فدراسیون فوتبال نیز روز هفتم اردیبهشت در اطلاعیهای مجددا به طرح موضوع حق پخش پرداخت که در برخی خبرگزاریها وروزنامهها منتشر شد.
با توجه به طرح برخی موضوعات در هر دو مطلب، ادارهکل روابط عمومی رسانه ملی ذکر توضیحات ذیل را برای تنویر افکار عمومی ضروری میداند:
1- براساس اسناد و مصوبات قانونی، حقی بهنام «حق پخش» که رسانه ملی را ملزم به پرداخت وجهی به فدراسیون فوتبال یا باشگاهها کند وجود ندارد. براساس نظر شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام، هرگونه پرداخت به فدراسیونها باید از محل بودجههای دولتی تامین شود و اگر در گذشته، صداوسیما برای حل مشکل فدراسیون فوتبال با AFC مساعدتی کرده از ردیف بودجه سازمان نبوده، بلکه بر اساس کمک مالی دولت وقت به سازمان انجام شده است. در واقع، این اقدام صرفاً بهمنظور ایجاد راهکار قانونی در زمینه پرداخت حق پخش مسابقات بر اساس توصیه مجمع تشخیص مصلحت نظام و مصوبه کمیته سه نفره (رئیس صدا و سیما، وزیر کشور، وزیر ورزش و جوانان) بوده است. از سویی نیز مقرر شده بود که دولت درخصوص حق پخش به ایجاد ردیف مستقلی در بودجه صداوسیما اقدام کند که این امر محقق نشد. بنابراین، از آنجا که سازمان صداوسیما به عنوان دستگاه حاکمیتی از نظر قانون محاسبات عمومی، یک شرکت دولتی محسوب میشود، لذا اجازه پرداخت هیچگونه وجهی را از محل اعتبارات مصوب قانونیاش به بخش خصوصی ندارد.
2- گزارش ایسنا گزارشی کاملا یکسویه و چنان طلبکارانه نگارش یافته که گویی ریشه تمام مشکلات ورزش فوتبال، صداوسیما است و اطلاعیه فدراسیون فوتبال نیز با وجودی که مسئولان محترم فدراسیون از نقش رسانه در موفقیتهای ورزش کشور آگاهی دارند، تهدیدی را در خود دارد که به هیچ وجه برازنده این فدراسیون نیست. به نظر می رسد مدیر مستعفی فدراسیون پیش از رفتن می خواهد منافع و مصالح فدراسیون فوتبال را فدا کند؛ ظاهرا باید برای مشکلات فدراسیون و ورزش فوتبال بهانهای تراشید و توپ را به زمین کسی یا سازمانی انداخت. برخی حقایق ناگفته را بیان می کنیم تا مخاطبان محترم، ارزیابی دقیقتری از واقعیتها کنند:
اولاً باید گفت صداوسیما به ورزش فوتبال و دیگر ورزشها به لحاظ وظایف رسانهای کمکهای زیادی کرده است که در این مقال نمیگنجد، اما به لحاظ مالی نیز از سوی رسانه ملی کمک فراوانی به ورزش فوتبال شده است؛ به عبارتی، درآمد 18 میلیاردی آنها از تبلیغات محیطی اطراف زمین به 80 میلیارد تومان افزایش یافته است و اگر شرکتهای تجاری به دادن تبلیغات محیطی اطراف زمین مسابقه رغبت دارند، نه به واسطه حضور تماشاگران، بلکه به واسطه پخش آن از تلویزیون است و این در حالی است که سازمان صداوسیما هیچ مبلغی بابت این تبلیغات دریافت نمیکند.
ثانیاً سامانههای پیامکی 9090 و 3090 که پیش از این درآمدی برای باشگاهها نداشتهاند، تبلیغات رسانه ملی از این شمارهها باعث شده که درآمد 35 میلیاردی برای سامانه 3090 و درآمد 24 میلیاردی برای سامانه 9090، عاید تیم ملی و باشگاههای استقلال و پرسپولیس شود.
به عبارتی، سازمان صداوسیما از طریق نشاندادن تبلیغات محیطی و همچنین معرفی سامانههای پیامکی در قالب زیرنویس و از زبان مجریان برنامههای ورزشی رادیویی و تلویزیونی، مجموعاً حدود 140 میلیارد تومان کمکرسانی کرده است.
3- در خصوص مطلب عنوان شده در اطلاعیه فدراسیون فوتبال مبنی بر تامین حقوق فوتبال از طریق IPTV باید یادآوری کرد که:
اوّلاً، زیرساختهای IPTV در مرحله آمادهسازی است و این پروژه به مرحله بهره برداری نرسیده است و فعلاً درآمدی از آن محل برای سازمان صداوسیما کسب نشده است.
ثانیاً و مهمتر از آن اینکه، تفاهمنامه همکاری صدا و سیما و فدراسیون فوتبال در موضوع IPTV، با نگاه حمایتی به ورزش فوتبال بحث و بررسی شده است و نه به رسمیت شناختن حق پخش تلویزیونی.
بدیهی است مسالهای مانند فوتبال یک تبادل دوسویه میان رسانه ملی و فدراسیون فوتبال کشور است که سودآوری آن فقط یکطرفه نیست و اینگونه نیست که صدا و سیما به واسطه پخش این بازیها صرفا آنتن خود را پر میکند. قطعاً کارشناسان فوتبال اذعان دارند که پخش مسابقات فوتبال از صداوسیما چقدر در رونق این ورزش، هم از حیث اقتصادی و هم اجتماعی موثر است. از این رو، این جمله تهدیدآمیز فدراسیون فوتبال که: «برای فصل بعد جای فوتبال را پر کنید»، نه تنها هیچ کمکی به ورزش کشور و به خصوص فوتبال نمیکند، بلکه هیچ تهدیدی برای صداوسیما نخواهد بود.