گروه بین‌الملل مشرق - شاخص‌های موازنه قدرت در تحولات خاورمیانه و تأثیرپذیری این شاخص‌ها نسبت به اتفاقات سوریه بر کسی پوشیده نیست، آمریکا در اثر شکست سیاست‌های متعدد خود و پایداری محور مقاومت منطقه‌ای در برابر توطئه‌های این کشور برای تجزیه منطقه، طی سال‌های گذشته امتیازهای متعددی را از دست داده و مجبور به توافق هسته‌ای با ایران شد تا با وجود مخالفت شدید برخی رژیم‌های منطقه‌ای اموال بلوکه شده ایرانی ها را که به ادعای رژیم صهیونیستی و عربستان صرف بهبود موقعیت محور مقاومت خواهد شد، به این کشور بازگرداند.  

هم‌زمان با شکست‌های آمریکا، متحدان این کشور نیز دچار افول شده اند، سیاست‌های ترکیه در قبال سوریه گرچه دمشق را از نقش پیشروی کشورهای عربی تا اندازه‌ای دور کرده، اما موفقیتی در تحقق این پیروزی سیاسی یا نظامی برای آنکارا یا ریاض و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس ایجاد نکرده است. جنجالی که این کشورها اخیراً به راه انداخته اند نیز نتیجه شکست‌های آنها و عدم توانایی برای نفوذ در سوریه جهت براندازی دولت این کشور است.

دولت بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه در چنین فضایی از عزم خود برای برگزاری انتخابات مجلس نمایندگان خبر داده است. تأثیرات این تصمیم و پیامدهای آن به نحوی بود که بلافاصله اخبار مربوط به پیشروی‌های میدانی ارتش سوریه و متحدانش را تحت تأثیر قرار داد. برگزاری این انتخابات تأکید مجددی بر پوشالی بودن ادعاهای غرب در تنها دستاویز مداخله در سوریه یعننی نامشروع بودن دولت بشار اسد و فقدان پایگاه مردمی آن است.

اعلام برگزاری انتخابات پارلمانی در سوریه بیهوده نبوده است، بشار اسد هزینه‌هایی که باید برای این انتخابات بپردازد را به خوبی می‌شناسد، اما حجم پیروزی‌هایی که در نتیجه برگزاری این انتخابات محقق می‌کند را نیز می داند. پیروزی‌های نظامی که ارتش سوریه محقق کرده، آن را در موقعیت پیروز قطعی تحولات سیاسی قرار نمی‌دهد، بلکه کفه ترازوی پیروزی آن را سنگین‌تر می‌کند، به این ترتیب دولت سوریه علاوه بر تحقق دستاوردهای نظامی، ابتکار عمل را در عرصه‌ سیاسی نیز از آن خود خواهد کرد تا در انتخاباتی سالم بار دیگر بر پایگاه مردمی خود تاکید کند.

برگزاری انتخابات، ممکن یا ناممکن؟

سوالی که در مورد انتخابات سوریه مطرح است اینکه آیا با وجود درگیری‌های مسلحانه در این کشور و اشغال برخی مناطق از سوی گروه‌های تروریستی، برگزاری انتخابات پارلمانی در این کشور ممکن است. نگاهی کلی به مناطقی که امکان برگزاری انتخابات در آنها وجود دارد و حجم این مناطق و تعداد افرادی که می‌توانند در انتخابات شرکت کنند، نشان می‌دهد که برگزاری انتخابات در سوریه امکان پذیر است. در عرصه میدانی می‌توان در این رابطه به مسائل زیر اشاره کرد: تسلط ارتش در بخش‌های متعدد از شهر حلب و حومه آن تا استان درعا و دمشق و قنیطره و حمص و حماه و طرطوس و لاذقیه و السویداء گسترده شده است.

نگاهی به نقشه سوریه نشان می‌دهد که اکثر مناطق مسکونی دارای تجمع بالای انسانی از طیف‌های مختلف جامعه سوریه در اختیار دولت این کشور و متحدانش قرار دارد و مردم این مناطق زندگی عادی خود را سپری می‌کنند. به این ترتیب می‌توان گفت که انتخابات پارلمانی که بیش از یک ماه آینده برگزار خواهد شد، روال عادی خود را سپری کرده و با نظم و انضباط کامل انجام خواهد شد.

برگزاری انتخابات پارلمانی سوریه در زمان مقرر خود بدون چالش‌های امنیتی قابل توجه، قدرت سیاسی و امنیتی دولت سوریه و پوشالی بودن جنجال تبلیغاتی مخالفان این کشور را نشان می‌دهد. این در حالی است که رسانه‌های وابسته به مخالفان سعی دارند دولت سوریه را شکست خورده و قانون اساسی این کشور را فاقد مشروعیت نشان داده و رویکردهای فرقه گرایانه را در کشور تقویت بخشند.

به نظر می‌رسد نتایج انتخابات نیز غیر قابل پیش‌بینی نباشد، بیشتر مخالفان داخلی سوریه اعتقاد دارند که جنگ باید متوقف شود و ادامه آن  فایده ای ندارد.  از سوی دیگر خانواده های بیشتر گروه های مخالف دولت سوریه نیز از این کشور خارج شده اند،‌ آن ها برای دریافت پناهندگی کشورهای دیگر حتی حاضرند هویت سوری خود را به صورت کامل کنار بگذارند.

این در حالی است که همچنان بخش زیادی از مردم سوریه حامی دولت بشار اسد رئیس‌جمهور این کشور هستند و از گزینه‌های نزدیک به دولت برای رسیدن به پارلمان استقبال می‌کنند. آنها نمی‌خواهند به ویژه در شرایط کنونی که تحولات عرصه میدانی به سمت تعیین سرنوشت نهایی جنگ پیش می‌رود، روند سیاسی کشور را در دست افراد ناشناخته قرار دهند.

تصمیم به برگزاری انتخابات در حالی گرفته شده که روسیه و آمریکا هم بر سر آتش بسی نامحدود در سوریه به توافق رسیده اند. توافقی که گرچه داعش و جبهه النصره و گروههای وابسته به القاعده را شامل نمی شود، اما بخش هایی از اراضی سوریه را در آرامش نسبی قرار داده و آن ها را به نسبت به آینده ای روشن و بدون جنگ خوش بین کرده است.به این ترتیب تروریستها امروز هم در صحنه سیاسی و هم در صحنه نظامی شکست سنگینی را تجربه می کنند که در چند سال گذشته سابقه نداشته است.

مردم سوریه با شرکت در این انتخابات نشان می‌دهند که تصمیم‌گیری‌های واشنگتن، ‌آنکارا و یا ریاض برای سرنوشت خود را نمی‌پذیرند. آنها می‌خواهند خودشان برای منافع و آینده خود تصمیم بگیرند و نمایندگان خود را براساس این شاخص‌ها به پارلمان سوریه بفرستند. آنها معتقدند سوریه بعد از این همه جنگ نیاز به آرامش و امنیت و تجربه جدیدی از اصلاحات سیاسی به دور از دخالتهای خارجی دارد.

چه کسی پیروز انتخابات سوریه است؟

بشار اسد نقشه جریان‌های مردمی مستقر در شهرهای مختلف سوریه را می‌شناسد، به همین علت است که با اطمینان بالایی خواستار برگزاری انتخابات شده تا به دنیا ثابت کند که همچنان در رأس هرم قدرت در سوریه مشروعیت دارد و افکار عمومی این کشور وی را تأیید می‌کنند. انتخابات سوریه چهره قانون گریزان و کسانی که بدون مشروعیت سیاسی و به بهانه حمایت از مردم سلاح در دست گرفته اند را نشان می‌دهد و اثبات می‌کند که آنها به دنبال دفاع از حق عمومی مردم نیستند.

این انتخابات چهره تروریست ها را بیش از پیش روشن تر خواهد کرد تا رسوایی دیگری برای حامیان بین المللی این گروه ها فراهم آورد. بشار اسد با برگزاری این انتخابات می خواهد در تکمیل دستاوردهای نظامی و امنیتی اخیر، عرصه سیاسی کشور را نیز بار دیگر از آن خود کند تا هرچه بیشتر به پایان خوش بحران پنج ساله سوریه نزدیک‌تر شود.

به ‌این‌ ترتیب می‌توان گفت انتخابات سوریه گام دیگری برای تکمیل چهره سیاسی دولت این کشور به عنوان پیروز نهایی بحران پنج ساله آن بوده و با توجه به اهمیت موضوع سوریه در معادلات ژئو پلتیک منطقه‌ای، فضای تازه ای در موازنه قدرت خاورمیانه جدید را فراهم خواهد کرد، خاورمیانه‌ای که شاخص‌های آن بر اساس نظم نوین آمریکایی ترسیم نشده، بلکه محور مقاومت تار و پود آن را در هم تنیده است.