به گزارش مشرق، غلامحسین زمان آبادی در مورد موضوع کنونی و چالش بین فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش در مورد عدم ابلاغ مصوبه هیات دولت در مورد تغییر اساسنامه فدراسیون گفت: اصل ماجرا برمی گردد به اینکه برخی مسائل در خارج از ایران با داخل ایران متفاوت است. بعضی مسائل از نگاه ما ارزشی هستند و می خواهیم آن ارزش ها را حفظ کنیم اما در تضاد با قوانین بین المللی هستیم.
زمان آبادی ادامه داد: به عنوان مثال اوایل انقلاب در مورد کمیته ملی المپیک به مشکل خورده بودیم چون در داخل هنوز به ثبات سیاسی نرسیده بودیم و ملی گراها حضور داشتند و اسم کمیته هم بود کمیته ملی المپیک که لازم بود با توجه به حساسیت به حق مردم در مورد استفاده از کلمه ملی تصمیم بگیریم. به همین دلیل آن روزها دو اساسنامه نوشتیم یکی با عنوان «کمیته ملی المپیک» و آن را به المپیک اعلام کردیم و یکی در داخل و با نام « کمیته المپیک ایران» و آن را به داخل ایران معرفی کردیم.
وی در ادامه افزود: الان کار سخت تر شده به ویژه در فوتبال که بسیار مهم است و همه موارد آن ترجمه شده در اختیار کنفدراسیون آسیا و فیفا قرار میگیرد که ابهام هایی مثل این که امروز رخ داده بازتاب خوبی برای ما در جوامع بین الملل نخواهد داشت.
سخنگوی اسبق فدراسیون فوتبال در ادامه تاکید کرد: در دوره تعلیق که کمیته انتقالی تشکیل شد دولت وقت به هیچ وجه نمیخواست زیر بار خواستههای فیفا و برخی مسئولین کمیته انتقالی برود اما مجبور بود که اساسنامه سال ۱۳۸۱ را تغییر بدهد و اساسنامه ای جدید منطبق با معیارهای فیفا که دسترسی دولت ها را از فوتبال محدود میکرد بپذیرند.
وی تاکید کرد: این عجیب است که هم شفاهی مصوبه جدید را پذیرفته اند و هم آن زمان درسایت دولت بوده اما امروز نیست. در هر حال نکته همین است که برکناری دادکان در آن زمان با اساسنامه سال ۱۳۸۱ مشکلی نداشت اما فیفا میخواست آن اساسنامه عوض شود که نهایتا اساسنامه سال ۱۳۸۶ را به آنها نشان دادند.
زمان آبادی در ادامه افزود: مسئله این است که اگر مصوبه نیست، یا قانونی نیست، ممکن است فیفا با ما وارد چالش بزرگی شود و همان ماجرا دوباره از اول تکرار شود چون اصل تعلیق فوتبال ایران در مورد اساسنامه سال ۱۳۸۱ بود تا کسی به جز اعضای مجمع نتواند رئیس فدراسیون فوتبال را برکنار کند.
سخنگوی پیشین فدراسیون فوتبال افزود: در واقع من احساس خطر میکنم، چرا که دو وجه بد برای ما باقی میماند، اول اینکه اگر اساسنامه جدید مصوب و ابلاغ نشده باشد ما به فیفا دروغ گفتهایم که این ارزشی نیست، دوم اینکه اگر چنین شود ممکن است دوباره تعلیق شویم چون اساسنامه مد نظر فیفا را اجرا نکرده ایم.
وی در ادامه افزود: شاید آن زمان مسئولین وقت نمیخواسته اند آن اساسنامه را تایید کنند و به همین دلیل شفاها اعلام کرده اند که مصوبه هیات دولت را گرفته اند اما به هر حال الان مسئله باز شده. تا وقتی که این موضوع مبهم باشد عیبی ندارد اما اگر رسما به اساسنامه سال ۱۳۸۱ برگردیم احتمال تعلیق فوتبال هست چون همانطور که ذکر کردم اساسا فیفا با آن اساسنامه مشکل داشت که فوتبال ایران را تعلیق کرد.
این عضو اسبق فدراسیون فوتبال در پایان تاکید کرد که در این موارد ما موضع انفعالی داریم و این خوب نیست ما ورزش پهلوانی را قبول داریم و آنها ورزش قهرمانی. تا زمانی که بین این دو گرفتار باشیم این مسائل و تناقض ها را هم داریم.
زمان آبادی ادامه داد: به عنوان مثال اوایل انقلاب در مورد کمیته ملی المپیک به مشکل خورده بودیم چون در داخل هنوز به ثبات سیاسی نرسیده بودیم و ملی گراها حضور داشتند و اسم کمیته هم بود کمیته ملی المپیک که لازم بود با توجه به حساسیت به حق مردم در مورد استفاده از کلمه ملی تصمیم بگیریم. به همین دلیل آن روزها دو اساسنامه نوشتیم یکی با عنوان «کمیته ملی المپیک» و آن را به المپیک اعلام کردیم و یکی در داخل و با نام « کمیته المپیک ایران» و آن را به داخل ایران معرفی کردیم.
وی در ادامه افزود: الان کار سخت تر شده به ویژه در فوتبال که بسیار مهم است و همه موارد آن ترجمه شده در اختیار کنفدراسیون آسیا و فیفا قرار میگیرد که ابهام هایی مثل این که امروز رخ داده بازتاب خوبی برای ما در جوامع بین الملل نخواهد داشت.
سخنگوی اسبق فدراسیون فوتبال در ادامه تاکید کرد: در دوره تعلیق که کمیته انتقالی تشکیل شد دولت وقت به هیچ وجه نمیخواست زیر بار خواستههای فیفا و برخی مسئولین کمیته انتقالی برود اما مجبور بود که اساسنامه سال ۱۳۸۱ را تغییر بدهد و اساسنامه ای جدید منطبق با معیارهای فیفا که دسترسی دولت ها را از فوتبال محدود میکرد بپذیرند.
وی تاکید کرد: این عجیب است که هم شفاهی مصوبه جدید را پذیرفته اند و هم آن زمان درسایت دولت بوده اما امروز نیست. در هر حال نکته همین است که برکناری دادکان در آن زمان با اساسنامه سال ۱۳۸۱ مشکلی نداشت اما فیفا میخواست آن اساسنامه عوض شود که نهایتا اساسنامه سال ۱۳۸۶ را به آنها نشان دادند.
زمان آبادی در ادامه افزود: مسئله این است که اگر مصوبه نیست، یا قانونی نیست، ممکن است فیفا با ما وارد چالش بزرگی شود و همان ماجرا دوباره از اول تکرار شود چون اصل تعلیق فوتبال ایران در مورد اساسنامه سال ۱۳۸۱ بود تا کسی به جز اعضای مجمع نتواند رئیس فدراسیون فوتبال را برکنار کند.
سخنگوی پیشین فدراسیون فوتبال افزود: در واقع من احساس خطر میکنم، چرا که دو وجه بد برای ما باقی میماند، اول اینکه اگر اساسنامه جدید مصوب و ابلاغ نشده باشد ما به فیفا دروغ گفتهایم که این ارزشی نیست، دوم اینکه اگر چنین شود ممکن است دوباره تعلیق شویم چون اساسنامه مد نظر فیفا را اجرا نکرده ایم.
وی در ادامه افزود: شاید آن زمان مسئولین وقت نمیخواسته اند آن اساسنامه را تایید کنند و به همین دلیل شفاها اعلام کرده اند که مصوبه هیات دولت را گرفته اند اما به هر حال الان مسئله باز شده. تا وقتی که این موضوع مبهم باشد عیبی ندارد اما اگر رسما به اساسنامه سال ۱۳۸۱ برگردیم احتمال تعلیق فوتبال هست چون همانطور که ذکر کردم اساسا فیفا با آن اساسنامه مشکل داشت که فوتبال ایران را تعلیق کرد.
این عضو اسبق فدراسیون فوتبال در پایان تاکید کرد که در این موارد ما موضع انفعالی داریم و این خوب نیست ما ورزش پهلوانی را قبول داریم و آنها ورزش قهرمانی. تا زمانی که بین این دو گرفتار باشیم این مسائل و تناقض ها را هم داریم.