به گزارش مشرق، وبگاه انگلیسی «ای اینترنشنال ریلیشن» در یادداشتی با اشاره به روابط روسیه و اوکراین، از برخی اقدامات دولت کودتایی کی‌یف برای حذف نام و نشانه‌های روسیه در تاریخ اوکراین خبر داده است.
در ادامه این مطلب که به قلم «دیوید آر.مارپلس» نوشته شده، آمده است: مراسم اخیر سالگرد پیروزی در جنگ جهانی دوم نشان‌دهنده شکاف رو به رشد در روابط روسیه و اوکراین است؛ شکافی که به واسطه درگیری اخیر آنها بر سر کریمه و بخش‌هایی از شرق اوکراین ایجاد شده است.
در حالی که روسیه مراسم جشن خود را با رژه نظامی برگزار می‌کرد هواداران این کشور در خارکف با ملی‌گرایان اوکراینی درگیر بودند.
این تنش در دو سال اخیر عمیق و عمیق‌تر شده است. در این یادداشت به بررسی روابط اوکراین با روسیه از دو جنبه پرداخته می‌شود: نخست به توافق‌نامه مینسک نگاهی انداخته می‌شود و سپس به بررسی کمپینی در اوکراین می‌پردازیم که توسط موسسه سوابق ملی(INM) کنترل می‌گردد.
هدف ظاهری این کمپین ممانعت از نفوذ کمونیست‌ها به اوکراین است اما برنامه اصلی شامل رویکردی ضدروسی است که تاثیری مستقیم بر روابط دوجانبه (میان کی‌یف و مسکو) داشته است.
آیا قطع روابط کامل اوکراین با روسیه که موضوع تغییرات جاری در «قوانین تاریخی» مارس 2015 بوده و احزاب سیاسی چپ‌گرا را که از زمان شوروی یا اندکی پس از آن تاسیس شده‌اند را بالاجبار لغو می‌نماید، جدی است؟ و اگر این چنین است فرصت‌های موفقیت در ایجاد مسیری جدید بسوی اروپا چه خواهد بود؟
پروتکل مینسک در دو مرحله تحت نظارت سازمان امنیت و همکاری اروپا در سپتامبر 2014 و فوریه 2015 منعقد گردید.
نشست سپتامبر در مینسک در پی آن صورت گرفت که نظامیان روسی شبه‌نظامیان داوطلب اوکراینی را محاصره کرده بود. تلفات این رویداد بحران سیاسی را تشدید کرده و پترو پوروشنکو را وادار به ارائه درخواست برای برقراری آتش‌بس نمود. پیش از آن نیز نظامیان اوکراینی در عملیات تحت عنوان عملیات «ضدتروریسم» بخش‌هایی از کشور را از حضور جدایی‌طلبان پاکسازی نمودند.
امضای نسخه نهایی توافق‌نامه نیز بدنبال پیروزی جدایی‌طلبان و کنترل آنها بر دو شهر لوهانسک و دونتسک به امضا رسید.
یکی از نتایج این توافقات این بود که «یولیا تیموشنکو» نخست‌وزیر سابق و رهبر مخالفان اعلام می‌کند که تغییرات، حاکمیت و تمامیت ارضی کشور اوکراین را تخریب خواهد کرد. وی همچنین عدم‌متمرکزسازی را نشانه معاملات پنهان میان نخبگان حکومتی اوکراین و روسیه می‌داند.
واقعیت این است که در این برهه از تاریخ دو کشور، نیاز به استفاده از رویکردهایی برای ایجاد تغییر مشاهده می‌شود.
یکی از اهدافی که غالبا به طراحت نیز از سوی اوکراین اعلام می‌شود پاک نمودن این کشور از هرگونه آثاری از روسیه حتی موزه جنگ جهانی دوم است. هدف دیگر تسری روایت مناطق غرب اوکراین به کل تاریخ این کشور می‌‌باشد که هر دو هدف نیز گمراه‌کننده و تفرقه‌انگیز است.
در حالی که روس‌ها جنگی ترکیبی علیه کیف را در دستور کار خود دارند موسسه سوابق ملی اوکراین جنگی تبلیغاتی برای تحریف روسیه و حتی شوروی در تاریخ این کشور(اوکراین) را اجرا می‌نماید.
در ادامه این مطلب که به قلم «دیوید آر.مارپلس» نوشته شده، آمده است: مراسم اخیر سالگرد پیروزی در جنگ جهانی دوم نشان‌دهنده شکاف رو به رشد در روابط روسیه و اوکراین است؛ شکافی که به واسطه درگیری اخیر آنها بر سر کریمه و بخش‌هایی از شرق اوکراین ایجاد شده است.
در حالی که روسیه مراسم جشن خود را با رژه نظامی برگزار می‌کرد هواداران این کشور در خارکف با ملی‌گرایان اوکراینی درگیر بودند.
این تنش در دو سال اخیر عمیق و عمیق‌تر شده است. در این یادداشت به بررسی روابط اوکراین با روسیه از دو جنبه پرداخته می‌شود: نخست به توافق‌نامه مینسک نگاهی انداخته می‌شود و سپس به بررسی کمپینی در اوکراین می‌پردازیم که توسط موسسه سوابق ملی(INM) کنترل می‌گردد.
هدف ظاهری این کمپین ممانعت از نفوذ کمونیست‌ها به اوکراین است اما برنامه اصلی شامل رویکردی ضدروسی است که تاثیری مستقیم بر روابط دوجانبه (میان کی‌یف و مسکو) داشته است.
آیا قطع روابط کامل اوکراین با روسیه که موضوع تغییرات جاری در «قوانین تاریخی» مارس 2015 بوده و احزاب سیاسی چپ‌گرا را که از زمان شوروی یا اندکی پس از آن تاسیس شده‌اند را بالاجبار لغو می‌نماید، جدی است؟ و اگر این چنین است فرصت‌های موفقیت در ایجاد مسیری جدید بسوی اروپا چه خواهد بود؟
پروتکل مینسک در دو مرحله تحت نظارت سازمان امنیت و همکاری اروپا در سپتامبر 2014 و فوریه 2015 منعقد گردید.
نشست سپتامبر در مینسک در پی آن صورت گرفت که نظامیان روسی شبه‌نظامیان داوطلب اوکراینی را محاصره کرده بود. تلفات این رویداد بحران سیاسی را تشدید کرده و پترو پوروشنکو را وادار به ارائه درخواست برای برقراری آتش‌بس نمود. پیش از آن نیز نظامیان اوکراینی در عملیات تحت عنوان عملیات «ضدتروریسم» بخش‌هایی از کشور را از حضور جدایی‌طلبان پاکسازی نمودند.
امضای نسخه نهایی توافق‌نامه نیز بدنبال پیروزی جدایی‌طلبان و کنترل آنها بر دو شهر لوهانسک و دونتسک به امضا رسید.
یکی از نتایج این توافقات این بود که «یولیا تیموشنکو» نخست‌وزیر سابق و رهبر مخالفان اعلام می‌کند که تغییرات، حاکمیت و تمامیت ارضی کشور اوکراین را تخریب خواهد کرد. وی همچنین عدم‌متمرکزسازی را نشانه معاملات پنهان میان نخبگان حکومتی اوکراین و روسیه می‌داند.
واقعیت این است که در این برهه از تاریخ دو کشور، نیاز به استفاده از رویکردهایی برای ایجاد تغییر مشاهده می‌شود.
یکی از اهدافی که غالبا به طراحت نیز از سوی اوکراین اعلام می‌شود پاک نمودن این کشور از هرگونه آثاری از روسیه حتی موزه جنگ جهانی دوم است. هدف دیگر تسری روایت مناطق غرب اوکراین به کل تاریخ این کشور می‌‌باشد که هر دو هدف نیز گمراه‌کننده و تفرقه‌انگیز است.
در حالی که روس‌ها جنگی ترکیبی علیه کیف را در دستور کار خود دارند موسسه سوابق ملی اوکراین جنگی تبلیغاتی برای تحریف روسیه و حتی شوروی در تاریخ این کشور(اوکراین) را اجرا می‌نماید.
