به گزارش مشرق، لوریس چکناواریان، آهنگساز و رهبر ارکستر ملی در گفتوگویی به سوالات
متفاوت مخاطبان پاسخ داده است.
چکناواریان در این گفتوگو درباره «سمفونی
عاشورا» گفته است: این اثر را چند وقت پیش براساس اتفاقهای عاشورا و
همچنین اصوات و آهنگهای دستههای عاشورایی با دقت نوشتهام اما تاکنون به
خاطر پیدانشدن حامی مالی نتوانستم روی صحنه ببرم. این سمفونی را اما به
احتمال فراوان امسال با حمایت شهرداری تهران در ماه محرم و صفر روی صحنه
خواهم برد.
«سقا»ی دستههای عزا بودم.
رهبر ارکستر ملی ایران از علاقه ویژهاش به حضرت ابوالفضل (ع) نیز صحبت
کرده و با نقل خاطرهای از جهان پهلوان تختی میگوید: از دوران کودکی در
دهه محرم در محله منوچهری که بزرگ شدهام وقتی دستههای عزاداری را که برخی
مواقع به هزار نفر هم میرسید میدیدم، حس و حال عجیبی پیدا میکردم و
شاهد بودم همه کودکان در ماه محرم دوست داشتند یک جوری در دسته عزاداری
ایفای نقش کنند که بنده هم مستثنا نبودم و به طور ناخودآگاه در ایام کودکی
در این دسته به عنوان «سقا» آب به دست عزاداران میدادم که البته شاید این
مساله از علاقه وافر من به شخصیت والای حضرت عباس(ع) نشأت میگیرد، زیرا از بچگی این حس را درباره ایشان داشتم که کسی که برای
دیگران به آب و آتش بزند و دستهای خود را از دست بدهد شخصیت عجیب و
منحصربهفردی دارد که حتی میتواند بدون دست، دستهای دیگران را تا قرنها
بگیرد، که به عنوان نمونه به جهان پهلوان تختی اشاره میکنم که در یکی از
مسابقات مهم کشتی جهان شکست خورد و از فرط ناراحتی روی آمدن به ایران را
نداشت و تصمیم گرفت مستقیم به کربلا و حرم حضرت عباس(ع) برود تا از وی طلب
کمک کند که در نهایت حضرت عباس(ع) دستهای این جهان پهلوان را گرفت به طوری
که وقتی تختی از کربلا به ایران آمد، مردم چنان استقبالی از وی کردند که
انگار وی قهرمان آن مسابقات شده است.
هر ارمنی یک ایرانی است
چکناواریان در پاسخ به سوال اینکه خود
را بیشتر ارمنی میدانید یا ایرانی، گفته است: ارمنستان روزگاری جزئی از
ایران بزرگ بود که فتحعلیشاه، ارمنستان را به روسیه هدیه داد و این
جدایی را رقم زد که نباید جدایی سیاسی را با جدایی فرهنگی یکسان دانست، از
این رو معتقدم هر ارمنی یک ایرانی محسوب میشود و من هم اصالت تاریخی خود
را یک ایرانی میدانم و به آن افتخار میکنم.
کد خبر 574872
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۵
- ۴ نظر
- چاپ
از دوران کودکی در دهه محرم در محله منوچهری که بزرگ شدهام وقتی دستههای عزاداری را که برخی مواقع به هزار نفر هم میرسید میدیدم، حس و حال عجیبی پیدا میکردم و شاهد بودم همه کودکان در ماه محرم دوست داشتند یک جوری در دسته عزاداری ایفای نقش کنند که بنده هم مستثنا نبودم.
منبع: نسیم