در ادامه گزیده ای از سخنان استاد فاطمی نیا را در شب ششم این جلسه مرور می کنیم:

یکی از معانی قلب همین عضوی است که در سمت چپ ما قرار گرفته است و پزشکان می گویند: عضوی است که خون را به مناطق بدن ما می رساند. اما وقتی که در قرآن و حدیث صحبت قلب می شود دیگر این معنا مد نظر نیست. ما در بعضی از روایات داریم که وقتی می گویند عقل مقصود عقل است. در برخی دیگر مقصود نفس است و جمع بندی اش این است که باطن ما را قلب می نامند. مثلا شما باطنی دارید و یک فکرهایی می کنید و کسی هم نمی داند این را می گویند قلب.

بعضی از منتسبین به عرفان می گویند: این قلبی که در عضو سمت چپ هست حیوانات هم دارند، خب انسان ها هم که دارند فرقش با حیوان چیست؟ می گویند لطیفه ای است ملکوتیه که تعلقش به قلب است. نه اینکه در روی قلب است. شما الان یک نقطه ای را در این مجلس زیرنظر قرار بدهید، به شما یک تعلقی است. اما یک چیز دیگر هم بگویم، بنده نمی دانم اما قطعا پذیرفتم این معنا را که بدانید، آقایان پزشک یک روز خواهند رسید که قلب به غیر از خون رسانی کارهای دیگری هم می کند. حالا کم کم به این وادی می خواهند قدم بگذارند. شنیدم انسان هایی را که در بیمارستان ها پیوند قلب می کنند وقتی بیرون می آیند یک افکار متفاوتی با گذشته پیدا می کنند. یک آدم هایی یادشان می افتد که قبلا آشنا نبودند. من گفتم که می گویند قلب کارهای سخت افزاری می کند. اما یک روز خواهند رسید که کارهای نرم افزاری هم می کند. این را یک جا یادداشت کنید که قطعا خواهند رسید. الان رسیدند به اینکه اینها به یک باورهای دیگر می رسند فقط این نیست که خون به بدنشان برسد. به هر حال از عجایب خلقت خدا است.

امیرالمومنین(ع) بسیار صحبت از قلب کرده اند. همین طور قرآن و روایات. شما حالا علل الحساب باطن را بگیرید. ما می بینیم یکی مهربان است خب این مهربانی کجای این است، خب در درون این شخص است. یا طرف نامهربان است خب این هم در درونش است. خب این باطن هم مریض می شود. چطور ظاهر مریض می شود، این باطن هم مریض می شود. یک وقت انسان خدای نکرده کور دل می شود. خب این هم طبیب دارد مثل بیماری ظاهری. این علمای ما طبیب قلوب بودند. در طب جسمی هر روز انسان ها بیشتر می شوند اما در طب روحانی متاسفانه هر روز از تعدادشان کم می شوند.

مرحوم پدرم نقل می کردند: مرحوم آیت الله العظمی آقای خویی مثل اینکه می ترسیدند و یک پرهیزهایی می کردند برای رفتن به منزل آقای قاضی. ایشان پیام دادند که شما مجتهد هستی، برای چه روزی مجتهد شدی، خب بیا اینجا اگر خلاف شرع بود دیگر نیا. آقای خویی رفت آنجا و ماندگار شد و دلش نمی خواست بیاید بیرون. حالا در طب روحانی متخصص هر روز کمتر می شود. اما صاحبان ادعا به قول حافظ طبیبان مدعی هرچقدر دلت بخواهد هست.

برای ما هم اینگونه است برخی از مراجعات که به ما هم می شود برای باز کردن دکان است واقعا. در یک جا یک خانمی بود می گفت شما این دعا را بخوان مشکلت حل می شود یعنی چی آخر. پر شده است از این کتاب ها گاهی هم چند دفعه چاپ می شود و مولفانشان پولدار می شود. مثلا می گویند این را چند بار بخوان تا حاجت بگیری . خب طرف عالم هم نیست که می خواند و چیزی نمی شود بعد از دین خارج می شود. دختر خانمی بود می گفت: چقدر از این کتاب ها خواندم برای امر ازدواجم و هیچی هم نشد الان نماز هم نمی خوانم، گفتم خوب می کنی، این نماز اصلا به درد نمی خورد. نماز را اگر به این دیده بشناسی که این نماز نماز نیست.

گفتم شماها تقصیر ندارید کسی مواظبتتان نکرده است. الان این کتاب ها باید چاپش قدغن بشود. خب وزارت ارشاد کارش چیست؟ باید این کتاب ها را جلویش را بگیرند. نباید اجازه بدهند.

خلاصه اینکه الان برگردیم به دامن اهل بیت(ع)، برگردیم به دامن قرآن، می فرماید: شما اگر تقوا داشته باشید کارهایتان درست می شود، حوائجتان هم برطرف می شود. تقوا این نیست که دستت را هی ببری زیر شیر آب، بعد خانم می گوید: من که تقوا دارم چرا کارم درست نمی شود؟ خب شما در خانه بی اخلاق هستی، در خانه پرخاش می کنی و درست نمی شود کارت. ما چیزها مهم را ول کردیم و چیزهای جزئی را گرفتیم. انشاءالله خدا کند که به دامن اهل بیت(ع) برگردیم.

الان شب های قدر در راه است. خب ما چکار می کنیم؟ ما چه می دانیم از این شب ها، ما باید تقوا را از همین شب ها شروع کنیم. ما از شب قدر فقط عوام بازی اش را یاد گرفته ایم. خب جوشن کبیر خوب است، اما که گفته است اینطور جوشن کبیر را بخوانید، شش ساعت انسان را نگه می دارند که جوشن کبیر را بخوانید. بعد می گویند که این چه حرفی است . خب بخوانید آنقدر بخوانید تا صبح بعد بک یا الله می خوانند و هیچ چیز نمی فهمند. بعد با چشم نیم بسته می خوانند. خب اگر کسی دوست داشته باشد می رود در خانه خودش می خواند مگر شما وکیل وصی مردم هستید؟ در این شب ها تقوا را شروع کنیم و توبه کنیم. من اینها را جدی می گویم، باید تصمیم بگیرید که بد اخلاق نشوید، پرخاش نکنید، پشت مردم صحبت نکنید، اینها خیلی مهم است واقعا.

خب اگر شروع کنیم به تقوا و توبه این قلب مریض شده شروع می کند به خوب شدن، اینکه کور دل می خواستیم بشویم خوب می شود. با توبه این کوردلی هم خوب می شود. در حدیث است، امام باقر(ع) می فرمایند:بنده ای نیست مگر اینکه در قلب او یک جای سفید است،وقتی گناهی را مرتکب شد روی این جای سفید یک جای سیاه ایجاد می شود. اگر توبه کرد آن سیاه که افتاد بود وسط آن سفید پاک می شود. اما اگر آمد غرق در گناهان شد دوباره این می ماند. بعد می فرماید: تقوا را امیر بالاسر همه کارهایتان قرار بدهید. اگر غرق در گناهان شد آن سیاهی بیشتر می شود حتی این سفیدی قبلی را هم کاملا می پوشاند. بحق حضرت باقر(ع) ما این گونه نشویم، بعد می فرماید: اگر اینگونه شد، ابدا صاحب این قلب دیگر خیر نمی بیند. » مراقب باشیم. توبه کنیم، نگذاریم این سیاهی بیشتر شود.