به گزارش مشرق، بسیج دانشجویی دانشکده نفت دانشگاه صنعتی امیرکبیر، بسیج دانشجویی دانشکده فنی دانشگاه تهران، بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف واحد نفت در نامه به بیژن زنگنه وزیر نفت اعلام کردند: جنابعالی در 5 فروردین ماه 95 از انعقاد قرارداد محرمانگی با شرکت توتال فرانسه برای میدان آزادگان جنوبی خبر دادید، این میدان به عنوان گل سرسبد میادین نفتی کشور، یکی از بزرگترین میادین نفتی دنیا است. در عین حال، این میدان به علت حضور در خشکی، جزو میادین کمریسکی محسوب میشود که فناوری توسعه آن در کشور وجود دارد. شرایط توسعه و استخراج نفت از این میدان به قدری اقتصادی است که تولید نفت از آن حتی با قیمتهای نفت بسیار پایین نیز توجیه دارد.
در این نامه آمده است: بررسی سابقه توسعه این میدان نشان میدهد که شرکتهای خارجی از جمله شرکت اینپکس ژاپن و شرکت CNPC چین در موارد متعدد در توسعه این میدان نفتی تعلل و کارشکنی کردهاند. با این وجود، طرح توسعه میدان آزادگان جنوبی در دو مرحله به شرکتهای داخلی سپرده شد که با موفقیت به انجام رسیده است. در مرحله اول شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب به علت کارشکنی شرکت ژاپنی و فسخ قرارداد، تولید روزانه 50 هزار بشکه را محقق کرد و در مرحله دوم شرکت مهندسی و توسعه نفت(متن) به علت تعلل شرکت چینی، طرح افزایش تولید با ظرفیت 60 هزار بشکه را به اجرا درآورد.
در ادامه این نامه عنوان شده است: در مجموع تا پاییز 95 تولید از میدان آزادگان جنوبی به 110 هزار بشکه در روز میرسد که این مهم با استفاده از توان داخلی محقق شده است. در نتیجه از نظر فنی و فناوری توانمندی شرکتهای داخلی به نحوی است که نیاز به واگذاری این میدان نفتی به شرکتهای خارجی را از بین میبرد.
این دانشجویان بسیجی اعلام کردند: مستحضر هستید که توانمندی در توسعه میدان نفتی آزادگان حتی به این جا نیز ختم نمیشود؛ آن جا که یک شرکت نفتی داخلی میدان یاران شمالی را در مجاورت میدان آزادگان جنوبی، توسعه داده است و علاوه بر عملیات فنی، مسئولیت تامین مالی آن را نیز با موفقیت به اجرا گذارده است. در نتیجه علاوه بر توانمندیهای فنی، شرکتهای داخلی میتوانند از عهده تامین مالی پروژه نیز بر آیند و در این زمینه نیز نیازی به جذب سرمایه خارجی دیده نمیشود. به علاوه به علت هزینه توسعه و تولید پایین این میدان، سرمایهگذاری در آن بسیار سودآور است و سرمایههای داخلی فراوانی برای آن وجود دارد.
در ادامه این نامه آمده است: منابع بانکی و بازار سرمایه دو زمینه اصلی برای تامین مالی این پروژه سودآور تلقی میشود. در این زمینه، صندوقهای سرمایهگذاری پروژه و اوراق صکوک دو ابزاری است که از طریق بازار سرمایه میتواند تامین مالی پروژه را محقق کند. همچنین فروش اوراق مشارکت نفتی به مبلغ 5000 میلیارد تومان در اسفند 94 طی مدت کمتر از یک ساعت به خوبی ظرفیت بالای جذب سرمایههای مردمی را در بستر بازار سرمایه نشان میدهد.
در این نامه عنوان شد: با این حال آن وزارتخانه قصد دارد تا میدان آزادگان جنوبی را به یکی از غیرقابل اطمینانترین شرکتهای طرف قرارداد با شرکت ملی نفت واگذار کند که گوشهای از سابقه این شرکت در زمان حضورش در ایران، بیانگر این موضوع است: خیانت در اولویتبندی فازهای میدان گازی پارس جنوبی که منجر به محروم ماندن ایران از لایههای مشترک پارس جنوبی به مدت ده سال، برداشت از لایه مستقل به جای میدان مشترک و عقب ماندن ایران از قطر در برداشت از لایه مشترک پارس جنوبی شده است.
در ادامه این نامه آمده است: همچنین پرداخت رشوه برای دریافت پروژه نفتی در ایران که منجر به محکومیت این شرکت در دادگاههای بینالمللی شده است. برنامهریزی نادرست برای تولید از میدان سیری A و E که باعث افت تولید زودهنگام از این میادین و آسیب به آنها شده است. بسیاری از صفحات دفتر فعالیت شرکت توتال در ایران، بیانگر چنین خیانت هایی به کشور است. فراهم آوردن فرصت حضور این شرکت در زمینه توسعه میادین نفتی می تواند ضررهای جدیدی بر کشور تحمیل نماید و عزت ملی را لگدمال کند.
دانشجویان بسیجی اعلام کردند: در نتیجه جای این پرسش باقی است که چرا به جای بکارگیری از نیروی توانمند و متعهد داخلی، باید از کسانی استفاده کرد که در گذشته به کشور خیانت کردهاند؟ از حضرتعالی تقاضا داریم همانطور که در سال 93 دستانِ اهمالکارِ خارجیها را از توسعه این میدان کوتاه کردید با جلوگیری از ورود دوباره شرکتهای خارجی در آزادگان به خصوص توتال، بدعهد فرصت رشد و شکوفایی شرکتهای داخلی را فراهم کرده و مانع صدمه دیگری بر کشور شوید.
در این نامه آمده است: بررسی سابقه توسعه این میدان نشان میدهد که شرکتهای خارجی از جمله شرکت اینپکس ژاپن و شرکت CNPC چین در موارد متعدد در توسعه این میدان نفتی تعلل و کارشکنی کردهاند. با این وجود، طرح توسعه میدان آزادگان جنوبی در دو مرحله به شرکتهای داخلی سپرده شد که با موفقیت به انجام رسیده است. در مرحله اول شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب به علت کارشکنی شرکت ژاپنی و فسخ قرارداد، تولید روزانه 50 هزار بشکه را محقق کرد و در مرحله دوم شرکت مهندسی و توسعه نفت(متن) به علت تعلل شرکت چینی، طرح افزایش تولید با ظرفیت 60 هزار بشکه را به اجرا درآورد.
در ادامه این نامه عنوان شده است: در مجموع تا پاییز 95 تولید از میدان آزادگان جنوبی به 110 هزار بشکه در روز میرسد که این مهم با استفاده از توان داخلی محقق شده است. در نتیجه از نظر فنی و فناوری توانمندی شرکتهای داخلی به نحوی است که نیاز به واگذاری این میدان نفتی به شرکتهای خارجی را از بین میبرد.
این دانشجویان بسیجی اعلام کردند: مستحضر هستید که توانمندی در توسعه میدان نفتی آزادگان حتی به این جا نیز ختم نمیشود؛ آن جا که یک شرکت نفتی داخلی میدان یاران شمالی را در مجاورت میدان آزادگان جنوبی، توسعه داده است و علاوه بر عملیات فنی، مسئولیت تامین مالی آن را نیز با موفقیت به اجرا گذارده است. در نتیجه علاوه بر توانمندیهای فنی، شرکتهای داخلی میتوانند از عهده تامین مالی پروژه نیز بر آیند و در این زمینه نیز نیازی به جذب سرمایه خارجی دیده نمیشود. به علاوه به علت هزینه توسعه و تولید پایین این میدان، سرمایهگذاری در آن بسیار سودآور است و سرمایههای داخلی فراوانی برای آن وجود دارد.
در ادامه این نامه آمده است: منابع بانکی و بازار سرمایه دو زمینه اصلی برای تامین مالی این پروژه سودآور تلقی میشود. در این زمینه، صندوقهای سرمایهگذاری پروژه و اوراق صکوک دو ابزاری است که از طریق بازار سرمایه میتواند تامین مالی پروژه را محقق کند. همچنین فروش اوراق مشارکت نفتی به مبلغ 5000 میلیارد تومان در اسفند 94 طی مدت کمتر از یک ساعت به خوبی ظرفیت بالای جذب سرمایههای مردمی را در بستر بازار سرمایه نشان میدهد.
در این نامه عنوان شد: با این حال آن وزارتخانه قصد دارد تا میدان آزادگان جنوبی را به یکی از غیرقابل اطمینانترین شرکتهای طرف قرارداد با شرکت ملی نفت واگذار کند که گوشهای از سابقه این شرکت در زمان حضورش در ایران، بیانگر این موضوع است: خیانت در اولویتبندی فازهای میدان گازی پارس جنوبی که منجر به محروم ماندن ایران از لایههای مشترک پارس جنوبی به مدت ده سال، برداشت از لایه مستقل به جای میدان مشترک و عقب ماندن ایران از قطر در برداشت از لایه مشترک پارس جنوبی شده است.
در ادامه این نامه آمده است: همچنین پرداخت رشوه برای دریافت پروژه نفتی در ایران که منجر به محکومیت این شرکت در دادگاههای بینالمللی شده است. برنامهریزی نادرست برای تولید از میدان سیری A و E که باعث افت تولید زودهنگام از این میادین و آسیب به آنها شده است. بسیاری از صفحات دفتر فعالیت شرکت توتال در ایران، بیانگر چنین خیانت هایی به کشور است. فراهم آوردن فرصت حضور این شرکت در زمینه توسعه میادین نفتی می تواند ضررهای جدیدی بر کشور تحمیل نماید و عزت ملی را لگدمال کند.
دانشجویان بسیجی اعلام کردند: در نتیجه جای این پرسش باقی است که چرا به جای بکارگیری از نیروی توانمند و متعهد داخلی، باید از کسانی استفاده کرد که در گذشته به کشور خیانت کردهاند؟ از حضرتعالی تقاضا داریم همانطور که در سال 93 دستانِ اهمالکارِ خارجیها را از توسعه این میدان کوتاه کردید با جلوگیری از ورود دوباره شرکتهای خارجی در آزادگان به خصوص توتال، بدعهد فرصت رشد و شکوفایی شرکتهای داخلی را فراهم کرده و مانع صدمه دیگری بر کشور شوید.