این چندمین سال بود که از من دعوت شده بود تا در یکی از بهترین و گران ترین هتل های پایتخت، بر سر خوان ملت بنشینم و روزه گشایی کنم و من هم طبق سنوات گذشته نرفتم.
زهد فروشی نمی کنم و ادای رابین هود را هم در نمی آورم اما در شرایطی که مردم به سختی روزگار می گذرانند و برخی هموطنان از فقر و تنگدستی رنج می برند، واقعا حاتم طائی شدن با بیت المال و حضور در ضیافت های اشرافی توجیهی دارد؟
مولا علی (ع) وقتی از حضور یکی از کارگزاران خود در مهمانی ثروتمندان آگاه شد، او را نکوهش کرده و مورد خطاب و عتاب قرار داد و بسیار خوش اقبال بود عثمان بن حنیف که بر خوان بیت المال ننشسته بود... همین!
پ. ن: در آینده، درباره پشت پرده ضیافت ها و بذل و بخشش هایی که از بیت المال می شود، خواهم نوشت
