یحیی سفید بخت استادیار دانشگاه شهید بهشتی که در زمینه امواج و سرطان ها، مطالعات زیادی انجام داده است، می گوید: اطلاعات مربوط به خطر بروز سرطان در نتیجه قرار گرفتن در معرض امواج رادیو فرکانس، از بررسی های اپیدمیولوژیک به دست آمده است.
وی معتقد است که بسیاری از بررسی ها در مورد اثرات امواج بر روی تومور مغزی و برخی دیگر بر سرطان غدد بزاقی، ملانوم داخل چشم و بافت لنفاوی، متمرکز شده اند.
سفید بخت می گوید: تعدادی از این تحقیقات ارتباط مستقیم بین استفاده از تلفن همراه و خطر سرطان را نشان داده اند. این خطر با بیشتر شدت مدت استفاده افزایش می یابد. بطور کلی پذیرفته شده که آسیب به DNA لزوملا برای پیشرفت سرطان ضروری است. با این حال، امواج رادیویی بر خلاف پرتوهای یونی باعث آسیب DNA در سلول ها نمی شوند.
این استادیار دانشگاه می افزاید: در بررسی های انجام شده روی حیوانات بیشتر به طور غالب دیده نشده که اثر این امواج منجر به سرطان شده یا باعث افزایش مواد شیمیایی سرطان زا شده باشد. هر چند بررسی های زیادی لازم است تا نشان دهد اثر امواج با اثرات دیگر عوامل سرطان زا جمع پذیر نیست.
مجمعی از محققان ۱۳ کشور در مورد ارتباط بین استفاده از تلفن همراه و تومورهای سر و گردن مطالعاتی انجام دادند، این بررسی ها هیچ رابطه آماری معنی داری را بین سرطان سیستم عصبی مرکزی یا مغز و استفاده مضاعف از تلفن همراه نشان نداده است. اما در بررسی دیگری، افزایش خطر ابتلا به سرطان گلیوم در میان بخش کوچکی از شرکت کنندگان که بیشترین میزان مکالمه تلفنی را داشته اند، نشان داده شده است.