به گزارش مشرق، خرید سلاح از کشورهای اروپای شرقی، بی آن که مصرفِ آن ها مشخص باشد، به صورت مداوم از سوی برخی کشورهای عربی ادامه داشت و محموله های سلاح از این کشورها به صورت مستمر با پروازهای اختصاصی به مقصد اولیه می رسید؛ تا این که در ماه های اخیر، ردّ این سلاح ها در سوریه و پس از آن در یمن، نزد گروه های مسلحِ تروریست گرفته شد.
به نوشتۀ وبگاه شبکه المیادین، در سال 2014 و اوائل روزنامه های بلغارستانی از تردد هواپیماهای ترابری غیرنظامی سعودی و اماراتی در فرودگاه های بلغارستان خبر دادند و این تردد، از سال 1991، بی سابقه بود.
مطبوعاتِ بلغارستان ضمن انتشار تصاویری از هواپیمای ترابری "Boeing 747"عربستان و هواپیماهای ترابری "Boeing 777" و"Airbus A330" امارات، جویای علت تردد این هواپیماها بودند، تا این که صدور گزارش سالانه وزارت دفاع بلغارستان درباره صادرات سلاح و مهمات، پرده از قراردادهای تسلیحاتی به ارزش 85 میلیون یورو با عربستان سعودی برداشت که به این قرادادها، 29 میلیون دلارِ دیگر نیز در سال 2015 اضافه شد.
امارات نیز که از سال 2010 سابقۀ بستنِ قرارداد تسلیحاتی با بلغارستان داشت، سهمی به سزا در بهبود صادرات سلاح بلغارستان ایفا کرد، به صورتی که آمارِ فروش سلاحِ این کشور که در سال 2006 به 111 میلیون یورو کاهش یافته بود، در سال 2014 به 403 میلیون یورو افزایش یافت.
از اوائل سال 2015، مقادیر معتنابهی سلاح های ساختِ بلغارستان، نظیر "آر.پی.جی-6"، "تفنگ های کلاشینکوف"، "مسلسل های پی.کا"، "آر.پی.جی ضد تانک" و انواع توپ، نارنجک و مین در شهرهای حلب و حومه آن و همچنین شهرهای حماه و حمص در دست گروه های مسلح تروریست یافت شد.
در این میان، ناظرانی که از سال 2013، پایش میدان های جنگ در سوریه را به عهده داشتند، به داده هایی دست یافتند که ثابت می کند عربستان، قطر و دیگر کشورها، قراردادهایی تسلیحاتی با اوکراین، کرواسی، صربستان، چک و لهستان امضا کردند تا بتوانند به گروه های مسلح تروریست در سوریه سلاح برسانند.
مدارکِ همکاریِ اوکراین با این کشورها را اواخر سال گذشته میلادی، یک گروهِ هکریِ اوکراینی به نام "سایبر بیرکوت" فاش کرد. بر اساس این افشاگری ها، اوکراین قراردادهایی تسلیحاتی با قطر و عربستان امضا کرده بود تا بر اساس آن سلاح و مهمات به گروه های مسلح در سوریه برساند. این افشاگری ها، با انتشار گزارشی خبری در سال 2012، کامل شد. در این گزارش که از حلب ارسال شده بود، جعبۀ مهماتی به چشم می خورد که بر آن برچسبی شامل ارقام و اسم هایی بود که ثابت می کرد محتویات این جعبه، از سوی شرکت موشک سازی اوکراینی "داستان" برای عربستان فرستاده شده است.
برخی از سلاح های فروخته شده توسط اوکراین، ساخت لهستان است. سلاح هایی نظیر ضدهوایی که اوکراین، پیش از این، از لهستان خریده بود و سپس آن ها را به عربستان فروخته است.
اوکراین همچنین قراردادی برای فروش سامانه های"Pechora-2D" به قطر امضا کرد، اما از آن جا که قطر، از سلاح های شرقی استفاده نمی کند، مشخص می شود که قطر از این سامانه برای مسلح کرده گروه های مسلح تروریست در سوریه استفاده کرده است تا آن ها قادر باشند جنگنده های روسیه را تهدید کنند، زیرا این سامانه می تواند جنگنده هایی را که در ارتفاع 20 کیلومتری پرواز می کنند را نیز تهدید کند.
یکی دیگر از سلاح هایی که در سوریه، نزد گروه های مسلح تروریست یافت شد، موشکِ ضدتانکِ "HJ-8" ساخت چین بود. این موشک، نخستین بار، در ماه ژوئن 2013 در حومه شمالی حلب یافت شد. عربستان، این سلاح چینی را از ارتش سودان خرید و آن را از طریق مرزهای اردن، به سوریه فرستاد.
عربستان سپس با برای خریدِ نمونۀ پیشرفته ترِ این سلاح، با پاکستان قرارداد امضا کرد و موشک "Baktar-Shikan"را از این کشور خرید و آن را به گروه های مسلح تروریست در سوریه رساند و همزمان، سعی کرد طرز استفاده از موشک های دوش پرتابِ "ANZA" ساخت پاکستان را به تروریست های فعال در سوریه آموزش دهد، اما در پی فسخِ شدنِ قراردادِ فروش این موشک ها، سامانۀ دیگری جایگزینِ آن شد و موشک های دوش پرتابِ "FN-6" که ساختِ چین است، از ارتش سودان خریداری شد. این موشک ها، قادر بودند جنگنده های" "SA-7روسیه را هدف قرار دهند.
در این میان، در فاصله ماه های فوریه تا می سال 2013، چندین نوع سلاحِ ساخت یوگسلاوی در سوریه شناسایی شد. این سلاح ها پس از فروپاشی یوگسلاوی، همچنان در کارخانه های صربستان و کرواسی ساخته می شوند تا با هزینه عربستان سعودی به دست گروه های مسلح تروریست در سوریه برسد.
این سلاح ها، موشک های ضد تانک و خمپاره اندازها و نارنجک ها و توپ ها را شامل می شد که از میان آن ها می توان به موشک اندازِ ضد تانکِ M79 ساخت صربستان و توپ OSA ساخت صربستان و توپ های M60 ساخت صربستان و موشک های ضد تانک RPG-75 ساخت چک و موشک اندازِ RAK-12 ساخت کرواسی اشاره کرد.
به نوشتۀ وبگاه شبکه المیادین، در سال 2014 و اوائل روزنامه های بلغارستانی از تردد هواپیماهای ترابری غیرنظامی سعودی و اماراتی در فرودگاه های بلغارستان خبر دادند و این تردد، از سال 1991، بی سابقه بود.
مطبوعاتِ بلغارستان ضمن انتشار تصاویری از هواپیمای ترابری "Boeing 747"عربستان و هواپیماهای ترابری "Boeing 777" و"Airbus A330" امارات، جویای علت تردد این هواپیماها بودند، تا این که صدور گزارش سالانه وزارت دفاع بلغارستان درباره صادرات سلاح و مهمات، پرده از قراردادهای تسلیحاتی به ارزش 85 میلیون یورو با عربستان سعودی برداشت که به این قرادادها، 29 میلیون دلارِ دیگر نیز در سال 2015 اضافه شد.
امارات نیز که از سال 2010 سابقۀ بستنِ قرارداد تسلیحاتی با بلغارستان داشت، سهمی به سزا در بهبود صادرات سلاح بلغارستان ایفا کرد، به صورتی که آمارِ فروش سلاحِ این کشور که در سال 2006 به 111 میلیون یورو کاهش یافته بود، در سال 2014 به 403 میلیون یورو افزایش یافت.
از اوائل سال 2015، مقادیر معتنابهی سلاح های ساختِ بلغارستان، نظیر "آر.پی.جی-6"، "تفنگ های کلاشینکوف"، "مسلسل های پی.کا"، "آر.پی.جی ضد تانک" و انواع توپ، نارنجک و مین در شهرهای حلب و حومه آن و همچنین شهرهای حماه و حمص در دست گروه های مسلح تروریست یافت شد.
در این میان، ناظرانی که از سال 2013، پایش میدان های جنگ در سوریه را به عهده داشتند، به داده هایی دست یافتند که ثابت می کند عربستان، قطر و دیگر کشورها، قراردادهایی تسلیحاتی با اوکراین، کرواسی، صربستان، چک و لهستان امضا کردند تا بتوانند به گروه های مسلح تروریست در سوریه سلاح برسانند.
مدارکِ همکاریِ اوکراین با این کشورها را اواخر سال گذشته میلادی، یک گروهِ هکریِ اوکراینی به نام "سایبر بیرکوت" فاش کرد. بر اساس این افشاگری ها، اوکراین قراردادهایی تسلیحاتی با قطر و عربستان امضا کرده بود تا بر اساس آن سلاح و مهمات به گروه های مسلح در سوریه برساند. این افشاگری ها، با انتشار گزارشی خبری در سال 2012، کامل شد. در این گزارش که از حلب ارسال شده بود، جعبۀ مهماتی به چشم می خورد که بر آن برچسبی شامل ارقام و اسم هایی بود که ثابت می کرد محتویات این جعبه، از سوی شرکت موشک سازی اوکراینی "داستان" برای عربستان فرستاده شده است.
برخی از سلاح های فروخته شده توسط اوکراین، ساخت لهستان است. سلاح هایی نظیر ضدهوایی که اوکراین، پیش از این، از لهستان خریده بود و سپس آن ها را به عربستان فروخته است.
اوکراین همچنین قراردادی برای فروش سامانه های"Pechora-2D" به قطر امضا کرد، اما از آن جا که قطر، از سلاح های شرقی استفاده نمی کند، مشخص می شود که قطر از این سامانه برای مسلح کرده گروه های مسلح تروریست در سوریه استفاده کرده است تا آن ها قادر باشند جنگنده های روسیه را تهدید کنند، زیرا این سامانه می تواند جنگنده هایی را که در ارتفاع 20 کیلومتری پرواز می کنند را نیز تهدید کند.
یکی دیگر از سلاح هایی که در سوریه، نزد گروه های مسلح تروریست یافت شد، موشکِ ضدتانکِ "HJ-8" ساخت چین بود. این موشک، نخستین بار، در ماه ژوئن 2013 در حومه شمالی حلب یافت شد. عربستان، این سلاح چینی را از ارتش سودان خرید و آن را از طریق مرزهای اردن، به سوریه فرستاد.
عربستان سپس با برای خریدِ نمونۀ پیشرفته ترِ این سلاح، با پاکستان قرارداد امضا کرد و موشک "Baktar-Shikan"را از این کشور خرید و آن را به گروه های مسلح تروریست در سوریه رساند و همزمان، سعی کرد طرز استفاده از موشک های دوش پرتابِ "ANZA" ساخت پاکستان را به تروریست های فعال در سوریه آموزش دهد، اما در پی فسخِ شدنِ قراردادِ فروش این موشک ها، سامانۀ دیگری جایگزینِ آن شد و موشک های دوش پرتابِ "FN-6" که ساختِ چین است، از ارتش سودان خریداری شد. این موشک ها، قادر بودند جنگنده های" "SA-7روسیه را هدف قرار دهند.
در این میان، در فاصله ماه های فوریه تا می سال 2013، چندین نوع سلاحِ ساخت یوگسلاوی در سوریه شناسایی شد. این سلاح ها پس از فروپاشی یوگسلاوی، همچنان در کارخانه های صربستان و کرواسی ساخته می شوند تا با هزینه عربستان سعودی به دست گروه های مسلح تروریست در سوریه برسد.
این سلاح ها، موشک های ضد تانک و خمپاره اندازها و نارنجک ها و توپ ها را شامل می شد که از میان آن ها می توان به موشک اندازِ ضد تانکِ M79 ساخت صربستان و توپ OSA ساخت صربستان و توپ های M60 ساخت صربستان و موشک های ضد تانک RPG-75 ساخت چک و موشک اندازِ RAK-12 ساخت کرواسی اشاره کرد.
