به گزارش مشرق، پنج‌شنبه گذشته پلیس انگلستان اعلام کرد «جو کاکس» نماینده حزب کارگر در مجلس عوام انگلیس بر اثر تیراندازی در شهر لیدز این کشور زخمی شد. ساعاتی بعد مقامات بیمارستانی از مرگ وی خبر دادند.
کاکس یکی از 36 نماینده‌ای بود که جرمی کوربین، رهبر فعلی حزب کارگر را برای شرکت در رقابت‌های رهبری حزب نامزد کرده بود. اگرچه وی در انتخابات نهایی به فرد دیگری رأی داد.
خانم کاکس همچنین از نمایندگانی در پارلمان بریتانیا بود که خواهان پذیرفتن پناهجویان سوری در این کشور بودند. وی در کارهای خیریه نیز فعال بود.
پلیس یورکشایرِ غربی شب گذشته (جمعه) اعلام کرده که یک مرد 52ساله به‌نام «تامی مر» در این رابطه بازداشت و سلاح‌های مورد استفاده در حمله نیز ضبط شده است. این مرد دارای گرایشات نئونازی است.
اما در سه دهه گذشته، پارلمان انگلستان شاهد چندین حمله دیگر به نمایندگان بوده که اغلب توسط ارتش آزادیبخش ایرلند شمالی انجام شده‌اند. مارگارت تاچر، نخست‌وزیر معروف به بانوی آهنین، دوبار از این حملات جان سالم به در برده است.
در دوران درگیری‌های قومی در ایرلند شمالی، جمهوری‌خواهان ایرلندی به‌طور مداوم مقامات بریتانیایی را هدف می‌دادند. در مارس 1979 ایری نییو، وزیر در سایه ایرلند شمالی، پس از اینکه در بیرون از پارکینگ پارلمان یک خودروی بمبگذاری‌شده منفجر گشت، کشته شد. ارتش ملی آزادیبخش ایرلند مسئولیت این بمب‌گذاری را به‌عهده گرفت.
نییو یک افسر سابق ارتش بریتانیا بود که توانسته بود از جنگ جهانی دوم جان سالم به در برد و از مخالفان سرسخت خشونت‌های جمهوری‌خواهان در ایرلند شمالی بود.
کشیش رابرت برادفورد نماینده‌ای اتحادگرا از ایرلند شمالی بود که در نوامبر 1981 توسط افراد ارتش آزادیبخش ایرلند در یک نشست سیاسی در جنوب بلفاست به قتل رسید. در این حمله یکی دیگر از مقامات محلی نیز کشته شد.
ادگار گراهام یکی دیگر از نمایندگان اتحادگرا و عضو مجمع ایرلند شمالی بود که در دسامبر 1983 کشته شد. وی استاد حقوق در دانشگاه کوین در بلفاست بود و زمانی که با یکی از همکارانش در دانشگاه مشغول گفتگو بود یکی از افراد شبه‌نظامیان ارتش آزادیبخش ایرلند به او نزدیک شده چندین گلوله به سرش شلیک کرد.
هدف بمب‌گذاری سال 1984 در هتل «آی‌آر‌ای برایتون» (IRA Brighton) مارگارت تاچر، نخست‌وزیر وقت، و کابینه وی در زمان برگزاری کنفرانس حزب محافظه‌کار بود. تاچر از این سوءقصد جان سالم به در برد اما پنج نفر در گرند هتل شامل آنتونی بری، نماینده حزب محافظه‌کار، کشته شدند. همسر وی نیز زخمی شد اما زنده ماند.
مارگارت، همسر نورمن تبیت (Norman Tebbit)، نماینده حزب محافظه‌کار و وزیر کار وقت، در میان افراد مصدوم در این بمب‌گذاری بود و دچار معلولیت گشت.
یان گائو، یکی دیگر از نمایندگان حزب محافظه‌کار و افسر سابق ارتش بود، که با توافق انگلستان و ایرلند مخالفت کرد. وی در جریان انفجار خودرویش در جولای 1990 توسط ارتش آزادیبخش ایرلند کشته شد.
ارتش آزادیبخش ایرلند اعلام کرد که نماینده ایست‌بورن (Eastbourne) را به‌دلیل «ارتباط شخصی نزدیک» با مارگارت تاچر، نخست‌وزیر، به قتل رسانده است.
در سال 2000، نایجل جونز، عضو حزب لیبرال دموکرات، زمانی که در یکی از دیدارها در حوزه انتخاباتی‌اش بود، مورد سوءقصد قرار گرفت. لرد جونز زخمی شد و اندرو پنینگتون (Andrew Pennington)، دستیار وی، در دفتر حزب با ضربات چاقو به قتل رسید.
جونز با فرد مهاجم رابرت آشمن (Robert Ashman)، فردی که بارها به دفتر وی رجوع کرده بود درگیر شده و به‌دلیل تلاش برای گرفتن تیغه چاقو دست‌هایش دچار بریدگی عمیق شد. وی در نهایت توانست فرار کرده و آژیر خطر را به صدا درآورد.
آخرین حمله جدی به یک عضو پارلمان در سال 2010 رخ داد. در آن سال استفان تیمز، نماینده حزب کارگر، با چاقو مورد حمله قرار گرفت.
تیمز دو بار از ناحیه شکم در دفتر حوزه انتخاباتی‌اش در شرق لندن هدف ضربات چاقو قرار گرفت. پزشک معالج وی اعلام کرد که ضربات وارده به‌دلیل خونریزی و عفونت بعدی می‌توانستند منجر به مرگ شوند. وی پنج روز را در بیمارستان گذراند.
روشونورا چودری (Roshonara Choudhry)، مهاجم 21ساله، در اعترافاتش به پلیس اعلام کرد که به‌دلیل حمایت این نماینده از جنگ عراق به وی حمله کرده است. چودری در دادگاه به‌جرم سوءقصد به حبس ابد با دست‌کم 15 سال زندان محکوم شد.
