به گزارش مشرق، پس از برگزاری المپیک در زادگاه تاریخی خودش یک‌بار دیگر این رویداد بزرگ جهانی به آسیا رسید و این بار کشور چین میزبان المپیک بود.

بیست‌ونهمین دوره -  ۲۰۰۸ پکن

بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ رسما 8 دقیقه پس از ساعت 8 شب روز 8 اوت آغاز شد، چرا که عدد 8 عدد خوش‌یمنی در فرهنگ چین است. در المپیک پکن هوای این شهر آلوده پس از 10 سال بار دیگر تمیز شد و این امر باعث شادمانی همه مردم شده بود.

در این دوره ۱۱ هزار و 196 ورزشکار از ۲۰۴ کشور جهان حضور داشتند. عملیات ساخت‌وساز بسیاری برای این بازی‌ها صورت گرفت و 12 بنای جدید ساخته شد که گل سر سبد آنها ساخت استادیوم ملی ۹۰ هزار نفری مشهور به لانه پرنده بود.

در المپیک پکن ۹ مسابقه جدید از جمله دوچرخه‌سواری بی‌ام‌اکس، شنا در دریا و... به رشته‌های موجود اضافه شده بود و برای برگزاری این مسابقات، تیمی متشکل از ۹۰ هزار نفر با یکدیگر همکاری کردند.

"یوسین بولت" در قدم‌های آخر مسابقه فینال دوی ۱۰۰ متر دست‌های خود را به نشانه پیروزی بلند کرد و این تصویر به تصویر ماندگار بازی‌ها بدل شد. بولت ۲۱ ساله در دو رشته ۱۰۰ متر و ۲۰۰ متر با اقتدار تمام به پیروزی رسید.

"کریس هوی" ستاره دوچرخه‌سواری داخل سالن انگلیس تیم خود را در هفت مسابقه از ۱۰ مسابقه به مدال طلا رساند. هوی که در 7 دوره قهرمان مسابقات جهانی هم شده بود سه مدال طلا گرفت و اولین ورزشکار انگلیسی از سال ۱۹۰۸ به این سو بود که به چنین موفقیتی می‌رسید. "آنخل والودیا ماتوس" تکواندوکار کوبایی بهترین ضربه خود را بعد از اتمام مسابقه زد. او که از رد امتیاز خود عصبانی شده بود با دست راست خود ضربه‌ای محکم به صورت داور مسابقه زد.

بدون هیچ تردیدی ستاره بازی‌ها "یوسین بولت" دونده سرعت اهل جامائیکا بود. وی در سه مسابقه در پکن رکورد جهانی را شکست. او 100 متر را در زمان ۹ ثانیه و ۶۹ صدم ثانیه طی کرد و اگر ۱۵ متر مانده به خط پایان جشن پیروزی نمی‌گرفت شاید می‌توانست زمان بهتری هم بدست آورد.

بولت چهار روز بعد رکورد ۱۹ ثانیه و ۳۰ صدم ثانیه را در رشته ۲۰۰ متر به جا گذاشت و رکورد ۱۲ ساله مایکل جانسون را شکست، همچنین در رشته ۱۰۰×۴ امدادی با برتری مطلق قهرمان شد. بولت از زمان دان کوری هموطن خود اولین ورزشکاری بود که در هر دو رشته ۱۰۰ و ۲۰۰ متر صاحب رکورد جهانی می‌شد.

 

 

سی‌امین دوره -  ۲۰۱۲ لندن

المپیک ۲۰۱۲ لندن شاهد دو تحول تازه بود، اول آنکه برای اولین بار ورزشکاران زن فرصت آن را یافتند تا در تمام مسابقه‌ها شرکت کنند و دوم اینکه "اسکار پیستوریس" دونده بدون پای آفریقای جنوبی که با پاهای مصنوعی می‌دوید توانست با دیگر ورزشکاران به رقابت بپردازد. البته این بازی‌ها خالی از جنجال هم نبود و از جمله در دور اول بازی‌های دو نفری بدمینتون زنان چهار زوج شامل دو زوج از کره جنوبی، یک زوج از چین و یک زوج از اندونزی که نمی‌خواستند در دور بعد با تیم قدرتمندی از چین روبرو شوند کوشیدند تا عملا ببازند و کار به جایی رسید که همگی آنان از مسابقات کنار گذاشته شدند.

 شاید به یاد ماندنی‌ترین بخش بازی‌ها مراسم افتتاح آن بود که در آن "دنی بویل" کارگردان انگلیسی و برنده جایزه اسکار نمایش خیره‌کننده‌ای از تاریخ انگلستان را عرضه کرد. در المپیک لندن 10 هزار و 383 ورزشکار از ۲۰۴ کشور جهان به رقابت پرداختند، همچنین مشعل المپیک را 8 هزار نفر و هر کدام به میزان ۳۰۰ متر حمل کردند. لندن برای سومین بار بود که میزبان المپیک می‌شد.

"مایکل فیلیپس" شناگر آمریکایی چهار مدال طلا تصاحب کرد و جمع مدال‌های طلای المپیک خود را به ۱۸ رساند. او که موفق‌ترین ورزشکار تاریخ المپیک است در پایان این مسابقان اعلام بازنشستگی کرد.

بهترین رویداد بازی‌ها برای کشور میزبان مسلما در روز شنبه چهارم اوت اتفاق افتاد که از آن به عنوان شنبه فوق‌العاده یاد می‌شود و ورزشکاران انگلیس در آن روز 6 مدال طلا و یک نقره بدست آوردند.

یوسین بولت عملکرد درخشان سال ۲۰۰۸ خود را تکرار کرد و در رشته‌های ۱۰۰ و۲۰۰ متر انفرادی و ۱۰۰×۴ امدادی مدال طلا گرفت او که از عملکرد خود به شدت راضی بود خود را بزرگترین ورزشکار تمام اعصار و اسطوره زنده خواند.

ستاره این بازی‌ها "شیون‌ یی" شناگر ۱۶ ساله چینی بود که با یک نمایش خیره‌کننده خود را به جهان معرفی کرد. وی در رشته‌های ۲۰۰ و ۴۰۰ متر مختلط انفرادی به مدال طلا دست یافت، اما مهمتر از مدال‌هایش زمان او بود که در ۲۰۰ متر رکورد جهان را و در ۴۰۰ متر رکورد المپیک را جابجا کرد. عملکرد قدرتمند او را مدیون رشد ۱۲ سانتمتری قدی او در فاصله ۱۴ تا ۱۶ سالگی دانسته‌اند.