به گزارش مشرق، «محمدحسن قدیری ابیانه» در روزنامه «حمایت» نوشت:
1- توان موشکی ایران به عنوان یکی از مولفه‌های برجسته قدرت انقلاب اسلامی، کشورمان را به یک قدرت بزرگ نظامی تبدیل کرده و جنبه بازدارندگی نیروهای مسلح را تقویت نموده است. این در حالی است که در زمان جنگ تحمیلی، نیروهای مسلح ما فاقد تجهیزات نظامی مناسب از جمله موشک برای پاسخ به موشک‌باران صدام بود.
عدم برخورداری از توان نظامی کافی برای پاسخگویی به موشک‌های عراق و دفاع از مردم کشورمان از یک سو و احساس نیاز مبرم برای دفاع شایسته از انقلاب اسلامی موجب گردید افرادی مثل شهید تهرانی‌مقدم‌ها به فکر تامین و تولید موشک برآیند و به دلیل اینکه کشورمان تحریم بود و امکان تهیه آن وجود نداشت، چاره‌ای جز تلاش برای ساخت این وسیله دفاعی نداشتیم. شاید اگر امکان خرید موشک از خارج از کشور برایمان فراهم بود، هرگز به فکر ساخت و مهندسی معکوس آن نمی‌افتادیم و همان بلایی که بر سر بعضی از صنایع غیرنظامی کشورمان آمد، دامن صنایع نظامی کشور را هم می‌گرفت.
اما تحریم‌های سختگیرانه، جوانان ما را وارد عرصه ساخت موشک کرد. دغدغه، تلاش، احساس تکلیف و امید به موفقیت، قدم به قدم ایران را به قدرت بزرگ موشکی تبدیل نمود و امروز در تراز جهانی، رتبه کشورمان در میان قدرت‌های موشکی جهان، چهارم است. توان موشکی ما اکنون فراتر از انتظار دشمنان عمل می‌کند و افزون بر قدرت و بُرد، قابلیت نقطه‌زنی با خطای کمتر از یک متر را دارد و می‌تواند اهدافی مانند رژیم صهیونیستی و پایگاه‌های موشکی دشمنان نظام اسلامی را در هم بکوبد.
لذا وقتی مقام معظم رهبری با صلابت اعلام می‌کنند که چنانچه رژیم صهیونیستی غلطی مرتکب شود، حیفا و تل‌آویو را با خاک یکسان خواهیم کرد، دشمنان ما به خوبی واقفند که این یک واقعیت بدون تردید است و ایران حتی قدرتی فراتر از منهدم کردن این دو شهر مهم سرزمین‌های اشغالی را دارد. علاوه بر قدرت مستقیم ایران، متحدین منطقه‌ای ایران از جمله حزب‌الله و گروه‌های مقاومت فلسطینی نیز از توان درهم کوبیدن مراکز مهم و حساس رژیم صهیونیستی برخوردارند. بنابراین، منطقی است که بگوییم دست برتر مقاومت لبنان و فلسطین در رویارویی با رژیم صهیونیستی، به مدد توان نظامی کشورمان بوده و این توان نظامی نیز مرهون تحریم‌ها و قطع امید کامل از خارج است.
2- به عبارت دیگر، نیروهای مسلح کشورمان تهدید ناشی از تحریم‌ها را به معنای واقعی کلمه به فرصت تبدیل کردند و این همان الگویی است که در بخش‌های دیگر کشور به خصوص در بخش اقتصاد باید به کار گرفته شود. اما متاسفانه به موضوع خودکفایی صنایع و تولیدات داخلی کشور آنچنان که باید و شاید توجه نشده است.
اگر در کوران تهاجم دشمن قرار بود که دفاع از کشور موکول به فراهم شدن تجهیزات نظامی از خارج گردد، یقیناً جنگ سرنوشت دیگری پیدا می‌کرد. در اقتصاد هم شرایط به همین قاعده، قوام می‌گیرد؛ انتظار دوستی از دشمن برای تامین مایحتاج کشور در عمل راه به جایی نخواهد برد و سرنوشت کشور را با خطر مواجه خواهد کرد.
3- در کشور ما برخی به اشتباه یا به عمد اعتقاد دارند که سر و سامان گرفتن اقتصاد کشور در گرو ارتباط با خارج از مرزها است. اگر چنین گزاره‌ای صحیح باشد، پس برخی از کشورهای فقیر جهان که از قضا بیشترین رابطه را با غرب دارند، باید در لیست ثروتمندترین کشورهای دنیا باشند! اما نگاه منطقی و منصفانه به ساز و کار کشورهای موفق دنیا در حوزه اقتصاد نشان می‌دهد که آنها ستون‌های داخلی اقتصاد خود را مستحکم کرده و اجازه کوچک‌ترین تضعیف در بخش‌های تولید را نمی‌دهند. پیشرفت واقعی بر این مبنا، استفاده صحیح همزمان از توان داخلی و رونق تولید صنایع کشور است؛ به نحوی که در کوران شدید دشمنی‌ها، هیچ خللی در معیشت و پیشرفت کشور به وجود نیاید. رمز پیشرفت‌های خیره‌کننده موشکی کشور نیز چیزی جز التزام به این معنا نیست.
مقام معظم رهبری پنجشنبه گذشته در آخرین اجلاسیه دوره چهارم خبرگان رهبری بر این نکته تصریح کرده و فرمودند: «پیشرفت صوری این است که یک رونق ظاهری به اقتصاد بدهیم، یک مقداری جنس وارد کنیم و زرق‌وبرقی بدهیم؛ این می‌شود پیشرفت صوری، این فایده‌ای ندارد، این ممکن است علی‌العجاله مردم را یک مقداری خشنود کند امّا در نهایت به ضرر کشور تمام خواهد شد.
پیشرفت باید حقیقی باشد، عمیق باشد و متّکی به پایه‌ها و استوانه‌های محکم داخلی باشد؛ این می‌شود پیشرفت؛ پیشرفت واقعی این است. دیروز شنیدم که این فرمانده محترم سپاه که در تلویزیون راجع به این موشک‌ها و مانند اینها صحبت می‌کرده، گفته است که اگر تمام اطراف کشور ما را هم حصار بکشند که هیچ‌چیزی وارد نشود و هیچ چیزی خارج نشود، ما در ساخت این موشک‌ها دچار مشکل نمی‌شویم؛ این یعنی پیشرفت. جوری بایستی حرکت بکنید که اگر چنانچه تحریم هم بکنند و فشار هم وارد بیاورند، پیشرفت شما متوقّف نشود.»
4- از سوی دیگر باید توجه داشت که رفتار غرب در مورد فشار بر ایران به دلیل آزمایش‌های موشکی در مقایسه با سکوت مرگبار آنها در قبال موشک‌های رژیم صهیونیستی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را دارند، پارادوکسی سراسر پر ابهام است. امروز ناقضان حقوق بشر و متجاوزان نشان‌دار بین‌المللی، از افزایش برد موشک‌های ایران ابراز نگرانی می‌کنند. طنز تاریخ اینجاست که حامیان رژیم اشغالگر قدس از جمله آمریکا و انگلیس که بیشترین جنایات و کشتارها را در حق بشریت انجام داده و می‌دهند، بر طبل مخالفت با توان دفاعی ایران می‌کوبند؛ کشوری که هیچگاه به هیچ کشوری تجاوز نکرده و همواره حامی صلح بوده است.
5- اساساً هیچ کشوری حق ندارد برای قدرت موشکی ما مرز تعریف کند و اظهارات مقامات آمریکایی و غربی به منزله دخالت در امور داخلی ایران به شمار می‌رود. ایران اسلامی اهل تجاوز به هیچ کشوری نیست اما در دفاع از حریم خود، پاسخ کوبنده‌ای به دشمنان خواهد داد. دشمن ما ثابت کرده است که از فشارها و تحریم‌ها هدفی جز کاهش اقتدار کشور را تعقیب نمی‌کند اما باید بداند که این حربه کارایی خود را از دست داده است و نظام اسلامی در تمام موضوعات، تنها بر اساس مصالح خود عمل می‌کند. برد موشک‌های کشور با توجه به عمق تهدیدات افزایش خواهد یافت و در این خصوص، تنها منافع ملی و ملاحظات امنیتی تعیین‌کننده خواهد بود. به عبارت دیگر، توان دفاعی کشور از خطوط قرمز نظام محسوب می‌شود، ابداً قابل مذاکره نیست و در این‌باره هیچ معامله‌ای با غرب صورت نخواهد گرفت.
1- توان موشکی ایران به عنوان یکی از مولفه‌های برجسته قدرت انقلاب اسلامی، کشورمان را به یک قدرت بزرگ نظامی تبدیل کرده و جنبه بازدارندگی نیروهای مسلح را تقویت نموده است. این در حالی است که در زمان جنگ تحمیلی، نیروهای مسلح ما فاقد تجهیزات نظامی مناسب از جمله موشک برای پاسخ به موشک‌باران صدام بود.
عدم برخورداری از توان نظامی کافی برای پاسخگویی به موشک‌های عراق و دفاع از مردم کشورمان از یک سو و احساس نیاز مبرم برای دفاع شایسته از انقلاب اسلامی موجب گردید افرادی مثل شهید تهرانی‌مقدم‌ها به فکر تامین و تولید موشک برآیند و به دلیل اینکه کشورمان تحریم بود و امکان تهیه آن وجود نداشت، چاره‌ای جز تلاش برای ساخت این وسیله دفاعی نداشتیم. شاید اگر امکان خرید موشک از خارج از کشور برایمان فراهم بود، هرگز به فکر ساخت و مهندسی معکوس آن نمی‌افتادیم و همان بلایی که بر سر بعضی از صنایع غیرنظامی کشورمان آمد، دامن صنایع نظامی کشور را هم می‌گرفت.
اما تحریم‌های سختگیرانه، جوانان ما را وارد عرصه ساخت موشک کرد. دغدغه، تلاش، احساس تکلیف و امید به موفقیت، قدم به قدم ایران را به قدرت بزرگ موشکی تبدیل نمود و امروز در تراز جهانی، رتبه کشورمان در میان قدرت‌های موشکی جهان، چهارم است. توان موشکی ما اکنون فراتر از انتظار دشمنان عمل می‌کند و افزون بر قدرت و بُرد، قابلیت نقطه‌زنی با خطای کمتر از یک متر را دارد و می‌تواند اهدافی مانند رژیم صهیونیستی و پایگاه‌های موشکی دشمنان نظام اسلامی را در هم بکوبد.
لذا وقتی مقام معظم رهبری با صلابت اعلام می‌کنند که چنانچه رژیم صهیونیستی غلطی مرتکب شود، حیفا و تل‌آویو را با خاک یکسان خواهیم کرد، دشمنان ما به خوبی واقفند که این یک واقعیت بدون تردید است و ایران حتی قدرتی فراتر از منهدم کردن این دو شهر مهم سرزمین‌های اشغالی را دارد. علاوه بر قدرت مستقیم ایران، متحدین منطقه‌ای ایران از جمله حزب‌الله و گروه‌های مقاومت فلسطینی نیز از توان درهم کوبیدن مراکز مهم و حساس رژیم صهیونیستی برخوردارند. بنابراین، منطقی است که بگوییم دست برتر مقاومت لبنان و فلسطین در رویارویی با رژیم صهیونیستی، به مدد توان نظامی کشورمان بوده و این توان نظامی نیز مرهون تحریم‌ها و قطع امید کامل از خارج است.
2- به عبارت دیگر، نیروهای مسلح کشورمان تهدید ناشی از تحریم‌ها را به معنای واقعی کلمه به فرصت تبدیل کردند و این همان الگویی است که در بخش‌های دیگر کشور به خصوص در بخش اقتصاد باید به کار گرفته شود. اما متاسفانه به موضوع خودکفایی صنایع و تولیدات داخلی کشور آنچنان که باید و شاید توجه نشده است.
اگر در کوران تهاجم دشمن قرار بود که دفاع از کشور موکول به فراهم شدن تجهیزات نظامی از خارج گردد، یقیناً جنگ سرنوشت دیگری پیدا می‌کرد. در اقتصاد هم شرایط به همین قاعده، قوام می‌گیرد؛ انتظار دوستی از دشمن برای تامین مایحتاج کشور در عمل راه به جایی نخواهد برد و سرنوشت کشور را با خطر مواجه خواهد کرد.
3- در کشور ما برخی به اشتباه یا به عمد اعتقاد دارند که سر و سامان گرفتن اقتصاد کشور در گرو ارتباط با خارج از مرزها است. اگر چنین گزاره‌ای صحیح باشد، پس برخی از کشورهای فقیر جهان که از قضا بیشترین رابطه را با غرب دارند، باید در لیست ثروتمندترین کشورهای دنیا باشند! اما نگاه منطقی و منصفانه به ساز و کار کشورهای موفق دنیا در حوزه اقتصاد نشان می‌دهد که آنها ستون‌های داخلی اقتصاد خود را مستحکم کرده و اجازه کوچک‌ترین تضعیف در بخش‌های تولید را نمی‌دهند. پیشرفت واقعی بر این مبنا، استفاده صحیح همزمان از توان داخلی و رونق تولید صنایع کشور است؛ به نحوی که در کوران شدید دشمنی‌ها، هیچ خللی در معیشت و پیشرفت کشور به وجود نیاید. رمز پیشرفت‌های خیره‌کننده موشکی کشور نیز چیزی جز التزام به این معنا نیست.
مقام معظم رهبری پنجشنبه گذشته در آخرین اجلاسیه دوره چهارم خبرگان رهبری بر این نکته تصریح کرده و فرمودند: «پیشرفت صوری این است که یک رونق ظاهری به اقتصاد بدهیم، یک مقداری جنس وارد کنیم و زرق‌وبرقی بدهیم؛ این می‌شود پیشرفت صوری، این فایده‌ای ندارد، این ممکن است علی‌العجاله مردم را یک مقداری خشنود کند امّا در نهایت به ضرر کشور تمام خواهد شد.
پیشرفت باید حقیقی باشد، عمیق باشد و متّکی به پایه‌ها و استوانه‌های محکم داخلی باشد؛ این می‌شود پیشرفت؛ پیشرفت واقعی این است. دیروز شنیدم که این فرمانده محترم سپاه که در تلویزیون راجع به این موشک‌ها و مانند اینها صحبت می‌کرده، گفته است که اگر تمام اطراف کشور ما را هم حصار بکشند که هیچ‌چیزی وارد نشود و هیچ چیزی خارج نشود، ما در ساخت این موشک‌ها دچار مشکل نمی‌شویم؛ این یعنی پیشرفت. جوری بایستی حرکت بکنید که اگر چنانچه تحریم هم بکنند و فشار هم وارد بیاورند، پیشرفت شما متوقّف نشود.»
4- از سوی دیگر باید توجه داشت که رفتار غرب در مورد فشار بر ایران به دلیل آزمایش‌های موشکی در مقایسه با سکوت مرگبار آنها در قبال موشک‌های رژیم صهیونیستی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را دارند، پارادوکسی سراسر پر ابهام است. امروز ناقضان حقوق بشر و متجاوزان نشان‌دار بین‌المللی، از افزایش برد موشک‌های ایران ابراز نگرانی می‌کنند. طنز تاریخ اینجاست که حامیان رژیم اشغالگر قدس از جمله آمریکا و انگلیس که بیشترین جنایات و کشتارها را در حق بشریت انجام داده و می‌دهند، بر طبل مخالفت با توان دفاعی ایران می‌کوبند؛ کشوری که هیچگاه به هیچ کشوری تجاوز نکرده و همواره حامی صلح بوده است.
5- اساساً هیچ کشوری حق ندارد برای قدرت موشکی ما مرز تعریف کند و اظهارات مقامات آمریکایی و غربی به منزله دخالت در امور داخلی ایران به شمار می‌رود. ایران اسلامی اهل تجاوز به هیچ کشوری نیست اما در دفاع از حریم خود، پاسخ کوبنده‌ای به دشمنان خواهد داد. دشمن ما ثابت کرده است که از فشارها و تحریم‌ها هدفی جز کاهش اقتدار کشور را تعقیب نمی‌کند اما باید بداند که این حربه کارایی خود را از دست داده است و نظام اسلامی در تمام موضوعات، تنها بر اساس مصالح خود عمل می‌کند. برد موشک‌های کشور با توجه به عمق تهدیدات افزایش خواهد یافت و در این خصوص، تنها منافع ملی و ملاحظات امنیتی تعیین‌کننده خواهد بود. به عبارت دیگر، توان دفاعی کشور از خطوط قرمز نظام محسوب می‌شود، ابداً قابل مذاکره نیست و در این‌باره هیچ معامله‌ای با غرب صورت نخواهد گرفت.
