به گزارش مشرق، برنامه های فضایی چین در دو دهه گذشته با پیشرفت های علمی و فنی همراه بود و این کشور تلاش دارد رویای دیرینه خود که همانا تسلط بر فن آوری فضایی است، تحقق بخشید.

داده های شرکت علوم و فنون هوا و فضای چین نشان می دهد که این کشور در سال 2015 میلادی 19 راکت حامل پرتاب کرده است.

بیشتر این راکت ها از نوع لانگ مارچ (راهپیمایی طویل) است که در انواع مختلف و برای حمل ماهواره هایی با وزن ها و وظایف متنوع پرتاب می شود.

آمارها نشان می دهد که چین برای انجام ماموریت های فضایی خود از جمله پرتاب سفینه های بدون سرنشین از راکت های حامل «لانگ مارچ» تاکنون 222 بار استفاده کرده است.

در سال 2015 میلادی این کشور توانست در کنار پرتاب 19 راکت حامل 43 ماهواره نیز پرتاب کند که آخرین آن از مدل «گایو فن» برای ارسال تصاویر با کیفیت و وضوح بالا بود.

در مجموع در سال 2015 میلادی در سراسر دنیا 86 پرتاب فضایی از جمله 29 پرتاب در روسیه و 17 پرتاب در آمریکا صورت گرفت و دو پرتاب نیز به دلیل مشکلات فنی و حوادثی که رخ داد ناموفق بود.

یکی از پیشرفته ترین اقدامات چین در این سال استفاده از راکت حامل «لانگ مارچ ـ 6» بود که قابلیت های بالایی دارد.

این راکت شهریور ماه امسال در حالی که 20 ماهواره کوچک را به فضا می برد پرتاب شد که انجام این ماموریت با این تعداد ماهواره خود یک رکورد در پیشرفت های فضایی دنیا محسوب می شود.

تصاویری که در آن زمان منتشر شد، نشان می داد این راکت حامل از مرکز ماهواره ای «تای یوان» در استان «شانسی» در شمال چین پرتاب شده است.

در همان زمان چین یک اقدام فضایی دیگر انجام داد که پرتاب راکت حامل «لانگ مارچ ـ 11» با چهار ماهواره از پایگاه «جیو چوان» در استان «گانسو» واقع در شمال غرب این کشور بود.

چین آزمایش های زمینی راکت های بزرگ حامل «لانگ مارچ ـ 5» و «لانگ مارچ ـ 7» را نیز به پایان رسانده است که پرتاب های آنها از مرکز ماهواره ای «های نن» در جنوب چین برای سال 2016 میلادی برنامه ریزی شده است.

راکت حامل «لانگ مارچ آ ـ 3» چین که راکت طلایی نامیده می شود یکی از موفق ترین دستاوردهای فضایی چین به حساب می آید که در سال 2015 توسط آن 10 ماهواره در مدار زمین قرار گرفت.

خدمات موقعیت سنجی موسوم به «بایدو» در چین هم در حال گسترش است و در ارتباط با برنامه راه ابریشم تا سال 2025 میلادی 35 ماهواره موقعیت سنجی بایدو برای چین فعال خواهد بود.
این سامانه که یک سیستم جهت یاب و موقعیت سنجی است از سال 1994 میلادی پس از سامانه «جی پی اس» آمریکا فعالیت خود را آغاز کرد.

این کشور در عین حال در سال 2015 میلادی پنج ماهواره مخابراتی رابرای انتقال فرکانس ها و داده های تلویزیون و رادیو و دریافت اطلاعات مخابراتی برای کاربران داخلی و مشترکان خارجی خود در مدار زمین قرار داد.