گروه ورزشی مشرق - پس از ماهها کش و قوس، با رای AFC مکان بازی نمایندگان ایران با نمایندگان عربستان به کشور ثالث منتقل شد تا بار دیگر فشل بودن فدراسیون فوتبال کشورمان همانند برخی دستگاه های دیگر بیش از پیش مشخص شود.
در واقع با پذیرش این رای ناعادلانه امنیت کشور عزیزمان زیر سوال رفت و رسما پذیرفتیم که ایران جای ناامنی است و این مسئله قطعا دستاویزی برای آینده نیز خواهد شد.
* فدراسیون به فکر نرنجاندن شیوخ عرب!
علی کفاشیان که این روزها تمام فکر و ذکرش اساسنامه فوتبال و انتخابات فدراسیون است عنوان نایب رئیسی شیخ سلمان بحرینی را هم یدک می کشد، از این عنوان خود نه تنها کمکی به پرونده مناقشه ایران و سعودی ها نکرد بلکه در واکنش به رای ناعادلانه و یک طرفه AFC به این پاسخ که ما تمام تلاش خود را کردیم اما نفوذ عربستانی ها بیشتر بود بسنده می کند. آیا صرف اینکه بگوئیم AFC تحت نفوذ اعراب و سعودی هاست رفع تکلیف می شود؟
علیرضا اسدی هم که نظرات جالبی دارد: «بهتر بود ما سفارت عربستان را آتش نمی‌زدیم تا این اتفاق‌ها نمی‌افتاد. بهتر بود ما با کسی دعوا نمیکردیم که این مسائل پیش بیاید. اما حالا که این اتفاق‌ها رخ داده است چه بهتر است که فکر شده عمل کنیم تا رفتارمان تبعاتی را برای فوتبال ایران نداشته باشد.»
این اظهارات اسدی به نوعی در راستای سیاست های سعودی ها نیز می تواند باشد، چرا که وی با این گفته ها سیاست را در ورزش دخالت داده و نگران تبعات بعدی است و در پاسخ به این سوال که چرا همان ابتدا فدراسیون فوتبال علیه رای AFC به دادگاه عالی ورزش شکایت نکرد هم می گوید: «شما زمانی که یک رای هنوز صادرنشده است می‌روید شکایت کنید و با کنفدراسیون فوتبال آسیا وارد دعوا شوید؟ این موضوع می‌توانست برای فوتبال ایران تبعاتی داشته باشد و مطمئن باشید ما بهترین تصمیم را گرفتیم.»
* بازی دو سر برد برای سعودی ها
در هر صورت این بازی برای عربستان دو سر برد شد؛ چرا که اگر ما به کشور ثالث برویم و بازی کنیم آنها می‌گویند توانستیم آنها را به حضور در کشور ثالث وادار کنیم و اگر بازی نکنیم محروم می‌شویم که باز هم آنها پیروز شده‌اند و می‌گویند توانستیم آنها را محروم کنیم. تنها راه باقی مانده اینست که به دادگاه CAS اعتراض کنیم. شکایتی که طبق گفته مدیرعامل تراکتورسازی 120 میلیون تومان هزینه دارد و نه فدراسیون و نه وزارت ورزش ظاهرا قصد پیگیری این شکایت را ندارند و همه چیز را گردن باشگاهها انداخته اند!
نکته واضح در این پرونده اینست که در بحث اخیر سیاست وارد مسائل ورزشی شده و این مغایر با اساسنامه فیفاست و در صورت شکایت به دادگاه عالی ورزش (CAS) احتمال احقاق حقوق ایران وجود دارد اما تا این لحظه نه از شکایت خبری است نه پیگیری! گویا فدراسیون نشینان نمی خواهند خاطر شیخ سلمان شیعه کش و دوستانش مکدر شود و با وقت کشی کورسوی امید ایران را نیز از بین خواهند برد و با درخواست هتل و شهر میزبانی سه نماینده ایران بر رای AFC گردن نهاده اند.
* فرصت سوزی در زمان شکایت به دادگاه عالی ورزش
فدراسیون فوتبالی که در یکی دو ماه گذشته مدام از حمایت از باشگاه‌های ایرانی و گرفتن حق و حقوق آنها صحبت کرده بود می‌توانست از همان ابتدا با شکایت به دادگاه عالی ورزش این رای را عوض کند اما اهمال کاری آنها این شانس بزرگ را از باشگاه‌های ایرانی گرفت. همان زمان که اعضای کمیته اجرایی AFC شرط گذاشتند و فرصتی تعیین کردند تا ببینند آیا در یک مدت زمان مشخص مشکلات سیاسی بین دولت‌های ایران و عربستان برطرف میشود و بعد تصمیم‌گیری کنند باید فدراسیون فوتبال ایران زیر بار این شرط نمی‌رفت و به دادگاه عالی ورزش (CAS) شکایت می‌کرد تا الان به این دو سه روز باقی مانده (تا روز ششم آپریل) برای شکایت و بازپس گیری میزبانی دلخوش نباشیم. هرچند با شناختی که از فدراسیون نشینان داریم این رویا سرابی بیش نیست!
جدا از اسناد و مدارک ارسالی ایران به کنفدراسیون فوتبال آسیا در زمان میزبانی از نمایندگان قطر و امارات، یک نکته دیگر نیز مشخص است: AFC که ادعا میکند در ایران امنیت برگزاری بازیهای لیگ قهرمانان آسیا وجود ندارد، چطور دو کشور عراق و افغانستان بازیهای خود را در ایران برگزار میکنند و این یک تناقض بزرگ محسوب میشود و بدون تردید آنها باید در دادگاه عالی ورزش در مورد این تصمیم سیاسی پاسخگو باشند.
به هر جهت این اتفاق ناگوار، بدعتی خطرناک برای تداوم این رویه و اثبات ناامنی و بی‌اعتمادی به جمهوری اسلامی در سطح جهانی است. بیم آن میرود که در مرحله بعدی مسابقات مقدماتی جام جهانی 2018 نیز در صورت همگروهی احتمالی با عربستان شاهد چنین تحقیر ظالمانه‌ای باشیم.
نکته اسف بارتر اینست که در صورت پذیرش بازی در کشور ثالث 3 تیم ایرانی باید علاوه بر صرف کردن هزینه حضور در عمان، هزینه تیم سعودی را نیز بپردازند و با وضع اقتصادی نامناسب باشگاهها، این مسئله نیز قوز بالای قوز شده است. هزینه ای که طبق برخی برآوردها به 800 میلیون تومان برای هر بازی خواهد رسید.
در واقع با پذیرش این رای ناعادلانه امنیت کشور عزیزمان زیر سوال رفت و رسما پذیرفتیم که ایران جای ناامنی است و این مسئله قطعا دستاویزی برای آینده نیز خواهد شد.
* فدراسیون به فکر نرنجاندن شیوخ عرب!
علی کفاشیان که این روزها تمام فکر و ذکرش اساسنامه فوتبال و انتخابات فدراسیون است عنوان نایب رئیسی شیخ سلمان بحرینی را هم یدک می کشد، از این عنوان خود نه تنها کمکی به پرونده مناقشه ایران و سعودی ها نکرد بلکه در واکنش به رای ناعادلانه و یک طرفه AFC به این پاسخ که ما تمام تلاش خود را کردیم اما نفوذ عربستانی ها بیشتر بود بسنده می کند. آیا صرف اینکه بگوئیم AFC تحت نفوذ اعراب و سعودی هاست رفع تکلیف می شود؟
علیرضا اسدی هم که نظرات جالبی دارد: «بهتر بود ما سفارت عربستان را آتش نمی‌زدیم تا این اتفاق‌ها نمی‌افتاد. بهتر بود ما با کسی دعوا نمیکردیم که این مسائل پیش بیاید. اما حالا که این اتفاق‌ها رخ داده است چه بهتر است که فکر شده عمل کنیم تا رفتارمان تبعاتی را برای فوتبال ایران نداشته باشد.»
این اظهارات اسدی به نوعی در راستای سیاست های سعودی ها نیز می تواند باشد، چرا که وی با این گفته ها سیاست را در ورزش دخالت داده و نگران تبعات بعدی است و در پاسخ به این سوال که چرا همان ابتدا فدراسیون فوتبال علیه رای AFC به دادگاه عالی ورزش شکایت نکرد هم می گوید: «شما زمانی که یک رای هنوز صادرنشده است می‌روید شکایت کنید و با کنفدراسیون فوتبال آسیا وارد دعوا شوید؟ این موضوع می‌توانست برای فوتبال ایران تبعاتی داشته باشد و مطمئن باشید ما بهترین تصمیم را گرفتیم.»
* بازی دو سر برد برای سعودی ها
در هر صورت این بازی برای عربستان دو سر برد شد؛ چرا که اگر ما به کشور ثالث برویم و بازی کنیم آنها می‌گویند توانستیم آنها را به حضور در کشور ثالث وادار کنیم و اگر بازی نکنیم محروم می‌شویم که باز هم آنها پیروز شده‌اند و می‌گویند توانستیم آنها را محروم کنیم. تنها راه باقی مانده اینست که به دادگاه CAS اعتراض کنیم. شکایتی که طبق گفته مدیرعامل تراکتورسازی 120 میلیون تومان هزینه دارد و نه فدراسیون و نه وزارت ورزش ظاهرا قصد پیگیری این شکایت را ندارند و همه چیز را گردن باشگاهها انداخته اند!
نکته واضح در این پرونده اینست که در بحث اخیر سیاست وارد مسائل ورزشی شده و این مغایر با اساسنامه فیفاست و در صورت شکایت به دادگاه عالی ورزش (CAS) احتمال احقاق حقوق ایران وجود دارد اما تا این لحظه نه از شکایت خبری است نه پیگیری! گویا فدراسیون نشینان نمی خواهند خاطر شیخ سلمان شیعه کش و دوستانش مکدر شود و با وقت کشی کورسوی امید ایران را نیز از بین خواهند برد و با درخواست هتل و شهر میزبانی سه نماینده ایران بر رای AFC گردن نهاده اند.
* فرصت سوزی در زمان شکایت به دادگاه عالی ورزش
فدراسیون فوتبالی که در یکی دو ماه گذشته مدام از حمایت از باشگاه‌های ایرانی و گرفتن حق و حقوق آنها صحبت کرده بود می‌توانست از همان ابتدا با شکایت به دادگاه عالی ورزش این رای را عوض کند اما اهمال کاری آنها این شانس بزرگ را از باشگاه‌های ایرانی گرفت. همان زمان که اعضای کمیته اجرایی AFC شرط گذاشتند و فرصتی تعیین کردند تا ببینند آیا در یک مدت زمان مشخص مشکلات سیاسی بین دولت‌های ایران و عربستان برطرف میشود و بعد تصمیم‌گیری کنند باید فدراسیون فوتبال ایران زیر بار این شرط نمی‌رفت و به دادگاه عالی ورزش (CAS) شکایت می‌کرد تا الان به این دو سه روز باقی مانده (تا روز ششم آپریل) برای شکایت و بازپس گیری میزبانی دلخوش نباشیم. هرچند با شناختی که از فدراسیون نشینان داریم این رویا سرابی بیش نیست!
جدا از اسناد و مدارک ارسالی ایران به کنفدراسیون فوتبال آسیا در زمان میزبانی از نمایندگان قطر و امارات، یک نکته دیگر نیز مشخص است: AFC که ادعا میکند در ایران امنیت برگزاری بازیهای لیگ قهرمانان آسیا وجود ندارد، چطور دو کشور عراق و افغانستان بازیهای خود را در ایران برگزار میکنند و این یک تناقض بزرگ محسوب میشود و بدون تردید آنها باید در دادگاه عالی ورزش در مورد این تصمیم سیاسی پاسخگو باشند.
به هر جهت این اتفاق ناگوار، بدعتی خطرناک برای تداوم این رویه و اثبات ناامنی و بی‌اعتمادی به جمهوری اسلامی در سطح جهانی است. بیم آن میرود که در مرحله بعدی مسابقات مقدماتی جام جهانی 2018 نیز در صورت همگروهی احتمالی با عربستان شاهد چنین تحقیر ظالمانه‌ای باشیم.
نکته اسف بارتر اینست که در صورت پذیرش بازی در کشور ثالث 3 تیم ایرانی باید علاوه بر صرف کردن هزینه حضور در عمان، هزینه تیم سعودی را نیز بپردازند و با وضع اقتصادی نامناسب باشگاهها، این مسئله نیز قوز بالای قوز شده است. هزینه ای که طبق برخی برآوردها به 800 میلیون تومان برای هر بازی خواهد رسید.
