معیار ارزشمندی هر موضع‌گیری یا اقدامی از سوی هر یک از طرف‌های منطقه‌ای و عربی، جایگاه این اقدام نسبت به آرمان فلسطین است، در این شاخص هیچ پیامد ناخواسته ای مطرح نیست و مقایسه یک حکم با تأثیرات مثبت یا منفی آن در روند تقابل با دشمن صورت می گیرد.
با وجود آنچه که گفته شد، در مورد تصمیم اخیر شورای همکاری خلیج فارس می‌توان به نکته‌های زیر اشاره کرد:
- امکان پیشبرد مناسبات اسرائیل با عربستان تا حد ائتلاف غیر از پرداخت هزینه ننگ قرار دادن حزب‌الله در لیست گروه‌های تروریستی ممکن نبود، به ویژه اینکه از گذشته این موضوع به عنوان یکی از مهم‌ترین شروط اسرائیل برای هر نوع ائتلاف منطقه‌ای مطرح است. در همین راستا مواضع عربستان سعودی نشان می‌دهد که این کشور به صورت کامل با مواضع تل آویو و اولویت‌های آن همراه است. به این ترتیب آستانه اصلی انتقال به جایگاه متحد اسرائیل یا بهتر بگوییم، فاش شدن این ائتلاف برای عربستان فراهم شده است.
- این اتفاقی نیست که تصمیم اعضای شورای همکاری خلیج فارس در همراهی با انتقال مناسبات عربستان و اسرائیل از ارتباطات و مناسبات مخفیانه به مرحله عملی دنبال شود.
- ما حق داریم سؤال کنیم که آیا ارتباطی بین این تصمیم و هماهنگی‌های ایجاد شده بین مقامات سعودی و هیئت عالی‌رتبه اسرائیلی که چند هفته پیش به ریاض سفر کرده بود، وجود دارد؟ شبکه 10 تلویزیون رژیم صهیونیستی از سفر این هیئت به عربستان خبر داد، اما هیچ یک از مقامات سعودی این خبر را تکذیب نکردند. با توجه به اینکه سازمان جاسوسی موساد مسئول برقراری مناسبات با دولت‌هایی است که اسرائیل ارتباطات علنی با آنها ندارد، آیا موساد در اتخاذ این تصمیم و زمان ویژه ای که برای آن اختصاص داده شده، نقش دارد؟
- تصمیم عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس محور اساسی برای دیپلماسی اسرائیل فراهم آورد تا از آن در مسیر تلاش‌های خود برای تخریب وجهه حزب‌الله لبنان در افکار عمومی جهان استفاده کند. به این ترتیب اسرائیل از موضع رژیم‌هایی که خود را منتسب به عربیت می دانند، بر ضد محور مقاومت عربی استفاده خواهد کرد.
- تصمیم عربستان سعودی دستاورد بیشتری به رژیم صهیونیستی می‌دهد که می‌تواند از آن برای ایجاد مشروعیت بین‌المللی خود استفاده کند، به گونه‌ای که عربستان به ابزاری تبدیل شده است که می‌تواند از آن جهت آغاز هر نوع جنگ و تجاوز گسترده استفاده کند. رژیم آل سعود پیش از این نیز چنین مشروعیتی را به رژیم صهیونیستی داده است، هنگامی که در سال 2006 مقاومت لبنان را به ماجراجویی متهم کرد.
- موضع عربستان به دستاویزی مهم در اردوگاه راست گرایان اسرائیلی از جمله بنیامین نتانیاهو تبدیل شد تا به افکار عمومی اسرائیل تأکید کند که امکان تحقق دستاوردهایی در سطح ایجاد مناسبات ائتلافی با مهم‌ترین دولت‌های عربی به ویژه در حاشیه خلیج فارس وجود دارد. ائتلافی که در چارچوب تقابل با تهدیدات مشترک صورت گرفته و اسرائیل هزینه‌ای ولو صوری در مورد آرمان فلسطین برای آن پرداخت نمی‌کند. این دستاورد مهم‌ترین مفهوم سیاسی در عرصه اسرائیل بوده است، چرا که موضوع فلسطین دیگر مورد توجه رژیم‌های حاشیه خلیج فارس قرار ندارد و آنها آخرین برگ احتمالی در دست مذاکره کنندگان رسمی فلسطینی را که ممکن بود در میز مذاکرات مورد استفاده قرار گیرد، از دست آنها خارج کردند.
