به گزارش مشرق، شهید محمد الله‌دادی فرزند علی دارای دو فرزند پسر است که در زمان شهادت پدر در سال 69، چهار و دو ساله بودند، شغل پدر شهید کشاورزی و دامداری و مادرش هم خانه‌داری بود.

پدر شهید مکتب رفته بود و قرآن هم تدریس می‌کرد و خود شهید الله‌دادی نیز مکتب می‌رفت و معلم قرآن بود.

شهید اخلاق بسیار خوبی داشت، قرآن زیاد تلاوت می‌کرد و مردم را همیشه به کارهای خوب تشویق می‌کرد.

مدارا کردن با فقرا و احترام گذاشتن و خوب رفتار کردن با پدر و مادر از ویژگی‌های بارز این شهید بود.

محل خدمت شهید روستای منیج‌بندری در اطراف شهرستان بم بود و وی مامور کمیته و  مبارزه با قاچاق بود.

به گفته خواهر شهید، ایشان همیشه قرآن را با تلفظ صحیح عربی قرائت می‌کرد و اگر پدر یا هر شخصی در خواندن قرآن اشتباه می‌کرد با احترام به وی یادآوری می‌کرد.

وی برای آموزش قرآن در مکتب از فقرا هزینه‌ای دریافت نمی‌کرد و اگر فقیری لباس نداشت، شهید لباس خود را به او می‌دادند و این خوب بودن و مجتهد بودن را محمد از گذشتگانش به ارث برده بود.

محمد هیچ‌وقت دانش‌آموزان مکتب را تنبیه نمی‌کرد و همیشه با خوشرویی با آن‌ها برخورد می‌کردند، در منطقه جبالبارز عموی شهید در حال خواندن قرآن با صدای بلند بوده که شهید اشتباهات را به ایشان تذکر داد و تشویق شد.

یسنا دختر شهید که همیشه برای پدرش گریه می‌کند، می‌گوید، پدرم پیش خدا رفته و من خیلی دوستش دارم، اگر تمام خوشی‌های دنیا و تمام اموال دنیا را داشته باشی و پدر نداشته باشی، هیچ چیزی نداری، من خواب پدرم را دیدم  و این خواب را با دنیا عوض نمی‌کنم.