به گزارش مشرق، ناصر محمدخانی، ستاره دهه 60 فوتبال ایران که سال‌ها برای تیم ملی و باشگاه پرسپولیس توپ می‌زد در خصوص شرایط فوتبال ایران، بازی با قطر، پیشرفت فوتبال در حوزه خلیج فارس و صعود به جام جهانی به صحبت پرداخت که مشروح آن در زیر می‌آید:
تیم ملی باید روز پنجشنبه مقابل قطر در مرحله مقدماتی جام جهانی به میدان برود. شما شرایط را چطور می‌بینید؟
به نظر من تیم ملی باید با قدرت وارد زمین شود، بازی را ببرد و از زمین بیرون بیاید. کار دیگری در این بازی نداریم که انجام دهیم.
اما کارلوس کی‌روش و بازیکنان تیم ملی با احتیاط زیادی در مورد این دیدار صحبت می‌کنند.
ببینید، اگر قرار است ما به جام جهانی صعود کنیم، باید با قدرت وارد بازی‌ها شویم. قرار نیست از تیم‌هایی مثل قطر یا چین هم بترسیم. اینها که تیم‌های درجه دو آسیا هم نیستند. اگر می‌خواهیم محتاط باشیم، حداقل به زبان نیاوریم که مردم فکر کنند تیم ملی توان پیروزی مقابل قطر را هم ندارد. مگر ما در تورنمنت مهمی مثل جام ملت‌ها همین قطر را شکست ندادیم؟ پس ترس دیگر چه صیغه‌ای است؟ احتیاط دیگر چیست؟ تیم باید به زمین برود و با برد به رختکن برگردد.
البته قطر در این سال‌ها پیشرفت زیادی داشته است. قبول دارید؟
بله، آنها مربی و بازیکن شاخص آوردند، روی تیم‌های پایه‌شان کار کردند و دست روی دست نگذاشته‌اند. شما می‌دانید به چند بازیکن از نقاط مختلف دنیا تا به حال تابعیت داده‌اند؟ حتی در فوتبال پایه هم مشغول وارد کردن بازیکنان مستعد هستند، ولی هنوز به سطح فنی ایران و سایر کشورهای صاحب‌نام در آسیا نرسیده‌اند. قطری‌ها یک حریف جدی هستند، اما باز هم لازم نیست نگران‌شان باشیم.
فکر می‌کنید صعود راحتی به جام جهانی داشته باشیم؟
بله از نظر من ما امتیازات خیلی خوبی می‌گیریم و به جام جهانی می‌رویم. البته از الان زود است که در مورد این مسائل حرف بزنیم. فعلاً باید بازی به بازی جلو برویم. الان هر بازی شده یک فینال. اول باید همین قطر و چین را شکست بدهیم و بعد در مورد صعود حرف بزنیم. کره‌جنوبی می‌تواند برای‌مان دردسر درست کند، اما حریف ما قطر و چین نیستند. به‌هرحال فکر می‌کنم هنوز کار سخت‌مان شروع نشده و باید در ابتدا از مانع قطر و چین عبور کنیم تا برسیم به بازی‌های مهم. صعود به جام جهانی نه آسان است و نه آن‌قدر سخت که بگوییم اصلاً نمی‌توانیم صعود کنیم.
شما چند سالی در کشور قطر هم فوتبال بازی کردید و هم اقامت داشتید. جو فوتبالی در این کشور چطور است؟
در وهله اول باید بگویم لیگ بسیار خوب، منظم و حرفه‌ای دارند. بارها دیده و شنیده‌ام که مسئولان عالی‌رتبه کنفدراسیون فوتبال آسیا از امکانات فوتبال قطر به عنوان حرفه‌ای‌ترین و بهترین امکانات در قاره آسیا نام برده‌اند. تیم ملی‌شان فعلاً چندان قدرتمند نیست، اما با این روند بدون شک در پنج شش سال آینده به جمع مدعیان اصلی در آسیا اضافه خواهد شد. من با چشم خودم، پیشرفت گام به گام فوتبال قطر را دیدم. آنها همان دهه 60 که ما فوتبال بازی می‌کردیم هم به فکر جذب بازیکنان خوب خارجی بودند و حالا کارشناسان و مدیران خارجی آورده‌اند تا لیگ‌شان منظم برگزار شود. زیرساخت مناسب به همراه تفکرات حرفه‌ای و مخارج متفکرانه در زمینه فوتبال باعث شده قطر به‌دنبال یک پوست‌اندازی باشد. در ایران هم پول خرج می‌شود، اما ببینید چقدر بی‌نظم است، آنجا اما این‌طور نیست. هنوز پرسپولیس و استقلال که نماد فوتبال ایران هستند، در ورزشگاه ملی ما فوتبال بازی می‌کنند، اما در قطر برنامه‌ریزی و تشکیلات منسجم و بهتر است.
حضور بازیکن و مربی حرفه‌ای چه تأثیری بر روند کاری قطر دارد؟
وقتی یک بچه، بازیکنی مثل ژاوی را در کشور خودش ببیند، مشخصاً به فوتبال علاقه نشان می‌دهد و تلاش می‌کند که در این رشته به بهترین درجات برسد. با جذب مربیان خارجی، بازیکنان قطری تمرینات به‌روز را تجربه می‌کنند و ذهن‌شان حرفه‌ای می‌شود. اگر می‌بینید قطری که سال‌ها قبل می‌آمد و خیلی راحت به ایران می‌باخت، اما امروز طوری شده که باعث می‌شود مربیان با احتیاط در مورد نام این تیم صحبت کنند، دلیلش همین مسائل است.
به نظر شما شرایط آماده‌سازی تیم ملی برای حضور در چنین تورنمنت مهمی درست و اصولی بود؟
من می‌دانم که کارلوس کی‌روش دوست داشت شرایط بهتری بسازد. دوست داشت تیم ملی را به اردوی بهتری ببرد، چندین بازی تدارکاتی سطح بالا برگزار کند، اسپانسرهای خوبی در کنار تیم خودش ببیند، حمایت‌های بیشتری داشته باشد و همیشه، همه بازیکنان را صحیح و سالم از باشگاه‌ها تحویل بگیرد. فدراسیون در این زمینه نباید هیچ بهانه‌ای به دست کی‌روش می‌داد ولی حالا دیگر حرف زدن در مورد این مسائل خیلی دیر شده و باید با شرایطی که داریم، با حمایت بیشتر به مصاف حریفان برویم.
چه پیشنهادی برای کی‌روش در این بازی دارید؟
باید تهاجمی بازی کند، اما نه به این شکل که دفاع کردن را از یاد ببرد. بازی تدافعی و محتاطانه مقابل قطر جواب نمی‌دهد، به‌خصوص که ما به گل‌های زده بیشتر احتیاج داریم. گل‌شماری بعدها به کار تیم ملی می‌آید. در این بازی اگر گل اول را زودتر بزنیم، می‌توانیم روی ضدحملات، بهتر مقابل حریف قرار بگیریم.
این بازی از سوی فدراسیون رایگان اعلام شده و حتماً تماشاگران زیادی راهی ورزشگاه آزادی می‌شوند. به نظر شما چنین مسئله‌ای می‌تواند روحیه بازیکنان قطر را به‌هم بریزد؟
لیگ قطر با اینکه زیرساخت‌های حرفه‌ای دارد، اما تماشاگر به خود نمی‌بیند. بهترین تیم‌های این لیگ، بیشتر از چهار پنج هزار هوادار ندارند. بازیکنان این تیم، حتی بازیکنان برزیلی و سایر خارجی‌های تیم ملی قطر اگر تماشاگران را در ورزشگاه ببینند، دلشوره می‌گیرند. قطعاً استرس نمی‌گذارد حواس‌شان به بازی باشد و به همین خاطر ایران بهتر و روان‌تر بازی خواهد کرد. امیدوارم تماشاگران مثل همیشه ورزشگاه را پر کنند و به تیم ملی روحیه بدهند.
فرزند شما هم مدتی در کشور قطر بازی می‌کرد. شرایط او چطور است؟
پسرم فوتبال را از آکادمی باشگاه الاهلی شروع کرد و دو فصل هم در لیگ ستارگان این کشور با پیراهن الاهلی به میدان رفت، ولی دو سال قبل از ناحیه آشیل پا دچار مصدومیت شد. یک جراح فرانسوی پای پسرم را جراحی کرد که کارش خیلی بد بود و عملش ناموفق شد. دوباره عمل کرد که باز هم خیلی خوب نشد. الان هم پشتش باد خورده و فکر نمی‌کنم دلش بخواهد به فوتبال ادامه بدهد.
تیم ملی باید روز پنجشنبه مقابل قطر در مرحله مقدماتی جام جهانی به میدان برود. شما شرایط را چطور می‌بینید؟
به نظر من تیم ملی باید با قدرت وارد زمین شود، بازی را ببرد و از زمین بیرون بیاید. کار دیگری در این بازی نداریم که انجام دهیم.
اما کارلوس کی‌روش و بازیکنان تیم ملی با احتیاط زیادی در مورد این دیدار صحبت می‌کنند.
ببینید، اگر قرار است ما به جام جهانی صعود کنیم، باید با قدرت وارد بازی‌ها شویم. قرار نیست از تیم‌هایی مثل قطر یا چین هم بترسیم. اینها که تیم‌های درجه دو آسیا هم نیستند. اگر می‌خواهیم محتاط باشیم، حداقل به زبان نیاوریم که مردم فکر کنند تیم ملی توان پیروزی مقابل قطر را هم ندارد. مگر ما در تورنمنت مهمی مثل جام ملت‌ها همین قطر را شکست ندادیم؟ پس ترس دیگر چه صیغه‌ای است؟ احتیاط دیگر چیست؟ تیم باید به زمین برود و با برد به رختکن برگردد.
البته قطر در این سال‌ها پیشرفت زیادی داشته است. قبول دارید؟
بله، آنها مربی و بازیکن شاخص آوردند، روی تیم‌های پایه‌شان کار کردند و دست روی دست نگذاشته‌اند. شما می‌دانید به چند بازیکن از نقاط مختلف دنیا تا به حال تابعیت داده‌اند؟ حتی در فوتبال پایه هم مشغول وارد کردن بازیکنان مستعد هستند، ولی هنوز به سطح فنی ایران و سایر کشورهای صاحب‌نام در آسیا نرسیده‌اند. قطری‌ها یک حریف جدی هستند، اما باز هم لازم نیست نگران‌شان باشیم.
فکر می‌کنید صعود راحتی به جام جهانی داشته باشیم؟
بله از نظر من ما امتیازات خیلی خوبی می‌گیریم و به جام جهانی می‌رویم. البته از الان زود است که در مورد این مسائل حرف بزنیم. فعلاً باید بازی به بازی جلو برویم. الان هر بازی شده یک فینال. اول باید همین قطر و چین را شکست بدهیم و بعد در مورد صعود حرف بزنیم. کره‌جنوبی می‌تواند برای‌مان دردسر درست کند، اما حریف ما قطر و چین نیستند. به‌هرحال فکر می‌کنم هنوز کار سخت‌مان شروع نشده و باید در ابتدا از مانع قطر و چین عبور کنیم تا برسیم به بازی‌های مهم. صعود به جام جهانی نه آسان است و نه آن‌قدر سخت که بگوییم اصلاً نمی‌توانیم صعود کنیم.
شما چند سالی در کشور قطر هم فوتبال بازی کردید و هم اقامت داشتید. جو فوتبالی در این کشور چطور است؟
در وهله اول باید بگویم لیگ بسیار خوب، منظم و حرفه‌ای دارند. بارها دیده و شنیده‌ام که مسئولان عالی‌رتبه کنفدراسیون فوتبال آسیا از امکانات فوتبال قطر به عنوان حرفه‌ای‌ترین و بهترین امکانات در قاره آسیا نام برده‌اند. تیم ملی‌شان فعلاً چندان قدرتمند نیست، اما با این روند بدون شک در پنج شش سال آینده به جمع مدعیان اصلی در آسیا اضافه خواهد شد. من با چشم خودم، پیشرفت گام به گام فوتبال قطر را دیدم. آنها همان دهه 60 که ما فوتبال بازی می‌کردیم هم به فکر جذب بازیکنان خوب خارجی بودند و حالا کارشناسان و مدیران خارجی آورده‌اند تا لیگ‌شان منظم برگزار شود. زیرساخت مناسب به همراه تفکرات حرفه‌ای و مخارج متفکرانه در زمینه فوتبال باعث شده قطر به‌دنبال یک پوست‌اندازی باشد. در ایران هم پول خرج می‌شود، اما ببینید چقدر بی‌نظم است، آنجا اما این‌طور نیست. هنوز پرسپولیس و استقلال که نماد فوتبال ایران هستند، در ورزشگاه ملی ما فوتبال بازی می‌کنند، اما در قطر برنامه‌ریزی و تشکیلات منسجم و بهتر است.
حضور بازیکن و مربی حرفه‌ای چه تأثیری بر روند کاری قطر دارد؟
وقتی یک بچه، بازیکنی مثل ژاوی را در کشور خودش ببیند، مشخصاً به فوتبال علاقه نشان می‌دهد و تلاش می‌کند که در این رشته به بهترین درجات برسد. با جذب مربیان خارجی، بازیکنان قطری تمرینات به‌روز را تجربه می‌کنند و ذهن‌شان حرفه‌ای می‌شود. اگر می‌بینید قطری که سال‌ها قبل می‌آمد و خیلی راحت به ایران می‌باخت، اما امروز طوری شده که باعث می‌شود مربیان با احتیاط در مورد نام این تیم صحبت کنند، دلیلش همین مسائل است.
به نظر شما شرایط آماده‌سازی تیم ملی برای حضور در چنین تورنمنت مهمی درست و اصولی بود؟
من می‌دانم که کارلوس کی‌روش دوست داشت شرایط بهتری بسازد. دوست داشت تیم ملی را به اردوی بهتری ببرد، چندین بازی تدارکاتی سطح بالا برگزار کند، اسپانسرهای خوبی در کنار تیم خودش ببیند، حمایت‌های بیشتری داشته باشد و همیشه، همه بازیکنان را صحیح و سالم از باشگاه‌ها تحویل بگیرد. فدراسیون در این زمینه نباید هیچ بهانه‌ای به دست کی‌روش می‌داد ولی حالا دیگر حرف زدن در مورد این مسائل خیلی دیر شده و باید با شرایطی که داریم، با حمایت بیشتر به مصاف حریفان برویم.
چه پیشنهادی برای کی‌روش در این بازی دارید؟
باید تهاجمی بازی کند، اما نه به این شکل که دفاع کردن را از یاد ببرد. بازی تدافعی و محتاطانه مقابل قطر جواب نمی‌دهد، به‌خصوص که ما به گل‌های زده بیشتر احتیاج داریم. گل‌شماری بعدها به کار تیم ملی می‌آید. در این بازی اگر گل اول را زودتر بزنیم، می‌توانیم روی ضدحملات، بهتر مقابل حریف قرار بگیریم.
این بازی از سوی فدراسیون رایگان اعلام شده و حتماً تماشاگران زیادی راهی ورزشگاه آزادی می‌شوند. به نظر شما چنین مسئله‌ای می‌تواند روحیه بازیکنان قطر را به‌هم بریزد؟
لیگ قطر با اینکه زیرساخت‌های حرفه‌ای دارد، اما تماشاگر به خود نمی‌بیند. بهترین تیم‌های این لیگ، بیشتر از چهار پنج هزار هوادار ندارند. بازیکنان این تیم، حتی بازیکنان برزیلی و سایر خارجی‌های تیم ملی قطر اگر تماشاگران را در ورزشگاه ببینند، دلشوره می‌گیرند. قطعاً استرس نمی‌گذارد حواس‌شان به بازی باشد و به همین خاطر ایران بهتر و روان‌تر بازی خواهد کرد. امیدوارم تماشاگران مثل همیشه ورزشگاه را پر کنند و به تیم ملی روحیه بدهند.
فرزند شما هم مدتی در کشور قطر بازی می‌کرد. شرایط او چطور است؟
پسرم فوتبال را از آکادمی باشگاه الاهلی شروع کرد و دو فصل هم در لیگ ستارگان این کشور با پیراهن الاهلی به میدان رفت، ولی دو سال قبل از ناحیه آشیل پا دچار مصدومیت شد. یک جراح فرانسوی پای پسرم را جراحی کرد که کارش خیلی بد بود و عملش ناموفق شد. دوباره عمل کرد که باز هم خیلی خوب نشد. الان هم پشتش باد خورده و فکر نمی‌کنم دلش بخواهد به فوتبال ادامه بدهد.
