به گزارش مشرق، سمفونی اعتراض برعلیه آلودگی هوای پایتخت ریتم تندتری به خود گرفته و ازلایه های زیرین جامعه با پژواک توقف استفاده از بنزین آلوده درجایگاه‌های عرضه سوخت کشور، اندک اندک به خانه ملت در عمارت بهارستان هم رسیده است؛ آری، آلودگی هوای تهران نشان می دهد که این بنزین، یورو 4 نیست.
واقعیت این است که به دلیل مصرف بنزین بی کیفیت وارداتی، مدتها است که دل آسمان پایتخت دود گریه می کند.
"تعطیلی چند روزه مدارس 19 گانه آموزش و پرورش شهرتهران"،"موکول شدن مسابقات بزرگ درمجامع ورزشی پایتخت به وقت دیگر" و"حبس خانگی مدت دارافراد سالخورده در منازل"، درواقع بخش کوچکی ازنشانه های تشدید آلودگی هوای پایتخت بوده که اینچنین خود را به معرض نمایش عموم گذارده است.
آیا این نشانه ها دربدنه دولت، به درستی ترجمه می شوند؟
"عباس کاظمی"،معاون زنگنه، در اشاره به انتشار اخبار مربوط به آلودگی هوا و ارتباط آن با کیفیت بد بنزین را بی انصافی خوانده و گفته: همانطور که آزمایش ها نشان می دهد و محیط زیست نیز تایید کرده با توزیع بنزین یورو4 در کلانشهرها میزان آلاینده بنزن، آروماتیک و گوگرد در هوای این شهرها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
او، اشاره نکرده که چرابجای سازمان محیط زیست، اداره استاندارد،مجری مستقیم تایید صلاحیت بنزین وارداتی، سخنی در له یا علیه بنزین وارداتی بیان نمی دارد.
به نظرمی رسد این اظهار نظر مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی بعد از آن بر زبان جاری شده که موجی از انتقادات ریزو درشت نسبت به تشدید آلودگی هوای پایتخت درصدررسانه های گروهی جا خوش کرده است.
عمده پرسش هایی که دراین سطح از افکار عمومی به یک مطالبه مبدل شده،این است که با وجود تاکید دولت دایر برواردات بنزین یورو 4 پس رازافزایش آلودگی هوای این کلانشهر در چیست؟
"معصومعه ابتکار"،معاون حاشیه ساز رئیس جمهور، وجود هرگونه پیوند میان بنزین وارداتی وآلودگی شدید هوای کلانشهرها را به صراحت انکارکرده و مدعی است که سطح آلودگی هوای کنونی پایتخت هرگز به میزان آلودگی هوای تهران درسال های قبلتر نرسیده است.
اوحتی، پارا فراترنهاده وتوپ آلودگی هوای پایتخت را به گردن ذرات ۲.۵ میکرونی معلق در هوا انداخته است؛یکی از شاخص های آلوده کننده هوا درسالیان گذشته،"بنزن" موجود در بنزین پتروشیمی ها بوده که با قطع تولید این دست بنزین ها و جایگزینی بنزین یورو ۴ ، نگرانی از این ناحیه هم برطرف شده است.
هرچند که برخلاف نظر او، پایشگران، روایت دیگری از ماجرا داشته اند که بر این اساس آلودگی هوای شهر تهران در 25 آذرماه به رقم 162 رسیده که این رقم هفت برابر شاخص های آلودگی جهانی بوده است.
درروزهای بعدترهم،پایشگران آلودگی هوا با اندکی تساهل،شاخص آلایندگی را در محدوده عدد 150 دانسته اندکه این هم نشانه خوبی برای دم و بازدم هوای پاکیزه برای ریه های ساکنان کلانشهر تهران نیست.
واردات بنزین؛اولویت یا علاقمندی
ماجرای بنزین آلوده درکشور، مدت ها پیش از روی کارآمدن این دولت به فضای رسانه ای کشور راه یافت که بر این اساس برخی از مدیران منصوب درتیم دولت یازدهم باپیوند زدن موضوع آلودگی هوا و بنزین تولید داخل درپتروشیمی ها،اتکای به خود در تولید بنزین وعدم واردات این کالای پرمصرف زیرسوال بردند.
همین"ابتکار" اعلام داشت که اگر سوخت با کیفیت در داخل تولید نمی شود لااقل بهتر است تا فراهم آمدن زمینه تولید سوخت استاندارد،واردات بنزین با کیفیت در دستور کار قرار گیرد.
موافقان واردات بنزین،داشتن بنزن ۱۲ برابری حد مجاز درسوخت تولیدی در پتروشیمی ها را دستمایه زیر سوال بردن این طرح ملی قرار داده اند.
هرچندکه هیچگاه ادله ای محکم برای اثبات این مدعای آنها به مجلس یا نهادهای دست اندر کار ارایه نشد.
موضوعی که یکبار پرونده واردات بنزین راتا سرحد تحقیق وتفحص از وزارت نفت با محوریت بنزین وارداتی هم پیش برد.
درمقابل،مخالفان اذعان داشته اند که طرفداران واردات بنزین ازخارج به تولید ملی وخودکفایی در بنزین پشت کرده اند و این فرضیه را مطرح ساخته اند که در واردات بنزین رانتی عظیم نهفته است.
صرفنظرازتمرکز بیشتر براین فرضیه،اما عبدالحسین بیات معاون وزیر سابق نفت،به نسیم گفته که آلودگی حال حاضرتهران،بهترین شاهد برای اثبات استاندارد بودن ریفرمیت تولید پتروشیمی ها درقبل بوده، زیرا اکنون که بنزین وارداتی درکلانشهرها استفاده می شود، آلودگی هوا بسیار بدترو طولانی تر از زمان قبل شده وادامه داد: بسیاری نسبت به کیفیت استاندارد بنزین وارداتی نگران هستند.
طناب کشی موافقان و مخالفان تمرکز بربنزین وارداتی به نقطه حساسی رسیده ونشانه آن نیز سرریز شدن کاسه صبوری ساکنان کلانشهری است که با توجه به بیشینگی آلودگی هوای پایتخت وکم محلی مسئولان وزارت نفت نسبت به پاسخگویی پیرامون آن،به ستوه آمده اند.
خواسته شهروندان تهرانی، تعیین تکلیف آلودگی هوای پایتخت، رفع سریع چالش بنزین ناپاک و تمرکز بر استفاده از بنزین پاک است.
درحال حاضر، میانگین مصرف روزانه بنزین کشور ۶۸ میلیون لیتر در روز بوده که به نظرمی رسد نزدیک به ۱۰ میلیون لیترآن وارداتی است.
چنانچه اظهارات مقامات ارشد وزارت نفت دایر بر توانمندی شرکت های پتروشیمی داخلی در پرکردن شکاف میزان بنزین وارداتی ملاک عمل قرار گیرد،به نظر میرسد،اکنون گزینه مناسب، ترک واردات و تمرکز برتولید بنزین پاک داخلی است.
گزینه ای که بذر آن در دولت قبل کاشته شد وکشور را ازواردات بنزین بی نیاز ساخت.
تحقق این امرمنوط به رضایت بیژن نامدار زنگنه درراس هرم وزارت نفت و معصومه ابتکارهمکار دیرین وزیر نفت درسازمان محیط زیست است.
براستی چه منفعتی درفراسوی واردات بنزین نهفته است که معاون رئیس جمهوری،بجای حل کردن معما یعنی تمرکز برتولید بنزین پاک، صورت مساله را پاک کرده و ترجیح می دهد تا واردات بنزین تا سرحد کوچ ساکنان کلانشهر تهران ادامه یابد!
واقعیت این است که به دلیل مصرف بنزین بی کیفیت وارداتی، مدتها است که دل آسمان پایتخت دود گریه می کند.
"تعطیلی چند روزه مدارس 19 گانه آموزش و پرورش شهرتهران"،"موکول شدن مسابقات بزرگ درمجامع ورزشی پایتخت به وقت دیگر" و"حبس خانگی مدت دارافراد سالخورده در منازل"، درواقع بخش کوچکی ازنشانه های تشدید آلودگی هوای پایتخت بوده که اینچنین خود را به معرض نمایش عموم گذارده است.
آیا این نشانه ها دربدنه دولت، به درستی ترجمه می شوند؟
"عباس کاظمی"،معاون زنگنه، در اشاره به انتشار اخبار مربوط به آلودگی هوا و ارتباط آن با کیفیت بد بنزین را بی انصافی خوانده و گفته: همانطور که آزمایش ها نشان می دهد و محیط زیست نیز تایید کرده با توزیع بنزین یورو4 در کلانشهرها میزان آلاینده بنزن، آروماتیک و گوگرد در هوای این شهرها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
او، اشاره نکرده که چرابجای سازمان محیط زیست، اداره استاندارد،مجری مستقیم تایید صلاحیت بنزین وارداتی، سخنی در له یا علیه بنزین وارداتی بیان نمی دارد.
به نظرمی رسد این اظهار نظر مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی بعد از آن بر زبان جاری شده که موجی از انتقادات ریزو درشت نسبت به تشدید آلودگی هوای پایتخت درصدررسانه های گروهی جا خوش کرده است.
عمده پرسش هایی که دراین سطح از افکار عمومی به یک مطالبه مبدل شده،این است که با وجود تاکید دولت دایر برواردات بنزین یورو 4 پس رازافزایش آلودگی هوای این کلانشهر در چیست؟
"معصومعه ابتکار"،معاون حاشیه ساز رئیس جمهور، وجود هرگونه پیوند میان بنزین وارداتی وآلودگی شدید هوای کلانشهرها را به صراحت انکارکرده و مدعی است که سطح آلودگی هوای کنونی پایتخت هرگز به میزان آلودگی هوای تهران درسال های قبلتر نرسیده است.
اوحتی، پارا فراترنهاده وتوپ آلودگی هوای پایتخت را به گردن ذرات ۲.۵ میکرونی معلق در هوا انداخته است؛یکی از شاخص های آلوده کننده هوا درسالیان گذشته،"بنزن" موجود در بنزین پتروشیمی ها بوده که با قطع تولید این دست بنزین ها و جایگزینی بنزین یورو ۴ ، نگرانی از این ناحیه هم برطرف شده است.
هرچند که برخلاف نظر او، پایشگران، روایت دیگری از ماجرا داشته اند که بر این اساس آلودگی هوای شهر تهران در 25 آذرماه به رقم 162 رسیده که این رقم هفت برابر شاخص های آلودگی جهانی بوده است.
درروزهای بعدترهم،پایشگران آلودگی هوا با اندکی تساهل،شاخص آلایندگی را در محدوده عدد 150 دانسته اندکه این هم نشانه خوبی برای دم و بازدم هوای پاکیزه برای ریه های ساکنان کلانشهر تهران نیست.
واردات بنزین؛اولویت یا علاقمندی
ماجرای بنزین آلوده درکشور، مدت ها پیش از روی کارآمدن این دولت به فضای رسانه ای کشور راه یافت که بر این اساس برخی از مدیران منصوب درتیم دولت یازدهم باپیوند زدن موضوع آلودگی هوا و بنزین تولید داخل درپتروشیمی ها،اتکای به خود در تولید بنزین وعدم واردات این کالای پرمصرف زیرسوال بردند.
همین"ابتکار" اعلام داشت که اگر سوخت با کیفیت در داخل تولید نمی شود لااقل بهتر است تا فراهم آمدن زمینه تولید سوخت استاندارد،واردات بنزین با کیفیت در دستور کار قرار گیرد.
موافقان واردات بنزین،داشتن بنزن ۱۲ برابری حد مجاز درسوخت تولیدی در پتروشیمی ها را دستمایه زیر سوال بردن این طرح ملی قرار داده اند.
هرچندکه هیچگاه ادله ای محکم برای اثبات این مدعای آنها به مجلس یا نهادهای دست اندر کار ارایه نشد.
موضوعی که یکبار پرونده واردات بنزین راتا سرحد تحقیق وتفحص از وزارت نفت با محوریت بنزین وارداتی هم پیش برد.
درمقابل،مخالفان اذعان داشته اند که طرفداران واردات بنزین ازخارج به تولید ملی وخودکفایی در بنزین پشت کرده اند و این فرضیه را مطرح ساخته اند که در واردات بنزین رانتی عظیم نهفته است.
صرفنظرازتمرکز بیشتر براین فرضیه،اما عبدالحسین بیات معاون وزیر سابق نفت،به نسیم گفته که آلودگی حال حاضرتهران،بهترین شاهد برای اثبات استاندارد بودن ریفرمیت تولید پتروشیمی ها درقبل بوده، زیرا اکنون که بنزین وارداتی درکلانشهرها استفاده می شود، آلودگی هوا بسیار بدترو طولانی تر از زمان قبل شده وادامه داد: بسیاری نسبت به کیفیت استاندارد بنزین وارداتی نگران هستند.
طناب کشی موافقان و مخالفان تمرکز بربنزین وارداتی به نقطه حساسی رسیده ونشانه آن نیز سرریز شدن کاسه صبوری ساکنان کلانشهری است که با توجه به بیشینگی آلودگی هوای پایتخت وکم محلی مسئولان وزارت نفت نسبت به پاسخگویی پیرامون آن،به ستوه آمده اند.
خواسته شهروندان تهرانی، تعیین تکلیف آلودگی هوای پایتخت، رفع سریع چالش بنزین ناپاک و تمرکز بر استفاده از بنزین پاک است.
درحال حاضر، میانگین مصرف روزانه بنزین کشور ۶۸ میلیون لیتر در روز بوده که به نظرمی رسد نزدیک به ۱۰ میلیون لیترآن وارداتی است.
چنانچه اظهارات مقامات ارشد وزارت نفت دایر بر توانمندی شرکت های پتروشیمی داخلی در پرکردن شکاف میزان بنزین وارداتی ملاک عمل قرار گیرد،به نظر میرسد،اکنون گزینه مناسب، ترک واردات و تمرکز برتولید بنزین پاک داخلی است.
گزینه ای که بذر آن در دولت قبل کاشته شد وکشور را ازواردات بنزین بی نیاز ساخت.
تحقق این امرمنوط به رضایت بیژن نامدار زنگنه درراس هرم وزارت نفت و معصومه ابتکارهمکار دیرین وزیر نفت درسازمان محیط زیست است.
براستی چه منفعتی درفراسوی واردات بنزین نهفته است که معاون رئیس جمهوری،بجای حل کردن معما یعنی تمرکز برتولید بنزین پاک، صورت مساله را پاک کرده و ترجیح می دهد تا واردات بنزین تا سرحد کوچ ساکنان کلانشهر تهران ادامه یابد!
