به گزارش مشرق، چند روز جمله ای از برانکو ایوانکوویچ سرمربی پرسپولیس منتشر شده بود مبنی بر اینکه چرا قرارداد کارلوس کی‌روش را منتشر نمی کنید. این جمله اگر چه غلط نیست و به نوعی اعتراض برانکو در مورد افشای دستمزدش بود اما در لفافه آغاز دور جدید حملات برانکو به کی روش هم محسوب می شد.
پرفسور را که اینگونه او را نمی‌شناختیم مشخص است که با مشاورانی مشورت می کند که نظراتشان با سبک مربیگری و زندگی برانکوی جنتلمن همخوانی ندارد.
امروز اما دور دوم کنایه های ایوانکوویچ مثل موج دوم حمله در فوتبال شروع شد و برانکو در حالی که عینکش را جابه جا می کرد، ابتدا از دعوت محمد انصاری به تیم ملی تعجب کرد و بعد دوباره انگشت گذاشت روی مرکز پزشکی فیفا که کی روش در چند ماه گذشته درگیری زیادی با مسئولان فدراسیون در این خصوص داشت. بحث برانکو این بود که انصاری چون در ایفمارک تست پزشکی داده لابد نباید توسط کی روش به تیم ملی دعوت شود.
کی‌روش در محاصره مثلث برانکو!
سه حمله متلکی از برانکو به کی‌روش که هر سه هدفمند بود برای ما که برانکو را بی‌حاشیه می‌شناسیم عجیب به نظر می‌رسد. درخواست اعلام دستمزد کی‌روش برای مقایسه بود و تحمیل این ماجرا که این مربی حقوق بسیار بالایی می گیرد. تعجب از دعوت انصاری اشاره به آن داشت که بازیکن را من می سازم و کی روش استفاده می کند و در نهایت انگشت اشاره برانکو روی ایفمارک دوباره مخالفان کی روش را به صدر اخبار هدایت کرد.
سئوال این است که آیا برانکو در حال تله گذاری برای کی‌روش است و می خواهد خندقی بکند و او را به آن خندق بکشاند؟ برانکو از منظر فنی، از نظر حقوق و دستمزد و از نظر مخالفان خیلی ریز کی روش را زده است. در واقع این یک محاصره مثلثی بود که توسط برانکو رخ داد؛ آن هم دو هفته مانده به دیدار تیم ملی فوتبال ایران با قطر!
این اتفاق اصلا اتفاق مطلوبی نیست و می تواند جنگ دوباره ای درست و کی‌روش را وادار به پاسخگویی کند؛ آن هم پس از اینکه با اعتراض همین برانکو و به دلیل اینکه پرسپولیس اردوی اوکراین را در پیش داشت، اردوی تیم ملی ایران لغو شد و عملا کی‌روش زمان زیادی را از دست داد.
برانکو پرچم را از امیر قلعه نویی و مایلی کهن گرفت!
کی‌روش حالا باید تمرکزش را روی تیم ملی بگذارد و بدون هیچ حرفی کارش را انجام دهد. خود کی‌روش هم همین را گفت. او حتی غرولند هم نکرد چون فرصت نداشت، چون نمی‌توانست وقتش را برای این مطالب تلف کند، چون طلای زمانش رو به پایان است. او دو هفته زمان دارد و باید همه تاکتیک هایش را ملکه ذهن بازیکنانش کند. او باید همه چیز را به بهترین شکل ممکن ردیف کند. با این وجود برانکو حالا پرچمدار متلک پرانی به کی‌روش شده و پرچم را از امیر قلعه نویی و محمد مایلی کهن که پیش از او پرچم را در اختیار داشتند گرفته است. شاید هم مثل دوی امدادی، چوب را به یکدیگر قرض داده اند.
برانکو یا همه دوستان و مشاورانش یک نکته را فراموش کرده اند که زمان زیادی تا بازی با قطر نداریم و هر حرف آنها سندی می‌شود برای بحث های آینده؛ همانطور که حرف امیر قلعه نوعی سند شد. همان حرف ها که قبل از بازی با عراق بر زبان آورد و تا مدت ها با کی روش، هواداران تیم ملی، تیموریان و نکونام درگیر شد.
کی روش تنها ۴۸ ساعت بعد از بازی با عراق در مصاحبه ای رسمی چنین گفت: «قلعه نویی این موضوع را رهبری کرد و روند تحریم کردن بازیکنان ملی پوش را از قبل از جام جهانی آغاز کرد در حالی که با من توافق کرده بود که بازیکنان را در زمان‌های لازم در اختیار تیم ملی قرار دهد. شما چه چیزی از این کارها به دست می‌آورید؟ هیچ چیز!»
او آن زمان امیر قلعه نویی را رهبر مخالفان تیم ملی خواند و البته امروز برانکو هم حرف‌هایی می‌زند که بی‌شباهت به حرف‌های امیر قلعه نویی نیست.
حالا برانکو همان مسیر را می رود؛ در حالیکه پیروزی بر قطر و نهایتا صعود به جام جهانی برای همه فوتبال ایران دستاورد دارد، برای پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی، مدیران این فوتبال و البته همه هوادارانی که چشم امید دارند به صعود به مرحله دوم در جام جهانی.
این به ضرر پرسپولیس هم هست
شاید بهتر است خود برانکو که باهوش است و جنتلمن نه بهانه به دست کسی بدهد و نه عاملی باشد برای به هم خوردن تمرکز سرمربی تیم ملی. ادبیات متلک پرانی هم چیز خوبی نیست که او آن را به عنوان سوغات به کشور خودش از ایران ببرد. این قصه دو سر باخت است، همانطور که در جام ملت های آسیا هم ایران باخت و هم در ادامه استقلال شکست خورد. این برای پرسپولیس هم خوب نیست که سرمربی اش در گیر کشمکش برای تیم ملی باشد و با سرمربی آن در جدل.
پرفسور را که اینگونه او را نمی‌شناختیم مشخص است که با مشاورانی مشورت می کند که نظراتشان با سبک مربیگری و زندگی برانکوی جنتلمن همخوانی ندارد.
امروز اما دور دوم کنایه های ایوانکوویچ مثل موج دوم حمله در فوتبال شروع شد و برانکو در حالی که عینکش را جابه جا می کرد، ابتدا از دعوت محمد انصاری به تیم ملی تعجب کرد و بعد دوباره انگشت گذاشت روی مرکز پزشکی فیفا که کی روش در چند ماه گذشته درگیری زیادی با مسئولان فدراسیون در این خصوص داشت. بحث برانکو این بود که انصاری چون در ایفمارک تست پزشکی داده لابد نباید توسط کی روش به تیم ملی دعوت شود.
کی‌روش در محاصره مثلث برانکو!
سه حمله متلکی از برانکو به کی‌روش که هر سه هدفمند بود برای ما که برانکو را بی‌حاشیه می‌شناسیم عجیب به نظر می‌رسد. درخواست اعلام دستمزد کی‌روش برای مقایسه بود و تحمیل این ماجرا که این مربی حقوق بسیار بالایی می گیرد. تعجب از دعوت انصاری اشاره به آن داشت که بازیکن را من می سازم و کی روش استفاده می کند و در نهایت انگشت اشاره برانکو روی ایفمارک دوباره مخالفان کی روش را به صدر اخبار هدایت کرد.
سئوال این است که آیا برانکو در حال تله گذاری برای کی‌روش است و می خواهد خندقی بکند و او را به آن خندق بکشاند؟ برانکو از منظر فنی، از نظر حقوق و دستمزد و از نظر مخالفان خیلی ریز کی روش را زده است. در واقع این یک محاصره مثلثی بود که توسط برانکو رخ داد؛ آن هم دو هفته مانده به دیدار تیم ملی فوتبال ایران با قطر!
این اتفاق اصلا اتفاق مطلوبی نیست و می تواند جنگ دوباره ای درست و کی‌روش را وادار به پاسخگویی کند؛ آن هم پس از اینکه با اعتراض همین برانکو و به دلیل اینکه پرسپولیس اردوی اوکراین را در پیش داشت، اردوی تیم ملی ایران لغو شد و عملا کی‌روش زمان زیادی را از دست داد.
برانکو پرچم را از امیر قلعه نویی و مایلی کهن گرفت!
کی‌روش حالا باید تمرکزش را روی تیم ملی بگذارد و بدون هیچ حرفی کارش را انجام دهد. خود کی‌روش هم همین را گفت. او حتی غرولند هم نکرد چون فرصت نداشت، چون نمی‌توانست وقتش را برای این مطالب تلف کند، چون طلای زمانش رو به پایان است. او دو هفته زمان دارد و باید همه تاکتیک هایش را ملکه ذهن بازیکنانش کند. او باید همه چیز را به بهترین شکل ممکن ردیف کند. با این وجود برانکو حالا پرچمدار متلک پرانی به کی‌روش شده و پرچم را از امیر قلعه نویی و محمد مایلی کهن که پیش از او پرچم را در اختیار داشتند گرفته است. شاید هم مثل دوی امدادی، چوب را به یکدیگر قرض داده اند.
برانکو یا همه دوستان و مشاورانش یک نکته را فراموش کرده اند که زمان زیادی تا بازی با قطر نداریم و هر حرف آنها سندی می‌شود برای بحث های آینده؛ همانطور که حرف امیر قلعه نوعی سند شد. همان حرف ها که قبل از بازی با عراق بر زبان آورد و تا مدت ها با کی روش، هواداران تیم ملی، تیموریان و نکونام درگیر شد.
کی روش تنها ۴۸ ساعت بعد از بازی با عراق در مصاحبه ای رسمی چنین گفت: «قلعه نویی این موضوع را رهبری کرد و روند تحریم کردن بازیکنان ملی پوش را از قبل از جام جهانی آغاز کرد در حالی که با من توافق کرده بود که بازیکنان را در زمان‌های لازم در اختیار تیم ملی قرار دهد. شما چه چیزی از این کارها به دست می‌آورید؟ هیچ چیز!»
او آن زمان امیر قلعه نویی را رهبر مخالفان تیم ملی خواند و البته امروز برانکو هم حرف‌هایی می‌زند که بی‌شباهت به حرف‌های امیر قلعه نویی نیست.
حالا برانکو همان مسیر را می رود؛ در حالیکه پیروزی بر قطر و نهایتا صعود به جام جهانی برای همه فوتبال ایران دستاورد دارد، برای پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی، مدیران این فوتبال و البته همه هوادارانی که چشم امید دارند به صعود به مرحله دوم در جام جهانی.
این به ضرر پرسپولیس هم هست
شاید بهتر است خود برانکو که باهوش است و جنتلمن نه بهانه به دست کسی بدهد و نه عاملی باشد برای به هم خوردن تمرکز سرمربی تیم ملی. ادبیات متلک پرانی هم چیز خوبی نیست که او آن را به عنوان سوغات به کشور خودش از ایران ببرد. این قصه دو سر باخت است، همانطور که در جام ملت های آسیا هم ایران باخت و هم در ادامه استقلال شکست خورد. این برای پرسپولیس هم خوب نیست که سرمربی اش در گیر کشمکش برای تیم ملی باشد و با سرمربی آن در جدل.
