به گزارش مشرق، دست یافتن انگلا مرکل صدر اعظم آلمان به جایزه مشهور بین المللی "آزادیهای چهارگانه" که اخیرا به خاطر مقابله با بحران بدهیها، بحران اوکراین و هم چنین بحران پناهندگی در اروپا به وی اعطا شده است، فرهنگ استقبال از پناهندگان را که در صدد تصویب آن در جامعه آلمان بود، تحت الشعاع قرار داد.
آیا هنوز این فرهنگ در آلمان وجود دارد یا کم رنگ شده است؟
روزنامه القدس العربی چاپ لندن تأکید کرد که مرکل در سخنرانی تشکرآمیز خود بر ضرورت توافق اروپا برای رسیدن به راهکاری برای حل مشکل پناهندگی تاکید کرد.
وی از توافق اتحادیه اروپا با ترکیه درباره حل این بحران دفاع کرد و گفت: پناهندگان هم اکنون با همبستگی اروپا اسکان داده می شوند.
حدود یک سال است که تقریبا مسائل زیادی درآلمان تغییر یافته وهزاران عکس و تصویر از شهروندان آلمانی که در حال خوشامدگویی به پناهندگان هستند، همه دنیا را درنوردیده است.
شهروندان آلمانی با در دست داشتن تابلوهایی به زبان انگلیسی به پناهندگان خوش آمد، می گفتند و دهها هزار نفر نیز برای کمک بلا عوض به پناهندگان داوطلب شده بودند.
اما در این اثنا جنبش راست گرای تندروی "پیگیدا" (جنبش ضد اسلامی در غرب) تجمع های اعتراضی متعددی به راه انداخت که به جدال سیاسی درباره پناهندگان دامن زد.
افزایش حمله به مراکز پناهندگان و آتش زدن آنها، و حمله به پناهندگان در شهرهای مختلف آلمان به ویژه پس از خبر جنجالی تعرض برخی پناهجویان به زنان در ابتدای سال میلادی در کولونیا که بازتابهای منفی بسیاری داشت؛ به سوء استفاده راستگرایان تندرو از این موضوع منجر شد.
با وجود عزم دولت فدرال آلمان در تحقق بخشیدن به درخواستهای امریکا درباره هزینه های پناهندگان و اختصاص 500 میلیون یورو اضافه برای این منظور، ناظران معتقدند فرهنگ استقبال از پناهندگان در آلمان به پایان رسیده و فضای سیاسی این کشور در آستانه تغییر است.
"هورست سیهوفر" رهبر اتحادیه سوسیال مسیحی آلمان نیز کمی پیش در روزنامه "بیلد ام زونتاگ " گفته بود که سیاست انگلا مرکل در برابر پناهندگان تعییر یافته است.
سیهوفر که نخست وزیر ایالت باواریا (بایرن) است گفت: دولت فدرال اگر چه اعتراف نکرده است، اما در عمل سیاست خود را در قبال پناهندگان تغییر داده، فرهنگ خوشامدگویی غیرمشروط به تدریج کم رنگ شده است، با وجود تصاویر ارسال شده از مرزهای یونان و مقدونیه و مشقت پناهجویان، هیچ سیاستمدار آلمانی از باز بودن مرزها و اجازه به همه برای آمدن به آلمان سخنی نگفته است.
سیهوفر اصرار دارد که آلمان مرز مشخصی برای شمار پناهندگانی که می پذیرد تعیین کند اما مرکل با آن مخالف است و به جای آن به راهکار اروپا برای حل بحران معتقد است.
بورکهاردت شهردار شهر لایپزیگ یونگ در گفت وگو با روزنامه "تاتس" از کاهش تمایل ساکنان شهرش در کمک به پناهندگان ابراز شرمساری کرد و گفت: نمی توانم انچه در استان ساکسون روی داد را تحمل کنم ، این مساله بر شهر من نیز صدق می کند.
از سوی دیگر انتون هوفریتر مسئول ارشد حزب سبز آلمان، صدر اعظم آلمان را به تغییر دادن موضعش متهم کرد و در گفت وگو با روزنامه "راینشه پست" خاطرنشان کرد که مرکل با تایید توافق اتحادیه اروپا و ترکیه به منظور متوقف کردن اعزام مهاجران غیرقانونی به اروپا از روش انسانی خود دست برداشته است.
این اولین مشکل آلمان با پناهندگان نیست، تاریخ معاصر و قدیم آلمان مملو از حوادث مربوط به پناهندگی است، به ویژه پس از پایان جنگهای زیادی که این منطقه شاهد آن بوده ، اما تاریخ معاصر آلمان بی شباهت با سوریه نیست.
گفتنی است در سال 1993 مهاجرت نامنظم به نگرانیها دامن زد و طی یک سال حدود 440 هزار پناهجو به دلیل جنگ بوسنی وارد آلمان شدند.
دولت آلمان نیز به دلیل فشارهای زیاد نیاز به تحرک داشت لذا به تشدید قوانین پناهندگی پرداخت و فقط پناهندگان سیاسی را پذیرفت.
مرکل روز شنبه گفت که برای ایجاد مناطق امن به ویژه در سوریه نزدیک مرزهای ترکیه برای اسکان پناهندگان اعمال فشار خواهد کرد.
وی در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با مقامات ترک و اروپایی در شهر غازی عنتاب ترکیه بار دیگر خواستار ایجاد مناطقی شد که آتش بس در آن اعمال شود و از امنیت معقولی برخوردار باشد.
آیا هنوز این فرهنگ در آلمان وجود دارد یا کم رنگ شده است؟
روزنامه القدس العربی چاپ لندن تأکید کرد که مرکل در سخنرانی تشکرآمیز خود بر ضرورت توافق اروپا برای رسیدن به راهکاری برای حل مشکل پناهندگی تاکید کرد.
وی از توافق اتحادیه اروپا با ترکیه درباره حل این بحران دفاع کرد و گفت: پناهندگان هم اکنون با همبستگی اروپا اسکان داده می شوند.
حدود یک سال است که تقریبا مسائل زیادی درآلمان تغییر یافته وهزاران عکس و تصویر از شهروندان آلمانی که در حال خوشامدگویی به پناهندگان هستند، همه دنیا را درنوردیده است.
شهروندان آلمانی با در دست داشتن تابلوهایی به زبان انگلیسی به پناهندگان خوش آمد، می گفتند و دهها هزار نفر نیز برای کمک بلا عوض به پناهندگان داوطلب شده بودند.
اما در این اثنا جنبش راست گرای تندروی "پیگیدا" (جنبش ضد اسلامی در غرب) تجمع های اعتراضی متعددی به راه انداخت که به جدال سیاسی درباره پناهندگان دامن زد.
افزایش حمله به مراکز پناهندگان و آتش زدن آنها، و حمله به پناهندگان در شهرهای مختلف آلمان به ویژه پس از خبر جنجالی تعرض برخی پناهجویان به زنان در ابتدای سال میلادی در کولونیا که بازتابهای منفی بسیاری داشت؛ به سوء استفاده راستگرایان تندرو از این موضوع منجر شد.
با وجود عزم دولت فدرال آلمان در تحقق بخشیدن به درخواستهای امریکا درباره هزینه های پناهندگان و اختصاص 500 میلیون یورو اضافه برای این منظور، ناظران معتقدند فرهنگ استقبال از پناهندگان در آلمان به پایان رسیده و فضای سیاسی این کشور در آستانه تغییر است.
"هورست سیهوفر" رهبر اتحادیه سوسیال مسیحی آلمان نیز کمی پیش در روزنامه "بیلد ام زونتاگ " گفته بود که سیاست انگلا مرکل در برابر پناهندگان تعییر یافته است.
سیهوفر که نخست وزیر ایالت باواریا (بایرن) است گفت: دولت فدرال اگر چه اعتراف نکرده است، اما در عمل سیاست خود را در قبال پناهندگان تغییر داده، فرهنگ خوشامدگویی غیرمشروط به تدریج کم رنگ شده است، با وجود تصاویر ارسال شده از مرزهای یونان و مقدونیه و مشقت پناهجویان، هیچ سیاستمدار آلمانی از باز بودن مرزها و اجازه به همه برای آمدن به آلمان سخنی نگفته است.
سیهوفر اصرار دارد که آلمان مرز مشخصی برای شمار پناهندگانی که می پذیرد تعیین کند اما مرکل با آن مخالف است و به جای آن به راهکار اروپا برای حل بحران معتقد است.
بورکهاردت شهردار شهر لایپزیگ یونگ در گفت وگو با روزنامه "تاتس" از کاهش تمایل ساکنان شهرش در کمک به پناهندگان ابراز شرمساری کرد و گفت: نمی توانم انچه در استان ساکسون روی داد را تحمل کنم ، این مساله بر شهر من نیز صدق می کند.
از سوی دیگر انتون هوفریتر مسئول ارشد حزب سبز آلمان، صدر اعظم آلمان را به تغییر دادن موضعش متهم کرد و در گفت وگو با روزنامه "راینشه پست" خاطرنشان کرد که مرکل با تایید توافق اتحادیه اروپا و ترکیه به منظور متوقف کردن اعزام مهاجران غیرقانونی به اروپا از روش انسانی خود دست برداشته است.
این اولین مشکل آلمان با پناهندگان نیست، تاریخ معاصر و قدیم آلمان مملو از حوادث مربوط به پناهندگی است، به ویژه پس از پایان جنگهای زیادی که این منطقه شاهد آن بوده ، اما تاریخ معاصر آلمان بی شباهت با سوریه نیست.
گفتنی است در سال 1993 مهاجرت نامنظم به نگرانیها دامن زد و طی یک سال حدود 440 هزار پناهجو به دلیل جنگ بوسنی وارد آلمان شدند.
دولت آلمان نیز به دلیل فشارهای زیاد نیاز به تحرک داشت لذا به تشدید قوانین پناهندگی پرداخت و فقط پناهندگان سیاسی را پذیرفت.
مرکل روز شنبه گفت که برای ایجاد مناطق امن به ویژه در سوریه نزدیک مرزهای ترکیه برای اسکان پناهندگان اعمال فشار خواهد کرد.
وی در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با مقامات ترک و اروپایی در شهر غازی عنتاب ترکیه بار دیگر خواستار ایجاد مناطقی شد که آتش بس در آن اعمال شود و از امنیت معقولی برخوردار باشد.
