گروه بین‌الملل مشرق - سرعت پیشرفت دانلد ترامپ در انتخابات درون حزبی ریاست جمهوری آمریکا آنقدر چشمگیر بوده که نه تنها نگرانی رقبای دموکرات وی را در بر داشته که موجب نگرانی عمیق سران حزب جمهوریخواه شده است. این امر از آن جهت حادث شده که ترامپ صراحتا نظام سیاسی آمریکا را زیر سوال برده و مردم آمریکا که دل پر خونی از آن دارند، به طرف وی جذب شده‌اند. اما انتقادات شفاف در مورد چهره‌هایی چون «میت رامنی» و خانواده «بوش»، عملا برخی از سران جمهوریخواه را روبروی وی قرار داده است. البته، در این میان چهره‌های شاخص جمهوریخواه چون «دیک چنی»، «نوت گینگریچ»، و حتی «رینس پیِرباس» هم اخیرا از او حمایت کرده‌اند. هم‌اکنون، حزب جمهوریخواه در بدترین شرایط اختلاف‌نظر در مورد انتخاب یا عدم انتخاب ترامپ قرار گرفته است. حساسیت قضیه به حدی است که امروز خبر اول بخش انتخابات خبرگزاریهای معتبر جهان به ترامپ اختصاص یافته بود و کمیته ملی جمهوریخواهان اقدام به برگزاری جلسه محرمانه بین «پل رایان» -رییس جمهوریخواه مجلس نمایندگان- و ترامپ در این هفته کرده است.

دانلد ترامپ، بیش از 10 ماه است که در کارزار انتخاباتی آمریکا، مبارزه می‌کند و اکنون در کمال شگقتی، امروز به عنوان قدرتمندترین نامزد انتخاباتی جمهوریخوان شناخته می‌شود. اکنون ترامپ با توجه به کناره‌گیری کروز و اعلام کناره‌گیری قریب الوقوع کسیک، تنها جمهوریخواه حاضرست که حکم «قاتق نان و قاتل جان» را دارد. اگر حفظش کنند که به راحتی با سران جمهوریخواه کنار نمی‌آید و با توجه به روحیه سرکش و یاغی‌اش پیوسته تصمیمات خود را دارد. اگر کنارش بگذارند که به عنوان نامزد مستقل اعلام وجود می‌کند و با عنایت به طرفداران متعضبش یا شاهد شورش و بی‌نظمی در آمریکا خواهیم بود و یا با مظلوم واقع شدن، محبوبیت وی بیشتر می‌شود و از طرف دیگر، میزان نفرت مردم آمریکا از جمهوریخواهان افزایش می‌یابد. در این ایام چهره‌های مختلف حزب جمهوریخواه یا از او اعلام برائت کرده‌اند، یا از او حمایت کرده‌اند و یا در بی‌تکلیفی در مورد او به سر می‌برند. پل رایان به عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های جمهوریخواهان ضمن دعوت از ترامپ برای دیدار در این هفته جهت گفتمان خصوصی، اعلام کرده که تا پایان گفتگو با وی، آمادگی حمایت از او را ندارد. او، در گفتگو با «جک تپر» مجری شبکه CNN گفت: «ترامپ باید همه اجزا و بخش‌های حزب جمهوریخواه را با هم متحد کند و دست از ایجاد شکاف بردارد تا از او حمایت کنیم».

ترامپ نیز در پاسخ به اظهارات رایان اظهار داشت: «من وظیفه ندارم که در درجه اول برنامه و خواسته‌های پل رایان را جلو ببرم. برای من وظیفه اصلی جلب رضایت مردم آمریکا و بازگرداندن امریکا به ابهت و عزت قبلی خود است. بعدا، سر وقت به مسئله اتحاد بیشتر در داخل حزب جمهوریخواه خواهیم پرداخت».




نکته حائز اهمیت دیگر این است که هیچکدام از جمع‌آوری‌کنندگان پول برای کسانی چون ریگان، بوش پدر و پسر و دیک چنی، که اعلام کرده‌اند هیچگاه از هیلاری کلینتون حمایت نخواهند کرد، هنوز حمایت خود از ترامپ را در هاله‌ای از ابهام قرار داده‌اند. ظاهرا، ترامپ به آرامی در حال نفوذ به قلب برخی از مخالفین پیشین خود است. این روزها، حزب جمهوریخواه بین انتخاب نامزد جدید و مذاکره با ترامپ بر سر معامله جدید گرفتار شده است. بطور نمونه، «ریک پری» فرماندار سابق تگزاس، ترامپ را فردی لایق دانسته که از تیم بسیار زبده برخوردار است و باید به پتانسیل او برای روبرویی با کلینتون باور داشت. جمهوریخواهان، پی برده‌اند که ترامپ نه تنها لوده و احمق نیست بلکه اکنون با تیم مجرب خود و سیاست‌های منظم، تبدیل به غولی بزرگ شده که کنار گذاشتن او هزینه بسیاری برای آنها دارد. پل رایان، ادعا کرده که اگر ترامپ که از نظر وی غیرقابل پیش‌بینی می‌نماید، تعهد خود به اتحاد جمهوریخواهان را در آن جلسه اعلام نماید از او حمایت خواهد کرد. در این میان، چهره‌های مطرحی در سنا هستند که ظرف چند روز گذشته اعلام نموده‌اند که از ترامپ حمایت خواهند کرد. از طرف دیگر، به ادعای «اریک اریکسون» -تحلیلگر جمهوریخواه- هم‌اکنون برخی از سناتورها به جنبش ترامپ‌ستیزانه #NeverTrump پیوسته‌اند و روبروی وی قرار گرفته‌اند و برخی دیگر عملا از او حمایت کرده‌اند. به نظر می‌رسد که شکاف عمیقی به خاطر وجود ترامپ در حزب جمهوریخواه ایجاد شده است و از همین رو است که حزب جمهوریخواه ترتیب دیدار سریع بین رایان و ترامپ در روز سه‌شنبه این هفته را داده است تا بلکه در پای میز مذاکره این مشکل بزرگ رفع شود.



بسیاری از بزرگان حزب جمهوریخواه ماه‌هاست که بر روی «بنجامین ساس» -سناتور ایالت نبراسکا- برای جایگزینی با ترامپ متمرکز شده‌اند. اما ساس بالاخره آب پاکی بر روی دست همه ریخت و دیروز در فیس‌بوک خود در دفاع از ترامپ اعلام کرد: «چرا نباید آمریکا مرد صادق و شفافی را حفظ کند که بر روی راه حل 70 درصد از مشکلات کشور برای 4 سال آینده متمرکز شده است؟».



چالش بزرگ جمهوریخواهان
درنظرسنجی‌هایی که از ایالت فلوریدا به عمل آمده، کلینتون 13 نمره از ترامپ بالاتر است. اهمیت این ایالت از این جهت بالاست که اگر کلینتون بتواند رای 18 ایالت + واشنگتن که پیوسته در 6 انتخابات ریاست جمهوری قبلی نسبت به نامزدهای دموکرات محبت داشته‌اند را جلب کند، به همراه رای ایالت فلوریدا می‌تواند به عنوان چهل و پنجمین رییس جمهور آمریکا وارد کاخ سفید شود. اگر کلینتون موفق به کسب آرای این 19 ایالت که از سال 1992 تا 2012 پیوسته از دموکرات‌ها حمایت کرده‌اند بشود، 242 رای الکتورال بدست خواهد آورد و با 29 رای فلوریدا به 271 رای خواهد رسید و عملا رییس جمهور می‌شود.

اما در آنسوی قضیه، اوضاع چندان برای جمهوریخواهان مساعد نیست. تجربه نشان داده که در 6 انتخابات پیشین، فقط 13 ایالت از جمهوریخواهان حمایت کرده‌اند. این ایالات فقط 102 رای الکتورال دارند و رقیب نهایی کلینتون نیاز به کسب 168 رای دیگر دارد تا به 270 رای مورد نیاز برای رییس جمهور شدن برسد. اوضاع جمهوریخواهان واشنگتن‌نشین مساعد نیست. آنها از ترامپ مطمئن نیستند و پتانسیل کافی برای روبرویی او با کلینتون را باور ندارند. اما ترامپ به طرز چشمگیری موفق به جذب آرای مردم شده است. مردم آمریکا ترامپ را دوست دارند و این نگاه جمهوریخواهان در مورد ترامپ منصفانه نیست.



جمهوریخواهان از نگاه ترامپ نسبت به زنان و لاتین‌ها و اسپانیولی‌های آمریکا نگران هستند. ترامپ در بین اسپانیولی‌ها محبوبیت ندارد اما توانست فاصله‌اش با زنها را به حداقل برساند و این امر تا حدودی به سران حزب جمهوریخواه آرامش داده است. اما ایالت‌هایی چون آریزونا و یوتا هم چندان از تمایلات زن‌ستیزانه (البته ترامپ اکنون از این تمایلات فاصله گرفته است) و لاتین‌ستیزانه ترامپ بدشان نیامد. جمهوریخواهان، به رای غیرسفیدپوست‌ها نیاز دارند. سیاهپوستان که به کلینتون تمایل کامل دارند و لاتین‌ها و اسپانیولی‌ها هم بخاطر ناراحتی عمیق از اظهارات و مواضع ترامپ، با جمهوریخواهان قهر کرده‌اند. نمونه بارز آن، ایالت نیومکزیکو است که اکثریت آن را لاتین‌ها در دست دارند و از قضا ایالت مهمی در تعیین سرنوشت رییس‌جمهور آینده است. بوش، در دوره دوم خود توانست 588 رای بیشتر از «جان کری» در این ایالت که به «سرزمین سحر» در آمریکا معروف است، به دست بیاورد. 8 سال بعد، اوباما توانست با اختلاف 10 امتیاز، رقیب خود «میت رامنی» را در این ایالت شکست دهد. اگر سخن از خطرِ بی‌توجه شدن لاتین‌ها نسبت به جمهوریخواهان است، بدین خاطر است که ویرجینیا و کارولینای شمالی که از پایگاه‌های قدرتمند همیشگی جمهوریخواهان محسوب می‌شوند، از آنجایی که تعداد قابل توجهی لاتین در خود دارند، طبق آخرین آمارها و نظرسنجی‌ها نسبت به جمهوریخواهان کمی بی‌توجه شده‌اند و این امر حقیقتا روسای حزب را ترسانده است. البته فاصله‌گرفتن لاتین‌ها از جمهوریخواهان تنها به مواضع ترامپ برنمی‌گردد. مثلا در سال 2008 و 2012، اوباما توانست آرای این دو ایالت را به دست آورد. حقیقت موضوع این است که بسیاری از ایالت‌ها آمریکا به سمت دموکرات‌ها سوق پیدا کرده‌اند و سهم کمتری برای جمهوریخواهان باقی مانده است. تعداد ایالت اندکی هم که به سمت جمهوریخواهان گرایش پیدا کرده‌اند، حرکت لاک‌پشتی دارند. مثل ایالات ویسکانسین و مینه‌سوتا.


نقشه الکتورال به ما چیز دیگری را نشان می‌دهد. دموکرات‌ها از جمهوریخواهان پیش هستند. «پل رایان» -رییس کنگره- گزینه محبوب جمهوریخواهان برای ورود به انتخابات است. اما انتخاب وی خیلی دیر صورت گرفت. جمهوریخواهان انگشت حسرت می‌گزند که چرا وی را زودتر به عرصه وارد نکردند. اما به هر حال ورود وی به عرصه انتخابات به جای ترامپی که هم‌اکنون محبوبیت بسیاری در بین مردم آمریکا پیدا کرده است، اصلا به صلاح نیست. در واقع، مشکل ترامپ است که محبوبیت بسیاری یافته و خود این را می‌داند و از این پتانسیل جهت تهدید جمهوریخواهان در صورت هر گونه کارشکنی علیه‌اش استفاده می‌کند.

کدامیک از این 3 نفر معاون اول ترامپ می‌شوند؟
پس از اینکه ترامپ در انتخابات ایندیانا پیروز شد و کروز اعلام تعلیق (برابر با تعطیل) ستادش را کرد، مسیر برای تاجر نیویورکی هموار شد و دیگر همه ترامپ را در دروازه کاخ سفید در جدال ورود با کلینتون می‌بینند. این روزها، ترامپ باید خود را آماده معرفی معاون اولش نماید. انتخاب معاون اول در آمریکا بسیار می‌تواند در رای مردم تاثیر داشته باشد لذا باید بسیار آگاهانه صورت بگیرد. ترامپ، در گفتگو با «نیل کاووتو» خبرنگار فاکس نیوز وقتی از او سوال می‌کند که به عنوان معاون اول چه کسی را مدنظر دارد، می‌گوید: «یکی باشد که سیاست بداند. مثل من تاجر نباشد چون دو تاجر در یک اقلیم نگنجند. سیاستمدار چغر و قدرتمند باشد». اما 3 گزینه‌ای که احتمال دارد ترامپ با آنها برای تصدی پست معاونت به توافق برسد از این قرارند:

1. سناتور «جف سژنس» Jeff Session: یکی از یاران گرمابه و گلستان ترامپ و کسی که به عنوان رییس گروه مشاورین امنیت ملی ترامپ فعالیت می‌کند. او، تا بدین لحظه کمک شایانی به ترامپ جهت پیشروی در انتخابات کرده است. او در سنا، پیشقراول و پرچمدار اخراج مهاجران غیرقانونی و ایجاد دیوار مرزی با مکزیک است. وی، یکی از سرسخت‌ترین سیاستمدارانی است که تا مرز تصویب قوانین پیش می‌رود و دست‌بردار نیست. چنین گزینه‌ای می‌تواند خیلی برای ترامپ محبوب و مفید فایده باشد. سژنس، از همان ابتدای امر ترامپ را حمایت کرد و به همه توضیح داد که مزایای حمایت از ترامپ و مضرات عدم حمایت از او چیست.



2. «جان بولتون» John Bolton سفیر سابق سازمان ملل: بولتون به عنوان زبان صریح سیاست در بین محافظه‌کاران و جمهوریخواهان شناخته می‌شود. وی پیوسته به دنبال آمریکای قدرتمند بوده و چند مرتبه دولت اوباما را نشانه رفته است. اما اصلا جنگ‌طلب نیست. برای دانلد ترامپ شیفته آمریکای باعزت و قدرتمند و تاجر که ظاهرا برخلاف ادعاهایش چندان میلی به جنگ ندارد و اهل معامله است، بولتون باتجربه می‌تواند گزینه مناسبی باشد.



3. «جیم جوردن» Jim Jordan نماینده کنگره: یکی از چالش‌های رییس جمهوری بعدی آمریکا -چه دموکرات باشد و چه جمهوریخواه- تصویب طرح‌ها و لوایح دولتی در مجلس و سناست. جیم جوردن، یک سیاستمدار لابی‌گر زاییده شده برای اینگونه امور است. وی، رییس «انجمن آزادی» در مجلس است که 36 نماینده در آن عضو هستند و از قدرت بالایی هم برخوردارند. قبلا در رشته کشتی فعالیت حرفه‌ای می‌کرده و همانند زمین رزم، در کنگره هم یک‌نفس فعالیت مستمر دارد. اگر معاون ترامپ باشد، هم برای ترامپ و هم برای پل رایان در مجلس نمایندگان بسیار خوب خواهد شد.



منابع: