نسبت به محرّمات الهى عفیف و پاكدامن باش تا عابد و بنده خدا باشى.
راضى باش بر آنچه كه خداوند سبحان برایت تقسیم و مقدّر نموده است، تا همیشه غنى و بى نیاز باشى.
نسبت به همسایگان، دوستان و همنشینان خود نیكى و احسان نما تا مسلمان محسوب شوى.
با افراد (مختلف) آنچنان برخورد كن كه انتظار دارى دیگران همانگونه با تو بر خورد نمایند.
متن حدیث:
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبى عَلَیْهِ‌السَّلام: یَا ابْنَ آدْم! عَفِّ عَنِ مَحارِمِ اللّهِ تَكُنْ عابِداً، وَ ارْضِ بِما قَسَّمَ اللّهُ سُبْحانَهُ لَكَ تَكُنْ غَنِیّاً، وَ أحْسِنْ جَوارَ مَنْ جاوَرَكَ تَكُنْ مُسْلِماً، وَ صاحِبِ النّاسَ بِمِثْلِ ما تُحبُّ أنْ یُصاحِبُوكَ بِهِ تَكُنْ عَدْلاً.
«تنبیه الخواطر، ص 79، ح 33- بحارالأنوار: ج 78، ص 112»
