مشرق-امام جعفر صادق عليهالسلام فرمودند:
چون خداوند مـؤمـن را از قـبرش درآورد تمثالى با او خارج شود كه در جلو او راه مىرود و هرگاه مؤمن يكى از صحنههاى هراس انگيز روز قيامت را ببيند آن تمثال به او گويد: نترس و غم به خود راه مده ... مؤمن به او گويد ... تو كيستى؟ تمثال گويد: من همان شادى و سُرورى هستم كه به برادر مؤمنت رساندى.
متن حدیث:
إذا بَعَثَ اللّهُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ يَقدُمُ أمامَهُ ، كُلَّما رَأى المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ يَومِ القِيامَةِ قالَ لَهُ المِثالُ : لا تَفزَعْ ولا تَحزَنْ ... فيقولُ لَهُ المؤمنُ : ... مَن أنتَ ؟ فيقولُ : أنا السُّرورُ الذي كُنتَ أدخَلتَ على أخيكَ المؤمِنِ.
"اصول كافي ، جلد 2، صفحه 190"
