به گزارش مشرق، لحظه سرنوشت ساز و (البته) وحشتناکی برای دموکرات هاست: محبوبیت هیلاری کلینتون، محتمل ترین نامزد این حزب در سطح ملی سیر نزولی را در پیش گرفته است. اکنون نظرسنجی ها نشان می دهند که دونالد ترامپ، رقیب جمهوری خواه، به کلینتون نزدیک شده و حتی بدتر این که فاصله بسیار اندکی با او دارد. در جریان انتخابات دیوانه وار مقدماتی حزب جمهوری خواه باور این که ترامپ هرگز رئیس جمهور نخواهد شد، راحت بود.
در آن زمان تصور می شد که رای دهندگان آمریکایی (فارغ از دموکرات یا جمهوری خواه) در انتخابات عمومی او را چندان جدی نخواهند گرفت. اما هیلاری کلینتون با وجود حواشی منفی بسیاری که او را احاطه کرده، از جمله رسوایی ایمیلی که هر روز هم ابعاد بیشتری پیدا می کند، و یک حریف سرسخت درون حزبی (برنی سندرز) به لحاظ تاریخی یکی از نامطمئن ترین نامزدهای انتخاباتی آمریکاست.
در اردوگاه دموکرات ها، برخی آمار و ارقام امیدوارکننده و برخی نیز ناخوشایند هستند. نکته امیدوارکننده این است که نظرسنجی های اخیر چندان دقیق نیست. با کناره گیری تمام رقبای دونالد ترامپ، افزایش اخیر محبوبیت وی احتمالا به دلیل اجماع رای دهندگان جمهوری خواه حول محور اوست، و در صورتی که اگر برنی سندرز هم از دور رقابت ها کنار بکشد، آرای رای دهندگان دموکرات (و حامیان سندرز هم احتمالا) به سبد انتخاباتی هیلاری کلینتون سرازیر خواهد شد. با این حال هنوز هم برخی کارشناسان معتقدند که انتخابات 2016 می تواند یک شکست بزرگ برای هیلاری کلینتون باشد؛ و خبر بد اینجاست که کلینتون اکنون در مسیر شکست انتخاباتی گام گذاشته است.
چهار اشتباه وجود دارد که تنها مرتکب شدن یکی از آنان می تواند به قیمت کرسی ریاست جمهوری تمام شود. دونالد ترامپ هیچ گاه نقشه راه سیاسی نداشته اما مساله این است که اصلا به چنین نقشه ای نیاز ندارد. او فقط باید در برخی از ایالات فشار بیشتری به رای دهندگان وارد کند. اما اشتباهات کشنده هیلاری کلینتون که باعث شده تا برخی ایالات ها از جمله فلوریدا، اوهایو، آیووا و ... به دامان ترامپ بیفتند، عبارتند از:
گام اول: از دست دادن آرای مهاجران آمریکای لاتین
محافل دموکراتیک بر این عقیده هستند که مخالفت های عجیب و غریب ترامپ با مهاجران آمریکای لاتین، رای آن ها را به سبد هیلاری کلینتون سرازیر خواهد کرد. در نتیجه، شما امروز خیلی کم از جولیان کاسترو، وزیر مسکن و شهرسازی لاتین تبار، می شنوید. سیاستمدار آمریکایی که در دوره ای به عنوان معاون اول کلینتون مطرح شد. قرار بود کاسترو بخشی از تلاش دموکرات ها برای جمع آوری آرای اسپانیایی زبان های آمریکا باشد. اما اکنون به نظر می رسد که این هدف فراموش شده است. برخی نظرسنجی ها حاکی از آن است که اسپانیایی زبان های ایالات متحده ترامپ را دوست ندارند و در انتخابات نوامبر علیه او رای خواهند داد.
نظرسنجی های کلرادو، نوادا و حتی آریزونا (که 17 درصد از ساکنان آن اسپانیایی زبان هستند) نشان می دهند که در انتخابات 2012 کلینتون آرای بیشتر اسپانیایی زبان ها را کسب کرد. اما اگر ترامپ همین لحن تند خود را نسبت به اقلیت اسپانیایی زبان ها حفظ کند؛ هیچ تضمینی وجود ندارد که انرژی کلینتون بتواند تا زمان انتخابات دوام بیاورد. همچنین اشتیاق کلینتون برای آرای اسپانیایی زبان ها باید بیشتر شود. نظرسنجی اخیر فاکس لاتینو نشان می دهد که 62 درصد از اسپانیایی زبان ها اعلام کره اند که از کلینتون حمایت می کنند.
گرچه کلینتون برتری چشمگیری دارد اما مشکلی نیز وجود دارد: تفاوت کلینتون و ترامپ 39 درصد است در حالی که این رقم در انتخابات ریاست جمهوری پیشین (اوباما ـ میت رامنی) 44 درصد بود. و اکنون این پرسش جدی مطرح است که آیا کلینتون می تواند این برتری را تا روز رای گیری حفظ کند؟ آن هم در شرایطی که اسپانیایی زبان ها کلینتون را به اندازه باراک اوباما دوست ندارند و او کار زیادی برای جلب حمایت آنان نمی کند.
گام دوم: بیگانه بودن با جوانان
روزگاری، نزدیکی بیشتر دموکرات ها به جوانان یک برتری برای این حزب به شمار می رفت اما این روند متوقف شده است. در سال 2012 شمار رای دهندگان آمریکایی 18 تا 29 سال حدود 1.8 میلیون نفر نسبت به انتخابات ریاست جمهوری پیشین کاهش یافت (که به معنی رای کمتر به دموکرات ها بود). این کاهش مشارکت جوانان در انتخابات احتمالا بر عملکرد انتخاباتی کلینتون هم در برخی از ایالات از جمله آیووا، کارولینای شمالی، نیوهمشایر و ویرجینیا تاثیر جدی خواهد داشت. برای درک این تاثیر کافی است که به گذشته نگاه کنیم. به عنوان مثال، در ایالات آیووا، شمار رای دهندگان 18 تا 29 سال آمریکایی از 17 درصد در سال 2008 به 15 درصد در سال 2008 کاهش یافت. که نتیجه اش کاهش 30 هزار رای خالص اوباما در رقابت با میت رامنی بود. و البته این شرایط اوباما بود که نسبت به هیلاری کلینتون رابطه بسیار بهتری با جوانان داشت.
در انتخابات فعلی، سندرز عملکرد بسیار بهتری در برقراری ارتباط با جوانان داشته است. تنها در ایالت آیووا سندرز موفق شد که در انتخابات مقدماتی 84 درصد از آرای جوانان زیر 30 سال را به دست آورد. گرچه با کنار کشیدن سندرز، این احتمال وجود دارد که کلینتون بتواند بخشی از آرای سندرز را جذب کند. اما پرسش این است که چه مقدار؟ و پاسخ این است که "شاید نه به اندازه کافی".
گام سوم: تلاش برای آبی کردن آرای قرمز
بزرگترین خطای کلینتون تلاش برای جذب آرای جمهوری خواهان است. با مشخص شدن ناتوانی جمهوری خواهان در پیشبرد کارزار «نه به ترامپ» تیم انتخاباتی کلینتون کارزار «جمهوری خواهان برای کلینتون» را راه انداختند. اما یک احتمال دیگر نیز وجود دارد: «ظهور یک کاندیدای راست میانه رو به عنوان جایگزینی برای ترامپ».
مساله دیگر این است که کلینتون در شرایطی تلاش می کند بخشی از آرای جمهوری خواهان را جمع کند، با وجود حریف سرسختی چون سندرز که سیاست های اقتصادی اش به مراتب چپ تر از کلینتون است و همچنین رسوایی استفاده از ایمیل های شخصی در دوران وزارت امور خارجه، که کلینتون تاکنون پاسخ مناسبی به آن نداده است، تبلیغ او را به عنوان نامزدی اصلح بسیار دشوار کرده است.
گام چهارم: تایید تجارت آزاد
به محض این که آرا در سال 2012 شمارش شد، اتحادیه های کارگری اعلام کردند که نقش کلیدی را در پیروزی اوباما داشتند. آنها ادعا کردند که در ایالت های اوهایو، ویسکانسین و نوادا کارگران بیشترین رای را به نفع اوباما به صندوق ریختند. این فعالان کارگری در اوایل سال 2016 از احتمال حمایت کارگران از ترامپ سخن گفته اند. ماری کی هنری، رئیس یکی از اتحادیه کارگری آمریکا، گفته است: «اعضای ما به پیام دونالد ترامپ پاسخ می دهند. ترامپ درباره شرایط کار و گلایه های کارگران خیلی دقیق و واقعی صحبت می کند.»
نظرسنجی ها هم سخنان هنری را تایید می کنند. اغلب نظرسنجی ها حاکی از آن هستند که اتحادیه های کارگری و کارگران با لایحه تجارت آزاد که دولت اوباما پیگیری می کند قویا مخالف هستند. مخالفت با این لایحه یکی از محورهای مبارزاتی سندرز با کلینتون بود و ترامپ نیز امیدوار است که در انتخابات عمومی بتواند همین مسیر را دنبال کند. همچنین اغلب اعضای اتحادیه کارگری در این مورد که لایحه تجارت آزاد مشاغل آنان را تهدید می کند با ترامپ هم عقیده هستند. و این در حالی است که کلینتون هنوز به طور جدی و موثر به این مخالفت ها پاسخ نداده است.
بار دیگر تکرار می کنم که هنوز تا انتخابات نوامبر روزهای زیادی باقی مانده است و این احتمال همواره وجود دارد که ترامپ (غیرقابل پیش بینی) گامی اشتباه در مسیر تخریب خود بردارد، اما او احتمالا این کار را نخواهد کرد و انتخابات 2016 به رقابتی تبدیل خواهد شد که کارزار محتاط کلینتون می تواند به راحتی میدان را، ایالت به ایالت، به رقیب واگذار کند.
منبع: دیپلماسی ایرانی
در آن زمان تصور می شد که رای دهندگان آمریکایی (فارغ از دموکرات یا جمهوری خواه) در انتخابات عمومی او را چندان جدی نخواهند گرفت. اما هیلاری کلینتون با وجود حواشی منفی بسیاری که او را احاطه کرده، از جمله رسوایی ایمیلی که هر روز هم ابعاد بیشتری پیدا می کند، و یک حریف سرسخت درون حزبی (برنی سندرز) به لحاظ تاریخی یکی از نامطمئن ترین نامزدهای انتخاباتی آمریکاست.
در اردوگاه دموکرات ها، برخی آمار و ارقام امیدوارکننده و برخی نیز ناخوشایند هستند. نکته امیدوارکننده این است که نظرسنجی های اخیر چندان دقیق نیست. با کناره گیری تمام رقبای دونالد ترامپ، افزایش اخیر محبوبیت وی احتمالا به دلیل اجماع رای دهندگان جمهوری خواه حول محور اوست، و در صورتی که اگر برنی سندرز هم از دور رقابت ها کنار بکشد، آرای رای دهندگان دموکرات (و حامیان سندرز هم احتمالا) به سبد انتخاباتی هیلاری کلینتون سرازیر خواهد شد. با این حال هنوز هم برخی کارشناسان معتقدند که انتخابات 2016 می تواند یک شکست بزرگ برای هیلاری کلینتون باشد؛ و خبر بد اینجاست که کلینتون اکنون در مسیر شکست انتخاباتی گام گذاشته است.
چهار اشتباه وجود دارد که تنها مرتکب شدن یکی از آنان می تواند به قیمت کرسی ریاست جمهوری تمام شود. دونالد ترامپ هیچ گاه نقشه راه سیاسی نداشته اما مساله این است که اصلا به چنین نقشه ای نیاز ندارد. او فقط باید در برخی از ایالات فشار بیشتری به رای دهندگان وارد کند. اما اشتباهات کشنده هیلاری کلینتون که باعث شده تا برخی ایالات ها از جمله فلوریدا، اوهایو، آیووا و ... به دامان ترامپ بیفتند، عبارتند از:
گام اول: از دست دادن آرای مهاجران آمریکای لاتین
محافل دموکراتیک بر این عقیده هستند که مخالفت های عجیب و غریب ترامپ با مهاجران آمریکای لاتین، رای آن ها را به سبد هیلاری کلینتون سرازیر خواهد کرد. در نتیجه، شما امروز خیلی کم از جولیان کاسترو، وزیر مسکن و شهرسازی لاتین تبار، می شنوید. سیاستمدار آمریکایی که در دوره ای به عنوان معاون اول کلینتون مطرح شد. قرار بود کاسترو بخشی از تلاش دموکرات ها برای جمع آوری آرای اسپانیایی زبان های آمریکا باشد. اما اکنون به نظر می رسد که این هدف فراموش شده است. برخی نظرسنجی ها حاکی از آن است که اسپانیایی زبان های ایالات متحده ترامپ را دوست ندارند و در انتخابات نوامبر علیه او رای خواهند داد.
نظرسنجی های کلرادو، نوادا و حتی آریزونا (که 17 درصد از ساکنان آن اسپانیایی زبان هستند) نشان می دهند که در انتخابات 2012 کلینتون آرای بیشتر اسپانیایی زبان ها را کسب کرد. اما اگر ترامپ همین لحن تند خود را نسبت به اقلیت اسپانیایی زبان ها حفظ کند؛ هیچ تضمینی وجود ندارد که انرژی کلینتون بتواند تا زمان انتخابات دوام بیاورد. همچنین اشتیاق کلینتون برای آرای اسپانیایی زبان ها باید بیشتر شود. نظرسنجی اخیر فاکس لاتینو نشان می دهد که 62 درصد از اسپانیایی زبان ها اعلام کره اند که از کلینتون حمایت می کنند.
گرچه کلینتون برتری چشمگیری دارد اما مشکلی نیز وجود دارد: تفاوت کلینتون و ترامپ 39 درصد است در حالی که این رقم در انتخابات ریاست جمهوری پیشین (اوباما ـ میت رامنی) 44 درصد بود. و اکنون این پرسش جدی مطرح است که آیا کلینتون می تواند این برتری را تا روز رای گیری حفظ کند؟ آن هم در شرایطی که اسپانیایی زبان ها کلینتون را به اندازه باراک اوباما دوست ندارند و او کار زیادی برای جلب حمایت آنان نمی کند.
گام دوم: بیگانه بودن با جوانان
روزگاری، نزدیکی بیشتر دموکرات ها به جوانان یک برتری برای این حزب به شمار می رفت اما این روند متوقف شده است. در سال 2012 شمار رای دهندگان آمریکایی 18 تا 29 سال حدود 1.8 میلیون نفر نسبت به انتخابات ریاست جمهوری پیشین کاهش یافت (که به معنی رای کمتر به دموکرات ها بود). این کاهش مشارکت جوانان در انتخابات احتمالا بر عملکرد انتخاباتی کلینتون هم در برخی از ایالات از جمله آیووا، کارولینای شمالی، نیوهمشایر و ویرجینیا تاثیر جدی خواهد داشت. برای درک این تاثیر کافی است که به گذشته نگاه کنیم. به عنوان مثال، در ایالات آیووا، شمار رای دهندگان 18 تا 29 سال آمریکایی از 17 درصد در سال 2008 به 15 درصد در سال 2008 کاهش یافت. که نتیجه اش کاهش 30 هزار رای خالص اوباما در رقابت با میت رامنی بود. و البته این شرایط اوباما بود که نسبت به هیلاری کلینتون رابطه بسیار بهتری با جوانان داشت.
در انتخابات فعلی، سندرز عملکرد بسیار بهتری در برقراری ارتباط با جوانان داشته است. تنها در ایالت آیووا سندرز موفق شد که در انتخابات مقدماتی 84 درصد از آرای جوانان زیر 30 سال را به دست آورد. گرچه با کنار کشیدن سندرز، این احتمال وجود دارد که کلینتون بتواند بخشی از آرای سندرز را جذب کند. اما پرسش این است که چه مقدار؟ و پاسخ این است که "شاید نه به اندازه کافی".
گام سوم: تلاش برای آبی کردن آرای قرمز
بزرگترین خطای کلینتون تلاش برای جذب آرای جمهوری خواهان است. با مشخص شدن ناتوانی جمهوری خواهان در پیشبرد کارزار «نه به ترامپ» تیم انتخاباتی کلینتون کارزار «جمهوری خواهان برای کلینتون» را راه انداختند. اما یک احتمال دیگر نیز وجود دارد: «ظهور یک کاندیدای راست میانه رو به عنوان جایگزینی برای ترامپ».
مساله دیگر این است که کلینتون در شرایطی تلاش می کند بخشی از آرای جمهوری خواهان را جمع کند، با وجود حریف سرسختی چون سندرز که سیاست های اقتصادی اش به مراتب چپ تر از کلینتون است و همچنین رسوایی استفاده از ایمیل های شخصی در دوران وزارت امور خارجه، که کلینتون تاکنون پاسخ مناسبی به آن نداده است، تبلیغ او را به عنوان نامزدی اصلح بسیار دشوار کرده است.
گام چهارم: تایید تجارت آزاد
به محض این که آرا در سال 2012 شمارش شد، اتحادیه های کارگری اعلام کردند که نقش کلیدی را در پیروزی اوباما داشتند. آنها ادعا کردند که در ایالت های اوهایو، ویسکانسین و نوادا کارگران بیشترین رای را به نفع اوباما به صندوق ریختند. این فعالان کارگری در اوایل سال 2016 از احتمال حمایت کارگران از ترامپ سخن گفته اند. ماری کی هنری، رئیس یکی از اتحادیه کارگری آمریکا، گفته است: «اعضای ما به پیام دونالد ترامپ پاسخ می دهند. ترامپ درباره شرایط کار و گلایه های کارگران خیلی دقیق و واقعی صحبت می کند.»
نظرسنجی ها هم سخنان هنری را تایید می کنند. اغلب نظرسنجی ها حاکی از آن هستند که اتحادیه های کارگری و کارگران با لایحه تجارت آزاد که دولت اوباما پیگیری می کند قویا مخالف هستند. مخالفت با این لایحه یکی از محورهای مبارزاتی سندرز با کلینتون بود و ترامپ نیز امیدوار است که در انتخابات عمومی بتواند همین مسیر را دنبال کند. همچنین اغلب اعضای اتحادیه کارگری در این مورد که لایحه تجارت آزاد مشاغل آنان را تهدید می کند با ترامپ هم عقیده هستند. و این در حالی است که کلینتون هنوز به طور جدی و موثر به این مخالفت ها پاسخ نداده است.
بار دیگر تکرار می کنم که هنوز تا انتخابات نوامبر روزهای زیادی باقی مانده است و این احتمال همواره وجود دارد که ترامپ (غیرقابل پیش بینی) گامی اشتباه در مسیر تخریب خود بردارد، اما او احتمالا این کار را نخواهد کرد و انتخابات 2016 به رقابتی تبدیل خواهد شد که کارزار محتاط کلینتون می تواند به راحتی میدان را، ایالت به ایالت، به رقیب واگذار کند.
منبع: دیپلماسی ایرانی
