به گزارش مشرق، علی ایرانپور، با اشاره به وضعیت برداشتهای بیرویه آب از زایندهرود در استانهای حوضه آبریز این رودخانه اظهار داشت: در حال حاضر باید برای خودمان معیار و ملاکی درباره طرحهای آبرسانی از زایندهرود، برداشت آب از این رودخانه و لحاظ کردن حقابه حقابهداران اصلی زایندهرود را مطرح کنیم.
وی با بیان اینکه ملاک موجود در حال حاضر مصوبات 9گانه شورای عالی آب به شمار میرود، تصریح کرد: این شورا در سطح کلان کشور به ریاست معاون اول رئیسجمهور و با حضور رئیس سازمان محیط زیست، وزرای جهادکشاورزی، نیرو و نماینده ناظر مجلس شورای اسلامی تشکیل شده و تا کنون مصوبات خوبی در حوزه زایندهرود تصویب کرده اما این مصوبات باید اجرا شده و اجرایی شدن آن به صورت کامل صورت گیرد.
اعمال نفوذ صنایع در زمینه طرحهای برداشت آب از زایندهرود
عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی با انتقاد از نحوه اجرای مصوبات شورای عالی آب تصریح کرد: به نظر من ما نباید در این زمینه تنها چند مصوبه خاص که راحتتر بوده یا برای جاهای خاصی منافع دارد یا با نفوذ شرکتها و مکانهای دیگری همراه بوده، اجرایی کنیم.
وی با انتقاد از اعمال نفوذ صنایع در زمینه برداشت آب از این رودخانه، تصریح کرد: نباید در جایی که صنایع اعمال نفوذ میکنند، این مصوبات سرانجامی نداشته باشد اما در جاهایی که طرف حساب ما مردم و کشاورزان هستند، بیتوجهی صورت گیرد.
ایرانپور تصریح کرد: قرار بود که بر اساس این مصوبات، صنایع آببهای پرداختی را در قالب صندوق خسارت خشکسالی پرداخت کنند تا برای کشاورزان هزینه شود و این موضوع در حال حاضر انجام نمیشود.
ساماندهی رودخانه زایندهرود در حال حاضر با بیتوجهی مواجه شده است
وی با بیان اینکه از سوی دیگر قرار بود که ساماندهی استفاده از آب را در این حوضه به همراه داشته باشیم، خاطرنشان کرد: بخشی از این ساماندهی، پر کردن چاههای آب بود و بخش دیگر به استان همجوار اصفهان اختصاص یافت که باید جلوی اضافه برداشتها گرفته شده و اجازه اجرای طرحهای جدید کشاورزی یا افزایش سطح زیر کشت کشاورزی در استان بالادست اصفهان داده نمیشد اما این اتفاق نیز صورت نگرفت.
شرایط نامشخص صنایع در زمینه استفاده از آب
عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه صنایع تا کنون وضعیت خود را در این زمینه مطرح نکردهاند، تصریح کرد: بر اساس مصوبات شورای عالی آب، وضعیت صنعت باید در این حوزه مشخص شود اما در حال حاضر، بعد از گذشت دو سال، توفیق چندانی در حوزه صنعت برای ما حاصل نشده است.
وی ادامه داد: بحث اجرای فاضلاب شهرهای اطراف شرکت فولاد مبارکه که به دولت گذشته باز میگردد، هنوز اجرایی نشده و در شرایطی که مدیرعامل سابق فولاد مبارکه حدود 3 سال پیش قول داد که استفاده از پساب دو شهرستان لنجان و مبارکه را در دستور کار قرار دهد، این کار پایان نیافته است.
طرحهای استفاده از پساب آب شهرستانهای مبارکه و لنجان متوقف شدهاند
ایرانپور به دلایل اجرای طرحهای استفاده از پساب کشاورزی شهرستانهای مختلف اشاره کرد و گفت: در این زمینه هدف این بود که میزان آب مورد استفاده صنعت کاهش داده شود تا آنها به سمت استفاده از پساب پیش روند اما در حال حاضر بعد از سه سال شاهد این هستیم که این پروژهها به علل مختلف با رکود همراه است.
وی ادامه داد: متأسفانه در حال حاضر پروژه فاضلاب در شهرستان مبارکه و شهرهای کرکوند و مبارکه، بالای 90 درصد پیشرفت داشته اما متوقف شده و در شهرستان لنجان نیز پروژه فاضلاب بالای 80 درصد پیشرفت داشته اما متأسفانه تکمیل نشده است.
نماینده مردم مبارکه در مجلس شورای اسلامی افزود: بنابراین این میزان، چه یک درصد و چه 99 درصد باشد، نتیجهای برایمان به دنبال ندارد و بدون شک انتقاد جدی به صنعت فولاد مبارکه در این حوزه وارد است که این اتفاق به درازا کشیده میشود.
سخنان فولاد مبارکه در زمینه استفاده از پساب آب برای مصرف خود، مانورهای تبلیغاتی است
وی افزود: اگرچه این شرکت مانور بسیاری درباره اجرای طرحهایی پیرامون کاهش میزان برداشت آب میدهد اما شواهد نشان داده که همه این طرحها با رکود مواجه هستند و در حال حاضر متوقف شدهاند.
ایرانپور تصریح کرد: پیمانکاران اجرای طرحهای فاضلاب شهرها هماکنون مشکلات بسیاری در این حوزه مواجه هستند و در یک شهرستان از 14 پیمانکار اجرای یک پروژه، به دلیل عدم دریافت طلبهای خود، پروژه را تعطیل کردهاند.
اما و اگرهای طرحهای مخفیانه آبرسانی به یک صنعت خاص!
وی با اشاره به اجرای طرح مطالعاتی انتقال آب به شرکت فولاد مبارکه از سد چمآسمان افزود: اما و اگرهایی در طرحهای آبرسانی، از دیگر مسائلی است که باید به آن توجه جدی انجام داد.
عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: از سویی گفته میشود که صنعت به دنبال روشن کردن وضعیت خود، کاهش میزان مصرف آب و افزایش بهرهوری از آن بوده تا آب به حقابهدار خودش برسد و از سوی دیگر، حرف و حدیثهایی وجود دارد که طرحهای آبرسانی جدیدی به صورت مخفیانه انجام میشود.
وی افزود: یکی از این آبرسانیها طرحی است که مستقیماً از کنار سد چمآسمان، آب را برای شرکت فولاد مبارکه منتقل کنند. متأسفانه در شرایطی که ما به دنبال ساماندهی هستیم، چه این آب از بستر زایندهرود برداشت شود و چه به صورت مخفیانه، انتقال پیدا کند، ضرر خود را به بخش کشاورزی و مردمی خواهد بود که در این زمینه حقابه داشتهاند و این حقابه در حال حاضر نادیده گرفته شده است.
ایرانپور با بیان اینکه باید وضعیت انتقال آب به فولاد مبارکه و حتی ذوبآهن و پالایشگاه اصفهان مشخص شود، تصریح کرد: با وضعیت کنونی به کشاورزان فشار آورده میشود که چاههای آنها باید پر شود و هزینه پر کردن این چاهها نیز با مبالغ هنگفتی توسط عدهای گرفته میشود.
وی با طرح سئوالی درباره اینکه چرا مسئولان در این زمینه مسائل را مشخص نمیکنند، گفت: سئوال من این است که تا چه زمانی بعد از تکذیب این موضوعات، مشخص میشود که طرحها به صورت مخفیانه در حال اجرا بوده است.
رقم اعلام شده مسئولان فولاد مبارکه درباره برداشت آب از زایندهرود، منطقی نیست
نماینده مردم مبارکه درباره ادعای مسئولان فولاد مبارکه پیرامون اینکه این شرکت سالیانه بین 25 تا 29 میلیون متر مکعب آب از زایندهرود برداشت میکند، گفت: به نظر من این رقم اصلاً منطفی نیست و به اعتقاد من اگر اتفاقی صورت گیرد، این رقم بیشتر هم خواهد بود.
وی گفت: از سوی دیگر، در صورتی که طرحهای استفاده از پساب شهرستانهای لنجان و مبارکه و همچنین طرح انتقال آب از سد چمآسمان هم صورت گیرد، مشخص نیست که فولاد این میزان آب را برای چه چیزی احتیاج دارد.
اجرای طرحهایی مخفیانه و بدون اطلاع مردم
ایرانپور با بیان اینکه بدون شک میزان انتقال آب با لوله بسیار بیشتر از آنچه اعلام شده، خواهد بود، اظهار داشت: یکی از عللی که مسئولان این شرکت به سمت لولهگذاری مخفیانه و بدون اطلاع مردم میروند، همین مسئله بوده زیرا وقتی لولهکشی صورت گیرد، میزان آب آن را به راحتی نمیتوان سنجش کرد. به هر حال اگرچه این موضوع چندین بار تکذیب شده اما طرح مطالعاتی آن انجام و بخش عمده کارهای آن صورت گرفته است.
وی افزود: از سوی دیگر با محاسبه میزان آب پشت سد و میزان برداشتهای صورت گرفته کشاورزی، رهاسازی و پرت آب و رقم اعلام شده از سوی صنعت، 130 میلیون متر مکعب آب گم میشود. بهتر است یک نفر اعلام کند که این میزان که در حدود 12 درصد آب رهاسازی شده بوده، به کجا میرود. زیرا این میزان، آب کمی نیست و با این آب میتوان بحران آب را در بسیاری از مناطق استان اصفهان برطرف کرد.