به گزارش مشرق، ظاهراً دعوای لومپن‌های حزب جمهوری‌خواه آمریکا، دانلد ترامپ و تد کروز، در گیرودار حملات تروریستی بروکسل آغاز شد و شدت یافت. این دعوا به‌ظاهر "دعوایی ناموسی" عنوان شد که در آن ترامپ از رو شدن تصویر برهنه ملانیا، مربوط به سال ۲۰۰۰ و زمانی که مدل تصاویر پورن نشریه‌ای انگلیسی بوده است، دچار خشم شده است. ظاهراً این دعوا بر سر حیثیت خانوادگی برای دفاع از همسر و تلافی از طریق به‌راه‌انداختن رسوایی درباره همسر طرف مقابل بوده است.

انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در حال حاضر شاهد رقابت میان سه نفر است: ترامپ و کروز از حزب جمهوری‌خواه -در حالی که ترامپ به‌وضوح پیشاپیش کروز قرار دارد- و هیلاری کلینتون از حزب دموکرات که به‌وضوح در صدر لیست حزب خود قرار داشته و با قطعیت قابل‌قبولی به‌عنوان نامزد این حزب معرفی خواهد شد، اما نزاع مشهود میان کروز و ترامپ، نزاع درون‌حزبی است بر سر کسب نامزدی حزب جمهوری‌خواه که در نهایت برای انتخابات نهایی ماه نوامبر با کلینتون به رقابت خواهد نشست.

دعوای ترامپ- کروز هر ماهیتی که داشته باشد، در نهایت موضوعی است که بیش از هر چیز واکنش‌های زنانه و فمینیستی را در بر داشت. علی‌رغم تفسیرهای کلی که از این ماجرا در رسانه‌های ایران منتشر شد، این دعوا چندان ناموسی نبوده و می‌باید در قالب‌های فرهنگی آمریکایی درک شود. برای مثال، این فاش‌شدن تصاویر برهنه از ملانی نبود که ترامپ را به واکنش واداشت؛ چراکه ترامپ تنها زمانی به انتشار این تصاویر ترشرویی نشان داد که شاهد بود انتشار آن منجر به شکست مفتضحانه‌اش -۷۰٪ به ۳۰٪- در ایالت مورمون‌نشین یوتا شده است؛ در حقیقت واکنش ترامپ، واکنشی سیاسی به چیزی بود که او آن را استفاده ابزاری از تصاویر قدیمی همسرش برای پیروزی در این ایالت می‌دانست.

از سویی، مدیر کمیته تبلیغاتی مستقلی که تصاویر برهنه ملانی را منتشر کرده بود، لیز مر، در رد تفاسیر رسانه‌ای غالب در آمریکا، عنوان کرد که انتخاب این تصویر برای انتشار بر علیه ترامپ در ایالت یوتا، نه به دلیل این تفکر که برهنگی امری قابل نکوهش است، که به این دلیل بوده است که در این تصویر ملانی در حالتی از خفت که مختص تصاویر پورن است، قرار داشته است. به گفته مر «واقعیت این است که این تصویر تبلیغاتی که ملانی به‌وضوح با خواست خود در آن ظاهر شده و مدت‌هاست در اینترنت در دسترس همگان قرار دارد، نه از آن جهت که او در آن برهنه است یا کمی ول‌انگار به‌نظر می‌رسد، بلکه از آن جهت که طبق الگوی پورنوگوافی تهیه شده، قابل نکوهش است: ملانی در این تصویر به یک چمدان چرمی دستبند زده شده، ضعیف و آسیب‌پذیر به‌نظر می‌رسد، و به‌طور تلویحی پیام زیردست‌بودن زنان را می‌رساند، همچون بسیاری تصاویر پورن دیگر که در آن زنان برهنه به‌منظور تحریک مردان و مصرف آن‌ها به‌نمایش گذارده می‌شوند؛ و این چیزی است که زنان مورمون چندان نمی‌پسندند».

براساس تأخیر در واکنش ترامپ به این ماجرا، و تفسیری که کمیته انتشاردهنده این تصویر ارائه کرده‌اند، باید گفت جنجال بر سر تصویر ملانی، دعوایی ارزشی از نوع ارزش‌های سنتی و مذهبی نبوده و بیشتر حاوی ارزش‌های فمینیستی است که در آن شئ‌انگاری زن و مردسالاری نهفته در پورنوگرافی، مورد نکوهش قرار دارد و نه ارزش‌هایی چون عفت و پاکدامنی.

بااین‌حال، و علی‌رغم غلبه نگاه‌ها و تفاسیر فمینیستی که سعی شده است از این جنجال ارائه شود تا از این طریق غلبه ارزش‌های «برابری‌خواهانه» آمریکایی بر ارزش‌های سنتی تضمین شود، باید گفت واکنش ترامپ حاکی از وجود نوعی آگاهی نسبت به ارزش‌های سنتی همچون پاکدامنی است؛ هرچند این دیدگاه هرگز از سوی او عنوان نشده باشد. ترامپ در واکنش به انتشار تصویر همسرش و پس از ازدست‌دادن آراء در یوتا، در صفحه توئیتر خود کروز را تهدید به «فاش‌کردن» اسرار همسرش هایدی کرد؛ اگرچه ترامپ تاکنون هیچ «اسراری» از همسر کروز منتشر نکرده و به‌جای آن متوسل به اتهام‌زنی به خود کروز مبنی بر داشتن روابط فراازدواج و خیانت به همسر شده است، اما به‌نظر می‌رسد تهدید اولیه ترامپ، تنها نشان‌دهنده اهمیت عمیقی است که ارزش‌هایی چون پاکدامنی همچنان نزد اکثریت دارای گرایشات مذهبی در آمریکا دارد و رأی آن‌ها برای جمهوری‌خواهان تعیین‌کننده است.

به‌علاوه، توجه به تداوم نگاه ارزشی در میان پیروان فرقه مورمون، نشان‌دهنده آن است که کمیته تبلیغاتی مستقل که عامل انتشار تصویر موردنظر معرفی شده است، علی‌رغم ادعای خود، با یک تیر دو نشان زده و علاوه بر حساسیت‌های فمینیستی، حساسیت‌های سنتی و مذهبی را نیز به تحریک واداشته است.

ترامپ و گرایشات ضدزن
اگرچه حزب جمهوری‌خواه در آمریکا نماینده ارزش‌های گروه‌هایی چون مذهبیون، تندروها، جنگ‌طلبان، نژادپرستان و مخالفین مهاجرت، دیدگاه‌های مردسالار، و از این قبیل هستند، باید گفت تداخل ارزش‌های آمریکایی با هم، همچون تداخل ارزش‌های برابری و ارزش‌های حزبی چون مردسالاری و جنگ‌طلبی میان جمهوری‌خواهان، عامل سردرگمی‌هایی است که در عملکرد سال‌های اخیر این حزب شاهد هستیم.

در مورد نزاعات درون‌حزبی اخیر، شاهد هستیم که چهره‌ محبوبی چون ترامپ که پیش‌روی حزب خود در نظرسنجی‌ها محسوب می‌شود، به‌شدت مورد نفرت جامعه زنان در آمریکا قرار دارد؛ به‌طوری‌که بیش از ۵۵٪ زنان آمریکایی عنوان کرده‌اند به هیلاری کلینتون رأی خواهند داد و بیش از ۳۵٪ از زنان حامی حزب جمهوری‌خواه نسبت به انتخاب ترامپ به ریاست‌جمهوری اظهار نگرانی کرده‌اند. این در حالی است که طبق مشاهدات کلی، میزان مشارکت زنان در انتخابات در آمریکا از دهه ۸۰ تابه‌حال بیشتر و جدی‌تر از رأی‌دهندگان مرد بوده است. زنان همان گروهی هستند که اوباما پیروزی در انتخابات ۲۰۱۲ را مدیون آن‌ها بوده و بسیاری در آمریکا باور دارند به‌دلیل رفتار اسف‌بار ترامپ با زنان، درصورتی‌که ترامپ بر کروز پیروز شود، برنده نهایی رقابت میان نامزدهای دو حزب، بدون شک کلینتون خواهد بود.

همچنین، می‌توان تناقض ارزشی را در عملکرد ترامپ در زندگی شخصی و عملکرد تبلیغاتی او مشاهده کرد. ترامپ که به‌عنوان یک میلیونر و غول ملکی در آمریکا شناخته می‌شود، نماینده قشری از جامعه‌ مردسالار و سنتی آمریکا است که قادر به انتخاب همسری زیبا و جوان -او ۲۴ سال از ملانی پیرتر است- هستند؛ اگرچه چنین انتخابی در تعارض با ارزش‌های سنتی باشد که در میان همین قشر حامیانی برای آن پیدا می‌شود، همچون پاکدامنی.

ترامپ بارها رقبای خود را از طریق توسل به ویژگی‌های زنانه آن‌ها مورد تحقیر قرار داده است؛ در مورد اخیر، او با بازنشر مقایسه‌ای که یکی از حامیانش میان تصویر ملانی و هایدی صورت داده بود، همسر کروز را به‌دلیل زیبانبودن مورد تحقیر قرار داده است. این رفتاری است که او در گذشته نیز با تحقیر چهره مگین کلی؛ مجری رسانه‌ای، و همسر جب بوش، رقیب دیگرش در حزب، به‌دلیل اصالت مکزیکی او صورت داده بود. ترامپ در سخنرانی‌های مختلف زنان را «خوک‌های چاق» و «حیوانات نفرت‌انگیز» خوانده و در همان آغاز نبردهای انتخاباتی، به کمدین آمریکایی روزی اودانل حمله کرده بود. علی‌رغم آن‌که ملانی به ۵ زبان تسلط قابل‌قبولی دارد -ازجمله انگلیسی که باتوجه به اصالت اسلوونیایی او زبان مادری‌اش نیست- و موفقیت‌هایی در زمینه‌ تولید و تجارت جواهرات دارد، گفته می‌شود که ترامپ در اولین جلسات معارفه رسانه‌ای، برخلاف سایر نامزدهای انتخاباتی از هر دو حزب، هیچ‌گونه اشاره‌ای به همسر خود نکرده و او را برخلاف عرف موجود در تبلیغات انتخاباتی در آمریکا، در فرآیندهای تبلیغاتی دخالت نداده است.

تمام این عوامل مضاف بر برخی دیدگاه‌ها همچون پیشنهاد مجازات برای زنانی که اقدام به سقط غیرقانونی جنین می‌کنند -او علی‌رغم منطقی‌بودن این طرح، بعداً در آن زمینه تغییر عقیده داد- و از این قبیل، از ترامپ چهره‌ای ضدزن در آمریکا ساخته است که با ادبیات و منطق خاص خود وارد عرصه سیاست شده است. اگرچه ترامپ با توسل به همین ادبیات و منطق عامه‌پسند، مثلاً مهاجرستیزی و دیدگاه‌های افراطی درباره ممانعت از ورود مسلمانان به این کشور، موفق به کسب محبوبیت در حامیان جمهوری‌خواه شده است، اما نزاع اخیر به دلیل زیاده‌روی در ارائه رفتاری غیرمنطقی و تهاجمی، «تمایل شدید به شوک واردکردن» به رقیب و مخاطبین، طفره دائمی از رفتار متعارف در عرف سیاسی جامعه خود، منجر به کاهش کلی محبوبیت او در مقایسه با رقیبش از حزب مخالف، شده است؛ وضعیتی که او را متهم به رفتاری «به‌دور از شأن یک رئیس‌جمهور» جلوه می‌دهد.

کارلی فیورینا، از حامیان کروز و رقیب سابق در انتخابات که خود از قربانیان اشارات تحقیرآمیز ترامپ بوده است ـترامپ در اشاره به فیورینا:‌ قیافشو نگاه کن!- ترامپ را فاقد شخصیت لازم برای ریاست‌جمهوری توصیف کرده و او را مردی می‌داند که با «زنان قوی» مشکل دارد.

کارلی سایکس، مجری رادیویی حامی حزب جمهوری‌خواه، ترامپ را به خاطر بازنشر مقایسه تصویری همسر خود و همسر کروز، به «بچه قلدر ۱۲ ساله‌ توی زمین بازی» تشبیه کرده است. و در نهایت، کروز رقیب و دشمن خود را متهم به ضعف در سیاست خارجی کرده است؛ چراکه درست در گیرودار حمله تروریستی در بروکسل و نیاز به ارائه خوانش و تفسیر از سوی نامزدها در این رابطه، ترامپ به‌جای پرداختن به موضوع کلیدی سیاست خارجی آینده‌اش، به توئیت‌های شبانه و طولانی برای درهم کوفتن رقیب پرداخته است.

نزاع ترامپ-کروز: نزاعی شخصی یا بی‌اخلاقی سیاسی از نوع آمریکایی؟!
درست است که نزاع درون‌حزبی ترامپ و کروز در نگاه اول نزاعی شخصی، غیرمعمول، و ضدزن تعبیر شد که یک شوک به جامعه آمریکایی وارد کرد و رسانه‌ها و مفسرین را به واکنش واداشت تا بخشی یا تمام این جریان را محکوم کنند، اما باید گفت به‌رغم این رفتار متمدنانه در محکوم‌کردن لومپنیسم یک یا دو نامزد انتخاباتی، بی‌رحمی و توسل به تخریب افراد بی‌گناه در سیاست آمریکایی به‌هیچ‌وجه امری بی‌سابقه و شوک‌آور نیست.

رسانه‌های آمریکایی، در واکنش به جریانات درون‌حزبی اخیر در آمریکا که نه تنها از مرزهای حزبی، که از مرزهای کشوری نیز عبور کرد و موضوع روز رسانه‌های مختلف در جهان شد، ادعا کردند «هیچ‌کس حق ندارد از وضعیت سلامت، زیبایی یا رفتار جنسی زنان برای تحقیر آنان استفاده کند». چنین استدلالات فمینیستی که تفاوتی میان هایدی و ملانی قایل نمی‌شود و از هر دو به‌یک میزان در مقابل مردسالاری افرادی چون ترامپ و یا کمیته تبلیغاتی مستقل ضدترامپ حمایت می‌کند، به‌ندرت به تاریخ آمریکا در رفتار ناشایست با زنانی که عفت موجب متلاشی‌شدن آن‌ها در مقابل اتهامات با مقاصد سیاسی شد، رجوع کرده و بعید به‌نظر می‌رسد که توضیحی برای چنین تاریخی داشته باشند.

دو مورد از وقایع تاریخی در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به‌نقل از داگ وید، تاریخ‌نگار آمریکایی و مشاور ران پاول در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۲ و نیز دستیار ویژه جرج بوش، قابل توجه هستند. وید اشاره می‌کند «به‌رغم گوینده‌های تلویزیونی که می‌گویند این جریان یک افت تاریخی است، حمله به همسر و فرزندان رقیب در ستادهای انتخاباتی امری جدید نیست».

در انتخابات ۱۸۲۸، حامیان حزب ویگ با حمله به همسر نامزد حزب مخالف، اندرو جکسون، او را فاحشه خواندند. بعد از پیروزی جکسون در انتخابات، همسر او، راشل، که یک پرسبایترین پاکدامن بود، طی سفری که برای خرید جشن پیروزی به نشویل کرده بود و مواجهه با تیترهای روزنامه‌هایی که به او اتهاماتی بسته بودند، به بستر بیماری افتاد و ظرف چند روز از دنیا رفت و در روز کریسمس به خاک سپرده شد.

سال‌ها بعد، روزنامه‌های شبکه‌ای حامی جکسون برای انتقام، دست‌به‌کار حمله‌ای بی‌رحمانه به ویلیام هنری هریسون از حزب ویگ شدند و با اتهامی واهی به یکی از پسرانش، هر سه پسر او را ظرف سه سال متوالی به کام مرگ کشاندند. همسر هریسون به چنان وضعیتی از اندوه فرورفت که بعد از پیروزی هریسون در انتخابات، هرگز پای به واشنگتن نگذاشت. او به‌همراه همسران پسرانش کاخ سفید را بنا کرد تا زندگی جدیدی را آغاز کند. هریسون سخنرانی خود را در سرمای زمستان ۱۹۴۱ بدون کلاه ادا کرد و یک ماه بعد در اثر ابتلا به سل جان باخت و کوتاه‌ترین دوران ریاست‌جمهوری آمریکا را به نام خود ثبت کرد.

منبع: مهرخانه