گروه بین‌الملل مشرق - به نظر می‌رسد همه برنامه‌ها در عرصه سیاسی انگلستان طوری چیده شده که رهبری جدید حزب کارگر با بحران‌های ساختگی فزاینده، در نهایت مجبور به کناره‌گیری شود. «جرمی کوربین»، که از ابتدای انتخاب به رهبری حزب، به واسطه سوابق اظهارات متفاوت و مستقلش درباره مسایل داخلی و بین‌المللی، چهره‌ای جنجالی بود، در چند ماهی که از انتخابش به رهبری حزب کارگر می‌گذرد، هر از چندی با یک بحران جدید مواجه می‌شود. یک نمونه از اظهارنظرهای قبلی او، تحسین‌هایی بود که نثار رزمندگان حماس و حزب‌الله کرده بود. اکنون او باید در برابر وجود تفکراتی که «یهودستیزانه» خوانده می‌شود، در حزبش از خود و همکاران همفکرش دفاع کند.
جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر
ظاهرا لابی قوی اسراییل در بریتانیا، اتاق فکر اصلی این بحران‌سازی‌هاست. در آخرین نمونه، اظهارات شخصی یکی از اعضای باسابقه و برجسته حزب کارگر، کن لیوینگستن (شهردار سابق لندن)، منجر به راه افتادن کارزار رسانه ای و تبلیغاتی علیه حزب کارگری تحت رهبری کوربین شد.
کن لیوینگستن، شهردار سابق لندن
ماجرا از این قرار بود که نازشاه در طرحی گرافیکی که در شبکه اجتماعی خود به اشتراک گذاشته بود، راه حل مساله فلسطین را انتقال اسراییل به داخل ایالات متحده معرفی کرده بود. اما آن بخش از سخنان لیوینگستن که بیش از همه جنجالی شد، آن جا بود که در مصاحبه‌ای هیتلر را، «قبل از آن که دیوانه شود»، حامی ایده صهیونیسم و فرستادن یهودیان به «ارض موعود» خواند.
خانم نازشاه، نماینده پارلمان از حزب کارگر و از طرفداران حقوق فلسطینی‌ها
ناز شاه با تصویر پست جنجالی خود در فیسبوک
فشارها بعد از انتشار این سخنان بر کوربین آن قدر زیاد شد که او مجبور شد این دوست و همکار قدیمیش را معلق کند. اما حدود 20 نماینده حزب کارگر در پارلمان، از جمله جانشین کوربین در حزب، خواهان یک «تصفیه» برای پاکسازی حزب از مواضع ضدیهودی شدند. آقای لیوینگستن اما با شهامت پای حرفش ایستاده است. او در مصاحبه با روزنامه ایوینینگ استاندارد انگلستان گفت:
«هر چیزی که دیروز گفتم حقیقت بود و اگر حزب کارگر بخواهد کتابی آکادمیک را در این زمینه ارایه خواهم داد.»
قرار است او در جلسه‌ای درون حزبی مورد پرسش قرار بگیرد و البته کمیته‌ی از حزب اظهارات و رفتارهای چند سال اخیر او را در جستجوی شواهد یهودستیزی کند و کاو کند. ظاهرا دفاعیه آقای لیوینگستن عمدتا متکی به نوشته‌های تاریخدان مارکسیست و جنجالی آمریکایی، «لنی برنر» باشد که مدعی است بین هیتلر و اولین کارگزاران ایده صهیونیزم هماهنگی وجود داشت.
رهبر حزب امیدوار بود که بتواند ابتکار عمل را در این بحران با یک مصاحبه رایدیویی در آخر هفته در دست بگیرد. کوربین می‌خواست بر مقابله شدید حزب با هر گونه «نژادپرستی»، شامل اظهارات یهودستیزانه تاکید کند.
ولی «تام واتسن»، معاون قدرتمند او، پیشدستی کرد و در یک مصاحبه رادیویی خواستار یک ساختار جدید و قوانین گزینس جدید برای حزب شد. واتسن اظهارات شهردار اسبق لندن را «ابلهانه و نفرت آور» خواند.
لیوینگستن بعد از مصاحبه با بی‌بی‌سی و تاکید دوباره بر صحت اظهاراتش، در هنگام خروج از ساختمان این شبکه با «جان مان»، دیگر نماینده حزب کارگر مواجه شد که او را جلوی دوربین‌ها با یک لفظ رکیک خطاب کرد و او را «ماله‌کش نازی‌ها» خواند.
جان مان، از مهم‌ترین مدافعان صهیونیزم در بریتانیا
برخلاف موضعگیری تند واتسن و مان، جرمی کوربین فعلا به تعلیق شهردار پیشین لندن از حزب رضایت داد، ولی حاضر به اظهارنظر درباره کاری که باید با او انجام بگیرد، نشد. با انتقادات تند واتسن، تردیدی نیست که جناح راست حزب کارگر از لیوینگستن خواهد خواست که یا ابراز برائت کند و یا اخراج شود. قرار است شورای اجرایی ملی حزب درباره او تصمیم بگیرد. واتسن در مصاحبه‌ای تند با شبکه اسکای گفت که حزب باید از این به بعد سیاست «عدم تحمل» را در برابر چنین اظهاراتی در پیش بگیرد.
«جاناتان آرکوش»، از رهبران یهودیان صهیونیست بریتانیا روز گذشته گفت:
«آن چه که لیوینگستن آگاهانه انجام داد، برابر کردن نازیسم با صهیونیسم، بود. او از خطی عبور کرد که بیشتر مردم آن را به صراحت ضدیهودی گری می دانند.»
او با یادآوری سوابق اظهارات کوربین که «دوستانش» را در حماس و حزب الله تحسین کرده بود، گفت، ادامه داد: «من از جرمی کوربین می‌خواهم که در نهایت اذعان کند که دیدارهای قبلیش با یهودستیزان، پیش از انتخاب به رهبری حزب، نامناسب بود و نباید تکرار شود.»
برخی نمایندگان در حزب کارگر معتقدند که در حزب میان کسانی که خواهان اقدام سریع و قاطع برای مقابله با آن چه «یهودستیزی» در حزب خوانده می‌شود، هستند و کسانی که هیچ اقدامی را در این زمینه ضروری نمی‌بینند، یک شکاف وجود دارد.
اما جالب‌ترین موضعگیری مربوط به «جرج گالووی»، نامزد شهرداری لندن و نماینده سابق پارلمان بود که دفاعی آتشین از لیوینگستن انجام داد. او استدلال کرد که سخنان او درباره توافق نازی-صهیونیستی برای انتقال یهودیان به فلسطین، یک «واقعیت تاریخی» است.
او ضمن اشاره به توافق «هاآوارا» در 25 آگوست میان رهبران صهیونیست آلمان و سیاستمداران نازی، به اسکای نیوز گفت که لیوینگستن قربانی یک «بحران کاملا ساختگی» شده است.
متن توافق «هاآوارا» میان سران آژانس یهود و نازی ها، 1933
«کن مطلقا امر خلاف واقعی نگفت. هر چیزی که گفت حقیقت بود. واقعیت تاریخی، اثبات شده. من کتاب‌هایی دارم، شما هم تهیه کنید.»
گالووی گفت که رهبران صهیونیست آلمان و رهبران نازی در دهه 1930 معتقد بودند که یهودیان آلمانی، آلمانی نیستند و توافق کردند که یهودیان آلمان را به «ارض موعود» بفرستند:
«از این نظر، نازیسم و صهیونیزم دو روی یک سکه هستند. آن‌ها حتی واقعا یک سکه هم برای بزرگداشت این توافق ضرب کردند.»
گالووی تاکید کرد که با زمان اظهارنظر لیوینگستن موافق نبود «ولی شما نباید به دلیل گفتن حقیقت اخراج شوید. اوه، صبر کنید! این همان بلایی بود که سر قضیه عراق به سر خود من آمد.»
او این جاروجنجال را ساخته و پرداخته جناح راست حزب کارگر برای خلاص شدن از دست جرمی کوربین می‌داند، «کودتایی خزنده که ماه‌ها در جریان است.»
برخی گزارش‌ها حاکی از این است که به دلیل همدلی بخش زیادی از اعضای حزب کارگر با کن لیوینگستن، او نه به دلیل «یهودستیزانه بودن» سخنانش، بلکه به دلیل «سخنان تحریک آمیز» از عضویت معلق شده است.
http://www.theguardian.com/commentisfree/2016/apr/29/ken-livingstone-labour-racism-london
https://www.rt.com/uk/341352-galloway-livingstone-zionism-row
