به گزارش مشرق، پس از هشتادودومین دربی پایتخت که با نتیجه 4 بر 2 به سود پرسپولیس به پایان رسید، پرویز مظلومی در کنفرانس خبری اعلام کرد که از قهرمانی در لیگ برتر ناامید نیست و استقلال چیزی را از دست نداده است! این اظهارنظر کافی بود تا در صفحات مجازی، سرمربی استقلال به سوژه کاربران تبدیل شود.
اظهارنظر مظلومی دو معنی بیشتر ندارد، یا سرمربی استقلال باور ندارد که تیمش در بن‌بست تاکتیکی قرار دارد یا اینکه خواسته به‌نوعی هواداران تیمش را امیدوار نگه دارد تا جو سنگینی برای او ایجاد نشود. برای نخستین بار نیست که سرمربی استقلال اظهارات عجیبی می‌کند، مربی‌ای که در طول فصل نشان داد شجاعت لازم را ندارد. برای بررسی این موضوع موارد زیر کافی به نظر می‌رسد.
سکانس اول
برای بررسی عملکرد مظلومی باید فلش بکی به گذشته زد، زمانی که خودش نیز تصور نمی‌کرد مسئولان استقلال از او برای هدایت این تیم برنامه بخواهند. وقتی سکان هدایت استقلال را به مظلومی دادند، سرمربی آبی‌پوشان با قدرت اعلام کرد که استقلال نه تنها 10 سال عقب نیفتاده است، بلکه 20 سال هم جلو می‌افتد. ابتدای فصل برای مظلومی خوب پیش رفت و استقلال در صدر جدول قرار گرفت. صدرنشینی که با انتقادات زیاد کارشناسان و استقلالی‌ها روبه‌رو شد و آنها اعتقاد داشتند که تیم مظلومی خوب بازی نمی‌کند و تاکتیک خاصی ندارد. صدرنشینی استقلال در حالی رقم خورده بود که تیم‌هایی چون سپاهان، تراکتورسازی، پرسپولیس و نفت تهران از روزهای اوج خود فاصله گرفته بودند و تنها استقلال خوزستان رقیب این تیم بود. با گذشت زمان تیم‌هایی چون پرسپولیس و تراکتورسازی روند خوب خود را آغاز کردند، اما استقلال از نیم‌فصل دوم روند نزولی داشت تا جایی که با شکست مقابل پرسپولیس، صدرنشینی را نیز از دست داد.
سکانس دوم
مشکلات مظلومی از رفتن ریوالدوی بزریلی و کرار جاسم عراقی آغاز شد. سرمربی استقلال در برهه‌ای که مسئولان باشگاه نتوانستند بحث ریوالدو و کرار را مدیریت کنند، نه تنها انتقادی از مسئولان نکرد، بلکه به این جمله کفایت کرد که نیم‌فصل دوم باید بازیکنان دیگری جایگزین شوند، اما این اتفاق نیفتاد و افشارزاه هم گفت استقلال نیازی به بازیکن جدید ندارد.
استقلال با از دست دادن دو بازیکن خط میانی خود دچار مشکل شد و مظلومی بارها اعلام کرد که در خط میانی نیاز به بازیکن دارد. سرمربی استقلال به خیال اینکه در نیم‌فصل بازیکنان مدنظرش جذب خواهند شد لیستی به مسئولان باشگاه داد که در آن اسامی بازیکنانی چون بختیار رحمانی، داریوش شجاعیان، مسعود حسن‌زاده و ... دیده می‌شد، اما هیچ‌کدام از این بازیکنان جذب نشدند و در نهایت مؤمنی از نفت تهران جذب شد که در تیم خودش نیمکت‌نشین بود و در استقلال هم به یک نیمکت‌نشین تبدیل شد. وقتی مهلت نقل‌وانتقالات به پایان رسید، مظلومی در جمع خبرنگاران تلویحاً از عملکرد باشگاه انتقاد کرد، اما بلافاصله اعلام کرد که از منظورش بد برداشت کرده‌اند. در همان مقطع گفته شد این صحبت‌ها ناشی از ترس سرمربی استقلال از برکناری‌اش بوده است.
سکانس سوم
مسئولان استقلال به خصوص پرویز مظلومی در فصل جاری، تصمیم گرفتند که مصاحبه بازیکنان و مربیان با رسانه‌ها را محدود کنند. اتفاقی که مظلومی و تیمش را از رسانه‌ها دور کرد و این در شرایطی بود که برانکو ایوانکوویچ هر روز رسانه‌ها را نزدیک خودش کرد.
سکانس چهارم
مظلومی بعد از دربی گفت: «من در هفت دربی سرمربی بودم و یک بار باختم». به نظر می‌رسد سرمربی استقلال هنوز در باد شعار غرور انگیز «پرویز سوبله چوبله» خوابیده است، نکته‌ای که برانکو به شدت سعی در دوری از آن دارد. سرمربی پرسپولیس به درستی گفت که هواداران در بازی بعد پیروزی دیگری می‌خواهند و دربی را از یاد می‌برند، همان‌طور که ژوزه مورینیو پس از ناکامی در چلسی، جمله ماندگاری بر زبان آورد و گفت: «هواداران فوتبال فراموشکار هستند». استقلال نه زیبا بازی می‌کند و نه در حال حاضر دیگر صدرنشین جدول لیگ برتر است، موضوعی که مظلومی باید آن را بپذیرد و این مشکل را رفع کند.
نکته مهم دیگر عدم برقراری ارتباط روحی و عاطفی مظلومی با بازیکنانش است. به‌غیر از مهدی رحمتی که به واسطه تجربه زیاد، انگیزه خود را حفظ کرده، طراوت و شادابی در دیگر بازیکنان استقلال دیده نمی‌شود. این موضوع باعث مشکل در گلزنی این تیم هم شده است. سجاد شهباززاده از روزهای خوب خود فاصله گرفته و آرش برهانی هم در دربی نشان داد نیمکت‌نشینی او چندان هم بی‌دلیل نیست. دیگر مهاجمان استقلال هم عملکرد چندان خوبی ارائه نداده‌اند که نشان می‌دهد مظلومی در روزهای سخت توان ریکاوری روحی بازیکنانش را ندارد.
مظلومی باید این ناکامی را محصول «ترس» خود بداند. در واقع سرمربی استقلال از ترس مرگ، خودکشی کرد. اگر چه استقلال در جام حذفی فینالیست شده، اما اینکه یک تیم در طول زمان صدرنشینی را به رقیبی واگذار کند که در ابتدای فصل در رده شانزدهم جدول بود نکته قابل تأملی است. نکته مهمتر اینکه آیا استقلال توانایی بازگشت به لیگ پس از شکست در دربی را دارد یا خیر و اینجاست که می‌توان عملکرد یک مربی را بهتر بررسی کرد.
اظهارنظر مظلومی دو معنی بیشتر ندارد، یا سرمربی استقلال باور ندارد که تیمش در بن‌بست تاکتیکی قرار دارد یا اینکه خواسته به‌نوعی هواداران تیمش را امیدوار نگه دارد تا جو سنگینی برای او ایجاد نشود. برای نخستین بار نیست که سرمربی استقلال اظهارات عجیبی می‌کند، مربی‌ای که در طول فصل نشان داد شجاعت لازم را ندارد. برای بررسی این موضوع موارد زیر کافی به نظر می‌رسد.
سکانس اول
برای بررسی عملکرد مظلومی باید فلش بکی به گذشته زد، زمانی که خودش نیز تصور نمی‌کرد مسئولان استقلال از او برای هدایت این تیم برنامه بخواهند. وقتی سکان هدایت استقلال را به مظلومی دادند، سرمربی آبی‌پوشان با قدرت اعلام کرد که استقلال نه تنها 10 سال عقب نیفتاده است، بلکه 20 سال هم جلو می‌افتد. ابتدای فصل برای مظلومی خوب پیش رفت و استقلال در صدر جدول قرار گرفت. صدرنشینی که با انتقادات زیاد کارشناسان و استقلالی‌ها روبه‌رو شد و آنها اعتقاد داشتند که تیم مظلومی خوب بازی نمی‌کند و تاکتیک خاصی ندارد. صدرنشینی استقلال در حالی رقم خورده بود که تیم‌هایی چون سپاهان، تراکتورسازی، پرسپولیس و نفت تهران از روزهای اوج خود فاصله گرفته بودند و تنها استقلال خوزستان رقیب این تیم بود. با گذشت زمان تیم‌هایی چون پرسپولیس و تراکتورسازی روند خوب خود را آغاز کردند، اما استقلال از نیم‌فصل دوم روند نزولی داشت تا جایی که با شکست مقابل پرسپولیس، صدرنشینی را نیز از دست داد.
سکانس دوم
مشکلات مظلومی از رفتن ریوالدوی بزریلی و کرار جاسم عراقی آغاز شد. سرمربی استقلال در برهه‌ای که مسئولان باشگاه نتوانستند بحث ریوالدو و کرار را مدیریت کنند، نه تنها انتقادی از مسئولان نکرد، بلکه به این جمله کفایت کرد که نیم‌فصل دوم باید بازیکنان دیگری جایگزین شوند، اما این اتفاق نیفتاد و افشارزاه هم گفت استقلال نیازی به بازیکن جدید ندارد.
استقلال با از دست دادن دو بازیکن خط میانی خود دچار مشکل شد و مظلومی بارها اعلام کرد که در خط میانی نیاز به بازیکن دارد. سرمربی استقلال به خیال اینکه در نیم‌فصل بازیکنان مدنظرش جذب خواهند شد لیستی به مسئولان باشگاه داد که در آن اسامی بازیکنانی چون بختیار رحمانی، داریوش شجاعیان، مسعود حسن‌زاده و ... دیده می‌شد، اما هیچ‌کدام از این بازیکنان جذب نشدند و در نهایت مؤمنی از نفت تهران جذب شد که در تیم خودش نیمکت‌نشین بود و در استقلال هم به یک نیمکت‌نشین تبدیل شد. وقتی مهلت نقل‌وانتقالات به پایان رسید، مظلومی در جمع خبرنگاران تلویحاً از عملکرد باشگاه انتقاد کرد، اما بلافاصله اعلام کرد که از منظورش بد برداشت کرده‌اند. در همان مقطع گفته شد این صحبت‌ها ناشی از ترس سرمربی استقلال از برکناری‌اش بوده است.
سکانس سوم
مسئولان استقلال به خصوص پرویز مظلومی در فصل جاری، تصمیم گرفتند که مصاحبه بازیکنان و مربیان با رسانه‌ها را محدود کنند. اتفاقی که مظلومی و تیمش را از رسانه‌ها دور کرد و این در شرایطی بود که برانکو ایوانکوویچ هر روز رسانه‌ها را نزدیک خودش کرد.
سکانس چهارم
مظلومی بعد از دربی گفت: «من در هفت دربی سرمربی بودم و یک بار باختم». به نظر می‌رسد سرمربی استقلال هنوز در باد شعار غرور انگیز «پرویز سوبله چوبله» خوابیده است، نکته‌ای که برانکو به شدت سعی در دوری از آن دارد. سرمربی پرسپولیس به درستی گفت که هواداران در بازی بعد پیروزی دیگری می‌خواهند و دربی را از یاد می‌برند، همان‌طور که ژوزه مورینیو پس از ناکامی در چلسی، جمله ماندگاری بر زبان آورد و گفت: «هواداران فوتبال فراموشکار هستند». استقلال نه زیبا بازی می‌کند و نه در حال حاضر دیگر صدرنشین جدول لیگ برتر است، موضوعی که مظلومی باید آن را بپذیرد و این مشکل را رفع کند.
نکته مهم دیگر عدم برقراری ارتباط روحی و عاطفی مظلومی با بازیکنانش است. به‌غیر از مهدی رحمتی که به واسطه تجربه زیاد، انگیزه خود را حفظ کرده، طراوت و شادابی در دیگر بازیکنان استقلال دیده نمی‌شود. این موضوع باعث مشکل در گلزنی این تیم هم شده است. سجاد شهباززاده از روزهای خوب خود فاصله گرفته و آرش برهانی هم در دربی نشان داد نیمکت‌نشینی او چندان هم بی‌دلیل نیست. دیگر مهاجمان استقلال هم عملکرد چندان خوبی ارائه نداده‌اند که نشان می‌دهد مظلومی در روزهای سخت توان ریکاوری روحی بازیکنانش را ندارد.
مظلومی باید این ناکامی را محصول «ترس» خود بداند. در واقع سرمربی استقلال از ترس مرگ، خودکشی کرد. اگر چه استقلال در جام حذفی فینالیست شده، اما اینکه یک تیم در طول زمان صدرنشینی را به رقیبی واگذار کند که در ابتدای فصل در رده شانزدهم جدول بود نکته قابل تأملی است. نکته مهمتر اینکه آیا استقلال توانایی بازگشت به لیگ پس از شکست در دربی را دارد یا خیر و اینجاست که می‌توان عملکرد یک مربی را بهتر بررسی کرد.
