اقای روحانی گاهی از این ور بوم سقوط میکنه گاهی از اون ور

باید بیمه ای تعریف شود تحت عنوان "بیمه ی معلولیت". همه ی افراد جامعه مبلغی را ماهانه یا سالانه و یا بصورت یکجا (برای تمام عمر) بپردازند و بیمه ی معلولیت شوند. این افراد چنانچه بهر دلیلی دچار معلولیت شدند، شرکت بیمه گر هزینه های درمان و از کارافتادگی و زندگی در شان یک معلول را پرداخت کند. وگرنه با این پولهایی که دولت محترم برای معلولین اختصاص میدهد، نگهداری و جمع و جور کردن معلول و زندگی کردن او به عنوان یک انسان و یک شهروند مثل یک شوخی می ماند. ترجیحا اگر این بیمه اجباری باشد علاوه بر اینکه باعث آرامش خاطر همه ی افراد کشور می شود، چون همه ی ایرانیان(هشتاد میلیون نفر) حق بیمه می پردازند بنابراین مبلغ حق بیمه بسیار کم می شود. در این خصوص دولت باید حق بیمه ی افراد ناتوان مالی را پرداخت کند.

راه دیگر حمایت از معلولان سنت حسنه ی وقف است. متاسفانه در این خصوص هیچ تبلیغ و اطلاع رسانی نمی شود. یک همکاری مشترک بین سازمان های بهزیستی، اوقاف و صدا و سیما می تواند باعث گردد افراد مومن و معتقد و دلسوز که قصد وقف اموال خود را دارند، این اموال را وقف معلولین نمایند. و مهمتر از آن ترویج "وقف اجتماعی" به نفع معلولین است. بدین ترتیب که افراد جامعه با مبالغ کم مثلا صد هزار تومان می توانند در یک پروژه ی بزرگ که می خواهد به نفع معلولان بکارگیری شود، شریک شوند و در حقیقت واقف شوند. پس این تصور که واقف حتما باید شخص ثروتمندی باشد نادرست است. بدین ترتیب مبالغ کوچک جمع می شود و تبدیل به املاک و کارخانه ها و پروژه های بزرگ می شود و الی یوم القیامه به نفع معلولین بکارگیری می شود.

راه دیگر حل مشکل معلولین که با حفظ کرامت آنها نیز همراه است، توانمند کردن معلولین است. اشتغال معلولین و وارد کردن آنها در فعالیت های اجتماعی بهترین راهکار برای توانمندی معلولین و بروز توانایی های آنهاست. بدیهی است اجرای قانون 3 درصد استخدام معلولین و افزایش امنیت شغلی معلولین شاغل در سازمانها از جمله اقداماتی است که برای توانمندی معلولین باید انجام شود. فراموش نکنیم که خیلی از معلولینی که در حال حاضر باید با اختصاص یارانه آنها را نگهداری کرد، اگر در جهت توانمندی آنها اقدامی می شد، بر روی پای خود ایستاده بودند و مثل افراد عادی جامعه زندگی می کردند. و فراموش نکنیم که اگر برای توانمندسازی معلولین کاری نکنیم باید در آینده ای نزدیک تعداد بیشتری از معلولین را در سرای معلولین و کنج خانه ها با یارانه نگهداری کنیم. ضمن اینکه ممکن است شخصی که از ناحیه ی عضوی دچار نقص است، ممکن است در بعضی موارد دارای نبوغ باشد و بتواند به بشریت خدمت کند. پس نباید به معلولین به چشم شهروند درجه ی 3 نگاه کنیم و آنها را از غالب نیروی کار خارج کنیم.

رای انتخابات نزدیکه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟.تاحالا کجابودیدعزبزان حقوق نجومی رو که حلال کردن جناب نوبخت وجناب وزیرصنعت.رئیس جمهور هم که بگیروببند رو ممنوع کردن .جا الخالق

"خاطره ای زیبا از پروفسور حسابی" پروفسور ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺗﺤﺼﻴﻼﺗﻢ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻛﺎﺭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺑﺎ ﻳک دﺧﺘﺮ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻛﺎﺗﺮﻳﻨﺎ ﻭ ﻫﻤﻴﻨﻄﻮﺭ ﻓﻴﻠﻴﭗ، ﻛﻪ ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺧﺘﻤﺶ ﻫﻤﮕﺮﻭﻩ ﺷﺪﻡ . ﺍﺯ ﻛﺎﺗﺮﻳﻨﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﻓﻴﻠﻴﭗ ﺭﻭ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻲ؟ ﻛﺎﺗﺮﻳﻨﺎ ﮔﻔﺖ ﺁﺭﻩ، ﻫﻤﻮﻥ ﭘﺴﺮﻱ ﻛﻪ ﻣﻮﻫﺎﻱ ﺑﻠﻮﻧﺪ ﻗﺸﻨﮕﻲ ﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﺭﺩﻳﻒ ﺟﻠﻮ ﻣﻴﺸﻴﻨﻪ ! ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﻢ ﻛﻴﻮ ﻣﻴﮕﻲ ! ﮔﻔﺖ ﻫﻤﻮﻥ ﭘﺴﺮ ﺧﻮﺵ ﺗﻴﭗ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﻴﻜﻲ ﺗﻨﺶ ﻣﻴﻜﻨﻪ ! ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﻢ ﻣﻨﻈﻮﺭﺕ ﻛﻴﻪ؟ ﮔﻔﺖ ﻫﻤﻮﻥ ﭘﺴﺮﻱ ﻛﻪ ﻛﻴﻒ ﻭ ﻛﻔﺸﺶ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺖ ﻫﺴﺖ ﺑﺎﻫﻢ ! ﺑﺎﺯﻡ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻡ ﻣﻨﻈﻮﺭﺵ ﻛﻲ ﺑﻮﺩ ! ﻛﺎﺗﺮﻳﻨﺎ ﺗﻮﻥ ﺻﺪﺍﺷﻮ ﻳﻜﻢ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻓﻴﻠﻴﭗ ﺩﻳﮕﻪ، ﻫﻤﻮﻥ ﭘﺴﺮ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺭﻭﻱ ﻭﻳﻠﭽﻴﺮ ﻣﻴﺸﻴﻨﻪ ... ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﻓﻬﻤﻴﺪﻡ ﻛﻴﻮ ﻣﻴﮕﻪ ﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎﻭﺭﻱ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻓﻜﺮ ... ﺁﺩﻡ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎﻱ ﻣﻨﻔﻲ ﻭ ﻧﻘﺺ ﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻲ ﻛﻨﻪ ... ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺑﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﺩﻳﺪﻥ ﺍﮔﺮ ﻛﺎﺗﺮﻳﻦ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻓﻴﻠﻴﭗ ﻣﻴﭙﺮﺳﻴﺪ ﭼﻲ ﻣﻴﮕﻔﺘﻢ؟ ﺣﺘﻤﺎ ﺳﺮﻳﻊ ﻣﻴﮕﻔﺘﻢ ﻫﻤﻮﻥ ﻣﻌﻠﻮﻟﻪ ﺩﻳﮕﻪ !! ﻭﻗﺘﻲ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺎﺗﺮﻳﻨﺎ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺩﻳﺪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﺮﺩﻡ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻛﺸﻴﺪﻡ! حالابه متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به کاروان جمهوری اسلامی ایران در المپیک ریو توجه می کنیم: بسمه‌تعالی به کاروان ورزشی بازگشته از المپیک، قهرمانانی که با مدال‌آوری دل ملت را شاد کردند؛ به پهلوانانی که از حق خود بر اثر ناداوریها محروم شدند؛ به ورزشکارانی که عدم موفقیت آنان از ارزش تلاش و کوشش آنها نمی‌کاهد؛ به بانوان ورزشکاری که نشانه‌ی افتخارآمیز پوشش زن ایرانی را به رخ همگان کشیدند، به بانوی شجاعی که با حجاب کامل در پیشانی کاروان درخشید، و به مربیان و پیش‌کسوتان ورزش کشور، خوشامد میگویم و از همه‌ی شما سپاسگزاری میکنم. قدر شما را میدانیم. سیّد علی خامنه‌ای ۲ شهریور ماه ۱۳۹۵ - اگر دقت بفرمائید، حضرت آقا در پیام تشکرشان از کاروان المپیک، اصلا به معلولیت خانم زهرا نعمتی توجهی نکرده اند و ایشان را بانوی شجاعی نامیده اند که با حجاب کامل در پیشانی کاروان درخشیده است. در حقیقت خانم نعمتی آنقدر دارای صفات برجسته و مثبت هستند که لازم نیست برای معرفی او به معلولیتش اشاره کرد. شخصی که بتواند به المپیک راه یابد و پرچم دار کاروان یک ملت در المپیک باشد، واقعا چه لزومی دارد برای معرفی او بگوئیم: آن خانم معلولی که... درحالیکه اکثریت قریب به اتفاق ماها اینگونه فکر نمی کنیم، اینگونه صحبت نمی کنیم و اینگونه عمل نمی کنیم. اگر ماها می خواستیم از خانم نعمتی قدردانی کنیم بسیار بعید بود به معلولیت او اشاره نکنیم. اما انسانهای بزرگ متفاوتند. و اگر می خواهیم کشوری سرآمد داشته باشیم باید بزرگ فکر کنیم و بزرگ عمل کنیم. اگر همه ی ماها اینگونه باشیم دیگر جامعه ی معلولین هیچ مشکلی ندارد.