فیرچایلد ریپابلیک ای-۱۰ تاندربولت ۲ ( Fairchild Republic A-10 Thunderbolt II) از جمله نخستین هواپیماهای نظامی آمریکایی است که برای حمایت نزدیک از نیروهای زمینی به هنگام نبرد طراحی و ساخته شدهاست.این هواپیما که طرحی ساده اما کارآمد دارد با دو موتور توربوجت و گنجایش یک خلبان، برای مقابله با اهداف زمینی مانند تانک، زرهپوشهای مسلح و دیگر اهداف نظامی مسلح بهکار میرود. پشتیبانی از نیروهای خودی در شب و روز از فاصله نزدیک از جمله دیگر تواناییهای این هواپیمای نظامی است.
كاربردهایی نظیر جستجو و نجات سربازان گمشده و یا آنان که دچار سانحه شدهاند نیز بسادگی با این هواپیما قابل انجام است. این هواپیمای نظامی را که به وارتاگ (Warthog گراز زگیلدار) مشهور است میتوان نسل بعدی هواپیماهای پ-۴۷ تاندربولت (P-۴۷ Thunderbolt)، مربوط به جنگ جهانی دوم، نامید. بالهای بلند این هواپیما به آن قدرت مانور زیاد در سرعت کم و ارتفاع پایین میدهد.
برخاست و فرود در مدتزمان کوتاه از دیگر ویژگیهای این هواپیمای نظامی است که بهکارگیری آن را در نزدیکی جبهههای نبرد هم ممکن میکند.این هواپیما میتواند مدتها با سرعت نسبتاً کم ۳۲۰ کیلومتر در ساعت در ارتفاع پائینتر از ۳۰۰ متری زمین با شعاع دید حدود ۴/۲ کیلومتر، حرکت کند. با این ویژگیها آ-۱۰ میتواند نقطه ضعف جنگندههای پر سرعت را -که توان زدن هدفهای کوچک با سرعت کم را ندارند- پوشش دهد.
ای-10 بر اساس توپ گاتلینگ ٣٠ میلی متری جی ای یو-٨ اَونجر(به انگلیسی:GAU-8 Avenger)که جنگ افزار اصلی این هواپیما است طراحی شده و سنگین ترین توپ اتوماتیکی است که تاکنون روی یک هواپیما نصب شده است.
موتورهای توربو جت این هواپیما از نوع TF-۳۴-۱۰۰/A شرکت جنرال الکتریک است که در بالای دو بال کوچک پشت هواپیما نصب شدهاند. به منظور پایدارسازی سازه نگهدارنده موتور، دو استابلایزر بصورت عمودی در دو انتهای بالهای پشتی قرار داده شدهاست.
مسلسل گاتلینگ ۳۰ میلیمتری که بر روی این هواپیما تعبیه شدهاست ۳۹۰۰ گلوله در دقیقه شلیک میکند و توسط سامانههای کنترل الکترونیکی مرتبط با سامانههای ناوبری بسادگی قابلیت آتش روی اهداف متحرک را مهیا میکند.
سیستم دید در شب این هواپیما به خلبان امکان میدهد بههنگام شب اطراف را بوضوح مشاهده کند. اطراف محوطهای که خلبان مینشیند توسط بدنه محکم از جنس تیتانیوم محافظت میشود.
برخلاف نسل قبلی، این هواپیما میتواند حتی در صورت انفجار، خلبان را به بیرون پرتاب کند و او را نجات دهد. وجود سامانههای موازی کنترل جنگ در این هواپیما به خلبان اجازه میدهد تا در مواردی که سامانه خودکار صدمه دیدهاست و حتی امکان کنترلهای هیدرولیک وجود ندارد، بصورت دستی هواپیما را تا مقصد هدایت کند.
قابلیت تعمیر و تعویض سریع قطعات به نیروهای نظامی امکان میدهد تا بتوانند این هواپیما را در صورت صدمه دیدن در جبهه جنگ، حتی بدون بردن به آشیانه، برای پرواز بعدی آماده کنند.