافته می‌تواند زمینه‌ساز تقویت اسلام ناب و همبستگی بیشتر ملت ایران با زنان و مردانی شود که مانند آن‌ها دل در گرو مکتب اهل بیت (ع) داشته و دست یاری به سوی هم کیشان خود گشوده‌اند.
