به گزارش مشرق، انجام پژوهش در آبهای پارک ملی یلوستون در گذشته مفید بوده و محققان طی یک پژوهش موفق به کشف یک گونه میکروبی موجود در این پارک به نام " Thermus aquaticus " شدند که به توسعه یک روش رمزگشایی دی‌ان‌ای جدید منجر شده و جایزه نوبل سال 1970 را به همراه داشت.
Thermus aquaticus نوعی باکتری است که در محیط هایی با درجه حرارت بالا زندگی می‌کند.
از آنجا که این ارگانیسم‌ها در دمای گرم زندگی می‌کنند، شبیه به آن دسته از ارگانیسم‌هایی هستند که در داخل بدن ما وجود دارند.
دانشمندان بر این باورند که درک درستی از سوخت و ساز و فرایندهای فیزیولوژیکی این ارگانیسم‌ها می‌تواند به توسعه داروهای ضد سرطان کمک کند.
با وجود اهمیت علمی بالقوه شناسایی این میکروب‌ها، تنها در حدود یک درصد از میکروب‌های موجود در آبهای یلوستون شناسایی شده است. در گذشته محققان از یک ربات با فناوری نه چندان پیشرفته برای گرفتن فیلم از صخره‌های خیره کننده در زیر سطح دریاچه در سال 1980 استفاده شده بود، اما از آن زمان به بعد انجام ماموریت‌های اکتشافی در دریاچه یلوستون با رکود مواجه شده است.
بنیاد جهانی اکتشافات اقیانوسی با همکاری انجمن یلوستون، پارک ملی یلوستون، موسسه اقیانوس شناسی وودز هول، موسسه تحقیقات آکواریوم خلیج مانتری، دانشگاه مینه سوتا و دانشگاه ایالتی مونتانا به ساخت یک ربات برای انجام پژوهش در دریاچه یلوستون پرداختند.
این ربات برای ضبط ویدئو با کیفیت بالا و جمع آوری نمونه های بیولوژیکی دقیق، در اندازه 0.91 X 0.91 X 1.37 متر و وزن 272 کیلوگرم، به همراه یک محموله علمی 54 کیلوگرم ساخته شد. این تیم امیدوار است که بتواند این ربات بتواند در جاهایی با عمق 1500 متر نیز به کاوشگری بپردازد.
لازم به ذکر است که عمیقترین قسمت دریاچه یلوستون، تنها 120 متر است.
دوربین‌های با کیفیتی به خارج از ربات متصل شده‌اند که تصاویر واضحی از کف دریاچه را برای این تیم ارسال کرده و دانشمندان می‌توانند نمونه با استفاده از یک بازوی برقی، حسگر دما، نمونه بردار آب و تجهیزات طراحی شده برای تجزیه و تحلیل ترکیب مایعات هیدروترمال جمع آوری کنند.
این ربات همچنین به یک سیستم ناوبری صوتی، سونار(دستگاه ردیاب زیردریایی که طرز کار آن استفاده از انتشار امواج صوتی است) 130 رنگ و 6 پیشرانه مجهز شده است.
با توجه به تمامی موارد مذکور، ساخت چنین فناوری با هزینه‌های بسیاری همراه است. بنیاد جهانی اکتشافات اقیانوسی کل هزینه‌های ساخت این ربات را در حدود 200 هزار دلار برآورد کرده است.
گفته می‌شود که سیستم رانشگر 45000 دلاری این ربات جزو گرانترین بخشهای آن است.
لازم به ذکر است که ربات یلوستون در حال حاضر به دنبال جمع آوری بودجه در سایت منبع یابی Kickstarter است.
این تیم در کنار کاوش دریاچه یلوستون امیدوار است تا با استفاده از این ربات بتواند به کاوش در دریاچه‌های بزرگ دیگر نیز بپردازد.
Thermus aquaticus نوعی باکتری است که در محیط هایی با درجه حرارت بالا زندگی می‌کند.
از آنجا که این ارگانیسم‌ها در دمای گرم زندگی می‌کنند، شبیه به آن دسته از ارگانیسم‌هایی هستند که در داخل بدن ما وجود دارند.
دانشمندان بر این باورند که درک درستی از سوخت و ساز و فرایندهای فیزیولوژیکی این ارگانیسم‌ها می‌تواند به توسعه داروهای ضد سرطان کمک کند.
با وجود اهمیت علمی بالقوه شناسایی این میکروب‌ها، تنها در حدود یک درصد از میکروب‌های موجود در آبهای یلوستون شناسایی شده است. در گذشته محققان از یک ربات با فناوری نه چندان پیشرفته برای گرفتن فیلم از صخره‌های خیره کننده در زیر سطح دریاچه در سال 1980 استفاده شده بود، اما از آن زمان به بعد انجام ماموریت‌های اکتشافی در دریاچه یلوستون با رکود مواجه شده است.
بنیاد جهانی اکتشافات اقیانوسی با همکاری انجمن یلوستون، پارک ملی یلوستون، موسسه اقیانوس شناسی وودز هول، موسسه تحقیقات آکواریوم خلیج مانتری، دانشگاه مینه سوتا و دانشگاه ایالتی مونتانا به ساخت یک ربات برای انجام پژوهش در دریاچه یلوستون پرداختند.
این ربات برای ضبط ویدئو با کیفیت بالا و جمع آوری نمونه های بیولوژیکی دقیق، در اندازه 0.91 X 0.91 X 1.37 متر و وزن 272 کیلوگرم، به همراه یک محموله علمی 54 کیلوگرم ساخته شد. این تیم امیدوار است که بتواند این ربات بتواند در جاهایی با عمق 1500 متر نیز به کاوشگری بپردازد.
لازم به ذکر است که عمیقترین قسمت دریاچه یلوستون، تنها 120 متر است.
دوربین‌های با کیفیتی به خارج از ربات متصل شده‌اند که تصاویر واضحی از کف دریاچه را برای این تیم ارسال کرده و دانشمندان می‌توانند نمونه با استفاده از یک بازوی برقی، حسگر دما، نمونه بردار آب و تجهیزات طراحی شده برای تجزیه و تحلیل ترکیب مایعات هیدروترمال جمع آوری کنند.
این ربات همچنین به یک سیستم ناوبری صوتی، سونار(دستگاه ردیاب زیردریایی که طرز کار آن استفاده از انتشار امواج صوتی است) 130 رنگ و 6 پیشرانه مجهز شده است.
با توجه به تمامی موارد مذکور، ساخت چنین فناوری با هزینه‌های بسیاری همراه است. بنیاد جهانی اکتشافات اقیانوسی کل هزینه‌های ساخت این ربات را در حدود 200 هزار دلار برآورد کرده است.
گفته می‌شود که سیستم رانشگر 45000 دلاری این ربات جزو گرانترین بخشهای آن است.
لازم به ذکر است که ربات یلوستون در حال حاضر به دنبال جمع آوری بودجه در سایت منبع یابی Kickstarter است.
این تیم در کنار کاوش دریاچه یلوستون امیدوار است تا با استفاده از این ربات بتواند به کاوش در دریاچه‌های بزرگ دیگر نیز بپردازد.
