به گزارش مشرق، حضور نسبتا خوب هواداران در طبقه دوم ورزشگاه آزادی و در حالی که رایگان بودن آن طبقه چندان رسانه‌ای نشده بود، نشان داد که بسیاری از حدس و گمان‌ها در مورد عدم استقبال مردم از فوتبال در ورزشگاه‌ها خطاست و اشتباه.
طی ماه‌ها و سال‌های گذشته کم نبوده‌اند مسئولانی که اعلام می‌کردند دلیل عدم حضور مردم در ورزشگاه‌ها، کیفیت بازی‌ها یا ضعف فوتبال و ... است اما هم این تجربه و هم تجربه رایگان شدن بلیط بازی‌های پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا که در برخی مواقع یکصد هزار نفر را به ورزشگاه کشاند، نشان داد که بلیط‌های ورزشگاه‌ها برای مردم گران است و اگر اندکی ارزان‌تر شود دوباره می‌توان به حضور خیل مشتاق فوتبال در ورزشگاه‌ها امیدوار بود.
نکته اینجاست که ارزان کردن بلیط عملا با توجه به حضور بیشتر مردم در ورزشگاه‌ها ضرری به سازمان لیگ یا باشگاه‌ها نمی‌زند چرا که تعداد بلیط ارزان‌تر بیشتری فروخته می‌شود و به این ترتیب مبلغ بیشتری هم به عنوان بلیط فروشی به سازمان لیگ می‌رسد.
در واقع این می‌تواند شیوه بازاریابی بهتری باشد برای فوتبال چرا که خیل عظیم مردم در ورزشگاه‌ها قیمت اسپانسرها و تبلیغات محیطی را هم بالا و بالاتر می‌برد و به این ترتیب هم مردم سود می‌کنند و در گردهمایی‌ها شرکت می‌کنند و هم سازمان لیگ پول بیشتری را برای اداره فوتبال و باشگاه ها به دست می‌آورد.
در واقع باید تاکید کرد که هنوز بهترین سرگرمی برای مردم همین فوتبال است و باید شرایط بهتری برای حضور آن‌ها در ورزشگاه‌ها ایجاد کرد. این موضوع علاوه بر معنی اقتصادی جامعه مفهوم دیگری هم دارد و آن این است که باید حضور مردم در ورزشگاه‌ها را مورد آنالیز اقتصادی قرارداد.
قیمت بلیط‌ها در کنار جایگاه‌های ورزشگاه آزادی ۱۵ هزار تومان است و اگر کسی بخواهد فرزندش را به ورزشگاه ببرد فقط سی هزار تومان باید پول بلیط بدهد. با احتساب رفت و آمد و هزینه آب و مواد غذایی و احتمالا خرید یک پرچم یا کلاه مورد نظر این عدد به ۵۰ هزار تومان نزدیک می‌شود که برای مردم زیاد است و آن‌ها ترجیح می‌دهند این هزینه را جای دیگری هزینه کنند و فوتبال را از پای تلویزیون ببینند.
حال آنالیز دیگری را در نظر بگیرید: اگر بلیط با همین قیمت فروخته شود تقریبا بین سه تا ۸ هزار نفر در بازی‌های معمولی به ورزشگاه می‌آیند اما اگر عدد را پایین تر بیاوریم، و مثلا روی ۸ هزار تومان «جایگاه» آن را فیکس کنیم، با احتساب تخمین‌ها شاید بین ۲۰ تا ۴۰ هزار نفر به ورزشگاه‌ها بیایند که عملا مبلغ بیشتری از بلیط فروشی به سازمان لیگ خواهد رسید و هواداران بیشتری هم به ورزشگاه‌ها می‌آیند.
نکته سوم اینجاست که فوتبال هم از بعد فنی با این قیمت‌ها در حال ضرر کردن است چون بازیکن مقابل تماشاگر بسیار با انگیزه‌تر از زمانی است که در ورزشگاه آزادی بازی کند. در نتیجه این انگیزه بالاتر در طول یک لیگ کامل بازیکنان بهتر و قدرتمند‌تری را به تیم ملی ایران تحویل خواهد داد.
طی ماه‌ها و سال‌های گذشته کم نبوده‌اند مسئولانی که اعلام می‌کردند دلیل عدم حضور مردم در ورزشگاه‌ها، کیفیت بازی‌ها یا ضعف فوتبال و ... است اما هم این تجربه و هم تجربه رایگان شدن بلیط بازی‌های پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا که در برخی مواقع یکصد هزار نفر را به ورزشگاه کشاند، نشان داد که بلیط‌های ورزشگاه‌ها برای مردم گران است و اگر اندکی ارزان‌تر شود دوباره می‌توان به حضور خیل مشتاق فوتبال در ورزشگاه‌ها امیدوار بود.
نکته اینجاست که ارزان کردن بلیط عملا با توجه به حضور بیشتر مردم در ورزشگاه‌ها ضرری به سازمان لیگ یا باشگاه‌ها نمی‌زند چرا که تعداد بلیط ارزان‌تر بیشتری فروخته می‌شود و به این ترتیب مبلغ بیشتری هم به عنوان بلیط فروشی به سازمان لیگ می‌رسد.
در واقع این می‌تواند شیوه بازاریابی بهتری باشد برای فوتبال چرا که خیل عظیم مردم در ورزشگاه‌ها قیمت اسپانسرها و تبلیغات محیطی را هم بالا و بالاتر می‌برد و به این ترتیب هم مردم سود می‌کنند و در گردهمایی‌ها شرکت می‌کنند و هم سازمان لیگ پول بیشتری را برای اداره فوتبال و باشگاه ها به دست می‌آورد.
در واقع باید تاکید کرد که هنوز بهترین سرگرمی برای مردم همین فوتبال است و باید شرایط بهتری برای حضور آن‌ها در ورزشگاه‌ها ایجاد کرد. این موضوع علاوه بر معنی اقتصادی جامعه مفهوم دیگری هم دارد و آن این است که باید حضور مردم در ورزشگاه‌ها را مورد آنالیز اقتصادی قرارداد.
قیمت بلیط‌ها در کنار جایگاه‌های ورزشگاه آزادی ۱۵ هزار تومان است و اگر کسی بخواهد فرزندش را به ورزشگاه ببرد فقط سی هزار تومان باید پول بلیط بدهد. با احتساب رفت و آمد و هزینه آب و مواد غذایی و احتمالا خرید یک پرچم یا کلاه مورد نظر این عدد به ۵۰ هزار تومان نزدیک می‌شود که برای مردم زیاد است و آن‌ها ترجیح می‌دهند این هزینه را جای دیگری هزینه کنند و فوتبال را از پای تلویزیون ببینند.
حال آنالیز دیگری را در نظر بگیرید: اگر بلیط با همین قیمت فروخته شود تقریبا بین سه تا ۸ هزار نفر در بازی‌های معمولی به ورزشگاه می‌آیند اما اگر عدد را پایین تر بیاوریم، و مثلا روی ۸ هزار تومان «جایگاه» آن را فیکس کنیم، با احتساب تخمین‌ها شاید بین ۲۰ تا ۴۰ هزار نفر به ورزشگاه‌ها بیایند که عملا مبلغ بیشتری از بلیط فروشی به سازمان لیگ خواهد رسید و هواداران بیشتری هم به ورزشگاه‌ها می‌آیند.
نکته سوم اینجاست که فوتبال هم از بعد فنی با این قیمت‌ها در حال ضرر کردن است چون بازیکن مقابل تماشاگر بسیار با انگیزه‌تر از زمانی است که در ورزشگاه آزادی بازی کند. در نتیجه این انگیزه بالاتر در طول یک لیگ کامل بازیکنان بهتر و قدرتمند‌تری را به تیم ملی ایران تحویل خواهد داد.
