به گزارش مشرق، علیرضا فغانی و محمدرضا منصوری داور و کمک داور بین‌المللی فوتبال کشورمان که به همراه رضا سخندان فینال مسابقات فوتبال المپیک 2016 ریو را قضاوت کردند در خصوص این موفقیت بزرگ و همچنین مسائل مرتبط با این موضوع صحبت هایی کردند که گزیده آن را در زیر می‌خوانید:
* قضاوت در فینال المپیک 2016 ما را غافلگیر نکرد
* با مطلبی که سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا برای ما نوشت به خودمان بالیدیم
* بالاخره داوران در روز عروسی هم دیده شدند
* خوشحالم با قضاوت در فینال المپیک پاسخ فداکاری‌های نزدیکمان را دادیم
* قضاوت در دربی برای من مثل سایر بازیهاست
* در کنفرانس‌های خبری اولین جمله مربیان حمله به داوران است
* با اینکه ناملایمت‌های زیادی علیه ما وجود دارد اما با انگیزه بیشتری در مسابقات بین المللی قضاوت کردیم
* بعد از پایان داوری‌ام دوست دارم به بحث مدیریت فوتبال ورود کنم
* اگر زمان به عقب برگردد فوتبالیست می‌شوم نه داور
با توجه به تجربیاتی که در دوره‌های قبل داشتیم معمولا یک داور و یک کمک داور ایرانی در تورنمنت‌های مختلف حضور داشتند اما خوشبختانه در سالهای اخیر با توجه به پتانسیلی که داوری کشورمان داشته است ما در همه تورنمنت‌ها به عنوان یک تیم کامل دعوت شدیم. در دوره‌های اول همراه با آقایان سخندان و کامرانی فر کار می کردیم اما بعد از مشکلات جسمانی که برای کامرانی فر به وجود آمد و داوری را ادامه نداد آقای ابوالفضلی جایگزین او شد. ما با این تیم در جام ملت‌های آسیا 5 بازی قضاوت کردیم و حتی فینال را هم سوت زدیم. بعد از جام ملتها منصوری جایگزین ابوالفضلی شد و در جام باشگاه های جهان و المپیک عملکرد رضایت بخشی داشتیم. البته خودمان فکر نمی‌کردیم که در المپیک بتوانیم فینال را قضاوت کنیم. اما قبل از آن به همکارانم گفتم که چون فینال جام باشگاه‌های جهان را سوت زده بودیم دیگر دو فینال مهم را به داوران یک کشور نمی‌دهند. با این همه تمرکز خودمان را گذاشتیم تا هر تعداد بازی به ما دادند عملکرد خوبی داشته باشیم تا جزو کاندیداهای جام جهانی 2018 قرار بگیریم. ما خوشبختانه دو بازی خوب در المپیک سوت زدیم و همه چیز دست به دست هم داد تا بتوانیم فینال را قضاوت کنیم . خوشبختانه اعتماد خوبی به ما شد و فینال را قضاوت کردیم البته با قضاوت در فینال المپیک غافلگیر نشدیم چرا که از نظر روحی و بدنی آمادگی قضاوت این بازی را داشتیم.
بعد از بازی آیا حرف خاصی مطرح شد؟
بوساکا رئیس کمیته داوران اسیا وقتی زمان شام در حال سخنرانی بود گفت که شاید چون دو تیم از دو قاره مختلف به فینال آمده داوری بازی را به داوران آسیایی دادند اما وقتی که دومین داوری تورنمنت معتبر به داوران آسیایی رسید این یعنی اینکه برای ما کیفیت مهم است. خوشبختانه رضایت خوبی از ما داشتند اما چیزی که وجود دارد این است که کار ما برای جام جهانی 2018 تمام شده نیست چرا که لیست داوران تا جام جهانی لیست بازی است که هرگونه تغییری در آن امکان پذیر خواهد بود. شاید تا روز آخر اتفاقی برای داوران بیفتد و به همین دلیل نمی‌توان از حالا عنوان کرد که داوران جام جهانی انتخاب شدند. با این همه امیدوارم بتوانیم روندی که داریم را ادامه دهیم.
سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا سه داور ایرانی حاضر در المپیک را افتخار داوران آسیا دانست. اینکه اولین قضاوت یک تورنمنت معتبر توسط داوران آسیایی با سوت شما انجام شد آیا فشاری روی شما آورد یا نه؟
به هر حال یکسری مسائل به آدم انرژی می‌دهد. ما کارمند شهرداری هستیم و سخندان هم در آموزش و پرورش کار می‌کند. وقتی اسامی داوران فینال اعلام شد سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا این مطلب را زد به خودمان بالیدیم. حتی شمس المائدین رئیس دپارتمان داوری آسیا و یکسری از ناظران و اعضای داوری آسیا به ما پیام‌های محبت آمیزی دادند که باعث افتخار ما بود. حتی دبیرکل AFC و خود شیخ سلمان نیز پیام تبریک دادند که این مسائل وظیفه ما را سنگین تر کرد. از طرف دیگر محمد باقر قالیباف شهردار تهران در صفحه شخصی خود پیام محبت آمیزی به ما داد و حتی عبداللهی معاون اجتماعی شهرداری تهران هم پیام دلگرم کننده‌ای به ما داد که این مسائل ما را به آینده امیدوارتر کرد. از همه آنها تشکر می‌کنیم حتی بعد از اینکه بازی را به خوبی قضاوت کردیم شیخ سلمان سه نامه جداگانه به ما سه نفر داد و از ما تشکر ویژه ای کرد. این مسائل به ما انرژی خوبی داد و بعد از آن هم آقای روحانی رئیس جمهور محترم در پیامشان از همه و حتی داوران حاضر در المپیک هم تشکر کردند که این مسئله به ما انگیزه زیادی داد. خوشحال شدیم که جامعه داوری هم دیده شد و به قول معروف ما در روز عروسی هم دیده شدیم!
مهمترین تماسی که برزیل با شما گرفته شده از طرف چه کسی بود؟
در وهله اول ما هر روز با خانواده در ارتباط بودیم و قوت قلب خوبی به ما می‌دادند. خود من هر روز با دختر سه سال و نیمه‌ام در ارتباط بودم اما تمام تبریک‌هایی که بعد از فینال به ما ارسال شد به ما قوت قلب می‌داد. باید از علی خسروی که سخنگوی کانون داوران است تشکر کنم که همواره مسائل مثبت داوران را دنبال می‌کند. همچنین از استاد منوچهر نظری که با ما تماس اینترنتی داشت و هر بار که به ما زنگ می‌زد از شدت شوق گریه می‌کرد. باید بگویم قبل از رفتن به المپیک بر حسب وظیفه با یکسری از بزرگان ارتباط گرفتیم و از آنها رخصت گرفتیم. من به دیدار حکمت شعار که در بستر بیماری بود تماس گرفتم و او با آن حالت بیمارش گفت اگر می‌خواهی من را خوشحال کنی باید فینال المپیک را قضاوت کنی و خوشحال بودم که این اتفاق افتاد و اولین پیامی که بعد از فینال دادم به او بود. باید بگویم بعد از ارتباط با خانواده‌ام تمام این تماس ها برای ما خوشحال کننده بود. این را هم اضافه کنم که قضاوت در فینال المپیک خستگی را از تن همه به در آورد چرا که پدرم گفت که قضاوت در بازی فینال خستگی چندین ساله را از تنم به در کرد. البته همسرم قبل از اینکه به برزیل برویم گفت که به دلم افتاده شما در این مسابقات تا مراحل بالا خواهید رفت. خوشحالم که با قضاوت در فینال پاسخی به فداکاری‌های نزدیکانم دادم.
کولینا داور آرامی بود اما ما در همه تورنمنت هایی که می‌رویم از ایران ناظری وجود ندارد اما امیدوارم در آینده این اتفاق بیفتد. البته خوشبختانه اسفندیار بهارمست را آنجا داریم و او به عنوان مدرس قاره آمریکایی شمالی و جنوبی فعالیت می‌کند. او به ما همیشه لطف دارد اما این را هم باید بگویم که به جز مسائل بدنی باید موارد روحی و حتی برخورد با بازیکنان را در نظر داشته باشید که خوشبختانه اسفندیار بهارمست با توجه به اینکه هم زبان ماست این مسائل را به ما گوشزد می‌کند که اگر مقابل بازیکنان آمریکایی جنوبی کوتاه بیایید و یا اصطلاحا شل بگیرید آنها سوار بر داور می‌شوند. اگر کسی به صورت حرفه‌ای فوتبال ببیند متوجه تفاوت قضاوت در اروپا و آمریکای جنوبی می‌شود. در بازی‌های آمریکای جنوبی همیشه درگیری و تنش وجود دارد اما بازی‌های اروپایی شسته و رفته انجام می‌شد.
یک صحنه جالب هم از قضاوت شما ثبت شد و آن زمانی است که بر سر گابریل بازیکن تیم امید برزیل فریاد می‌زنید.
در آن صحنه بازیکن برزیل فریاد زد و من هم در پاسخ به او بر سرش فریاد کشیدم که عکاسان آن را ثبت کردند.
این شایعه مطرح شده که قضاوت در دربی 83 پاداش قضاوت شما در فینال المپیک است. این موضوع را تائید می‌کنید؟
در یک روزنامه معروف مطلبی در این باره مطرح شد که قضاوت دربی پاداش المپیک است اما قضاوت در دربی پاداش نیست. دربی یک بازی مثل سایر بازیهاست که شاید برای مسئولان تیم‌ها حساس باشد اما برای برگزار کنندگان و داوران فرقی با سایر بازیها نمی‌کند. البته شاید یک داور قضاوت در دربی را افتخار بداند اما برای من دربی مثل سایر بازیها و یک بازی معمولی است. فقط شاید توجه بیشتری به این بازی باشد و این موضوع باعث شود که کمی از لحاظ کیفی بازی دچار افت شود. به همین دلیل من خیلی علاقه ندارم که دربی را سوت بزنم اما همواره تابع فدراسیون هستم و هر بازی در هر رده‌ای را به من بسپارند آنرا قضاوت خواهم کرد. حتی اگر با تیمی هم مشکل داشته باشم از تصمیم فدراسیون تمکین کردم. با این همه خیلی تمایل ندارم که دربی را قضاوت کنم. شما در خارج از کشور یک بازی را قضاوت می‌کنید و همه چیز تمام می‌شود اما در ایران به اشتباهات داوری زیاد پرداخته می‌شود. داوری در دربی برای داور ایرانی تا مدتها تبعات دارد. البته من دو دربی قضاوت کردم که زیاد حرف و حدیث نداشته است.
در فضای مجازی در این چند وقت مطالبی به صورت طنز عنوان شد ک شما که فینال المپیک را سوت زده‌اید قطعا نمی‌توانید بازی تیم‌های داخلی را قضاوت کنید. واقعا قضاوت در بازی‌های مهم بین‌المللی بر روی قضاوت‌های داخلی شما تاثیرگذار است؟
واقعا این طور نیست. خود من این طنزها را در فضای مجازی دیده‌ام اما موضوعی که وجود دارد این است که من در همه بازیها در هر سطحی که قضاوت کنم با همه تمرکز کار می‌کنم. زمانی که به جام جهانی 2014 رفتم مجله‌ای در شهرری مطلبی نوشته بود با عنوان از ری تا ریو. ما در زمین خاکی‌های شهرری از توابع گرفته تا مسابقات پایین‌تر قضاوت کردیم به امید روزی که پیشرفت کنیم و به مراحل بالاتر برویم. در مسابقات زیرگروه و لیگ‌های پایین قضاوت کردیم به امید روزی که به مسابقات لیگ برتر برسیم و بعد هم نگاه ما به مسابقات بین‌المللی بود. زیاد درجا نزدم و خوشبختانه پیشرفت‌هایم سریع اتفاق افتاد اما داورانی داریم که چند سال است در لیگ دست اول باقی ماندند. خوشبختانه ترقی ما ادامه داشت به طوریکه در سالهای اخیر یک تیم داوری کامل از ایران حضورداشته است. همیشه طوری کار کردیم که زنگ تفریح نباشیم.
همیشه درباره شما انتقادی وجود دارد و آن این است که نگاه از بالا به پایین دارید و در لیگ ایران مغرورانه قضاوت می‌کنید. شفاف بگویید که این موضوع را قبول دارید یا خیر؟
در کشور ما هر جوری شما کار کنید حرفی در مورد شما وجود دارد اما خودم به شخصه نقدهایی را که منصفانه است را قبول دارم. شما ببینید که همیشه در فوتبال ایران و در کنفرانس‌های خبری که مربیان انجام می‌دهند اولین جمله آنها حمله به مربیان است. البته این را هم بگویم که برخی کارها در داخل کشور و برخی حرفها که مطرح می‌شود باعث شده تا انگیزه من در خارج از کشور و در قضاوت‌ها بیشتر شود و بارها پاسخ این ناملایمت‌ها را با عملکردم داده‌ام.
شما بگویید چه انتقادی به خودتان را قبول دارید؟
مدتی بود که می‌گفتند من با بازیکنان تند برخورد می‌کنم یا عصبی هستم و یا اینکه پرخاش می‌کنم که این ها با بالا رفتن سن اصلاح شد. در حال حاضر بیشتر بر روی مسائل تمرکزی کار می‌کنم اما باید بگویم من با خیلی از بازیکنان رفیق هستم و حتی با نام کوچک آنها را در زمین صدا می‌کنم و این موضوع هم باعث شده برخی از پیشکسوتان داوری به من انتقاد کنند. من با خیلی از بازیکنان لیگ برتر رابطه خوبی دارم. با این همه همواره حریم‌ها را باید رعایت کرد. شاید با بازیکنی شوخی کنم اما بر سر مسائل قانونی هیچ گاه کوتاه نمی‌آیم.
عملکرد ورزشکاران ایران در المپیک را چطور دیدید؟
ما هم مثل همه مردم از برد ورزشکاران ایرانی خوشحال شده و از باخت آنان ناراحت می‌شدیم. اما کشتی که حسن یزدانی گرفت برای ما واقعا لذت بخش بود. ما کشتی‌های کشتی‌گیر روس را از هما ابتدا دیدیم و همان طور که در فوتبال عنوان ضد فوتبال وجود دارد آن کشتی گیر روسیه‌ای هم ضد کشتی، کشتی می‌گرفت. واقعا برد یزدانی برای ما لذت بخش بود. البته به دلیل اینکه باید تمرکز خودمان را حفظ می‌کردیم فرصت نشد از اردوی خودمان جدا شویم و بازیها را ببینیم.
شرایط الان به گونه‌ای شده که داوری فوتبال ایران را با نام فغانی می‌شناسند. آیا قصد دارید پس از دوران داوری وارد عرصه اجرایی شوید یا خیر؟
سمت گرفتن در داوری بین‌المللی بستگی به ارتباط بین‌المللی کشورها دارد اما در بحث تدریس باید بگویم در تورنمنت‌هایی که می‌رویم از ما داوران سن و سال دارتر برای الگوی داوران جوان استفاده می‌شود. در بحث تدریس و نظارت می‌توانم وارد شوم اما تصمیم دارم بعد از اینکه داوری‌ام تمام شد در بحث داوری کار نکنم تا بیشتر به خانواده ام برسم. البته من الان می‌گویم که بعد از دوران داوری از داوری کلا می‌روم اما شاید آن زمان نروم و حتی نتوانند بیرونم کنند! به دلیل دردسرهایی که دارد از کار اجرایی در داوری خوشم نمی‌آید ولی بحث تدریس فرق می‌کند چرا که حوصله دردسر ندارم. البته بگویم که بیشتر دوست دارم در بحث مدیریت فوتبال ورود کنم.
گلایه‌ای به حقی از بی توجهی به داوران فینال المپیک 2016 مطرح کردید. چه زمانی قرار است داوران ما ارزشگذاری به شخصیت حقیقی و حقوقی‌شان را ببینند؟
ما که دوست نداریم مزاحم کسی بشویم. اما بیشتر به دنبال این هستیم که کارمان را درست انجام دهیم تا نگاه به داوری درست شود. البته از گذشته شعاری وجود داشته که داوری عشق است و برای پول نیست اما من این موضوع را قبول ندارم. داوران فوتبال همانند یک فوتبالیست حرفه‌ای وقت می‌گذارند و تمرین می‌کنند. ورزشکاران المپیکی که مقامی کسب کردند گرفتن پاداش حقشان است و نوش جانشان. حتی من معتقدم به ورزشکارانی که مدال هم نگرفتند باید هدیه داده شود چرا که آنها هم زحمت کشیدند اما به هر دلیلی نتوانستند مقام کسب کنند. باید ورزشکاران از لحاظ مادی بی نیاز شوند. این مسائل چرا نباید برای داورها وجود داشته باشد. مسائل داوری از لحاظ مالی هیچ چیزی ندارد و شاید اگر زمان به عقب برگردد به دنبال داوری نروم و فوتبالیست شوم و آنرا ادامه دهم. مبلغی که در المپیک به ما دادند مبلغ بسیار ناچیزی است و حتی داوری که به جام جهانی می‌رود نزدیک به 150 میلیون تومان پاداش می‌گیرد که به دلیل شرایطی که وجود دارد ما هنوز این پول را هم نگرفته‌ایم. حالا شما قضاوت کنید که یک بازیکن درجه سه در فوتبال سالی 400-500 میلیون تومان پول می‌گیرد تمام درآمدهای ما از قضاوت‌های مختلف را جمع کنید به اندازه نصف قرارداد یک بازیکن فوتبال در یک سال هم نمی‌شود. به هر حال مسائل مالی هم مهم است.
اگر صحبت خاصی در پایان دارید بگویید؟
باید از خانواده‌ام که زحمت زیادی برام کشیدند تشکر
کنم وهمچنین ممنون همسرم هستم که در این مدت فداکاری زیادی انجام داده است.
از دکتر صفوی شهردار منطقه 20 و آقای نامداری معاون اجتماعی شهرداری منطقه
20 که کمال همکاری را با ما دارند تشکر می‌کنم که با همه نبودن‌ها و
تمرین‌های مستمر ما، ما را تحمل می‌کنند. همچنین از آقای رضایی ریاست
سازمان ورزش شهرداری تشکر می‌کنم که زمین را در اختیار ما قرار داده است تا
مشکلی برای تمرین کردن نداشته باشیم.
