به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام حمید رسایی نماینده مردم تهران و نایب رئیس کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی در صفحه شخصی خود یادداشتی منتشر کرد که متن آن به شرح زیر است:
از معدود مواردی که با آقای روحانی موافقم، یکی همین جمله ایشان است که چند روز قبل گفت: «ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، دنیا و زندگی پسابرجام با زندگی ماقبل برجام کاملاً متفاوت است.»
این جمله آقای روحانی را می توان گامی مهم از طرف رئیس دولت یازدهم در مسیری دانست که وعده آن را داده بود: «راستگویی». بله زندگی پسابرجام مردم با زندگی قبل از برجام شان متفاوت است و اگر کسی آن را انکار کند، یا لجوج است یا کور و نابینا که نمی‌تواند این تفاوت‌ها را ببیند:
1. قبل از برجام، هرگز بازار کسب و کار مردم تا این اندازه در رکود بی سابقه نبود به طوری که صدای پدر معنوی دولت (هاشمی) هم در آمد و چندی قبل نسبت به خطر رکود و عوارض اجتماعی آن هشدار داد.
2. قبل از برجام، هرگز چهار وزیر اقتصادی دولت، به رئیس جمهوری که ادعا می کرد ما از رکود عبور کرده‌ایم نامه ننوشتند که وضعیت رکود و عدم رونق بازار به حالت بحران رسیده است.
3. قبل از برجام، هرگز اقتصاد کشور به مذاکرات هسته‌ای گره نخورده بود تا در هر دور از مذاکرات به دلیل ایجاد توقع در بازار سرمایه و عدم تحقق وعده‌ها، شاخص بورس رو به افول و سقوط داشته باشد.
4. قبل از برجام، دشمنان ایران پس از سال ها تحریم به این جمع بندی رسیده بودند که سلاح تحریم علیه ملت ایران کارساز نیست، اما با آغاز روند مذاکرات و عقب‌نشینی‌های این دولت و حاکم شدن «دیپلماسی التماس»، امیدشان به استفاده از فشار تحریمها بیش از گذشته شد برای همین پس از برجام علاوه بر دلایل هسته‌ای به بهانه‌های مختلف دیگر، ملت ایران را تحریم کرده‌اند.
5. قبل از برجام، هرگز تا این اندازه تحقیر نمی‌شدیم، به طوری که وزیر خارجه کشورمان در برابر امیر کویت برای وساطت او با عربستان زانو نمی‌زد و رئیس جمهور کشورمان با وجود صدور بیانیه علیه ایران در اجلاس استانبول، یک روز در آنکارا منتظر ملاقات با اردوغان نمی‌ماند و دیپلماسی التماس بر سیاست خارجی حاکم نبود.
6. قبل از برجام، هرگز پاسپورت ایرانی تا این اندازه بی‌اعتبار نشده بود که حتی بر خلاف تمام مقررات بین‌المللی از ورود سفیر ایران در سازمان ملل خودداری شود و عربستان از صدور ویزا برای وزیر ارشاد ممانعت کند و وزیر بهداشت برای پیگیری فاجعه منا و 464 حاجی کشته شده از کشور ثالث وارد عربستان شود و کشور گوام برای تیم ملی ایران ویزا صادر نکند.
7 . قبل از برجام، هرگز آمریکا جرأت نمی‌کرد به اموال و ساختمان‌های کشورمان دست‌درازی کند اما در سایه برجام دو میلیارد دلار اموال کشورمان بلوکه و ساختمان بنیاد علوی متعلق به جمهوری اسلامی توسط دولت آمریکا مصادره و مورد دستبرد و راهزنی بین المللی قرار گرفت.
8. قبل از برجام، هرگز مراکز هسته‌ای کشورمان در نطنز و فردو پلمب نشدند و قلب راکتور اراک پر از سیمان نشد و دانشمندان هسته‌ای کشورمان از کار بیکار نشدند و به آب و فاضلاب مأمور به خدمت نشدند.
9. قبل از برجام، هرگز مذاکرات هسته‌ای محرمانه اعلام نمی‌شد بلکه تیم مذاکره کننده ایرانی خواستار مداکره در برابر دوربین های بین المللی بود و طرف غربی مخالفت می‌کرد اما در این دوره، مذاکرات هسته‌ای با دشمن از چشم و گوش مردم پنهان نگه داشته شد تا این که وقتی منتشر شد، رهبر انقلاب آن را توافقی پرابهام با ساختار ضعیف برای لغو تحریمها دانست.
10. قبل از برجام، آمریکایی‌ها رسما در جلسات خود از غیرممکن بودن حمله نظامی سخن می گفتند و بچه گربه‌هایی مانند بحرین و جیپوتی برای ما شاخ و شانه نمی‌کشیدند اما در حال حاضر، این بحرین است که ما را تهدید نظامی می‌کند و جیپوتی برای ما شاخ شده.
11. قبل از برجام، هرگز وزرای دولت با ثروت‌های شخصی هزار میلیاردی و عضویت در هیات مدیره شرکت‌های خصوصی نبودند و سر هرماه برای پرداخت یارانه 45 هزار تومانی مردم عزا نمی‌گرفتند و مسکن مهر را مزخرف نمی‌نامیدند و در برابر اعطای وام ازدواج علیرغم وجود منابع و تصویب قانونی مقاومت نمی‌کردند.
12. قبل از برجام، هرگز نعمت‌های الهی و خوراک مردم مانند گندم، برنج، سیب زمینی، مرغ، سیب، پرتقال و ... به دلیل بی‌تدبیری دفن نمی‌شدند و وزیر صنعت از واردات مدیران خارجی سخن نمی گفت و مشاور عالی رئیس جمهور، تخصص ایرانی‌ها را در درست کردن آبگوشت بزباش و قورمه سبزی نمی‌دانست.
13. قبل از برجام، هرگز آمریکایی‌ها تا این اندازه از تحمیل چنین شرایط ظالمانه‌ای به ملت ایران که در قبال آن به تعبیر رئیس بانک مرکزی «تقریبا هیچ» به دست آورده‌ایم، خوشحال نبودند.
14. قبل از برجام، هرگز مردم ایران اسلامی تا این اندازه نسبت به آمریکا بدبین نبودند و امید دولت یازدهم به حل مشکلات کشور در قالب دوستی با آمریکا را امید واهی و خیال خام نمی‌پنداشتند.
15. قبل از برجام، هرگز تا این اندازه آمریکایی‌ها جرأت نمی‌کردند در پیشرفت‌های دفاعی و موشکی ما دخالت کنند و برای آزمایش‌های موشکی سپاه، خط و نشان بکشند.
16. قبل از برجام، هرگز رئیس جمهوری یا خودروی لوکس و گران‌قیمت خارجی در روز کارگر و در برابر چشمان خسته گارگران از آنها سان نمی‌دید و از یک کارخانه بازدید نمی‌کرد.
17. قبل از برجام، درب های واردات برای خودروهای آمریکایی و رژلب ها و وسائل آرایشی فرانسوی و ... باز نبود.
18. قبل ازبرجام، هرگز رئیس‌جمهور ایران اسلامی با دشمن اصلی انقلاب و اسلام گفتگوی تلفنی نکرد و وزیر امور خارجه آن، هرگز دستان چدنی رئیس جمهور آمریکا را در دست خود نفشرد و مسئولان ایرانی تا این اندازه در کنار دشمنان این ملت قهقهه نمی‌زدند و به خاطر برجام، منتقدان این توافقنامه ننگین را با شلاق الفاظ توهین‌آمیز خود نمی‌نواختند.
19. قبل از برجام، درادبیات سیاسی کشور واژه دیوث سیاسی و اقتصادی وجود نداشت اما بعد از برجام، کار به جایی رسید که آیت‌الله جوادی آملی در دیدار با عارف فرمودند: «با وجود این همه منابع غنی در داخل کشور، واردات برخی کالاها که در کشور امکان تولید آن وجود دارد، دلیلی جزء سوء‌مدیریت و در برخی موارد دلیلی جز بی‌غیرتی ندارد ... کسانی که راه نفوذ بیگانگان را در فضای اقتصادی و یا سیاسی به روی کشور می‌گشایند از غیرت اقتصادی و یا سیاسی برخوردار نبوده و دیوث هستند.»
20. قبل از برجام، هرگز هیچ رئیس‌جمهور در ایران اسلامی ریاست جمهوری را در یک دوره چهارساله تجربه نکرده بود اما آقای روحانی همانطور که گفته‌اید زندگی پسابرجام با زندگی قبل از برجام متفاوت است و یکی از تفاوت‌های آن این است که شما اولین رئیس جمهور چهار ساله ایران خواهید بود.
از معدود مواردی که با آقای روحانی موافقم، یکی همین جمله ایشان است که چند روز قبل گفت: «ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، دنیا و زندگی پسابرجام با زندگی ماقبل برجام کاملاً متفاوت است.»
این جمله آقای روحانی را می توان گامی مهم از طرف رئیس دولت یازدهم در مسیری دانست که وعده آن را داده بود: «راستگویی». بله زندگی پسابرجام مردم با زندگی قبل از برجام شان متفاوت است و اگر کسی آن را انکار کند، یا لجوج است یا کور و نابینا که نمی‌تواند این تفاوت‌ها را ببیند:
1. قبل از برجام، هرگز بازار کسب و کار مردم تا این اندازه در رکود بی سابقه نبود به طوری که صدای پدر معنوی دولت (هاشمی) هم در آمد و چندی قبل نسبت به خطر رکود و عوارض اجتماعی آن هشدار داد.
2. قبل از برجام، هرگز چهار وزیر اقتصادی دولت، به رئیس جمهوری که ادعا می کرد ما از رکود عبور کرده‌ایم نامه ننوشتند که وضعیت رکود و عدم رونق بازار به حالت بحران رسیده است.
3. قبل از برجام، هرگز اقتصاد کشور به مذاکرات هسته‌ای گره نخورده بود تا در هر دور از مذاکرات به دلیل ایجاد توقع در بازار سرمایه و عدم تحقق وعده‌ها، شاخص بورس رو به افول و سقوط داشته باشد.
4. قبل از برجام، دشمنان ایران پس از سال ها تحریم به این جمع بندی رسیده بودند که سلاح تحریم علیه ملت ایران کارساز نیست، اما با آغاز روند مذاکرات و عقب‌نشینی‌های این دولت و حاکم شدن «دیپلماسی التماس»، امیدشان به استفاده از فشار تحریمها بیش از گذشته شد برای همین پس از برجام علاوه بر دلایل هسته‌ای به بهانه‌های مختلف دیگر، ملت ایران را تحریم کرده‌اند.
5. قبل از برجام، هرگز تا این اندازه تحقیر نمی‌شدیم، به طوری که وزیر خارجه کشورمان در برابر امیر کویت برای وساطت او با عربستان زانو نمی‌زد و رئیس جمهور کشورمان با وجود صدور بیانیه علیه ایران در اجلاس استانبول، یک روز در آنکارا منتظر ملاقات با اردوغان نمی‌ماند و دیپلماسی التماس بر سیاست خارجی حاکم نبود.
6. قبل از برجام، هرگز پاسپورت ایرانی تا این اندازه بی‌اعتبار نشده بود که حتی بر خلاف تمام مقررات بین‌المللی از ورود سفیر ایران در سازمان ملل خودداری شود و عربستان از صدور ویزا برای وزیر ارشاد ممانعت کند و وزیر بهداشت برای پیگیری فاجعه منا و 464 حاجی کشته شده از کشور ثالث وارد عربستان شود و کشور گوام برای تیم ملی ایران ویزا صادر نکند.
7 . قبل از برجام، هرگز آمریکا جرأت نمی‌کرد به اموال و ساختمان‌های کشورمان دست‌درازی کند اما در سایه برجام دو میلیارد دلار اموال کشورمان بلوکه و ساختمان بنیاد علوی متعلق به جمهوری اسلامی توسط دولت آمریکا مصادره و مورد دستبرد و راهزنی بین المللی قرار گرفت.
8. قبل از برجام، هرگز مراکز هسته‌ای کشورمان در نطنز و فردو پلمب نشدند و قلب راکتور اراک پر از سیمان نشد و دانشمندان هسته‌ای کشورمان از کار بیکار نشدند و به آب و فاضلاب مأمور به خدمت نشدند.
9. قبل از برجام، هرگز مذاکرات هسته‌ای محرمانه اعلام نمی‌شد بلکه تیم مذاکره کننده ایرانی خواستار مداکره در برابر دوربین های بین المللی بود و طرف غربی مخالفت می‌کرد اما در این دوره، مذاکرات هسته‌ای با دشمن از چشم و گوش مردم پنهان نگه داشته شد تا این که وقتی منتشر شد، رهبر انقلاب آن را توافقی پرابهام با ساختار ضعیف برای لغو تحریمها دانست.
10. قبل از برجام، آمریکایی‌ها رسما در جلسات خود از غیرممکن بودن حمله نظامی سخن می گفتند و بچه گربه‌هایی مانند بحرین و جیپوتی برای ما شاخ و شانه نمی‌کشیدند اما در حال حاضر، این بحرین است که ما را تهدید نظامی می‌کند و جیپوتی برای ما شاخ شده.
11. قبل از برجام، هرگز وزرای دولت با ثروت‌های شخصی هزار میلیاردی و عضویت در هیات مدیره شرکت‌های خصوصی نبودند و سر هرماه برای پرداخت یارانه 45 هزار تومانی مردم عزا نمی‌گرفتند و مسکن مهر را مزخرف نمی‌نامیدند و در برابر اعطای وام ازدواج علیرغم وجود منابع و تصویب قانونی مقاومت نمی‌کردند.
12. قبل از برجام، هرگز نعمت‌های الهی و خوراک مردم مانند گندم، برنج، سیب زمینی، مرغ، سیب، پرتقال و ... به دلیل بی‌تدبیری دفن نمی‌شدند و وزیر صنعت از واردات مدیران خارجی سخن نمی گفت و مشاور عالی رئیس جمهور، تخصص ایرانی‌ها را در درست کردن آبگوشت بزباش و قورمه سبزی نمی‌دانست.
13. قبل از برجام، هرگز آمریکایی‌ها تا این اندازه از تحمیل چنین شرایط ظالمانه‌ای به ملت ایران که در قبال آن به تعبیر رئیس بانک مرکزی «تقریبا هیچ» به دست آورده‌ایم، خوشحال نبودند.
14. قبل از برجام، هرگز مردم ایران اسلامی تا این اندازه نسبت به آمریکا بدبین نبودند و امید دولت یازدهم به حل مشکلات کشور در قالب دوستی با آمریکا را امید واهی و خیال خام نمی‌پنداشتند.
15. قبل از برجام، هرگز تا این اندازه آمریکایی‌ها جرأت نمی‌کردند در پیشرفت‌های دفاعی و موشکی ما دخالت کنند و برای آزمایش‌های موشکی سپاه، خط و نشان بکشند.
16. قبل از برجام، هرگز رئیس جمهوری یا خودروی لوکس و گران‌قیمت خارجی در روز کارگر و در برابر چشمان خسته گارگران از آنها سان نمی‌دید و از یک کارخانه بازدید نمی‌کرد.
17. قبل از برجام، درب های واردات برای خودروهای آمریکایی و رژلب ها و وسائل آرایشی فرانسوی و ... باز نبود.
18. قبل ازبرجام، هرگز رئیس‌جمهور ایران اسلامی با دشمن اصلی انقلاب و اسلام گفتگوی تلفنی نکرد و وزیر امور خارجه آن، هرگز دستان چدنی رئیس جمهور آمریکا را در دست خود نفشرد و مسئولان ایرانی تا این اندازه در کنار دشمنان این ملت قهقهه نمی‌زدند و به خاطر برجام، منتقدان این توافقنامه ننگین را با شلاق الفاظ توهین‌آمیز خود نمی‌نواختند.
19. قبل از برجام، درادبیات سیاسی کشور واژه دیوث سیاسی و اقتصادی وجود نداشت اما بعد از برجام، کار به جایی رسید که آیت‌الله جوادی آملی در دیدار با عارف فرمودند: «با وجود این همه منابع غنی در داخل کشور، واردات برخی کالاها که در کشور امکان تولید آن وجود دارد، دلیلی جزء سوء‌مدیریت و در برخی موارد دلیلی جز بی‌غیرتی ندارد ... کسانی که راه نفوذ بیگانگان را در فضای اقتصادی و یا سیاسی به روی کشور می‌گشایند از غیرت اقتصادی و یا سیاسی برخوردار نبوده و دیوث هستند.»
20. قبل از برجام، هرگز هیچ رئیس‌جمهور در ایران اسلامی ریاست جمهوری را در یک دوره چهارساله تجربه نکرده بود اما آقای روحانی همانطور که گفته‌اید زندگی پسابرجام با زندگی قبل از برجام متفاوت است و یکی از تفاوت‌های آن این است که شما اولین رئیس جمهور چهار ساله ایران خواهید بود.
