گروه سیاسی مشرق – یک تجربه تاریخی در انتخابات‌ها نشان می‌دهد که جریان اصلاحطلب در هر انتخابات حربه و ابزاری جز تخریب رقیب برای زدن رأی مردم نسبت به کاندیدای مقابل ندارد. پروپاگاندا و تخریب پرفشار رقیب از زمان انتخابات دوم خرداد سال 76 تا به امروز حربه اصلی اصلاح‌طلبان برای شکست رقیب بوده است.
حجت‌الاسلام ناطق نوری که اصلاح‌طلبان این روزها به وی متمایل شده و او را شیخ نور می‌نامند، در کتاب خاطرات خود درباره تبلیغات سیاه اصلاح‌طلبان علیه خود در انتخابات سال 76 می‌گوید: «جنگ روانی علیه من بسیار شدید بود و متأسفانه کسی هم اینها را پیگری نکرد. بیش‌ترین تهمت‌ها به من زده شد و انعکاس آن به این صورت بود که دیگران خیلی مظلوم واقع شدند. مثلاً اینکه اگر فلانی بیاید، مثل طالبان عمل می‌کند. آنها با تبلیغات خود فرصت فکر کردن و اندیشیدن را از مردم گرفتند که این از مصادیق استثمار فکری است. این را اختناق می‌گویند این ضد آزادی است که با بمباران تبلیغاتی جلوی فکر مردم را بگیرند، اصلاً از آنها آزادی فکر را گرفتند و افکار مردم را به یک‌سو کانالیزه کردند.»[1]
حال که اصولگرایان لیست سی نفره خود در تهران را با حضور کارشناسان اقتصادی بسته‌اند و شعار «معیشت، امنیت و پیشرفت» را سرلوحه کار خویش قرار داده‌اند، اصلاح‌طلبان به جای معرفی برنامه‌های جریان خود به لیست اصولگرایان که به طور هدفمندی اقتصاد را موضوع و برنامه اصلی آینده خود قرار داده حمله کرده و با گرفتن موضع «کاسه داغ‌تر از آش» مطرح میکنند که چرا اصولگرایان مبانی ارزشی خود را فراموش کرده و اخلاق‌گرایی را شعار خود قرار نداده‌اند؟
در همین باب روزنامه آرمان که به رسانه اجاره‌ای خانواده هاشمی معروف است نوشـت: «شعاری که اصولگرایان برای انتخابات مجلس انتخاب کردند، «معیشت، امنیت و پیشرفت» است شعاری که پس از اعلام آن اَبروی آگاهان در هم رفت و سوالاتی در ذهن آنها شکل گرفت که پاسخ مناسبی برای آن نیافتند. نخستین سؤال این است که پس این طیف سیاسی که تا پیش از این مدعی اخلاق‌گرایی و دفاع از ارزشها بود چرا در شعار خود اشاره‌ای به این مهم نکرده است و آیا تصور دارد که در این مقطع نیاز است که بر موضوعات دیگر تأکید و ارزشها فدای اخذ رأی شود؟ آیا برای این طیف دیگر دفاع از ارزشها رای‌آور نیست که در دوره‌های قبل بر طبل آن می‌کوبیدند و در انتخابات 94 آن را به کنار گذاشتند؟ پررنگ کردن شعارهای اقتصادی و کمرنگ کردن ارزشها در قاموس هیچ گروهی به ویژه کسانی نیست که مدعی حفاظت از آن بودند. معیشت یعنی اقتصاد و اقتصاد یعنی چرخه بزرگی که دارای کاستی‌های فراوان به دلیل عملکردهای سال‌های گذشته است اما آیا شعار اقتصاد دادن برای رفع مشکلات اقتصادی کافی است و مگر در نهایت با فرض ورود چند نماینده آگاه به مسائل اقتصادی می‌توان دردی از اقتصاد کشور دوا کرد؟ اخیراً غلامعلی حدادعادل نماینده فعلی مجلس و کاندیدای اصولگرایان، با اشاره به برنامه اقتصادی اصولگرایان در مجلس دهم گفته است: «اصولگرایان برای مجلس دهم برنامه اقتصادی مفصلی در راستای مهار تورم، خروج از رکود، معیشت و همچنین بیکاری جوانان دارند که در زمان مقتضی درباره آن توضیحات بیشتری داده خواهد شد.»[2]
جیغ بنفش اصلاح‌طلبان بر سر شعار اقتصادی اصولگرایان و اتهام فراموشی اخلاق که به آنها زده می‌شود درحالی است که از گذشته‌های دور تا کنون، یک اصل منطقی وجود دارد که به نظر می‌رسد که باید به فرهنگ ایرانی تبدیل شود و این روزنامه و امثال آن، فاقد درک آن هستند. این اصل منطقی عبارت است از این که«اثبات شیء، نفی ماعدا نمی‌کند.»
این بدان معناست که اثبات مسئله‌ای به‌منزله نفی دیگرمسائل غیر از آن نیست و برای نمونه، تعریف و تمجید شما از یکی از فرزندان خود، به معنای نفرت از دیگر فرزند خود نیست و بر همین اساس شعارهای اقتصادی اصولگرایان به معنای فراموشی ارزشها و اخلاق نیست بلکه در این شرایط زمانی با توجه به رکود اقتصادی دامنه‌داری که در دولت یازدهم وخیم شده است و حتی صدای وزرای مهم دولت را درآورده است، اصولگرایان بنابر مقتضای شرایط عمل کرده‌اند.
این در حالی است که همواره اصلاح‌طلبان توسعه سیاسی را ازجمله اهداف خود در انتخابات مطرح میکنند و به گفته‌های جلالی‌پور فعال سیاسی این جریان بیان داشته است که «اصلاح‌طلبان قولی به منظور حل مشکلات نمی‌دهند، تنها قولی که آنها می‌دهند این است که وضعیت امور با کیفیت بهتری اداره خواهد شد.»
اصلاح‌طلبان درحالی که از دو سال قبل فعالیت انتخاباتی خود را آ‌غاز کرده‌اند و هر حرف و سخن آنان طعم انتخابات مجلس دهم داشته است، هنوز در خصوص وضعیت کشور و رکود اقتصادی که به قول وزرای دولت ادامه آن کشور را دچار بحران اقتصادی و اجتماعی میکنند، سخنی نگفته و برنامه‌ای ارائه نداده‌اند.
