به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، امیر سرتیپ بازنشسته مسعود بختیاری یکی از پیشکسوتان ارتش جمهوری اسلامی ایران و از جمله استادان برجسته علوم نظامی است. این فرمانده ارتشی در رابطه با ابتکار سپهبد شهید علی صیادشیرازی برای جلوگیری از لغزش یا تحریف موضوعات مرتبط با دوران هشت سال دفاع مقدس توضیح می‌دهد: در سال 1373 شهید سپهبد صیادشیرازی که در آن زمان جانشینی ریاست ستاد کل نیروهای مسلح را عهده‌دار بودند با هدف گردآوری خاطرات رزمندگان از اقشار و مسئولیت‌های مختلف در زمان جنگ از زبان خود آنها و نهایتاً تدوین این خاطرات برای مستندسازی تاریخ‌جنگ و جلوگیری از پاره‌ای لغزش‌ها و تحریف‌ها به ثبت و ضبط نوشتاری، صوتی و تصویری خاطرات رزمندگان به ویژه فرماندهان رده‌های مختلف و افسران ستاد فرمان داد و به خصوص به این نکته پای می‌فشرد که این خاطرات در منطقه عملیاتی مربوطه ضبط و ثبت شود.

گروه کاری اولیه غیرسازمانی و داوطلبی را که شهید صیادشیرازی برای این کار سازمان داد «هیأت معارف جنگ» نام‌گذاری کرد و ضمناً از فرماندهان و افسران ستادها خواست که در جلسه آموزشی خاصی که روزهای یک‌شنبه هر هفته قبل از آغاز خدمت رسمی روزانه به مدت دو ساعت تشکیل می‌شد، شرکت و خاطرات خود را ضمن تشریح یکی از عملیات‌هایی که در آن عهده‌دار مسئولیت فرماندهی یا ستادی بوده‌اند بازگو کنند و تجارب و آموزه‌های عملیاتی و رزمی خود را به دانشجویان جوان نیروی زمینی انتقال دهند.

شهید صیاد برای تکمیل آموزش‌های نظری یاد شده در اردیبهشت ماه هر سال، دانشجویان سال چهارم دانشکده ارتش را برای آموزش میدانی و بازدید از مناطق عملیاتی به منطقه یکی از عملیات چهارگانه بزرگ سال دوم جنگ در جنوب یا به مناطق کردستان به صورت یک اردوی آموزشی یک هفته‌ای می‌برد و در این مرحله نیز فرماندهان شرکت کننده در آن عملیات در محل و صحنه مربوطه به تشریح و آموزش عملیات و بیان خاطرات خود می‌پرداختند که به طور کامل ضبط ویدئویی می‌شد تا بر غنای آرشیو هیأت معارف جنگ افزوده شده و مورد بهره‌برداری پژوهندگان و تاریخ نویسان جنگ قرار گیرد.

لازم به توضیح است که شهید صیادشیرازی عجله‌ای برای چاپ و انتشار کتاب از خود نشان نمی‌داد، اعتقاد شخصی بنده در این مورد این است که شهید بزرگوار علاقه‌مند بود واقعیات و حقایق کاملاً مشخص و مدلل شود و هیچگونه شائبه و نشانی از تعصب سازمانی برای بیان آنچه در یک عملیات گذشته، وجود نداشته باشد.

شهید صیادشیرازی تا زمان شهادت خود (1378) به مدت پنج سال این کار را به طور مستمر در دانشکده افسری نیروی زمینی ادامه داد که سخت مورد توجه و علاقه و استفاده دانشجویان که نسل جوان نیروی زمینی را تشکیل می‌دادند، قرار ‌گرفت. پس از به شهادت رسیدن شهید صیادشیرازی، ابتدا تصور می‌شد که هیأت معارف جنگ او که در ارتش سازمانی نداشت اما از جانب فرماندهان آن حمایت و پشتیبانی زیادی می‌شد،منحل شده و این فعالیت ارزنده زوال خواهد یافت اما با ابلاغ فرمان صریح و قاطع فرماندهی معظم کل قوا مبنی بر ادامه راه آن شهید و به ویژه همت و اراده استوار دو تن از همرزمان آن شهید یعنی «امیر سرتیپ ناصر آراسته» و «امیر سرتیپ سیدحسام ‌هاشمی» نه تنها فعالیت‌های آموزشی هیأت معارف متوقف نشد بلکه با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر امیران یاد شده و سایر همرزمان شهید اقدامات آموزشی و گردآوری و تدوین خاطرات رزمندگان ارتش با شدت و سرعت بیشتری دنبال شد.

این کار توسعه یافت به نحوی که اجرای آموزش‌های فوق به دانشگاه‌های هوایی و دریایی نیز تسری داده شد و آموزش میدانی و بازید از مناطق عملیاتی به طور همزمان و تلفیقی از دانشگاه‌های افسری هر سه نیرو به مرحله اجرا در آمد و به جای بازید از منطقه یک عملیات، بازدید از کل منطقه عملیاتی جنوب از دو کوهه تا اروند کنار و تشکیل کلاس‌های آموزشی متعدد در نقاط مختلف در برنامه کار قرار داده شد.

یکی دیگر از اقدامات هیأت معارف جنگ، چاپ کتاب‌های مختلف و متعددی بود که مبانی آنها از فعالیت‌های گروه کار اولیه در دافوس تا جمع‌آوری خاطرات و گفته‌های رزمندگان به همت صیادشیرازی شکل گرفته بود. در واقع از سال 1380 تاکنون هیأت معارف جنگ بانی و حامی تهیه، تدوین، چاپ و انتشار کتب متعددی شده است که این کار هنوز با علاقه دنبال شده و ادامه دارد. از کتاب‌های منتشره توسط هیأت معارف جنگ تاکنون سه کتاب در انتخاب سالیانه بهترین کتاب سال دفاع مقدس توسط بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع‌مقدس،به عنوان کتاب برگزیده سال شناخته شده و یک کتاب نیز در سطح کشور جزو کتاب‌های برتر انتخاب شده است. خلاصه اینکه هیأت معارف جنگ را می‌توان ستون استوار تاریخ‌نگاری هشت سال دفاع مقدس در ارتش به حساب آورد.