گروه جهاد و مقاومت مشرق - من توفیق دیدار با «حاج احمد متوسلیان» در فیلم «ایستاده در غبار» را چند شب پیش در یک اکران خصوصی پیدا کردم.
محمدحسین مهدویان بعد از تجربه موفقش در مجموعه «آخرین روزهای زمستان» که درباره زندگی شهید حسن باقری بود، این بار توانست نظر مدیر «سازمان هنری رسانهای اوج» را نسبت به طرحی که برای فیلم زندگی حاج احمد متوسلیان داشت، جلب کند و اولین تجربه سینماییاش را بسازد.
«ایستاده در غبار» نه تنها یک فیلم نیست، که با سینمای امروز ایران هم نسبتی ندارد. «ایستاده در غبار» روایت یک زندگی است که بیننده را در خودش غرق میکند. کارگردان و عواملش از تمام توانشان برای طبیعی جلوه دادن صحنهها استفاده کردهاند تا جایی که مجبور شدهاند برای رفع هرگونه سوءتفاهم، در تیتراژ ابتدایی تذکر بدهند که: هیچ کدام از تصاویر فیلم، واقعی نیست و فقط صدای حاج احمد از آرشیوهای صوتی برداشته شده است...
«ایستاده در غبار» به این خاطر تماشاگرش را تا آخر به صندلی میخکوب میکند که تصویرش از یک فرمانده کاریزماتیک دفاع مقدس، کاملا واقعگرایانه و خاکستری است. هم خشونتش را تصویر میکند و هم رئفتش را. در کنار اینها باید دقت بالا در انتخاب بازیگران شبیه به شخصیتهای اصلی را هم ستود و خصوصا به احترام «هادی حجازی فر» بازیگر نقش حاج احمد که بسیار مهربان و صبور است، ایستاد و یک دقیقه کف زد.
«حاج احمد متوسلیان» اولین فرمانده لشکر رزمندگان تهرانی در جنگ موسوم به «27محمد رسول الله(ص)» بود که در کردستان، جبهههای جنوب و جنوب لبنان خوش درخشید و در یک روز تابستانی سال 61 به دست تندروهای مسیحی ربوده شد و ...
«ایستاده در غبار» نه تنها یک فیلم نیست، که با سینمای امروز ایران هم نسبتی ندارد. «ایستاده در غبار» روایت یک زندگی است که بیننده را در خودش غرق میکند.