به گزارش مشرق، دیدار استقلال با تراکتورسازی در ورزشگاه آزادی، منهای اینکه ممکن است فرهاد مجیدی را هم به ورزشگاه بیاورد و تقابل هفت محبوب با ژنرال سکوها را رقم بزند، منهای اینکه تقابل رحمتی با امیرقلعه نویی را به تصویر می کشد و تقابل امیر«خان» و پرویز«خان» را در پی دارد و باز بدون در نظر گرفتن اینکه تقابل و جنگ سکوها را که به صورت سنتی در تهران چالش دارد را قلم می زند، یک نکته جالب برای امیر قلعه نویی دارد و آن نکته این است: امیر قلعه نویی در این دیدار نه راه پس دارد و نه راه پیش، اگر در این دیدار بازی را ببرد، بازنده است و اگر بازی را ببازد هم بازنده است.

اگر بازی را ببرد، امیرقلعه نویی رسما جام قهرمانی استقلال را از این تیم گرفته است که این موجب دلخوری شدید  هواداران استقلال به ویژه پس از پیروزی منصوریان مقابل پرسپولیس و بالا رفتن امید آنها خواهد شد و اگر بازی را ببازد هم در میان هواداران تراکتورسازی و هم در میان هواداران استقلال «سومین شکست پی در پی امیر قلعه نویی مقابل مظلومی خواهد بود» بی اعتبار می‌شود.

حتی مساوی کردن هم جام را از استقلال می‌گیرد و به این ترتیب او در وضعیت آچمز قرار گرفته است. شاید این سخت‌ترین دیدار از جهت روحی و روانی برای امیر قلعه نویی باشد، شاید امیر قلعه نویی آرزو می‌کرد تا الان یا استقلال قهرمان شده باشد یا قهرمانی را از دست داده باشد اما حالا هوادار استقلال و تراکتور و حتی هواداران پرسپولیس ثانیه به ثانیه این بازی را رصد می‌کنند و البته که آنها هم برای خود تعبیرهایی مبنی بر راه دادن امیر قلعه نویی به استقلال دارند که البته صحیح نیست اما در میان عوام وجود دارد.

شاید امیر قلعه نویی تاکنون این شرایط را در تاریخ زندگی خودش تجربه نکرده باشد، او روزی را به یاد می‌آورد که با مشت گره کرده بازی با استقلال را برد و آن عکس از امیر قلعه نویی هنوز هم با همان مشت در حالت ایستاده دست به دست می‌شود و گه گاهی که کسی با او عناد دارد، عکسش را در فضای مجازی رها می کند.

هرچه هست امیر روز سختی در مقابل استقلال دارد و برد و باختش به هر حال دست آویزی است برای حمله علیه خودش، چون ببرد با طرفداران استقلال طرف است و ببازد با طرفداران پرسپولیس و تراکتور.

البته همیشه بهترین تصمیم همان جنگیدن به سان یک حرفه ای است و تلاش برای پیروزی که مربی با درجه اعتبار امیر حتما همین نکته را انتخاب می‌کند.