به گزارش مشرق، روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» در گزارشی با اشاره به سخنان و تبلیغات ضد ایرانی برخی مقام‌ها و سناتورهای آمریکایی در زمینه این‌که آزمایش‌های موشکی ایران نقض قطعنامه سازمان ملل متحد است، با پرداختن به ابعاد حقوقی الفاظ و تفاوت‌های بکار رفته در آخرین قطعنامه سازمان ملل متحد و برجام نوشت: در توافق هسته‌ای ایران با گروه« 1+5» آزمایش یا توسعه موشک‌های بالستیکی این کشور قدغن نشده اما قطعنامه سازمان ملل متحد بر محدودیت بر برنامه موشکی ایران تاکید دارد. سئوال این‌جاست که چگونه ایران قادر به ادامه آزمایش‌های موشکی خود است؟ بر این اساس، کارشناسان می‌گویند که زبان بکار رفته در قطعنامه سازمان ملل متحد این امکان را به ایران می‌دهد تا به توجیه برنامه موشکی خود پرداخته و عنوان کند محدودیت‌های موجود در قطعنامه 2231 سازمان ملل متحد متوجه موشک‌های بالستیکش نمی‌شوند.
این روزنامه با قیاس قطعنامه‌های قبلی که در آن از این عبارت استفاده شده بود، "ایران نباید هیچ گونه فعالیت مربوط به موشک‌های بالستیک قادر به حمل سلاح هسته‌ای را انجام دهد" با این جمله در آخرین قطعنامه قیاس می‌کند که در آن آمده است، " از ایران درخواست می‌شود انجام هرگونه فعالیت مربوط به طراحی موشک‌های بالستیک که قادر به حمل سلاح هسته‌ای باشند، از جمله راه اندازی استفاده از فن‌آوری موشک‌های بالستیک، مبادرت ننماید.»
واشنگتن پست نوشت: تغییر کلام قطعنامه سازمان ملل متحد از «decides that Iran shall not» به «Iran is called upon » نشان از نرم شدن لحن آن دارد. همچنین در قطعنامه جدید به «موشک‌های طراحی شده قادر به حمل تجهیزات هسته‌ای اشاره می‌نماید و این دلیلی است که ایران در توجیه اقدام هایش استفاده کرده عنوان می‌نماید که موشک‌هایش با چنین قابلیت‌هایی طراحی نشده‌اند.
«رابرت اینهورن» از مقام های سابق آمریکا و از اعضای ارشد کنونی اندیشکده «بروکینگز» در تایید بار معانی الفاظ بکار رفته در قطعنامه سازمان ملل گفت: « درماندگی و استیصالی در این زمینه به وجود آمده و ضرورت دارد تا در پی ابزار سیاسی جهت مانع شدن از برنامه موشکی ایران بیابیم.»
اینهورن تصریح کرد که استفاده از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد به عنوان ابزار سیاسی در این راه مشکل است زیرا روسیه و چین تمایلی ندارند که آزمایش‌های موشکی را به عنوان نقض یا مغایرت با قطعنامه بر شمارند.
