به گزارش مشرق، برانکو ایوانکوویچ موفق ترین سرمربی تیم ملی فوتبال پس از انقلاب اسلامی بود اما در زمان حضورش در تیم ملی انتقادات زیادی به عملکرد او و به خصوص سبک بازی تیمش مطرح می شد.

خیلی ها در آن زمان سبک بازی تیم برانکو را دفاعی می دانستند اما پس از گذشت هشت سال، این مربی کروات دوباره به ایران بازگشت و هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت اما این بار همه از سبک بازی هجومی تیمش، تعریف و تمجید می کنند.

در فرصت تعطیلی نیم فصل لیگ برتر فوتبال، با این مربی 61 ساله درباره شرایط این روزهای پرسپولیس و برخی اتفاقاتی که در دوران سرمربیگری اش در تیم ملی رخ داد، گفت و گویی انجام دادیم.

برانکو در این گفت و گوی یک ساعته یک بار دیگر پرسپولیس را شانس اول قهرمانی لیگ برتر دانست، درباره تعویض نشدن علی دایی در تیم ملی و لگد علی کریمی به ساک پزشکی حرف زد و همچنین خودش را بهترین مربی جهان نامید.

پرسپولیس این فصل را با نتایج خوبی شروع نکرد اما با ارائه بازی هایی زیبا، حمایت هواداران را به دست آورد. آیا از عملکرد پرسپولیس در پایان نیم فصل راضی هستید و اینکه این تیم چقدر به شرایط ایده آل مورد نظر شما نزدیک شده است؟
متاسفانه به شکلی که می خواستیم لیگ برتر را آغاز نکردیم. البته نمی خواهم دلایل این اتفاق را تکرار کنم اما آنچه بسیار خوب و زیباست اینکه هواداران که مهمتر از همه هستند تشخیص دادند کار مهمی در پرسپولیس در حال انجام است و این تیم در مسیری قرار دارد که آنها دوست دارند.
وقتی که سخت ترین روزها را سپری می کردیم و پس از چهار بازی با کسب تنها یک امتیاز ،حدود 300 هوادار به ورزشگاه درفشی فر آمدند و با اعلام حمایت خود از تیم گفتند که دوست دارند همین راه را ادامه بدهیم. طبیعی است هواداران دوست داشتند روز به روز بهتر شویم. پس از چهار هفته همه به کار ما شک کرده بودند و با تاسف سر تکان می دادند. فقط هواداران بودند که کار ما را شناخته بودند. همین حمایت ها بود که به بازیکنان ما انگیزه بیشتری داد که همه با هم این راه را ادامه بدهیم. همین هواداران هم امروز نتایج پرسپولیس را می بینند اما حتی هنوز نزدیک به هدفی که برای خودمان ترسیم کرده بودیم هم نیستیم. شرایط پرسپولیس طوری پیش می رود که می توانیم به خودمان حق بدهیم که خود را 'گزینه قهرمانی' بدانیم.

هواداران پرسپولیس به راحتی از سرمربی حمایت نمی کنند. فکر می کنید چه چیزی باعث محبوبیت شما میان هواداران شد؟
شاید نتایجی که پیش از این با تیم ملی گرفته بودم این اطمینان را به هواداران پرسپولیس داد که تیم محبوبشان با من موفق می شود. از سوی دیگر توانستیم خیلی چیزها را تغییر دهیم که رضایت هواداران را جلب کرد. از هواداران تشکر می کنم زیرا آنها بزرگترین نیرو و انرژی برای پرسپولیس هستند.

در میان صحبت های خود گفتید که هنوز به پرسپولیس ایده آل نرسیده اید. پرسپولیس ایده آل شما چه شرایطی دارد و چقدر تا آن فاصله دارید؟
معلوم نیست تا چه زمانی در پرسپولیس بمانم اما پرسپولیس نمی تواند فقط با نتایجی که در ایران می گیرد راضی باشد. بزرگی این باشگاه به گردن همه کسانی که در پرسپولیس کار می کند مسئولیت خطیری می گذارد تا به فکر نتیجه گرفتن در آسیا هم باشند. می توانیم در دو سال آینده تیم بسیار قدرتمندی بسازیم که در این مدت بازیکنان جوان ما تجربه اندوزی کنند و روز به روز بهتر شوند. قطعا در آن زمان به سطح بین المللی می رسند. فقط به تحمل سختی ها، اعتماد و کار نیاز داریم.

آیا باشگاه پرسپولیس ابزارها و امکانات لازم برای رسیدن به این هدف را فراهم کرده است؟
باشگاه باید در سطح مدیریت و دیگر بخش ها به ثبات برسد. مشکل مالی نداشته باشد. از نظر بازاریابی روز به روز بهتر شود. زیرساخت ها هر روز با کیفیت تر شود. تیم هم تقویت شود و آنچه خیلی مهم است اینکه در کار فنی خللی ایجاد نشود. فصل گذشته پرسپولیس چهار سرمربی روی نیمکت خود دید و این مسئله به این معناست که بازیکنان با چهار طرز فکر متفاوت کار کنند. طبیعی است که بازیکنان به راحتی نمی توانند با این شرایط سازگار شوند. وقتی کار فنی استمرار داشته باشد بازیکنان نیز خیلی راحت تر می توانند خود را با شرایط تطبیق دهند. به این خاطر است که می گویم هنوز تا رسیدن به هدف خود فاصله زیادی داریم.

مدیریت باشگاه در این زمینه تاثیرگذار است.
در همین مدت کوتاهی که من در پرسپولیس هستم دو مدیرعامل دیده ام. وقتی از استمرار در کار حرف می زنم، شامل مدیریت باشگاه هم می شود. این بی ثباتی برای ما مشکلات زیادی ایجاد می کند. من و مدیر باشگاه یک روز پیش از آغاز تمرینات پیش فصل به پرسپولیس آمدیم و با کوهی از مشکلات مواجه شدیم. خیلی سخت بود که در زمانی کوتاه بتوانیم همه این مسائل را حل کنیم.

پس از نزدیک به هشت سال به فوتبال ایران بازگشتید. آیا شرایط فوتبال کشور ما با دورانی که شما سرمربی تیم ملی بودید تفاوت کرده است؟
به سختی می توان دو زمان متفاوت را با هم مقایسه کرد چون هر زمانی شرایط خاص خود را دارد. اتفاق بسیار خوبی که رخ داده، بهتر شدن برنامه ریزی لیگ است. در حال حاضر برنامه مسابقات مشخص است و ما مربیان می توانیم برنامه های تمرینی خود را آماده و اجرا کنیم. زیرساخت ها و ورزشگاه ها هم از قبل بهتر شده است. البته باید بهتر از این شود اما نسبت به گذشته پیشرفت کرده است. باشگاه ها هم حرفه ای تر شده اند اما آنچه خیلی بدتر از گذشته شده این است که در آن زمان تا این حد مشکلات مالی در باشگاه ها نمی دیدم.

بخشی از این مشکلات مالی به خاطر تحریم های بین المللی بوده که در سال های اخیر مشکلات اقتصادی زیادی برای ایران به وجود آورد.
بله این موضوع را می دانم. اما این مسئله دلیل نمی شود که به بازیکنی قول بدهیم که فلان کار را برایت انجام می دهیم و به قول خود عمل نکنیم.

شما برای دریافت مطالبات خود از باشگاه با مشکلی مواجه هستید.
طبیعی است که معمولا مقداری زمان پرداخت پول عقب می افتد اما مربیان خارجی شرایط متفاوتی با ایرانی ها دارند و ما مشکلات کمتری نسبت به بازیکنان و مربیان داخلی داریم.

فکر می کنید می توانید هواداران پرشور پرسپولیس را بازهم به ورزشگاه بازگردانید؟
هواداران از همه چیز مهمتر هستند و ما هم هر کاری می کنیم برای آنهاست. اگر تیم خوب بازی کند، نتایج خوبی به دست بیاید و بازیکنان با تمام توان به میدان بروند هواداران خیلی راحت تشخیص می دهند و به ورزشگاه باز می گردند. از زمانی که من به پرسپولیس آمده ام در پنج مسابقه ورزشگاه آزادی پر از تماشاگر شده است. فقط بازیکنان هستند که می توانند با ارائه یک فوتبال زیبا هواداران را به ورزشگاه بیاورند.

در اوایل فصل که پرسپولیس نتایج ضعیفی می گرفت باشگاه پرسپولیس به عملکرد داوران اعتراض زیادی داشت و اشتباهات داوری را در این نتایج موثر می دانست. در هفته های اخیر که نتایج بهتری گرفته اید، اشتباهات داوری کم شده یا تیم روند متفاوتی پیدا کرده است؟
نزدیک به 10 مسابقه است که شکست نخورده ایم و در تمام مسابقات این فصل خود از حریفان برتر بوده ایم. در دراز مدت، تیمی نتیجه می گیرد که بهتر بازی می کند. شاید با یک بازی ضعیف در کوتاه مدت نتیجه بگیرید اما لیگ 30 هفته طول می کشد و ما می خواهیم تیمی برای مدتی طولانی بسازیم. تاکنون هم در این راه موفق بوده ایم و هواداران نیز به خوبی این موضوع را متوجه شده اند. نباید پنهان کنیم که در چند مسابقه داوری ها بسیار بد بود اما بازهم بزرگترین مقصر نتایج ضعیف خود ما هستیم زیرا موقعیت های گل زیادی خراب می کردیم. هیچگاه به صداقت داوران شک نکردم. فقط انتظار داوری سالم و محترمانه داریم.

کیفیت بازیکنان فوتبال ایران در حال حاضر با زمانی که شما سرمربی تیم ملی بودید چه تفاوتی دارد؟
در آن دوران ایران فوق ستاره داشت. اولین نسل بازیکنانی که به فوتبال اروپا رفته در آن زمان بازی می کردند. آن موج، روش ها را در فوتبال ایران عوض کرد. بازیکنانی مانند علی دایی، کریم باقری، رحمان رضایی، خداداد عزیزی، مهدی مهدوی کیا و وحید هاشمیان به باشگاه های اروپایی رفتند که ایران باید به آنها افتخار کند. فقط متاسفم که این بازیکنان در کنار هم به عنوان تیم ملی نتوانستند اثر و افتخارات بزرگتری به دست بیاورند. البته در آن دوران تیم ملی با هدایت من بهترین نتایج پس از انقلاب اسلامی را کسب کرد. امروز نسل متفاوتی از بازیکنان در فوتبال ایران حضور دارد. این بازیکنان نیز خیلی خوب هستند.

چه تیمی قهرمان لیگ می شود؟
پرسپولیس.

زمانی که شما سرمربی تیم ملی ایران بودید انتقادات زیادی نسبت به عملکرد شما مطرح می شد. یکی از مهمترین انتقادات این بود که تیم شما دفاعی بازی می کند و خود شما ترسو هستید.
در نزدیک به پنج سالی که من سرمربی تیم ملی ایران بودم در 82 درصد مسابقات به پیروزی رسیدیم. متوسط گل های زده ما 2.8 در هر بازی بود. حالا شما بگویید که این فلسفه دفاعی است یا هجومی؟ قبل از جام جهانی 2006 آلمان در دیداری دوستانه با کرواسی دو گل زدیم، آن هم به تیمی که یکی از بهترین های فوتبال جهان بود. یک مسابقه دیگر هم با ژاپن داشتیم که دو بر یک به پیروزی رسیدیم. ژاپن در آن زمان بهترین نسل بازیکنان خود را داشت. در جام ملت های آسیا هم کره جنوبی را چهار بر سه شکست دادیم. این تیم هم دو سال قبل در رده چهارم جام جهانی قرار گرفته بود. با این وجود همواره رسانه ها معتقد بودند که تیم من دفاعی کار می کند.

البته پس از هشت سال که به فوتبال ایران بازگشتید، پرسپولیس با همان سبکی بازی می کند که تیم ملی در زمان شما بازی می کرد. با این وجود در حال حاضر همه رسانه ها و مردم معتقدند تیم شما هجومی بازی می کند. آیا سبک فوتبال شما عوض شده یا نگاه رسانه ها و مردم به فوتبال تغییر کرده است؟
در سبک بازی من چیزی تغییر نکرده است. در همان زمان هم تیم ملی هجومی بازی می کرد. علی دایی، وحید هاشمیان، علی کریمی و مهدی مهدوی کیا بازیکنان خط حمله ما بودند. هیچ مربی عاقلی نمی تواند فقط به دفاع یا فقط به حمله فکر کند. نباید هیچ بخشی از بازی را فراموش کنیم. فلسفه شخصی من تهاجمی است. در پرسپولیس هم یک مربی با فلسفه دفاعی نمی تواند موفق باشد زیرا این باشگاه تاریخ بزرگ و هواداران زیادی دارد که فقط فوتبال هجومی را می پسندند.

شاید هواداران فوتبال ایران انقدر پس از برانکو فوتبال دفاعی و به عبارت بهتر بی برنامه دیده اند که تازه متوجه شده اند فوتبالی که تیم برانکو بازی می کرد چه کیفیتی داشته است.
پیش از جام جهانی 2006 با بدشانسی مواجه شدیم و کریمی، مهدوی کیا، هاشمیان، ستار زارع و فریدون زندی پنج بازیکن اصلی ما دچار مصدومیت شدند. علی دایی، یحیی گل محمدی و سهراب بختیاری زاده هم دیر به تمرینات تیم ملی آمدند و آماده نبودند. با این وجود مقابل مکزیک خیلی خوب بازی کردیم و فقط به خاطر بی تجربگی باختیم.

در زمان حضور شما در تیم ملی از عملکرد علی دایی خیلی انتقاد می شد و بسیاری از مردم اعتقاد داشتند که او فقط در زمین راه می رود اما برانکو جرات تعویض او را ندارد. خودتان قبول دارید که دایی در اواخر حضور شما در تیم ملی و به خصوص در جام جهانی کیفیت پایینی داشت؟
در آن زمان تلاش های زیادی شد که من را خراب کنند. دایی یکی از بزرگترین اسم های فوتبال ایران در کنار کسانی مانند علی پروین، علی کریمی و مهدی مهدوی کیاست. دایی یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال آسیا نیز محسوب می شود. طبیعی است که دایی 2006 بهتر از دایی 98 نبوده است. این بازیکن در تمام مسابقات مقدماتی جام جهانی به ما کمک کرد اما همه ما می دانستیم که او به اواخر دوران بازی خود نزدیک شده است. من می خواستم او و سهراب بختیاری زاده و یحیی گل محمدی عمر طبیعی فوتبال خود را تمام کنند.
در مسابقه با مکزیک علی دایی را در ترکیب اصلی گذاشتم زیرا مدافعین حریف کوتاه قد بودند و می توانست از توان سرزنی خود استفاده کند اما در مسابقه با پرتغال که شرایط متفاوتی داشت دایی روی نیمکت نشست. اگر دایی تصمیم گیرنده بود باید در این مسابقه هم بازی می کرد.

ولی پس از باخت تیم ملی از مکزیک سیل شدیدی از انتقادات علیه شما و دایی راه افتاد و زمانی که در مسابقه با پرتغال این بازیکن نیمکت نشین شد این دیدگاه به وجود آمد که دایی به خاطر انتقادات بازی نکرده است نه برنامه های تاکتیکی شما.
من که اصلا از این انتقادات خبر نداشتم چون در آلمان به رسانه های ایرانی دسترسی نداشتیم. ترکیب تیم را برای مسابقه با پرتغال و مکزیک قبل از جام جهانی انتخاب کرده بودم. بیشترین تمرکز خود را هم بر بازی با مکزیک گذاشته بودیم. همه چیز هم در آن مسابقه به خوبی پیش می رفت تا اینکه روی اشتباه خودمان دو گل خوردیم.

البته در آن زمان این مسئله هم مطرح بود که دایی در انتخاب دیگر بازیکنان نیز تاثیرگذار است و مثلا ایمان مبعلی و جواد کاظمیان به خاطر خواسته او دیگر به تیم ملی دعوت نشدند.
اصلا چنین مسئله ای وجود نداشت. اتفاقا با توجه به اینکه مبعلی و کاظمیان بازی ساز بودند و می توانستند برای دایی موقعیت گل ایجاد کنند خیلی علاقه داشت آنها در ترکیب تیم ملی حضور داشته باشند. در آن زمان مسعود شجاعی، آرش برهانی، فریدون زندی و رسول خطیبی برای من اولویت داشتند. همه بازیکنان نمی توانند همزمان در تیم ملی باشند.

علی کریمی هنگام تعویض در مسابقه با پرتغال لگدی به ساک پزشک تیم ملی زد که عکس این اتفاق به یکی از مهمترین تصاویر جام جهانی برای ایرانی ها تبدیل شد. درباره آن اتفاق چه نظری دارید؟
کریمی را درک می کنم زیرا چهار ماه مصدوم بود و هنوز به آمادگی نرسیده بود اما همه انتظار داشتند بهترین بازیکن شود. همین مصدومیت فوتبال کریمی را به مسیر دیگری برد زیرا در بهترین شرایط دچار این مشکل شد. حتی رسیدن او به جام جهانی قطعی نبود. نخستین مسابقه او پس از مدت ها مصدومیت هم در بازی تدارکاتی با کرواسی بود که پس از 20 دقیقه از من خواست او را تعویض کنم. شاید در ایران انتظار داشته باشند یک شبه بازیکن به آمادگی برسد اما از نظر علمی در صورتی که یک بازیکن سه ماه مصدوم باشد، سه ماه زمان نیاز دارد تا دوباره به اوج بازگردد.

ولی از این اتفاق چنین برداشتی به وجود آمده بود که کریمی از تعویض شدن عصبانی است نه آماده نبودن.
خود کریمی می دانست که آماده نیست. از طرفی انتظار زیادی از او وجود داشت و همین مسئله عصبی اش کرده بود. همه انتظار داشتند علی جادو بکند.

از اینکه ابراهیم میرزاپور را به جام جهانی بردید پشیمان نیستید؟
میرزاپور چهار سال دروازه بان فیکس تیم ملی بود. مهدی رحمتی و وحید طالب لو در آن زمان جوان بودند. اشتباهات میرزاپور هم وحشتناک نبود.

نزدیک به شش سال در ایران حضور داشته اید. چرا هنوز فارسی یاد نگرفته اید؟
قبول دارم که این مسئله یکی از اشتباهات من بوده است. در این مدت من باید به حدی فارسی یاد می گرفتم که یک مترجم رسمی بشوم. شاید به خاطر این مسئله فارسی یاد نگرفته ام که در این مدت مترجمان خوبی در کنارم حضور داشته اند و احساس نیاز نکرده ام.

پس از چند سال حضور در ایران، این کشور را برای مردم دیگر کشورها چگونه معرفی می کنید؟
من بهترین سفیر ایران در کرواسی هستم. متاسفانه رسانه های خارجی تصویری منفی از ایران ساخته اند و زمانی که من از این کشور تعریف می کنم با تعجب به من نگاه می کنند. کروات های زیادی با حرف های من به ایران سفر کرده اند و با دیدن این کشور تعجب کرده اند زیرا کشوری متفاوت با آنچه که درموردش شنیده اند می بینند.

اولین جمله ای را که درباره این اسامی به ذهنتان می رسد بگویید.
محمد دادگان: شخصی که روی من تاثیر خوب و مثبتی گذاشت.
محمد علی آبادی: شناختی از او ندارم و فقط می دانم چند بار در آن زمان به تمرین تیم ملی آمد.
علی کفاشیان: کسی که هشت سال رئیس فدراسیون بوده و کارش را مستمر ادامه داده است. همین مهمترین مسئله درباره اوست.
کارلوس کی روش: یک مربی بزرگ که با تیم های بزرگی کار کرده است.
میروسلاو بلاژویچ: یکی از بهترین مربیان جهان.
تومیسلاو ایویچ: ایویچ هم همینطور. متفاوت هستند اما هر دو از بهترین مربیان جهان هستند.

بهترین مربی حال حاضر جهان کیست؟
برانکو ایوانکوویچ (با خنده).

پس از برانکو ایوانکوویچ چطور؟
چند نفری هستند که علاقه زیادی به آنها دارم. پپ گواردیولا و خوزه مورینیو مربیان مورد علاقه من هستند اگرچه مورینیو مانند گواردیولا خلاق نیست.

به عنوان آخرین سوال، آیا فکر می کنید فرصت این را خواهید داشت که به اهداف عالی خود در پرسپولیس برسید؟
هیچکس نمی تواند این موضوع را پیش بینی کند زیرا در کار ما یک سانتی متر جا به جایی توپ می تواند در نتیجه تاثیرگذار باشد.