به گزارش مشرق، در زبان فارسی به زنبور عسل منگ، منیج و مگس انگبین هم می‌گویند و همچنین این حشرات اجتماعی هستند به طوری که حتی اگر در خارج از کندو دارای غذای کافی باشد نمی‌توانند به تنهایی زندگی کنند.
زنیور پس از اینکه در بهار شهدها را جمع آوری کرد در شهریور ماه عسل‌های بهاره برداشت می‌شود و هر کندو در بهار 15 کیلوگرم عسل تولید می‌کند.
در شهریور باید زنبور به مناطق قشلاقی کوچ داده و سپس در مناطق گرمسیری تغذیه مصنوعی شود تا ملکه با تخم‌ریزی دوباره جمعیت کلنی را افزایش دهد.
عسل برای درمان بیماری رماتیسم، سرع و سرطان، زخم معده و عفونی موثر است، با توجه به اینکه هیچ نوع ویروس و باکتری در عسل رشد نمی‌کند و به عنوان ماده درمانی در طب سنتی استفاده می شود، در مراحل نخست به عنوان دارو شناخته شده بود و سپس از آن برای خوراکی استفاده می شد.
رامین رنجبر زنبوردار اهل آذربایجان شرقی که برای زمستان گذرانی به مازندران آمده است به ایسنا گفت: با خوردن عسل تمام نیازهای تغذیه انسان‌ها برطرف می‌شود و اگر نظام جهان از رفتارهای زنبور در کندو تبعیت می کرد در حال حاضر جهان به بهشت تبدیل می شد.
وی افزود: عسل تنها ماده غذایی است که در جهان فاسد نمی شود چرا که دارای مواد نگهدارنده ای است که حتی در اهرام مصر نیز از عسل استفاده شد که همچنان ماندگار است.
این زنبوردار خاطرنشان کرد: هر کندو 9 قاب دارد و هر قاب بستگی به شرایط آب و هوایی متفاوت 2 تا 3 کیلوگرم عسل و به طور کلی هر کندو حدود 40 کیلوگرم عسل تولید می کند.
رنجبر تصریح کرد: برای هر قاب زنبور یک شانه عسل و هر کلنی 50 هزار عدد زنبور دارد که مصرف عسل برای هر کلنی 60 کیلوگرم در سال است.
وی درباره چگونگی محافظت زنبورها از خود در مقابله سرما، اشاره کرد: زنبورها برای اینکه خود را از سرما حفظ کنند به صورت دسته جمعی حالت گلوله پیدا کرده و ملکه در قلب گلوله قرار دارد و سایر زنبورها در قسمت داخل گلوله ای که ایجاد کردند با عسل و اصطکاک گرما ایجاد می‌کنند.
این زنبوردار با اشاره به اینکه در فصل تابستان هم باید کندو به مناطق ییلاقی انتقال داده شود، گفت: در ییلاق نیز میزان عسل بستگی به قدرت منطقه دارد، به طوری که هر چه پوشش گیاهی بیشتر باشد میزان عملکرد افزایش می یابد و در مناطقی که پوشش گیاهی مناسب نیست از شکر با نسبت یک به یک استفاده می شود.
رنجبر تصریح کرد: برای تقویت زنبورها، داروهای آنتی بیوتیک، مولتی ویتامین، تی ان تی و فوماژلین به آنها داده می شود و همچنین داروی ضد کنه و شپشک نیز باید استفاده شود.
وی تصریح کرد: برای افزایش برد پرواز زنبور و کاهش خستگی آنها بدون اینکه تحت تأثیر دمای محیط قرار گیرند از داروی TNT نیز می توان استفاده کرد.
رنجبر با بیان اینکه در فصل بهار باید کندو بررسی شود، تأکید کرد: زنبورهایی که قدرت پرواز ندارند نشانه آن است که بیمار هستند.
این زنبوردار با اشاره به اینکه در هر کلنی عده ای نگهبان، پرستار و تعدادی نیز مسئول جمع آوری آب هستند که دمای کندو را ثابت نگه می دارند، گفت: برخی از زنبورهایی که آب آوردند، آن را بر روی زنبور های دیگر می پاشند و آنها هم با بال زدن همانند کلر عمل می کنند که اگر دمای کندو بالا رود به این شکل کاهش می یابد.
رنجبر در مورد مسئولان ساخت لانه های کوچک شش ضلعی در کندو، اشاره کرد: برخی از زنبورها مسئول تولید بره موم هستند، نکته جالب اینجا است که موم تنها از بدن زنبور های جوان تازه متولد شده ترشح می شود.
این زنبوردار با بیان اینکه ملکه باتوجه به گرده، شهد و طول روز تخم گذاری می کند، تصریح کرد: گرده گل یا نان زنبور غذای نوزاد است اما ملکه ژله رویال می‌خورد که به اکسیر جوانی معروف است، ملکه قبل از آنکه تخمگذاری کند باید جایگاه نوزاد زنبور با زنبورهایی که نقش ضدعفونی دارند و الکل زنبور می نامند ضدعفونی شود.
وی افزود: عده ای در کندو مسئول آوردن گرده گل هستند که به آن نان زنبور می گویند که در این حالت جمعیت زنبور با خوردن آن افزایش می یابد.
رنجبر بهترین دما برای زنبور را ۲۴ درجه دانست و گفت: اگر دمای هوا مساعد و حدود ۲۴ درجه باشد در این شرایط نوزادان به پرستاری نیازی ندارند و قدرت تخم گذاری ملکه افزایش یافته بنابراین وقتی ملکه دمای محیط خود را بررسی می کند و مناسب بود آغاز به تخمگذاری می کند.
وی یادآور شد: در روزهای آفتابی به موجب تبخیر و تعرق در گل ها شهد بیشتری تولید می شود و زنبورها برای آوردن شهد به کندو تلاش می کنند اما در روزهای ابری گرده به کندو حمل می شود.
رنجبر با اشاره به فواید زنبور نیز با اشاره به اینکه از زهر زنبور می توان برای تولید دارو استفاده کرد، گفت: در ایران بازاری برای تولید دارو از زهر زنبور عسل وجود ندارد و حتی اگر زنبورداری آن را استخراج کند خریداری وجود ندارد.
وی با بیان اینکه از زنبورداری حمایت نمی شود و باید دستگاه‌هایی برای استخراج ژله رویال ساخته شود و برای این مواد با ارزش بازار ایجاد کرد، اظهارکرد: هنگامی که بازار برای خرید نیست ژله ای هم تولید نمی‌شود، ایران تنها کشوری است که به زنبور فقط برای تولید عسل فکر می کنند اما در اروپا زنبوردار می تواند از پره، موم، ژله رویال و زهر زنبور بهره‌برداری کند.
با توجه جایگاه عسل در همه جوامع و بهره برداری از فرآورده های آن که بسیار فراوان است می توان بر روی این ماده غذایی با ارزش سرمایه گذاری برای تولید انجام داد.
زنیور پس از اینکه در بهار شهدها را جمع آوری کرد در شهریور ماه عسل‌های بهاره برداشت می‌شود و هر کندو در بهار 15 کیلوگرم عسل تولید می‌کند.
در شهریور باید زنبور به مناطق قشلاقی کوچ داده و سپس در مناطق گرمسیری تغذیه مصنوعی شود تا ملکه با تخم‌ریزی دوباره جمعیت کلنی را افزایش دهد.
عسل برای درمان بیماری رماتیسم، سرع و سرطان، زخم معده و عفونی موثر است، با توجه به اینکه هیچ نوع ویروس و باکتری در عسل رشد نمی‌کند و به عنوان ماده درمانی در طب سنتی استفاده می شود، در مراحل نخست به عنوان دارو شناخته شده بود و سپس از آن برای خوراکی استفاده می شد.
رامین رنجبر زنبوردار اهل آذربایجان شرقی که برای زمستان گذرانی به مازندران آمده است به ایسنا گفت: با خوردن عسل تمام نیازهای تغذیه انسان‌ها برطرف می‌شود و اگر نظام جهان از رفتارهای زنبور در کندو تبعیت می کرد در حال حاضر جهان به بهشت تبدیل می شد.
وی افزود: عسل تنها ماده غذایی است که در جهان فاسد نمی شود چرا که دارای مواد نگهدارنده ای است که حتی در اهرام مصر نیز از عسل استفاده شد که همچنان ماندگار است.
این زنبوردار خاطرنشان کرد: هر کندو 9 قاب دارد و هر قاب بستگی به شرایط آب و هوایی متفاوت 2 تا 3 کیلوگرم عسل و به طور کلی هر کندو حدود 40 کیلوگرم عسل تولید می کند.
رنجبر تصریح کرد: برای هر قاب زنبور یک شانه عسل و هر کلنی 50 هزار عدد زنبور دارد که مصرف عسل برای هر کلنی 60 کیلوگرم در سال است.
وی درباره چگونگی محافظت زنبورها از خود در مقابله سرما، اشاره کرد: زنبورها برای اینکه خود را از سرما حفظ کنند به صورت دسته جمعی حالت گلوله پیدا کرده و ملکه در قلب گلوله قرار دارد و سایر زنبورها در قسمت داخل گلوله ای که ایجاد کردند با عسل و اصطکاک گرما ایجاد می‌کنند.
این زنبوردار با اشاره به اینکه در فصل تابستان هم باید کندو به مناطق ییلاقی انتقال داده شود، گفت: در ییلاق نیز میزان عسل بستگی به قدرت منطقه دارد، به طوری که هر چه پوشش گیاهی بیشتر باشد میزان عملکرد افزایش می یابد و در مناطقی که پوشش گیاهی مناسب نیست از شکر با نسبت یک به یک استفاده می شود.
رنجبر تصریح کرد: برای تقویت زنبورها، داروهای آنتی بیوتیک، مولتی ویتامین، تی ان تی و فوماژلین به آنها داده می شود و همچنین داروی ضد کنه و شپشک نیز باید استفاده شود.
وی تصریح کرد: برای افزایش برد پرواز زنبور و کاهش خستگی آنها بدون اینکه تحت تأثیر دمای محیط قرار گیرند از داروی TNT نیز می توان استفاده کرد.
رنجبر با بیان اینکه در فصل بهار باید کندو بررسی شود، تأکید کرد: زنبورهایی که قدرت پرواز ندارند نشانه آن است که بیمار هستند.
این زنبوردار با اشاره به اینکه در هر کلنی عده ای نگهبان، پرستار و تعدادی نیز مسئول جمع آوری آب هستند که دمای کندو را ثابت نگه می دارند، گفت: برخی از زنبورهایی که آب آوردند، آن را بر روی زنبور های دیگر می پاشند و آنها هم با بال زدن همانند کلر عمل می کنند که اگر دمای کندو بالا رود به این شکل کاهش می یابد.
رنجبر در مورد مسئولان ساخت لانه های کوچک شش ضلعی در کندو، اشاره کرد: برخی از زنبورها مسئول تولید بره موم هستند، نکته جالب اینجا است که موم تنها از بدن زنبور های جوان تازه متولد شده ترشح می شود.
این زنبوردار با بیان اینکه ملکه باتوجه به گرده، شهد و طول روز تخم گذاری می کند، تصریح کرد: گرده گل یا نان زنبور غذای نوزاد است اما ملکه ژله رویال می‌خورد که به اکسیر جوانی معروف است، ملکه قبل از آنکه تخمگذاری کند باید جایگاه نوزاد زنبور با زنبورهایی که نقش ضدعفونی دارند و الکل زنبور می نامند ضدعفونی شود.
وی افزود: عده ای در کندو مسئول آوردن گرده گل هستند که به آن نان زنبور می گویند که در این حالت جمعیت زنبور با خوردن آن افزایش می یابد.
رنجبر بهترین دما برای زنبور را ۲۴ درجه دانست و گفت: اگر دمای هوا مساعد و حدود ۲۴ درجه باشد در این شرایط نوزادان به پرستاری نیازی ندارند و قدرت تخم گذاری ملکه افزایش یافته بنابراین وقتی ملکه دمای محیط خود را بررسی می کند و مناسب بود آغاز به تخمگذاری می کند.
وی یادآور شد: در روزهای آفتابی به موجب تبخیر و تعرق در گل ها شهد بیشتری تولید می شود و زنبورها برای آوردن شهد به کندو تلاش می کنند اما در روزهای ابری گرده به کندو حمل می شود.
رنجبر با اشاره به فواید زنبور نیز با اشاره به اینکه از زهر زنبور می توان برای تولید دارو استفاده کرد، گفت: در ایران بازاری برای تولید دارو از زهر زنبور عسل وجود ندارد و حتی اگر زنبورداری آن را استخراج کند خریداری وجود ندارد.
وی با بیان اینکه از زنبورداری حمایت نمی شود و باید دستگاه‌هایی برای استخراج ژله رویال ساخته شود و برای این مواد با ارزش بازار ایجاد کرد، اظهارکرد: هنگامی که بازار برای خرید نیست ژله ای هم تولید نمی‌شود، ایران تنها کشوری است که به زنبور فقط برای تولید عسل فکر می کنند اما در اروپا زنبوردار می تواند از پره، موم، ژله رویال و زهر زنبور بهره‌برداری کند.
با توجه جایگاه عسل در همه جوامع و بهره برداری از فرآورده های آن که بسیار فراوان است می توان بر روی این ماده غذایی با ارزش سرمایه گذاری برای تولید انجام داد.
