به گزارش مشرق، دربی 82 روز جمعه برگزار می‌شود و بر همین اساس سیدرضا غیاثی کارشناس داوری پیرامون قضاوت این بازی و اهمیت آن یادداشتی را در اختیار ما قرار داد.
در مورد قضاوت دربی پایتخت توسط داوران وطنی یا داوران بیگانه نظرات متفاوتی از گذشته وجود داشته که هنوز هم ادامه دارد.
خیلی‌ها مثل سردار عزیز محمدی رئیس سابق سازمان لیگ برتر معتقد بودند قضاوت داوران ایرانی در این بازی مایه افتخار فوتبال ایران خواهد بود. هم‌چنین بعضی دیگر از کارشناسان ضمن موافقت با این نظریه افاضه کلام می‌فرمودند عدم قضاوت داوران خودی در دربی سرخابی‌ها باعث پایین آمدنشان و منزلت داوران بین‌المللی کشورمان نزد AFC و FIFA خواهد بود.
بالاخره سازمان لیگ و کمیته داوران که خود مسئول برگزاری این مسابقه بودند، توانستند پس از سال‌ها نظر موافق مقامات مربوطه به‌خصوص شورای تأمین امنیت شهر تهران را بر واگذاری قضاوت این دربی به داوران ایرانی کسب کنند، حتی شنیده شد در آن جلسه هماهنگی که در مورد این بازی برگزار شده بود، عزیز محمدی فداکاری کرده و مسئولیت کلی این امر را از هر نظر به عهده گرفته بوده است.
بعد از اعلام این موافقت بین جماعات فوتبالی شایعات مختلفی در مورد نام داور مربوطه در زبان‌ها می‌چرخید، بعضی‌ها از سعید مظفری‌زاده نام می‌بردند و بعضی دیگر از محسن ترکی و عده‌ای هم از سایر داوران. درنهایت مسئولان فدراسیون مسئولیت این کار را با توجه به شرح وظیفه کمیته داوران به‌عهده این کمیته به ریاست مسعود عنایت گذاشتند.
همه کارشناسان داوری از این فرصت استفاده کرده نظرات خود را در رسانه‌های نوشتاری و یا دیداری و شنیداری به سمع و نظر علاقه‌مندان فوتبال رساندند. بنده هم مثل بقیه افراد نظر و عقیده خود را در این باب که مخالف نظر اکثریت کارشناسان بود، ابراز داشتم و اعلام کردم بهتر است داور ایرانی این بازی را قضاوت نکند و این نظر من برخلاف جریان آب شنا کردن بود. شایان‌ذکر است بنده در زمانی که مسئول کمیته داوران ایران و مسئول چیدمان قضاوت‌های مسابقات بودم به‌خصوص در فدراسیون دکتر دادکان از داوران خارجی و بیش‌تر آلمانی استفاده می‌کردم.
دلیل من در واگذاری قضاوت دربی به داوران خارجی مسائلی بود که قبل، حین بازی و بعد از آن گریبان داور مربوطه را می‌گرفت، بعضی از ساده‌اندیشان می‌گفتند این بازی هم یک مسابقه است، مثل سایر مسابقات که در آن سه امتیاز تقسیم می‌شود، اما آنها توجه نداشتند که کدام بازی به‌اندازه این بازی تماشاچی دارد و یا کدام تیمی به‌اندازه این دو تیم علاقه‌مند دارند و یا چگونه است که در زمان انجام این مسابقه همه توجه مردم به آن معطوف می‌شود. سابقه نشان داده بود زمانی که نام داور این بازی اعلام می‌شد، ابتدا طرفداران دو تیم و سپس بعضی از ارباب جراید و بعضی از رسانه‌های جانبدار، یکی از دو تیم و سپس مسئولان این دو باشگاه وارد میدان اعتراض شده و هرکدام مکنونات قلبی‌شان را سر داور منتخب خالی می‌کردند، البته از فشارهای روحی و روانی و تهمت‌هایی که خیلی راحت بر زبان می‌آورند، نمی‌شود گذشت، متعاقب آن قضاوت این بازی کوله‌بار سنگینی را بر دوش داور منتخب برای این بازی می‌گذاشت که شانه‌های نحیف داوران وطنی توان تحمل فشارهایش را نداشت.وای به اینکه داور مربوطه به هنگام قضاوت علیه یکی از دو تیم مرتکب اشتباهی هم می‌شد، آن‌وقت موج اعتراضات درست و نادرست تا مرحله ملقب کردن داور با الفاظ زشت و فلان اسم و نام‌های سخیف پیش می‌رفت و این امر سال‌ها در خاطره‌ها می‌ماند، مثل روان‌شاد حاج ابوالحسن داور یکی از دربی‌های قبل از انقلاب که به خاطر یک اشتباه بسیار جزئی به تاج ابوالحسن معروف شد.
برای جلوگیری از این تبعات بود که من معتقد بودم برای آسایش روحی و روانی داوران وطنی و جلوگیری از شک و شبه‌های احتمالی بهتر است، قضاوت بازی به داوران توانمند خارجی واگذار شود درست مثل همان کاری که من در واگذاری قضاوت بازی به آقایان فلورین مایر، ولفانگ اشتارک، وانتین ایوانف و سعد کمیل انجام دادم و خیال همه را راحت کردم. داور خارجی روز قبل از بازی می‌آید و بعد از بازی می‌رود و نمی‌داند در حین بازی شعارها و فحش‌ها رویش اثرگذار نیست.
من هنوز هم معتقدم قضاوت یا عدم قضاوت داور ایرانی در این بازی در جوامع داوری بین‌المللی چه نزد FIFA و چه نزد AFC هیچ ضرر و افتخار و ارزش افزوده‌ای برای داوران ایرانی به ارمغان نمی‌آورد. حضور 44 ساله‌ام در داوری ایران به من آموخته است این مسابقه یک جدال بزرگ است و یک داور بزرگ را برای قضاوتش طلب می‌کند، بازهم اعلام می‌کنم قضاوت این بازی کار هر داور متوسطی نیست، متأسفانه امروز به جز دو داور بزرگ بقیه داوران لیگ ما داوران متوسطی هستند که درخور قضاوت این شهرآورد نیستند و از بخت بد آن دو داور بزرگ هم با هر دو تیم مسابقه‌دهنده یا یکی از دو تیم مشکل فنی داشته‌اند و لذا معتقدم امروزه شرایط برای قضاوت هیچ داور ایرانی میسر نیست.
در آن سالی که سردار عزیز محمدی حرفش را با کمک فدراسیون به کرسی نشاند و از داور ایرانی استفاده شد، وضع داوری با داوری امروزمان متفاوت بود و داوران توانایی در لیست داوری‌مان وجود داشتند. در همان روزها من در مجلس ختم مادر آقای وحید هاشمیان در مسجد جامع شهرک غرب با سه نفر از مدافعان قضاوت داوران ایرانی در شهرآورد پایتخت ملاقاتی اتفاقی داشتم. در این ملاقات و فاتحه‌خوانی آقایان مهدی تاج، عزیز محمدی و حاج‌آقا علی‌پور بعد از احوال‌پرسی از من پرسیدند شما چرا با این امر مخالفت می‌کنید، در جواب من دلایل خودم را ابراز داشتم که آنها متفق‌القول آن را تأیید کردند، اما آقای تاج که نایب‌رئیس اول فدراسیون بود گفتند که دیگر کار از کار گذشته و داور بازی انتخاب شده است و شما هم دیگر انتقاد نکنید.
آقای سردار محمدی پرسیدند نظرت در مورد این داور چیست، من در جوابم گفتم من هنوز نمی‌دانم داور کیست تا نظر دهم، باز یکی از آقایان به‌طور آهسته به‌نحوی‌که کسی متوجه نشود دم گوشم گفت داور سعید مظفری‌زاده است، من کمی سکوت کردم، پرسیدند سکوت علامت رضاست، گفتم خیر، من به دلیل جوانی و کمی تجربگی ایشان در این‌گونه مسابقات با قضاوت او در این شهرآورد مخالفم، ضمن آنکه او را داور خوبی می‌دانم که شاید درآینده بتواند این بازی را قضاوت کند. آنها مجدداً پرسیدند پس چه کسی را داور بگذاریم، من بلافاصله محسن ترکی را معرفی کردم، دلیلم تجربه بیش‌تر او بود که برای آقایان شرح دادم، آنها متفقاً نظر من را پذیرفتند و برخلاف نظر کمیته داوران به نظر من عمل کردند. من همان زمان به آنها گفتم اگر ترکی در این بازی خوب قضاوت کند، راه برای سعید مظفری‌زاده و دیگر داوران باز خواهد شد. بعد از ترکی و مظفری‌زاده داوران دیگری هم در شهرآورد قضاوت نمودند، بعضی‌ها خوب و کم‌اشتباه و بعضی دیگر پراشتباه و غیرقابل‌قبول. بالاخره هرچه بود گذشت و به اینجا رسیدیم و شده قحطی رجال، لذا من به ضرس قاطع اعلام می‌کنم شهرآورد پیش رو به دلیل خاص امروز فوتبال‌مان:
1. وضعیت ناجوانمردانه‌ای که عربستان برایمان به وجود آورده و هر لحظه منتظر رخداد حادثه‌ای زشت و زننده در ورزشگاه‌های ما است تا از آن بهره‌برداری سیاسی و سوءاستفاده خود را بکند.
2.مهم بودن این بازی برای هر دو تیم بیش از هر زمان دیگر و پر شدن ورزشگاه از تماشاگران مشتاق دو تیم.
3. نزدیکی امتیازات دو تیم باهم و نیازی که به پیروزی در این بازی برای کسب امتیاز کامل دارند.
4. شاید قهرمان از دل این شهرآورد سر برآرد.بنابراین این دربی از دربی‌های گذشته متمایزتر است با کمی تعمق در نحوه قضاوت‌های این فصل لیگ و ارزیابی چگونگی قضاوت‌های پراشتباه و مسئله‌دار داوران وطنی بیش‌تر از گذشته فکرم مشوش و مشغول بررسی نحوه انتخاب داور این بازی است. در گزینش داور این بازی برای من فرد مطرح نیست، بلکه مسئله اصلی انتخاب داور داخلی بودن یا خارجی بودن آن است، هنوز هم فکر می‌کنم و معتقدم برای اینکه همه امور به خیروخوشی به پایان برسد و شاهد اعتراضات بی‌دلیل و یا با دلیل نباشیم و تهمتی هم به کسی زده نشود، صلاح است از داوران توانمند خارجی استفاده کنیم، داورانی مثل روشن ایرماتوف ازبکستانی یا جنید شاکر ترکیه‌ای و یا ریزولی ایتالیایی که امتحان پس داده هستند، می‌توانند دوای درد فوتبال ما در این روزها باشند، بنابراین می‌گوییم صلاح امروز فوتبال ما برای این دربی داور خارجی است.
در مورد قضاوت دربی پایتخت توسط داوران وطنی یا داوران بیگانه نظرات متفاوتی از گذشته وجود داشته که هنوز هم ادامه دارد.
خیلی‌ها مثل سردار عزیز محمدی رئیس سابق سازمان لیگ برتر معتقد بودند قضاوت داوران ایرانی در این بازی مایه افتخار فوتبال ایران خواهد بود. هم‌چنین بعضی دیگر از کارشناسان ضمن موافقت با این نظریه افاضه کلام می‌فرمودند عدم قضاوت داوران خودی در دربی سرخابی‌ها باعث پایین آمدنشان و منزلت داوران بین‌المللی کشورمان نزد AFC و FIFA خواهد بود.
بالاخره سازمان لیگ و کمیته داوران که خود مسئول برگزاری این مسابقه بودند، توانستند پس از سال‌ها نظر موافق مقامات مربوطه به‌خصوص شورای تأمین امنیت شهر تهران را بر واگذاری قضاوت این دربی به داوران ایرانی کسب کنند، حتی شنیده شد در آن جلسه هماهنگی که در مورد این بازی برگزار شده بود، عزیز محمدی فداکاری کرده و مسئولیت کلی این امر را از هر نظر به عهده گرفته بوده است.
بعد از اعلام این موافقت بین جماعات فوتبالی شایعات مختلفی در مورد نام داور مربوطه در زبان‌ها می‌چرخید، بعضی‌ها از سعید مظفری‌زاده نام می‌بردند و بعضی دیگر از محسن ترکی و عده‌ای هم از سایر داوران. درنهایت مسئولان فدراسیون مسئولیت این کار را با توجه به شرح وظیفه کمیته داوران به‌عهده این کمیته به ریاست مسعود عنایت گذاشتند.
همه کارشناسان داوری از این فرصت استفاده کرده نظرات خود را در رسانه‌های نوشتاری و یا دیداری و شنیداری به سمع و نظر علاقه‌مندان فوتبال رساندند. بنده هم مثل بقیه افراد نظر و عقیده خود را در این باب که مخالف نظر اکثریت کارشناسان بود، ابراز داشتم و اعلام کردم بهتر است داور ایرانی این بازی را قضاوت نکند و این نظر من برخلاف جریان آب شنا کردن بود. شایان‌ذکر است بنده در زمانی که مسئول کمیته داوران ایران و مسئول چیدمان قضاوت‌های مسابقات بودم به‌خصوص در فدراسیون دکتر دادکان از داوران خارجی و بیش‌تر آلمانی استفاده می‌کردم.
دلیل من در واگذاری قضاوت دربی به داوران خارجی مسائلی بود که قبل، حین بازی و بعد از آن گریبان داور مربوطه را می‌گرفت، بعضی از ساده‌اندیشان می‌گفتند این بازی هم یک مسابقه است، مثل سایر مسابقات که در آن سه امتیاز تقسیم می‌شود، اما آنها توجه نداشتند که کدام بازی به‌اندازه این بازی تماشاچی دارد و یا کدام تیمی به‌اندازه این دو تیم علاقه‌مند دارند و یا چگونه است که در زمان انجام این مسابقه همه توجه مردم به آن معطوف می‌شود. سابقه نشان داده بود زمانی که نام داور این بازی اعلام می‌شد، ابتدا طرفداران دو تیم و سپس بعضی از ارباب جراید و بعضی از رسانه‌های جانبدار، یکی از دو تیم و سپس مسئولان این دو باشگاه وارد میدان اعتراض شده و هرکدام مکنونات قلبی‌شان را سر داور منتخب خالی می‌کردند، البته از فشارهای روحی و روانی و تهمت‌هایی که خیلی راحت بر زبان می‌آورند، نمی‌شود گذشت، متعاقب آن قضاوت این بازی کوله‌بار سنگینی را بر دوش داور منتخب برای این بازی می‌گذاشت که شانه‌های نحیف داوران وطنی توان تحمل فشارهایش را نداشت.وای به اینکه داور مربوطه به هنگام قضاوت علیه یکی از دو تیم مرتکب اشتباهی هم می‌شد، آن‌وقت موج اعتراضات درست و نادرست تا مرحله ملقب کردن داور با الفاظ زشت و فلان اسم و نام‌های سخیف پیش می‌رفت و این امر سال‌ها در خاطره‌ها می‌ماند، مثل روان‌شاد حاج ابوالحسن داور یکی از دربی‌های قبل از انقلاب که به خاطر یک اشتباه بسیار جزئی به تاج ابوالحسن معروف شد.
برای جلوگیری از این تبعات بود که من معتقد بودم برای آسایش روحی و روانی داوران وطنی و جلوگیری از شک و شبه‌های احتمالی بهتر است، قضاوت بازی به داوران توانمند خارجی واگذار شود درست مثل همان کاری که من در واگذاری قضاوت بازی به آقایان فلورین مایر، ولفانگ اشتارک، وانتین ایوانف و سعد کمیل انجام دادم و خیال همه را راحت کردم. داور خارجی روز قبل از بازی می‌آید و بعد از بازی می‌رود و نمی‌داند در حین بازی شعارها و فحش‌ها رویش اثرگذار نیست.
من هنوز هم معتقدم قضاوت یا عدم قضاوت داور ایرانی در این بازی در جوامع داوری بین‌المللی چه نزد FIFA و چه نزد AFC هیچ ضرر و افتخار و ارزش افزوده‌ای برای داوران ایرانی به ارمغان نمی‌آورد. حضور 44 ساله‌ام در داوری ایران به من آموخته است این مسابقه یک جدال بزرگ است و یک داور بزرگ را برای قضاوتش طلب می‌کند، بازهم اعلام می‌کنم قضاوت این بازی کار هر داور متوسطی نیست، متأسفانه امروز به جز دو داور بزرگ بقیه داوران لیگ ما داوران متوسطی هستند که درخور قضاوت این شهرآورد نیستند و از بخت بد آن دو داور بزرگ هم با هر دو تیم مسابقه‌دهنده یا یکی از دو تیم مشکل فنی داشته‌اند و لذا معتقدم امروزه شرایط برای قضاوت هیچ داور ایرانی میسر نیست.
در آن سالی که سردار عزیز محمدی حرفش را با کمک فدراسیون به کرسی نشاند و از داور ایرانی استفاده شد، وضع داوری با داوری امروزمان متفاوت بود و داوران توانایی در لیست داوری‌مان وجود داشتند. در همان روزها من در مجلس ختم مادر آقای وحید هاشمیان در مسجد جامع شهرک غرب با سه نفر از مدافعان قضاوت داوران ایرانی در شهرآورد پایتخت ملاقاتی اتفاقی داشتم. در این ملاقات و فاتحه‌خوانی آقایان مهدی تاج، عزیز محمدی و حاج‌آقا علی‌پور بعد از احوال‌پرسی از من پرسیدند شما چرا با این امر مخالفت می‌کنید، در جواب من دلایل خودم را ابراز داشتم که آنها متفق‌القول آن را تأیید کردند، اما آقای تاج که نایب‌رئیس اول فدراسیون بود گفتند که دیگر کار از کار گذشته و داور بازی انتخاب شده است و شما هم دیگر انتقاد نکنید.
آقای سردار محمدی پرسیدند نظرت در مورد این داور چیست، من در جوابم گفتم من هنوز نمی‌دانم داور کیست تا نظر دهم، باز یکی از آقایان به‌طور آهسته به‌نحوی‌که کسی متوجه نشود دم گوشم گفت داور سعید مظفری‌زاده است، من کمی سکوت کردم، پرسیدند سکوت علامت رضاست، گفتم خیر، من به دلیل جوانی و کمی تجربگی ایشان در این‌گونه مسابقات با قضاوت او در این شهرآورد مخالفم، ضمن آنکه او را داور خوبی می‌دانم که شاید درآینده بتواند این بازی را قضاوت کند. آنها مجدداً پرسیدند پس چه کسی را داور بگذاریم، من بلافاصله محسن ترکی را معرفی کردم، دلیلم تجربه بیش‌تر او بود که برای آقایان شرح دادم، آنها متفقاً نظر من را پذیرفتند و برخلاف نظر کمیته داوران به نظر من عمل کردند. من همان زمان به آنها گفتم اگر ترکی در این بازی خوب قضاوت کند، راه برای سعید مظفری‌زاده و دیگر داوران باز خواهد شد. بعد از ترکی و مظفری‌زاده داوران دیگری هم در شهرآورد قضاوت نمودند، بعضی‌ها خوب و کم‌اشتباه و بعضی دیگر پراشتباه و غیرقابل‌قبول. بالاخره هرچه بود گذشت و به اینجا رسیدیم و شده قحطی رجال، لذا من به ضرس قاطع اعلام می‌کنم شهرآورد پیش رو به دلیل خاص امروز فوتبال‌مان:
1. وضعیت ناجوانمردانه‌ای که عربستان برایمان به وجود آورده و هر لحظه منتظر رخداد حادثه‌ای زشت و زننده در ورزشگاه‌های ما است تا از آن بهره‌برداری سیاسی و سوءاستفاده خود را بکند.
2.مهم بودن این بازی برای هر دو تیم بیش از هر زمان دیگر و پر شدن ورزشگاه از تماشاگران مشتاق دو تیم.
3. نزدیکی امتیازات دو تیم باهم و نیازی که به پیروزی در این بازی برای کسب امتیاز کامل دارند.
4. شاید قهرمان از دل این شهرآورد سر برآرد.بنابراین این دربی از دربی‌های گذشته متمایزتر است با کمی تعمق در نحوه قضاوت‌های این فصل لیگ و ارزیابی چگونگی قضاوت‌های پراشتباه و مسئله‌دار داوران وطنی بیش‌تر از گذشته فکرم مشوش و مشغول بررسی نحوه انتخاب داور این بازی است. در گزینش داور این بازی برای من فرد مطرح نیست، بلکه مسئله اصلی انتخاب داور داخلی بودن یا خارجی بودن آن است، هنوز هم فکر می‌کنم و معتقدم برای اینکه همه امور به خیروخوشی به پایان برسد و شاهد اعتراضات بی‌دلیل و یا با دلیل نباشیم و تهمتی هم به کسی زده نشود، صلاح است از داوران توانمند خارجی استفاده کنیم، داورانی مثل روشن ایرماتوف ازبکستانی یا جنید شاکر ترکیه‌ای و یا ریزولی ایتالیایی که امتحان پس داده هستند، می‌توانند دوای درد فوتبال ما در این روزها باشند، بنابراین می‌گوییم صلاح امروز فوتبال ما برای این دربی داور خارجی است.
