به گزارش مشرق، اینجا اواسط خیابان "نلسون ماندلا" یا همان جردن است، دو طرف خیابان تابلوی برند‌های پوشاک خارجی را بر سر در مغاز‌های خود زده اند و در طول سال همیشه مشتریان خاص خود را دارند و در فصل‌های حراج  نیز جمعیت بیشتر و از طبقات مختلف اجتماعی به این مغازه ها می‌آیند.

ورودی یکی از پاساژهای تازه تاسیس غرب تهران نیز همین وضعیت را دارد، تمام تابلو های ورودی این ساختمان متعلق به برند‌های خارجی بوده که نقش برندهای پوشاک برجسته تر از سایر اجناس است.

اینجا مازندارن حد فاصل جاده چالوس تا محمود آباد است،  تعداد برند‌های خارجی پوشاک فراوان اند. تابلو‌های بزرگ پوشاک نایک آمریکا و آدیداس آلمان در کنار جاده  به حدی وجود دارد که شاید در برلین نیز این تعداد مشاهده نشود.

این شرایط در شهرهای کرج، کیش، مشهد و ... بر قرار است و مغازه های کوچک نیز به نحوی سعی می‌کنند که خود را به برند‌های خارجی وصول کنند.

در صحبت های گردشگران خارجی نیز می توان تعجب آنها از تعدد برند های خارجی در ایران مشاهده کرد.  تهران به عنوان نمادی از سایر شهرها‌ی کشور را به جرات می‌توان شهر برند‌های خارجی و صنایع خسته‌ای خواند که یا تعطیل شده اند یا با ظرفیت کمی‌ کار می‌کنند.

در بخش پوشاک حضور برند‌های خارجی و ضعف صنایع داخلی پر رنگ تر است اما دراین شرایط تعرفه‌های ترجیحی میان ایران و ترکیه منعقد شده و درحال گسترش بوده که انتقاد‌های زیادی نیز توسط تولیدکنندگان پوشاک داخلی به همراه دارد.

صادقی رئیس اتاق اصناف و بازرگانان ایران در این ارتباط گفت: بیشتر برند‌های پوشاک موجود در بازار جعلی بود و مجوزی از ما یا حتی کشور مبدا دریافت نکرده اند.

شاید به غیر از لزوم ساماندهی  و حمایت‌های لازم از صنایع داخلی برای پاگیری دوباره فعالیت‌های آنها توسط  وزارت صنعت،  نیازمند فرهنگ سازی برای مصرف کالایی ایرانی در میان مصرف کنندگان و توسعه برندسازی در میان تولیدکنندگان داخلی هستیم.