به گزارش مشرق، در اولین روز از هفته نخست مسابقات لیگ برتر شانزدهم استقلال در یک دیدار پر انتقاد مقابل نفت تهران که تنها سه هفته بود جمع و جور شده بود متوقف شد، این دیدار برای استقلال انتقادهای مختلفی را برانگیخت که برخی از آنها را می‌خوانید:
اول: در هفته اول لیگ نباید قضاوت نهایی کرد و معمولا تیم‌ها در لیگ بالا و پایین می‌روند و در طول لیگ بهتر و بدتر می‌شوند، پس هفته اول متر کاملی برای قضاوت هیچ تیمی نیست به همین دلیل برای نقد استقلال باید برشی بدهیم و تنها هفته اول را در نظر بگیریم نه نقدی برای تمام فصول لیگ برتر.
دوم: منصوریان تاکید داشت که بدن بازیکنان استقلال هنوز بالا نیامده و نیاز به زمان بیشتری وجود دارد. این حرف تکراری نه توجیه عملکرد بد استقلالی ها که تایید ضعف حرکت صحیح استقلال طی هفته‌های گذشته است چرا که استقلال باید برای هفته اول لیگ آماده بود نه چند هفته بعد از شروع.
سوم: در همین هفته اول لیگ معلوم شد استقلال از نظر مصدومیت شکننده است. لااقل اینگونه به نظر می‌رسید، هم محسن کریمی مصدوم شد و بیرون رفت و هم ووریا غفوری توان ادامه بازی را نداشت.
چهارم: قفس توری استقلال همانطور که در گزارش چند هفته قبل نوشته شد، منطقه مطمئن تیم نیست. حسین حسینی البته توپ های زیادی را دفع کرد اما نشان داد هم دوضرب گیر است و هم از منظر آمادگی جسمانی اشکال هایی دارد. دو ضرب گیر بودن حسینی می تواند روی ریباندها برای استقلال دردسر درست کند.
پنجم: خسرو حیدری، امید ابراهیمی، بختیار رحمانی و ... با وجود آنکه از ابتدا در بدنسازی تیم حضور داشتند اما مقابل نفت، عملا هیچ حرکت مفیدی انجام ندادند. آنها کاملا سردرگم و خسته بودند و عملا نتوانستند هیچ باری از روی دوش استقلال بردارند.
ششم: در ماجرای کنعانی زادگان دو بحث وجود دارد، بحث اول شکست استقلال در کنترل وضعیت برای تمرکز تیم بود و بحث دوم عملکرد فنی.
کنعانی زادگان که با ملوان به دسته اول سقوط کرده بود عملا نشان داد که ضعف های زیادی دارد که باید برطرف کند، در مبحث کنترل وضعیت هم باید گفت استقلال اسیر شکایت ها و جنگ رسانه ای پرسپولیس در مورد این بازیکن شده بود و تمرکز قلب دفاعش را از دست داده بود.
هفتم: منصوریان تمرکز کافی روی بازی نداشت، او چند روز قبل با مدیر پرسپولیس بر سر زمین تمرین دچار درگیری لفظی شده بود و البته باشگاه او و اتفاقات پیرامون تیم را مدیریت نکرد تا منصوریان بدون تمرکز کافی به لیگ برتر برسد. این در حالی است که مربی نباید دغدغه کمبود زمین تمرین داشته باشد اما منصوریان داشت و مسئولان تیم هم از او دفاع نکردند تا یک تنه به لشکر رقیب بتازد و تمرکزش را از روی نفت بردارد.
اول: در هفته اول لیگ نباید قضاوت نهایی کرد و معمولا تیم‌ها در لیگ بالا و پایین می‌روند و در طول لیگ بهتر و بدتر می‌شوند، پس هفته اول متر کاملی برای قضاوت هیچ تیمی نیست به همین دلیل برای نقد استقلال باید برشی بدهیم و تنها هفته اول را در نظر بگیریم نه نقدی برای تمام فصول لیگ برتر.
دوم: منصوریان تاکید داشت که بدن بازیکنان استقلال هنوز بالا نیامده و نیاز به زمان بیشتری وجود دارد. این حرف تکراری نه توجیه عملکرد بد استقلالی ها که تایید ضعف حرکت صحیح استقلال طی هفته‌های گذشته است چرا که استقلال باید برای هفته اول لیگ آماده بود نه چند هفته بعد از شروع.
سوم: در همین هفته اول لیگ معلوم شد استقلال از نظر مصدومیت شکننده است. لااقل اینگونه به نظر می‌رسید، هم محسن کریمی مصدوم شد و بیرون رفت و هم ووریا غفوری توان ادامه بازی را نداشت.
چهارم: قفس توری استقلال همانطور که در گزارش چند هفته قبل نوشته شد، منطقه مطمئن تیم نیست. حسین حسینی البته توپ های زیادی را دفع کرد اما نشان داد هم دوضرب گیر است و هم از منظر آمادگی جسمانی اشکال هایی دارد. دو ضرب گیر بودن حسینی می تواند روی ریباندها برای استقلال دردسر درست کند.
پنجم: خسرو حیدری، امید ابراهیمی، بختیار رحمانی و ... با وجود آنکه از ابتدا در بدنسازی تیم حضور داشتند اما مقابل نفت، عملا هیچ حرکت مفیدی انجام ندادند. آنها کاملا سردرگم و خسته بودند و عملا نتوانستند هیچ باری از روی دوش استقلال بردارند.
ششم: در ماجرای کنعانی زادگان دو بحث وجود دارد، بحث اول شکست استقلال در کنترل وضعیت برای تمرکز تیم بود و بحث دوم عملکرد فنی.
کنعانی زادگان که با ملوان به دسته اول سقوط کرده بود عملا نشان داد که ضعف های زیادی دارد که باید برطرف کند، در مبحث کنترل وضعیت هم باید گفت استقلال اسیر شکایت ها و جنگ رسانه ای پرسپولیس در مورد این بازیکن شده بود و تمرکز قلب دفاعش را از دست داده بود.
هفتم: منصوریان تمرکز کافی روی بازی نداشت، او چند روز قبل با مدیر پرسپولیس بر سر زمین تمرین دچار درگیری لفظی شده بود و البته باشگاه او و اتفاقات پیرامون تیم را مدیریت نکرد تا منصوریان بدون تمرکز کافی به لیگ برتر برسد. این در حالی است که مربی نباید دغدغه کمبود زمین تمرین داشته باشد اما منصوریان داشت و مسئولان تیم هم از او دفاع نکردند تا یک تنه به لشکر رقیب بتازد و تمرکزش را از روی نفت بردارد.
