ای رسول امین سلامٌ علیک
ای غریب زمین سلامٌ علیک

صبح صحبت غروب شد از فسق
شب دمید از کمین سلامٌ علیک

راه زد کیش را ز غیرت کفر
سخت شد کار دین سلامٌ علیک

ماه اُمُّ القُرا شد آواره
تا چنان شد چنین سلامٌ علیک

ابتلا کربلا شد از کافر
تیغ آهیخت کین سلامٌ علیک

مِهر را سر برید دشنه شام
عشق شد ره نشین سلامٌ علیک

روح کعبه برفت و زان جنت
ماند حصنی حصین سلامٌ علیک

مه گه برجاست مکه گویندش
بی مه نازنین سلامٌ علیک

ماه آواره و غریب جهان
ماه ز هجرش غمین سلامٌ علیک

ای جمال جمیل و کل جمال
خاکبوست جبین سلامٌ علیک

زین عقارب که اقربا نامند
زهر شد ما و طین سلامٌ علیک

دینشان هر چه بیشتر پرورد
بیش راندند کین سلامٌ علیک

ای خدا را رسول و ما را شاه
خواری ما ببین سلامٌ علیک

این زمان کفر می فروشد ناز
خود به دین مبین سلامٌ علیک

آفتاب خدای ما هر روز
سر بر آرد ز چین سلامٌ علیک

گو خدا را خدای را از غرب
بر شود شمس دین سلامٌ علیک

غیر این هیچ حاجت ار داریم
در رخ ما مبین سلامٌ علیک