ویمپل آر-۷۷ (نام ناتو: AA-12 Adder) موشک هوا به هوای برد متوسط با سیستم هدفیاب راداری ساخت روسیه است. این موشک همتای موشک آمریکایی معروف ایم-۱۲۰ آمرام است و به همین جهت به آمرامسکی معروف شده است. کار طراحی آر-۷۷ از سال ۱۹۸۲ در یک پروژه سری آغاز شد. بر اساس این برنامه قرار بود اولین موشک چندمنظوره شلیک و بعد هیچ روسی ساخته شود که هم هواپیماهای تاکتیکی و هم هواپیماهای استراتژیک بتوانند از آن علیه اهداف مختلف - از هلیکوپتر گرفته تا جتهای سریع و کم‌ارتفاع- استفاده کنند.

آر-۷۷ از سال ۱۹۹۴ وارد فعالیت نظامی در نیروی هوایی روسیه شده و جنگنده‌های میگ-۲۹، سوخو-۲۷ و میگ-۳۱ برای استفاده از این موشک به‌روزرسانی شده‌اند. نیروی هوایی چین هم از این موشک در سوخو-۲۷های خود و مدل تولید چین آن یعنی جی-۱۱ استفاده می‌کند. برد موثر این موشک در مدل صادراتی آن اکنون 150 کیلومتر است. اما در مدلهایی که مخصوص نیروی هوایی روسیه ساخته شده است دارای برد 100 الی 300 کیلومتر میباشد. همچنین مدل جدیدی از این موشک مشغول به کار است که مجهز به موتور رمجت بوده و دارای برد بالا و دقت قطعی در اثبات است.

کار بر روی اولین موشک  رادار فعال در شوروی به سال ۱۹۸۲ بر میگردد زمانی که جزئیات  موشک  امرام در غرب فاش شد. امرام بر خلاف فونیکس   که تنها بر روی اف۱۴ نصب میشد بر روی تمامی جنگنده های غربی در اینده نصب میشد  از این رو نیاز به یک موشک برای رقابت با امرام بود.موشک جدید باید توان درگیر با موشک  های کرزو و مهمات های دوربرد نیز داشته باشد.موشک جدید در سال ۱۹۹۲ وارد خدمت شد اگرچه تا پایان دهه ۹۰ میلادی به صورت گسترده در خدمت نبود.ار ۷۷ که ناتو ان را  ای ای ۱۲ ادر نهاد اولی موشک روسها با توان شلیک  کن فراموش کن بود که دارای چاشنی انفجار مجاورتی  و یک فیوز لیزری بود و رادارش  در باند ایکس کار میکند و میتواند تا ۱۲ جی مانور دهد.

ار ۷۷ برای نسل ۴+ روسها همانند میگ۲۹ ام و سوخوی۳۰ نصب شد ولی میشد با تغییر در پردارنده های رادار ان۰۱۹ میگ ۲۹ ای  و رادار ان۰۰۱ جنگنده سوخوی۲۷ توان پرتاب این موشک به انها داد  .گفته شده میتوان  ار۷۷ را   به صورت قفل نشده شلیک کرد تا بعد از کشف هدف توسط  رادار کوچک خود با هدف درگیرشود(این قابلیت را موشکهای چون امرام میتورو ویا میکا نیز دارند) و همچنین در نسخه های  پیشرفته در صورت ایجاد اختلال میتوان از ان به صورت پیسو  عمل کند. اولین نمونه عملیاتی این موشک  بین ۶۰ تا ۸۰ کیلومتر برد دارد و نسخه صادراتی ان  RVV-AE نامیده میشود.

موشک  دارای سرعت ۴٫۵ ماخ و وزن کلاهک ۲۲ کیلوگرم است و دارای بالچه های انتهای شبکه ای است که چالاکی بالای به ان میدهد.یکی از نسخه های که در حال توسعه است نسخه ای با برد بلند ۱۶۰ کیلومتری  و موتور رم جت که  RVV-AE-PD نامیده میشد است که هنوز از وضعیت ان اطلاعی در دست نیست  . گفته شده طرح این مدل  در سال ۱۹۹۹ رها شده  . همچنین دو نسخه ار۷۷ تی با کاونده فرورسخ و ار۷۷ پی با  کاوند پیسو (غیر فعال) وجود دارد اگرچه در مورد میزان عملیاتی بودن این دو نمونه هیچ اطلاعی در دست نیست.نسخه دیگری که همکنون در حال توسعه است کا۷۷ ام است.

این نمونه برای پرتاب ار پاکفا ساخته شده ولی به زودی بر روی دیگر جنگنده های روسی  نیز نصب خواهد شد و گفته شده دارای دیش اریه فازی با توان اسکن الکترونیک است . نسخه دیگر ار ۷۷ با نام  RVV-SD شناخته میشود طی چند سال گذشته در یک نمایشگاه هوایی به معرض نمایش گذاشته شد دارای برد  ۱۱۰ تا ۱۵۰ کیلومتر است .ار۷۷ به کشورهای اندونزی، ویتنام پرو ،ونزوئلا و الجزیه صادر شد.