به گزارش مشرق، گویا قرار نیست مردم صاحب اصلی مال و اموال خود باشند و خودشان در زمینه امکانات ملی تصمیم گیری نموده و سهیم شوند. با اینکه فشارهای وارده در برابر خصوصی سازی معلوم و تا حدودی روشن شده و موانع نیز معلوم گشته اند، اما قدرتی که بتواند اعاده حق و ادای دین نموده و دارایی های مردمی را که تاکنون در دست دولت به عاریت بوده دوباره به ملت برگرداند، یا وجود ندارد و یا اینکه بعضی قدرت ها چون نفعی در واگذاری ها برای خود متصور نیستند، به همین دلیل واضح مانع تراشی می کنند، تا جایی که صدای وزیر اقتصاد هم از فشارهای سنگین و مانع تراشی ها درمی آید که ایهالناس! در ۲ سال گذشته نفس مرا بریدند. هر زمانی می‌خواهیم شرکتی را واگذار کنیم، مانع آن می‌شوند.
نمونه بارز این ادعا بازی با احساسات میلیون ها هوادار و طرفدار دو باشگاه مردمی استقلال و پرسپولیس بوده و هست که سال گذشته در برابر واگذاری آن ها مقاومت شد، سهام این دو باشگاه با جنجال‌های بسیار چندین بار به مزایده رفت و در نهایت واگذار نشد. بار آخر این نمایندگان مجلس بودند که در برابر واگذاری آن مقاومت کردند و ۱۳۵ نفر از نمایندگان مجلس در مزایده چهارم در جهت واگذار نشدن آن امضا جمع کردند در حالی که در بودجه مجلس بر واگذاری آن تصریح شده بود.
علاوه بر نمایندگان مجلس، به گفته مسئولان سازمان خصوصی سازی نخستین مقاومت سنگین در مقابل خصوصی سازی این دو باشگاه از جانب وزارت ورزش و جوانان اتفاق افتاد.
به هر حال هر زمانی شرایط برای واگذاری ها مهیا شد، بلافاصله موانعی بوجود آمد و پس از تبلیغات و جار و جنجال رسانه ای و به بهانه نقص قانون و یا آماده نبودن شرایط واگذاری و عدم توانایی خریداران و....دوباره موضوع به دست فراموشی سپرده شد.
حالا چند روزي است که دوباره بحث واگذاری دیگری مطرح شده و وزارت نفت طی اطلاعیه ای اعلام کرده که می خواهد تیم لیگ برتری فوتبال نفت تهران را به بخش خصوصی واگذار کند و......
اينطور به نظر ميرسد كه دوباره رسیدیم به سر خط که همان نقطه صفر هميشگي در نحوه واگذاري ها در کشور است.
اما ماجرای تیم نفت تهران هم برای خود عالمی دارد. چطور ؟ عرض می کنم.
نمی خواهم به گذشته های دور بروم و سوابق درخشان و تاریخی قدیمی ترین تیم فوتبال ایران را نبش قبر کنم. اما باید واگذار کنندگان و مسئولان وزارت نفت به ويژه وزير محترم نفت را قبل از هر گونه اقدام شتاب زده نسبت به پاسداشت ارزش های ماندگار این تیم یعنی سرمایه های واقعی آن (پایه گذاران ، مدیران ، مربیان ، ورزشکاران و بالاخص پیشکسوتان نامدار ومهم تر از همه خانواده های کارگران و کارمندان زحمت کشیده به مدت یک قرن در وزارت بزرگ نفت) آگاه سازم. هر چند اطمینان دارم که دقت و وسواس در این زمینه از سوی وزیر محترم و باهوش نفت اعمال خواهد شد تا تیم نفت تهران به اهلش برسد و همچنان به گذشته اش افتخار کند و ادامه دهنده راه مردان با اخلاق و بامرامی مثل مرحوم دهداری و دیگران باشد.
با این وصف احساس می شود که این واگذاری با واگذاری های سابق کمی فرق دارد و گویا برای سپردن تیم نفت به یک شخص یا گروه شخصی (بخش خصوصی) این بار جدیتی ملاحظه می شود و عزم مدیران نفت برای سپردن اختیار آن به غیرنفتی ها جزم شده است.
شنیده می شود که در این زمینه تلاش هایی هم در پشت پرده برای خریدن تیم نفت با ترفندهای خاص و سیاست های نادرست صورت می گیرد که مطرح شدن بعضی از اسامی داوطلبان و درخواست کنندگان خرید امتیاز تيم روشن کننده هویت اين افراد است. اين افراد که سال گذشته می خواستند به اسم یک شخص باشگاه پرسپولیس را بخرند که البته اهلیتش تایید نشد و ماجرا منتفی گشت اما این بار هم به اسم یک شرکت بازرگانی وارد شده اند تا پس از قطعی شدن ماجرا چهره واقعی خودشان را نشان دهند. گفته مي شود این افراد آنقدر به خرید امتیاز تیم امیدوار هستند که نام سرمربی ، اعضای هیئت مدیره ، مدیر عامل و بسیاری از مسئولیت های موجود را مشخص کرده اند و این در حالی است که تمام دست اندرکاران شرکت متقاضی، پیش از این تیم هایی را با پول های بادآورده خریداری و پس از مدتی به ورطه نابود کشانده اند.
حال توجه تدبيرپردازان نفت و هیئت واگذاری را به این نکته جلب می کنم که متوجه موضوع باشند که اولا به هویت افراد پشت پرده خرید امتیاز تیم توجه كرده که سوابق مدیریتی آن ها مورد وثوق جامعه علی الخصوص وزارت ورزش و جوانان هست یا نه؟
دوم بررسی دقیق پیشنهاد سایر شرکت ها وافراد متقاضی است که پیش از این از فیلترهای فساد اقتصادی به سلامت عبور کرده و شایستگی مدیریت تیم نفت و حفظ جایگاه احترام برانگیز آن در طول تاریخ را دارند.
نکته سوم که وزیر محترم نفت هم آن را یکی از شروط انتقال و فروش امتیاز تیم نفت قرار داده، استعلام و محوریت قرار دادن وزارت ورزش و جوانان در این مورد است که می تواند مسیر روشنی را ترسیم كند.
منبع: سایت دانش نفت
نمونه بارز این ادعا بازی با احساسات میلیون ها هوادار و طرفدار دو باشگاه مردمی استقلال و پرسپولیس بوده و هست که سال گذشته در برابر واگذاری آن ها مقاومت شد، سهام این دو باشگاه با جنجال‌های بسیار چندین بار به مزایده رفت و در نهایت واگذار نشد. بار آخر این نمایندگان مجلس بودند که در برابر واگذاری آن مقاومت کردند و ۱۳۵ نفر از نمایندگان مجلس در مزایده چهارم در جهت واگذار نشدن آن امضا جمع کردند در حالی که در بودجه مجلس بر واگذاری آن تصریح شده بود.
علاوه بر نمایندگان مجلس، به گفته مسئولان سازمان خصوصی سازی نخستین مقاومت سنگین در مقابل خصوصی سازی این دو باشگاه از جانب وزارت ورزش و جوانان اتفاق افتاد.
به هر حال هر زمانی شرایط برای واگذاری ها مهیا شد، بلافاصله موانعی بوجود آمد و پس از تبلیغات و جار و جنجال رسانه ای و به بهانه نقص قانون و یا آماده نبودن شرایط واگذاری و عدم توانایی خریداران و....دوباره موضوع به دست فراموشی سپرده شد.
حالا چند روزي است که دوباره بحث واگذاری دیگری مطرح شده و وزارت نفت طی اطلاعیه ای اعلام کرده که می خواهد تیم لیگ برتری فوتبال نفت تهران را به بخش خصوصی واگذار کند و......
اينطور به نظر ميرسد كه دوباره رسیدیم به سر خط که همان نقطه صفر هميشگي در نحوه واگذاري ها در کشور است.
اما ماجرای تیم نفت تهران هم برای خود عالمی دارد. چطور ؟ عرض می کنم.
نمی خواهم به گذشته های دور بروم و سوابق درخشان و تاریخی قدیمی ترین تیم فوتبال ایران را نبش قبر کنم. اما باید واگذار کنندگان و مسئولان وزارت نفت به ويژه وزير محترم نفت را قبل از هر گونه اقدام شتاب زده نسبت به پاسداشت ارزش های ماندگار این تیم یعنی سرمایه های واقعی آن (پایه گذاران ، مدیران ، مربیان ، ورزشکاران و بالاخص پیشکسوتان نامدار ومهم تر از همه خانواده های کارگران و کارمندان زحمت کشیده به مدت یک قرن در وزارت بزرگ نفت) آگاه سازم. هر چند اطمینان دارم که دقت و وسواس در این زمینه از سوی وزیر محترم و باهوش نفت اعمال خواهد شد تا تیم نفت تهران به اهلش برسد و همچنان به گذشته اش افتخار کند و ادامه دهنده راه مردان با اخلاق و بامرامی مثل مرحوم دهداری و دیگران باشد.
با این وصف احساس می شود که این واگذاری با واگذاری های سابق کمی فرق دارد و گویا برای سپردن تیم نفت به یک شخص یا گروه شخصی (بخش خصوصی) این بار جدیتی ملاحظه می شود و عزم مدیران نفت برای سپردن اختیار آن به غیرنفتی ها جزم شده است.
شنیده می شود که در این زمینه تلاش هایی هم در پشت پرده برای خریدن تیم نفت با ترفندهای خاص و سیاست های نادرست صورت می گیرد که مطرح شدن بعضی از اسامی داوطلبان و درخواست کنندگان خرید امتیاز تيم روشن کننده هویت اين افراد است. اين افراد که سال گذشته می خواستند به اسم یک شخص باشگاه پرسپولیس را بخرند که البته اهلیتش تایید نشد و ماجرا منتفی گشت اما این بار هم به اسم یک شرکت بازرگانی وارد شده اند تا پس از قطعی شدن ماجرا چهره واقعی خودشان را نشان دهند. گفته مي شود این افراد آنقدر به خرید امتیاز تیم امیدوار هستند که نام سرمربی ، اعضای هیئت مدیره ، مدیر عامل و بسیاری از مسئولیت های موجود را مشخص کرده اند و این در حالی است که تمام دست اندرکاران شرکت متقاضی، پیش از این تیم هایی را با پول های بادآورده خریداری و پس از مدتی به ورطه نابود کشانده اند.
حال توجه تدبيرپردازان نفت و هیئت واگذاری را به این نکته جلب می کنم که متوجه موضوع باشند که اولا به هویت افراد پشت پرده خرید امتیاز تیم توجه كرده که سوابق مدیریتی آن ها مورد وثوق جامعه علی الخصوص وزارت ورزش و جوانان هست یا نه؟
دوم بررسی دقیق پیشنهاد سایر شرکت ها وافراد متقاضی است که پیش از این از فیلترهای فساد اقتصادی به سلامت عبور کرده و شایستگی مدیریت تیم نفت و حفظ جایگاه احترام برانگیز آن در طول تاریخ را دارند.
نکته سوم که وزیر محترم نفت هم آن را یکی از شروط انتقال و فروش امتیاز تیم نفت قرار داده، استعلام و محوریت قرار دادن وزارت ورزش و جوانان در این مورد است که می تواند مسیر روشنی را ترسیم كند.
منبع: سایت دانش نفت
