به گزارش مشرق، شبکه خبری بلومبرگ طی تجزیه و تحلیل کارشناسی در باره نشست اخیر کشورهای تولید کننده نفت در دوحه قطر و شکست مذاکرات با ناپختگی هیات عربستانی گفت: سياستگذاری نفتی سران جديد عربستان سعودی را مغاير با سياست های رياض در دهه های گذشته است.
این شبکه خبری افزود: و مقامات كار كشته ای در عربستان و بویژه در صنعت نفت این کشور بوده و مشتاقانه با ايران همكاری می كردند.
بلومبرگ ادامه داد: محمد بن سلمان معاون وليعهد عربستان اكنون سياستگذاری نفتی کشورش را به دست گرفته و اين پسر تنها 30 ساله ملك سلمان بر رويكردی كه از چندين دهه پيش در مورد جداسازی ملاحظات تجاری و سياسی از يكديگر وجود داشت، خط بطلان كشيد.
در اين تحليل به عنوان نمونه به اقدام عربستان در بهم زدن توافق توليد كنندگان اصلي نفت در دوحه در آخر هفته گذشته براي ثابت نگه داشتن ميزان توليد به دليل خودداری ايران از شركت در اجلاس اشاره شده و آن را نشانه پشت كردن سعودی ها به رويكرد گذشته و در نتيجه تاثير رقابت منطقه آنها بر بازار دانسته است.
ياسرالجنيدي يك تحليلگر نفت در شركت مشاوره ' مدلی گلوبال ' گفت: همه چيز در دوحه رنگ و بوی سياسی داشت .
بلومبرگ نوشت : اين تغيير رويه به معنای بلاتكليف نگه داشتن تمام شركت های نفتی مهم از جمله اگزان موبيل تا معامله گران نفتي نظير گروه معامله گر 'ويتول بی وی' است و اكنون آنها مجبورند از يك سياستگذاری مبهم در خاورميانه كه آل سعود بانی آن بوده متابعت كنند.
جيسون بوردوف مدير مركز سياست گذاری دانشگاه كلمبيا در نيويورك در زمينه انرژی جهانی گفت : اين حقيقت كه عربستان ظاهرا جلوی اين توافق را گرفته خود نشانه اين است كه سياست گذاری نفتی عربستان تا چه حد تحت تاثير مناقشه ژئوپوليتيك با ايران قرار دارد.
اين شبكه خبری در ادامه از مقامات كار كشته سال های گذشته از جمله علی النعيمی وزير نفت سابق ياد کرد و نوشت: وی وزير عمل گرا بود و بين مسائل مربوط به سياست نفتي و امور خارجه تفكيك قائل می شد و تاكيد داشت كه ملاحظات قيمت گذاری از جمله عرضه و تقاضا و ذخاير نفتی از محركه های اصلی در تصميم گيری های وی محسوب می شوند.
در اين تحليل آمده است : در حالی كه خاندان آل سعود همواره بر سياستگذاری نفتی احاطه داشتند، وزيرانی در خارج از خاندان آل سعود نظير شيخ يمانی در دهه 1980 و نعيمی طي دو دهه گذشته جای زيادی برای مانور داشتند.
این شبکه خبری افزود: و مقامات كار كشته ای در عربستان و بویژه در صنعت نفت این کشور بوده و مشتاقانه با ايران همكاری می كردند.
بلومبرگ ادامه داد: محمد بن سلمان معاون وليعهد عربستان اكنون سياستگذاری نفتی کشورش را به دست گرفته و اين پسر تنها 30 ساله ملك سلمان بر رويكردی كه از چندين دهه پيش در مورد جداسازی ملاحظات تجاری و سياسی از يكديگر وجود داشت، خط بطلان كشيد.
در اين تحليل به عنوان نمونه به اقدام عربستان در بهم زدن توافق توليد كنندگان اصلي نفت در دوحه در آخر هفته گذشته براي ثابت نگه داشتن ميزان توليد به دليل خودداری ايران از شركت در اجلاس اشاره شده و آن را نشانه پشت كردن سعودی ها به رويكرد گذشته و در نتيجه تاثير رقابت منطقه آنها بر بازار دانسته است.
ياسرالجنيدي يك تحليلگر نفت در شركت مشاوره ' مدلی گلوبال ' گفت: همه چيز در دوحه رنگ و بوی سياسی داشت .
بلومبرگ نوشت : اين تغيير رويه به معنای بلاتكليف نگه داشتن تمام شركت های نفتی مهم از جمله اگزان موبيل تا معامله گران نفتي نظير گروه معامله گر 'ويتول بی وی' است و اكنون آنها مجبورند از يك سياستگذاری مبهم در خاورميانه كه آل سعود بانی آن بوده متابعت كنند.
جيسون بوردوف مدير مركز سياست گذاری دانشگاه كلمبيا در نيويورك در زمينه انرژی جهانی گفت : اين حقيقت كه عربستان ظاهرا جلوی اين توافق را گرفته خود نشانه اين است كه سياست گذاری نفتی عربستان تا چه حد تحت تاثير مناقشه ژئوپوليتيك با ايران قرار دارد.
اين شبكه خبری در ادامه از مقامات كار كشته سال های گذشته از جمله علی النعيمی وزير نفت سابق ياد کرد و نوشت: وی وزير عمل گرا بود و بين مسائل مربوط به سياست نفتي و امور خارجه تفكيك قائل می شد و تاكيد داشت كه ملاحظات قيمت گذاری از جمله عرضه و تقاضا و ذخاير نفتی از محركه های اصلی در تصميم گيری های وی محسوب می شوند.
در اين تحليل آمده است : در حالی كه خاندان آل سعود همواره بر سياستگذاری نفتی احاطه داشتند، وزيرانی در خارج از خاندان آل سعود نظير شيخ يمانی در دهه 1980 و نعيمی طي دو دهه گذشته جای زيادی برای مانور داشتند.
